ชีวิตนี้ ขอไม่เสียสละ (จบ)

เป็นพี่ต้องเสียสละให้น้อง  คำๆ นี้เธอได้ยินมาตั้งแต่เด็กจนตอนนี้อายุได้32ปีแล้ว ก็ยังต้องเสียสละอยู่เลย

อยากรู้จริงๆ ใครมันเป็นคนคิดคำพูดนี้ออกมา เป็นพี่แล้วยังไง อยากได้อยากมีอะไรไม่ได้เลยหรือไง ทำไมต้องให้น้องทุกอย่างที่น้องอยากได้ด้วยล่ะ

แต่ครั้งนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะเสียสละให้กับเธอได้แล้วนะ ลาก่อน อย่าได้เจอกันอีกเลยครอบครัวของฉัน 

ถ้าได้เกิดใหม่ ฉันขอไม่เสียสละอีก

__________________________________________________________________________________________________

                    นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการ ตัวละครในนิยายก็เป็นชื่อที่มาจากจินตนาการ

ผิดพลาดประการใดก็แนะนำกันได้นะคะ  แต่ห้ามด่ากันนะ ไม่ชอบกดออกได้เลยค่ะ

___________________________________________________________________________________________

อาหารที่มีพลังปราณจะมีรสชาติขม ยิ่งขมมากเท่าไหร่พลังปราณก็จะเข้มขนมากยิ่งขึ้นและราคาแพง (รสชาติขมยิ่งกว่ากินบอระเพ็ดหลายสิบเท่า)

 อาหารที่ไม่มีพลังปราณจะไม่มีรสชาติอะไรเลยนอกจากจืดและราคาถูก ส่วนมากจะเป็นอาหารของชาวบ้านยากจนธรรมดา

ไม่ใช่ทุกคนจะสามารถปลูกอาหารที่มีรสชาติขมได้ คนที่ปลูกได้ส่วนมากจะเป็นตระกูลที่ได้รับมรดกตกทอดหนังสือเพาะปลูกพืชพลังปราณมาเท่านั้น

ค่าเงิน  1000 อีแปะ=1ตำลึงเงิน

            100 ตำลึงเงิน=1ตำลึงทอง

ธาตุ    ดิน น้ำ ลม ไฟ 

ธาตุพิเศษ มิติ

น้ำ+ดิน=ไม้หรือพฤกษา

ลม+ไฟ=สายฟ้า

ดิน+ไฟ=ลาวา

น้ำ+ลม= น้ำแข็ง

ระดับพลัง มี10 ระดับ มีสามระดับย่อย ต้น กลาง สูง

ระดับ1 สีแดง

ระดับ2 สีฟ้า

ระดับ3 สีน้ำเงิน

ระดับ4 สีเขียว

ระดับ5 สีม่วง

ระดับ6 สีคราม

ระดับ7 สีเงิน

ระดับ8 สีทอง

ระดับ9 สีขาว