❁阄气 “พระสนมซงเสียนเฟย”

❁阄气 “พระสนมซงเสียนเฟย”

เมื่อน้องสาวต่างมารดามิได้ใช้ชีวิตอยู่อย่างเป็นสุขในวังหลวง

‘ซง เฮ่อเทียน’จึงสลับตัวกับผู้เป็นน้องและจะมิยอมกลับ

จนกว่าน้องสาวผู้นั้นจะมีตำแหน่ง ‘ฮองเฮา’อย่างสมเกียรติสกุลซง

“แต่จักเป็นฮองเฮาได้อย่างไร หากไม่ข่มขืนฮ่องเต้ให้ทรงยินยอมมอบตำแหน่งให้”

“หรือจะวางยาพระองค์ดีเล่า..เฮ้อ..วังหลวงช่างอยู่ยากยิ่งนัก ว่าไหมเซียนเอ๋อร์?”

.

.

.

.. ❁ ..

“สกุลซง”

--❁--

            สกุลซงเป็นแซ่ที่มีเกียรติ เป็นนักรบ พ่อค้าข้ามแผ่นดิน นักการทูต ผู้เจรายุติสงครามระหว่างแคว้น กล่าวว่าผู้ได้ร่วมเคียงใช้แซ่ซงล้วนมีเกียรติยศและศักดิ์ศรีสูงส่ง ‘ซง ชวี่ชง’เป็นผู้นำสกุลซงคนปัจจุบันในรัชกาลของพระเจ้าเยว่สือที่สิบสาม มีบุตรในฮูหยินเอกเป็นชายสองคนและธิดาในภรรยารองเพียงหนึ่งคน บุตรคนโต‘ซง เฮ่ยอัน’ผู้สร้างชื่อเสียงให้สกุลซงและเป็นดั่งความภาคภูมิของบิดาและมารดาโดยมีตำแหน่ง‘ต้าเหลียงจวิน’แม่ทัพใหญ่แห่งกองทัพอัคคีสวรรค์ ผู้เพียบพร้อมด้วยหน้าตาวงศ์ตละกูลและความสามารถ บุตรคนรองเป็นที่พอใจของบิดาและเป็นดวงแก้วของมารดามีนามว่า‘ซง เฮ่อเทียน’ดำรงตำแหน่ง‘อัครมหาเสนาบดี’แคว้นเฉียน เป็นที่ต้องการและนับหน้าถือตา ชูให้สกุลซงได้รับการส่งเสริมและเคารพ 

            บุตรีภรรยารองมีสติปัญญาดีได้รับแต่งตั้งเข้าวังโดยดำรงตำแหน่งพระสนมขั้นสี่ ‘ซงเสียนเฟย’ในรัชกาลพระเจ้าเยว่สือที่สิบสาม ‘ซง เล่อฉวี’ส่งเสริมสกุลซงให้มีเกียรติและเป็นที่เคารพของทุกฝ่าย ‘สกุลซงเป็นแซ่ที่มีเกียรติ’

'สีประจำสกุลซงคือสีชาด'

'สัตว์ประจำสกุลคือสัตว์ปีก'

'ความภาคภูมิของสกุลคือบุตร'

'ความภาคภูมิของบุตรคือแซ่ซง'

--❁-- บุตรสกุลซง --❁--

(ชุดด้านซ้ายเป็นเกราะที่สวมออกรบ/ชุดด้านขวาคือใส่ปกติที่จวนแม่ทัพ ยามไปต่างแคว้น ตรวจตราเมือง)

            ‘ซง เฮ่ยอัน’ดำรงตำแหน่ง‘ต้าเหลียงจวิน’ผู้บัญชาการทัพอัคคีสวรรค์ไร้พ่าย พระสหายของพระเจ้าเยว่สือที่สิบแห่งแคว้นเว่ย อายุยี่สิบหกย่างยี่สิบเจ็ด มีจวนแม่ทัพเป็นของตนโดยองค์ไทฮองไทเฮาพระราชทานให้ในฐานะที่รบเพื่อแผ่นดินมาหลายครั้งหลายครา เป็นบุรุษร่างกายกำยำสวมเกราะสีแดงมีสหายเป็นนกเหยี่ยวแดงนามว่า‘เทียนเฮ่อ’ เป็นผู้ที่รักครอบครัวและส่งเสริมน้องคนรองอยู่เสมอ

            เป็นบุรุษรูปงามที่เมินเฉยต่อสตรีเพราะถือคติว่าต้องชาย(?)ของตนนั้นงดงามกว่าผู้ใดในแผ่นดินเว่ย มีพรสวรรค์และพรแสวงอยู่ในดาบเดียวทั้งยังเป็นผู้บ่มเพาะที่นิสัยเกียจคร้านให้แก่เฮ่อเทียน เพราะตนจักเป็นเสาหลักของตละกูลซงและจะเลี้ยงดูเฮ่อเทียนจนแก่เฒ่า

สมญานาม

"ขุนพลไร้พ่าย/เทพสงครามแดง"

----

(ชุดด้านซ้ายเป็นชุดอัครมหาเสนาบดีแคว้นเฉียน/ชุดด้านขวาคือใส่ยามไปต่างแคว้นหรือเยี่ยมเยือนพี่น้องสกุลซง)

