รักต้องห้าม(อาจารย์ในฝัน)

"นี่ยัยมีนาแกทำไมไม่บอกเขาไปว่าแกชอบเขา"
"แกก็รู้ว่าฉันเป็นคนขี้อาย"
"นี่ถ้าแกขี้อายอย่างงี้แกมีหวังได้เป็นองค์หญิงที่อยู่บนคานทองแน่"
เจ้ย!อุ้ยจุ้ยเพื่อนรักเราสนิทกันมากแต่ที่จริงแล้วเรามีกันสี่คนแต่ไม่รู้ว่าอีกสองคนมันหายหัวไปไหน
ในขณะที่เจ้ย(จุ้ย)บ่นให้ฉัน ฉันก็ได้ยินเสียงคุ้นๆของใครเรียกฉัน
"มีนา มีนา โฮ โฮ โฮ"
พูดปุบมาปับเลยนะ สงสัยชาตินี้จะอายุยื่นทั้งคู่
"ยัยพะยูน เดี่ยว ยัยน็อตพวกแกไปไหนมา เหอะ"
"นั่งที่ก่อนเร็วอาจารย์มา เร็ว"
ฉันได้แต่ทำตามเพราะเราเรียนวิชาคณิตศาสตร์กับอาจารย์ที่หล่อสุด(ที่หล่อเพราะเราแอบปลื้มอยู่ อิๆถ้าใครรู้อย่าคิดไปบอกเชียว)และโหดที่สุดของโรงเรียนที่ย้ายเข้ามาใหม่
"เอาละเงียบ นักเรียนอาทิตย์หน้าเราจะสอบ ครูจะให้นักเรียนไปอ่านบทที่หนึ่งมา ไหนหัวหน้าเก็บงานส่งครูด้วย ครูจะไปธุระ"
"ค่ะ/ครับ"
อาจารย์สั่งงานแล้วเดินออกไปทันที แต่อาจารย์สั่งว่าห้ามออกนอกห้องแล้วฉันจะทำอย่างไรดี อยากเข้าห้องนำ้แล้วสิ
สุดท้ายฉันก็อดไม่ไกวจึงออกไปเข้าห้องนำ้ทั้งสี่สหาย
"นี่ยัยพะยูน(ตุ๊กตา)ฉันอดไม่ไหวแล้วไปกันเถอะ"พูดเสร็จพวกเราก็ก้าวขาออกจากห้องลงมาชั้นล่าง แล้วพบใครสองคนยื่นคุยกันอยู่ พวกเราไม่กล้าออกไปเลยต้องแอบอยู่ข้างๆห้องสมุด
"ตัวเองจะไปไหน"
เสียงครบ้างคนพูดพร้อมยื่นมือมาจับแขนของใครอีกคน
"เขาจะไปบ้านพักครูตัวเองรอเขาอยู่นี้นะแล้วเขาจะรีบกับ"
OoO!นี่คือสีหน้าของพวกเราตอนนี้
"ฉันว่าแล้วมันต้องเป็นแบบนี้ กรี๊ด!"
"นั้นใครออกมาเดี๋ยวนี้นะ"
"ซวยแล้ว"
พวกแกนัดกันพูดตั้งแต่ตอนไหนเนีย พูดพร้อมกันเว้ย พอฉันพลึมพลำให้เพื่อนเลวสร็จก็ตัดสินใจก้าวขาเดินออกมารับกรรม
"พวกเธอกล้าดียังไงมาแอบฟังผู้ใหญ่คุยกันเหอะ"
อาจารย์พูดเสร็จก็ชี้ให้พวกเราไป...
"ห้องปกครอง"
พวกแกมาพูดตามฉันทำไมเนีย o_o ''งงเลย
อย่าร้องยัยพะยูนอย่าร้อง ฉันได้แต่ปลอบใจตัวเองและเพื่อนๆทั้งสาม
"เธอหรอ"
o_o ทำไมอาจารย์ชี้มาทางเราวะ
"เฮ้ย! พวกเพื่อนเลว นี่พวกแกคงจะรักและหวังดีกับฉันเกินไปแล้วนะ ก็ได้"
"เอาเถอะน่ามีนาเธอก็คิดว่าช้วยเพื่อนร่วมโลกเถอะนะ"
!!ฉันไม่ชอบแกทำหน้าอย่างนี้เลยยัยพะยูนน้อย
"ก็ได้แต่อย่าให้ถึงตาฉันแล้วกัน"
"จร๊ะ"
เพื่อนฉันที่แสนดีทิ้งฉันไว้ตามลำพังกับอาจารย์ที่โหดและดุ(แต่หล่อนะอิๆๆ)
"เธอช่วยอะไรครูสักอย่างได้ไหม"
"คะ"
ฉันตอบแบบ งงๆ ก็ฉันไม่เข้าใจนิ
"เธอช่วยเป็นแฟนครูได้ไหม"
o_o! "เป็นแฟน"
"ไช่ เป็นแฟน แต่เป็นแฟนหรอกเฉย"
ยิ่งฟังยิ่งงง เป็นแฟนหรอกๆหรอ(นี่เราคิดเองเออเองหรอเนีย)
"คือ ครูถูกบังคับให้แต่งาน แต่ครูไม่อยากแต่งครูเลยคิดว่าถ้าครูมีแฟนแล้วแม่ครูจะยกเลิกงานแต่งซะ"
"อาจารย์ค่ะแฟนนะคะ ไม่ใช่รองเท้าที่จะได้ซื้อได้ง่ายๆอย่างนี้"
ทำไมอาจารย๋์ทำหน้าเหมือนกะเอาขี้แมววะหรือว่าเราพูดแทงใจดำเขาวะ(แต่ดูไปก็หน้ารักออก)
"แล้วอาจารย์อาจารย์จะให้หนูช่วยอะไรคะ"
"ง่ายๆแค่เธอรักครู"
หา!!?จะบ้าหรอเนี่ย อาจารย์เอาลำไส้ใหญ่ส่วนไหนคิดวะเนีย ตลกซะมัด555+++
"เธอขำอะไร"
"ก็ขำอาจารย์นั้นแหละคะ อยู่ดีๆจะให้หนูไปรักอาจารย์นี้นะ"
"ทำไมไม่เห็นขำเลย"
"ก็เพราะว่าเวลาเราหมดสัญญาว่าจ้าง เราก็จะได้แยกกันคนละทาง"