ชายตัวราย หญิงใจง่าย - ชายตัวราย หญิงใจง่าย นิยาย ชายตัวราย หญิงใจง่าย : Dek-D.com - Writer

    ชายตัวราย หญิงใจง่าย

    เรื่องนี้หญิงเคยโดนชายทิ้งส่วนชายก็บ้าๆบอๆ อย่างไงเดี๋ยวเรามาดูเลยละกันนะคร้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

    ผู้เข้าชมรวม

    115

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    115

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  24 พ.ย. 53 / 20:34 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    ถ้ามันไม่มันไม่เร่าใจ

    ก็ต่อขอประทานโทษด้วยจริงๆ

    ชื่อตัวละคร(ตัวเด่นในเรื่อง)

    1.ตาหวาน

    2.ต้นข้าว

    ชื่อตัวละคร(ไม่ค่อยเด่น)

    1.ชามแก้ว

    2.โต้ง

    3.ยิ้ม

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      วันนี้ฉันได้ย้ายโรงเรียนมาที่โทโมเอโดะ ซึ่งเพื่อนฉันก็ย้ายมาด้วยเหมือนกัน แต่เพื่อนที่ชื่อยิ้ม ยิ้มนั้น ได้รู้จักคนที่ชื่อว่าต้นข้าว แล้วเขาก็ทักทายฉันว่า สวัสดีครับ คุณชื่อไรครับ ฉันยืนอึงแล้วตอบเขาไปว่า ชื่อตาหวานคะ ยินดีที่ได้รู้จักคะ พอฉันทักทายเสร็จ ฉันก็เดินไปที่ช่อมเต้นเพราะว่าวันนี้ ยิ้ม มีการช่อมเต้นฉันเลยต้องรีบไป แต่พอไปถึงฉันนั่งรอเป็นชั่งโมงแต่ก็ไม่เห็นมีใครมาเลยแม้แต่น้อย ฉันเลยทำเป็นเก็บของเตรียมกลับบ้าน แต่ว่าอยู่ดีๆ ต้นข้าว ก็มาถามฉันว่า ตาหวานนี้เธอมารอใครเหรอแต่ถ้าเป็นยิ้ม มาแล้วแต่มีเรื่องกันนิดหน่อยแต่ไม่ต้องเป็นห่วงไปเพราะว่า พี่ชามแก้วเขาพายิ้มไปโรงพยาบาลแล้วละ ฉันทำเป็นเหมือนรู้เรื่องแล้วตอบเขาไปว่า อื้ม ฉันรู้ตั่งนานแล้วละ แต่ว่าฉันลืมอะ โทษทีนะ พอเดินออกมาฉันฉันก็รีบไปหอที่ของฉันแล้ววิ่งไปถึงเสร็จฉันพึงนึงได้ว่าลืมกุญแจไว้ในห้องที่อื่น แล้วหอของต้นข้าวอยู่ใกลแค่นี้เองแต่พอฉันจะเดินไปหายิ้มที่พึงกลับมาจากโรงพยาบาลแล้ว ฝนก็ได้ตกลงมาพอดีเลย ฉันเลยวิ่งเขาไปอยู่ตรงศาลาเล็ก ส่วนศาลาใหญ่นั้นคนเยอะมากเลยละ แต่ฉันทั้งนั้งทั้งยืนก็ไม่เห็นว่าฝนจะหยุดตก แต่อยู่ดีๆ ต้นข้าวก็มาจากไหนไม่รู้วิ่งมาชนฉัน แต่พอฉันจะล้มเขาจึงฉันไว้ จนฉันล้มไปโดนเขา แล้วปากของฉันและเขาก็ชนกัน ฉันจะเรียกว่าจูบได้หรือเปล่านะ และเขาก็ยืนขึ้นแล้วดึงฉันขื้นด้วย แล้วเขาก็บอกว่าเดี๋ยวไปนอนบ้านฉันไหม ฉันฟังดูแล้วไม่มั้นใจกับหูตัวเองจึงถามเขาอีกทีว่าพูดอะไรไปเมื่อกี่ เขาก็บอกว่าให้ฉันไปนอนที่บ้านของเขา ฉันถึงกลับอึงอีกแล้วว่าทำไมเขาถึงพูดขึ้นมาแบบนี้ เขาเลยพูดอีกครั้งว่า จะไปหรือไม่ไป ถ้าไม่ไปเดี๋ยวไม่สบายเอานะ แล้วฉันเริ่มหน้าแดงเรียงๆจนเขาบอกว่า เป็นอะไรไม่สบายหรือเปล่า ฉันก็เลยตอบเขาไปว่าเปล่า เขาถามซ่ำอีกทีว่า จะไปที่บ้านฉันไหม ฉันก็ไม่มีทางเลือกเลยต้องย่อมไปกับเขา แต่พอไปถึงกลับไม่เหมือนหรือเรีกว่ามันไม่ใช่บ้านมันคือตึกเหมือนโรงแรม แต่มันก็คือโรแรมอยู่ดีพอเข้าไปถึงลิบฟ์เขาก็กดขั้น17 เพราะเป็นชั้นที่สูงที่สุดแล้วพออยู่ในลิบฟ์มีแต่ผู้ชายขึ้นมากันตั้งเยอะ ฉันพูดอยู่ในใจว่านี้มันดรงแรมชายหรือยังไงวะเนีย ไม่เห็นมีผู้หญิงเลยสักคน มีฉันแค่คนเดียวเอง พอถึงห้องเขาเขา ดึงมือฉันแล้วไปที่ห้องเขาบอกว่าให้รีบอาบน้ำเดี๋ยวจะไม่สบายนะ


      ยังไม่จบยังมีต่อแต่ต่อนี้พอแค่นี้นะคร้า

      สวัสดีคร้า

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×