            ‘ซง เฮ่อเทียน’ดำรงตำแหน่งอัครมหาเสนาบดีแคว้นเฉียน อายุยี่สิบสี่ย่างยี่สิบห้า พักอยู่ที่จวนอัครมหาเสนาบดีที่แคว้นเฉียน มีสัตว์เลี้ยงอยู่หนึ่งนางเป็นไก่ฟ้าแดงเพศเมียมีนามว่า‘เฟยเซียน’ (นางฟ้าที่โบยบิน) ดูจากรูปลักษณ์ภายนอกเป็นบุรุษรูปงามทรงไปด้วยปัญญาของนักปราชญ์ขาวผู้เปี่ยมคุณธรรม โดยความเป็นจริงจะเป็นคนที่รักน้องอยู่มากและไม่ชอบงานที่ใช้พละกำลังมากกว่าสติปัญญา เป็นผู้มีความรู้แต่ไม่มักจะใฝ่เรียนในด้านใดด้านหนึ่ง

            ซึ่งโดยรวมบุตรชายคนรองของสกุลซงเป็นบุรุษผู้เกียจคร้านโดยกำเนิดแต่มีสติปัญญาที่ก้าวหน้าเช่นเดียวกับนักปราชญ์ผู้มากด้วยกลอุบายและกลยุทธ์อันประเสริฐ เป็นพรสวรรค์ที่ฟ้าท่านมอบให้โดยมิต้องพึ่งพรแสวง

สมญานาม

"ผู้หยั่งรู้ฟ้าดิน/ฮุ่ยซื่อ"

----

 

(ชุดด้านซ้ายเป็นชุดสวมยามอยู่ตำหนักดอกท้อแดง/ชุดด้านขวาคือใส่ยามมีเทศกาลและพิธีต่างๆ ยามไปไหว้พระ)

            ‘ซง เล่อฉวี’ดำรงตำแหน่งประสนมขั้นสี่หรือซงเสียนเฟยในรัชกาลของพระเจ้าเยว่สือที่สิบสาม เป็นผู้โอบอ้อมและอารีตามที่ฮูหยินเอกและมารดาสอนมาแต่เล็ก แต่งเข้าวังเป็นซงเสียนเฟยเมื่ออายุสิบแปดย่างสิบเก้า ไม่มีใครทราบชีวิตหลังแต่งงานโดยสมรมพระราชทานของเล่อฉวี นางเป็นผู้ที่ได้รับความดูแลและปรนิบัติรับใช้เป็นรองสนมอื่นๆ เพราะพระเจ้าเยว่สือไม่มีความโปรดปราณถึงนางจะงามล่มแคว้นเขาก็เมินเฉยเช่นอากาศธาตุ

            เป็นผู้มีพรแสวงและรักครอบครัว ส่งเสริมและสนับสนุนพี่รองและพี่ใหญ่ในทุกๆโอกาสที่นางได้รับ มีเพื่อนแก้เหงาเป็นนกกระจิบแดงเล่อฉวีตั้งชื่อให้ว่า‘เทียนเยว่’ เล่อฉวีเป็นบุตรีที่ฮูหยินใหญ่เอ็นดูอย่างเท่าเทียมพี่ทั้งสอง

 สมญานาม

"พระสนมผู้ไร้ความโปรดปราณ/หงส์งามประดับบัลลังก์"

----

หากฮ่องเต้มิทรงโปรดปราณสตรีหรือบุรุษเพศ เช่นนั้นคงมีสิ่งเดียวกระมัง...

ฝ่าบาทกระหม่อมมีฉันคำขอหนึ่งประการและจักให้สิ่งที่พระองค์ต้องการหนึ่งอย่าง"

"?"

"กระหม่อมขอแลกกระบี่หยกสวรรค์กับตำแหน่งฮองเฮาได้หรือไม่เพคะ?"

".....เจ้ารู้จักด้วยหรือ?"

"ได้หรือไม่เพคะ หรือจะทรงเอาดาบจตุรภพ? หินอัญเชิญวิญญาณธาตุ?หรือด้ายโชคชะตา..."

"ซงเสียนเฟยของเหล่านั้นไม่สามารถทำให้เรามอบตำแหน่งฮองเฮาให้เจ้าได้หรอกนะ อีกอย่างเราไม่รู้ว่าที่เจ้าพร่ำมานั้นคือสิ่งใดและมีจริงหรือไม่?"

"หากได้ตำแหน่งฮองเฮามาของของหม่อมฉันคือของของพระองค์เพคะ"

"........."

"ตกลงหรือไม่เพคะ?"

นางยิ้มด้วยใบหน้าปริ่มสุข ปณิธานอันแรงกล้าที่จะเป็นฮองเฮานั้นส่องประกายในดวงตาสีนิลสว่าง

สตรีที่มีดีเพียงคลอดบุตร จะมีประโยชน์อันใดต่อการบริหารบ้านเมือง

พระเนตรสีเพลิงสงบนิ่งไม่ตรัสสิ่งใด เพียงมองนางด้วยความเรียบเฉย

"หากพระสนมซงประสงค์ แต่...เราจะมอบตำแหน่งฮองเฮาให้พระสนมได้อย่างไร?"

"......."

"ในเมื่อเราไม่ได้มีความโปรดปราณใดๆต่อสตรีเช่นพระสนมซง"