STORY OF HACKER [YAOI]

เมื่อหนุ่มน้อยที่มีความลับไม่ธรรมดาอย่าง "เมค" กลับต้องพบกับปัญหาความเครียดครั้งใหญ่เมื่อท่านสารวัตรหนุ่มไฟแรงได้มาตามจับนักฆ่าที่จะก่อคดีอีกครั้งในโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่งที่มีแต่พวกลูกคุณหนูคุณชายเหล่าคนชื่อดังมาเรียนกัน ซึ่งที่กล่าวมาคงสงสัยใช่ไหมละว่าไม่เห็นเกี่ยวกับผมตรงไหนเลย มันก็จะไม่เกี่ยวอยู่อะนะ ถ้าโรงเรียนนั่นไม่ใช่โรงเรียนที่ผมเรียนอยู่นะเซ่! แล้วที่ต้องเครียดนะเหรอ? ก็ผมนะเห็นอย่างงี้แต่จริงๆแล้วเป็นแฮกเกอร์ตัวฉกาจที่ตำรวจกำลังตามตัวอยู่นะสิ!! อะ อะ อย่าพึ่งคิดว่าผมเป็นคนไม่ดีชอบไปขโมยข้อมูลชาวบ้านมาปู้ยี้ปู้ยำ(?)ไปในทางที่ผิดหรอกนะครับ อันตัวผมนั้นแค่เห็นว่าเหล่าตำรวจสมัยนี้เนี่ยทำงานได้ล่าช้ากันเหลือเกิน เลยเกิดปิ๊งไอเดียร์ขึ้นมาได้ว่า ถ้าทำช้ากันนักทำไมเราไม่ช่วยจัดการสักหน่อยละ ซึ่งก็เกิดหลอดไฟสว่างในหัวผมอีกรอบจากการที่เห็นน้องข้างบ้านมันเปิดการ์ตูนเรื่องจอมโจรเลขสี่หลักคู่กัดเจ้าหนูมรณะขึ้นมาว่า ทีเค้ายังส่งสารท้าบอกเวลาขโมยของได้ งั้นทำไมเราไม่ส่งข้อมูลคดีที่จัดการไม่ได้กันสักทีนั่นไปให้โดยใช้นามแฝงบ้างละ แล้วหลังจากผมลองทำครั้งแรกกลายเป็นว่าพวกตำรวจดันคิดว่าผมท้าพวกเขาเข้า เลยตามหาตัวแฮกเกอร์ปริศนา "โชว์" ใหญ่เลยบอกว่าจะจับมาลงโทษให้ได้ ชิชะ คนอุตส่าช่วยแล้วไม่สำนึกบุญคุณยังมาตามจับอีก ทำไมต้องโกรธขนาดนั้นด้วยก็ไม่รู้ เมคคนนี้ไม่เข้าใจ เฮ้อ พอแหละสิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น มาชมเรื่องราวของผมกันดีกว่า IT'S SHOW TIME

แนะนำตัวละคร

ชื่อ: มายารัตน์ โรจนไพบูรณ์

ชื่อเล่น: เมจิก,เมค

ฉายา: แฮกเกอร์โชว์,ตัวเฉิ่มเชยของโรงเรียน,สารานุกรมสมุนไพรเดินได้

อายุ: 17 ปีบริบูรณ์

"เอ๊ะ? นี่ทำไมเมคคุงถึงเป็นตัวเฉิ่มเชยของโรงเรียนละ"เสียงจากไรต์

"....."

'เห็นมีแต่จุดแบบนี้เพราะว่าผมเป็นคนพูดไม่ทันความคิดน่ะครับ ไม่ใช่ว่าไม่อยากตอบหรอกแต่ปากมันไม่ยอมเปิด พอคิดไปไกลแล้วจะตอบดันขี้เกียจพูดเลยกลายเป็นว่าผมเหมือนคนเย็นชา ทั้งที่จริงผมก็ไม่ใช่คนชาเย็นอะไรนะ แค่พูดน้อยเท่านั้นเอง โอ๊ะ! มาไกลละ ต้องตอบสินะขี้เกียจอะ'

"ไปดูเอง...ครับ"

"...ค่ะ ทราบแล้วค่ะ แล้วไอ้ข้างบนนั่นจะคิดยาวไปไหนฟะ ดู! ดู๊! มันคิดตั้งสามบรรทัด  แล้วยังอุตส่าใส่หางเสียงมาด้วยทั้งที่คำพูดมีสามพยางค์รวมหางเสียงเป็นสี่ สรุปคือถ้าจะขี้เกียจขนาดนั้นไม่ต้องใส่ก็ได้นะค่ะ"

BANNER

B
E
R
L
I
N
?