หนทางคืนสู่เซียน 成为仙的方式。[จบแล้ว]

เซียนผู้หนึ่งนามว่าหรงเยว่ เป็นซ่างเสิน หรงเยว่ซ่างเสินผู้มีใบหน้ารูปไข่ ดวงตาดังลูกแก้วมักร จมูกดังแท่งทองหลอม ริมฝีปากดุจนกกระเรียน ผิวงามดังผ้าไหมขาวเนียนปานหยกขาว แต่ด้วยความงามนี้จึงทำให้สวรรค์เกือบมีการนองเลือด เนื่องจากมีเสินจวินมากมายต่างพากันอยากครอบครองหรงเยว่ซ่างเสิน หรงเยว่ซ่างเสินรู้ว่าเรื่องเกิดจากตน แต่กลับไม่ยอมทำอะไร ยังคงดูเสินจวินแต่ละคนต้องผิดใจ ต่อสู้กันอย่างไม่ใส่ใจ เมื่อเรื่องเกิดใหญ่โต จึงทำให้อวี่หวงต้าตี้โกรธมาก สั่งลงโทษเสินจวินทั้งหลายที่ก่อความวุ่นวายบนสวรรค์ และต้นเหตุของเรื่องที่ไม่ได้รู้ร้อนรู้หนาวอะไรอย่างหรงเยว่ซ่างเสิน ก็ถูกลงโทษให้ลงมาดูแลสุสานที่โลกมนุษย์

แต่ด้วยความเจ้าสำราญของหรงเยว่ อยู่ที่สุสานได้เพียง 300 ปี ก็เกิดความเบื่อหน่ายจึงออกไปเที่ยวเล่นกับมนุษย์ จนได้พบกับ โจวหลาง บุตรชายรองสกุลโจว หรงเยว่เมื่อเห็นใบหน้าหล่อเหลาดังหยกแกะสลัก ก็ได้ใช้มนต์ ล่อลวงให้โจวหลางพิศมัยตน แต่สุดท้าย เกิดเป็นเรื่องราวใหญ่โตจนไปถึงหูอวี่หวงต้าตี้อีกครั้ง จึงลงโทษหรงเยว่ด้วยการจองจำให้อยู่ในศาลเจ้าที่สุสาน โดยวานให้เฟยซิ่นเทพผู้ดูแลสุสานแห่งนั้นช่วยดูแลสั่งสอนหรงเยว่ แต่ไม่ว่าจะผ่านไปกี่หมื่นปี หรงเยว่ก็ไม่เคยสำนึก คิดเพียงแต่ว่าตนเองนั้นไม่ผิด ผู้ที่ผิดคือผู้ที่มักมากในกามเหล่านั้น สุดท้ายก็ถูกจองจำชั่วกัปชั่วกัลป์

แต่แล้ว 25000 ปีต่อมา มีการบุกลุกสุสาน จากโจรที่หวังจะได้สิ่งของมีค่าจากสุสานแห่งนี้ได้ทำลายศาลเจ้าและขุดหลุมฝักศพมากมาย หรงเยว่ที่หลับไหลได้ตื่นขึ้น หลังจากที่หลับไปสองหมื่อนกว่าปี นับเป็บการบำเพ็ญตะบะในกาย พลังเซียนรวมกับพลังของภูตผีที่อยูในสุสานหลอมรวมเข้าด้วยกัน เกิดเป็นลมพายุขนาดใหญ่ซัดเอาพวกโจรกระเด็นไปคนละทิศคนละทาง ด้วยพลังที่มากจนเกินขีดจำกัดของตนหรงเยว่จึงทำการผนึกพลังบางส่วนเอาไว้ แต่เพราะมีพลังภูตผีในกาย จึงทำให้ธาตุไฟเข้าแทรก ร่างกายบอบช้ำ จำอะไรไม่ได้ แถมกายนี่ยังกลับกลายเป็นเด็กทารกเสียได้ ตอนเช้าชาวบ้้านมาพบเข้า เห็นเป็นเด็กน้อยน่างสาร คงถูกพ่อแม่นำมาทิ้งไว้ที่สุสาน จึงนำกลับไปที่หมู่บ้านด้วย ซึ่งผู้รับเลี้ยงคือหมอผีของหมู่บ้าน เพราะเป็นเด็กที่มาจากสุสานจึงไม่มีใครกล้ารับเลี้ยงสักเท่าไหร่ หมอผีหญิงแก่ผู้นี้เห็นดวงจิตที่ไม่ธรรมดาจึงอาสารับเลี้ยงไว้ ตั้งชื่อให้ว่าหรงเหยา แซ่หาน แซ่เดียวกันกับนาง

นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นจากจิตนาการเพียงเท่านั้น เนื้อหาในนิยายไม่นี้ไม่ใช่ประวัติศาสตร์เรื่องราวใดๆที่มีสอนในห้องเรียน เพราะฉะนั้น

****โปรดใช้จิตนาการในการอ่าน