[YAOI/BL] เลิฟยูอาจารย์ที่รักของผม. #เมฆฝน

"ดวงตาคู่นั้น.. ที่คอยมองอย่างปานจะกินเลือดกินเนื้อ”

"ริมฝีปากที่เรียวได้รูป.. ที่คอยพูดเเทงใจดำตลอดเวลา”

"ทรงผมสุดเซ่อ.. ที่คอยสะบัดหันไปมา”

"ขาเล็กเรียว.. ที่คอยก้าวเดินอย่างสวยสง่า”

"เเละหลังเเกร่ง.. ที่น่ากอด…….”

"โอ้ย!!ให้ตายเถอะผมเผลอหลงรักคุณซ่ะเเล้ว..อาจารย์”

---------------------------------------

ไรท์มาเปิดนิยายใหม่อีกเเล้ววววววว55555(เรื่องเก่ายังดองไว้อยู่เลยยยยยโอ้ยตาย)

หวังว่าจะชอบกันนะตัวเธอ//ร้ากกก(เปิดมาก็ไม่น่าอ่านเเล้วน่ะสินะ-^-เพราะตอนนี้ไรท์กำลังเมาได้ที่เลย555)

*ข้อเตือนก่อนอ่าน*

• นิยายเรื่องนี้เป็นนิยาย ชายรักชาย ใครไม่ชอบกรุณากดออกไปเลยจ้ะ~~

• ไรท์บอกเลยว่าเรื่องนี้อาจจะต้องดองเหมือนกันเพราะเรื่องอื่นไรท์ก็ยังเเต่งไม่จบ555

• ไรท์ไม่ค่อยมีประสบการณ์เเต่งนิยายเเนวนี้เท่าไร เเต่งผิดยังไงขอขภัยนะจ้ะ

• เรื่องนี้เป็นเรื่องลงตามใจฉันนะจ้ะ (อาจจะมีการดองหน่อยๆ<`～´>)

• น้ำหนักเเละส่วนสูงของตัวละครไรท์มโนเอาเด้อออ

• รูปภาพบุคคลที่ไรท์ยกมานั้นไม่มีความเกี่ยวข้องกันใดๆทั้งสิ้น ไรท์เเค่ยกมาเป็นอิมเมจตัวละครเฉยๆเน้อ

อิมเมจตัวละคร

รูปไม่มี(เพราะเปิดโอกาสให้มโนกันตามใจรีดเลยจรัา)

   ชื่อเต็ม : คริสโตเฟอร์ ลูซิเฟอร์ ลอร์ด        ชื่อเล่น : คริสโตเฟอร์ (ชื่อที่นิยมเรียก อาจารย์หมอก)

   อายุ : 30

   น้ำหนัก-ส่วนสูง : 180 ซม. - 72 กก.

   ประวัติย่อๆ : คริสโตเฟอร์เป็นคนสัญชาติอังกฤษโดยเเท้ก่อน

จะมาเรียนต่อที่ไทยเกือบ10ปีทำให้พูดไทยค่อนข้างชัด ก่อนจะเปลี่ยนตัวเองมาเป็นอาจารย์คณะวิศวะที่มหาลัยเเห่งหนึ่ง เเละเข้ามาได้เพียงได้ไม่นานก็โดนเด็กปี1ตามจีบซ่ะงั้น

"หอพักฉันไม่ใช่ห้องเช่ามิสเตอร์ณัฐพล”

"ฉันทานเเล้ว เเล้วช่วยอย่าเอาเเขนมาเกาะเเขนฉันมิสเตอร์ณัฐพล..เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”

"ก็ฉันจะเรียก.. เเล้วมันจะทำไม”

"ใครเป็นที่รักเธอกัน เเล้วฉันไปเป็นของเธอตั้งเเต่เมื่อไร..เก็บไว้ไปบอกว่าที่เเฟนในอนาคตของเธอเถอะ.. มิสเตอร์ณัฐพล”

   ชื่อ - สกุล : ณัฐพล ชวัญฤทธิ์     ชื่อเล่น : ฝน (pinterest : pank hyung seok)

   อายุ : 17 ปี

   ส่วนสูง - น้ำหนัก : 172 ซม. - 55 กก.

   ประวัติย่อๆ : เพชร เด็กหนุ่มหน้าหวานปี1คณะวิศวะ พ่อ(เกือบ)รวย นิสัยอินดี้ กวนเท้าเเถมยังหน้าหนาเท่าภูเขาหิมาลัย เข้ามหาลัยได้ไม่นานก็ดังซ่ะเเล้ว เเทบยังเผลอเเอบรักอาจารย์สุดโหดของมหาลัยอีกตั้งหาก

"ให้ผมไปพักห้องจารย์ได้ม่ะ..นอนคนเดียวมันเหงาง่า”

"จารย์ทานข้าวเย็นยังครับ..สนใจมาทานที่ห้องผมเปล่า”

"ทำไมจารย์ชอบเรียกผมว่ามิสเตอร์ณัฐพล..ละครับ ผมก็มีชื่อนะครับ”

"อรุณสวัสดิ์ตอนเช้านะครับ..จารย์ที่รักของผม”

-------------------------------------

ยังไงก็ขอฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกด้วยน้า>+<

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจร้า

บรั้ยๆ❤️❤️