Sun&Starขอเป็นแสงสว่างในใจเธอได้ไหม

ลำดับตอนที่ #4 : แผนที่ 1 เข้าหาเป้าหมาย

"เอาล่ะนะซัน แผนการแรกคือการเข้าหา แกจะต้องเข้าหาเขาก่อน เข้าใจ๊?"บาสว่าพลางจ้องหน้าซันเขม็ง

"โอเค เข้าใจก็ได้"ซันตอบรับ ก็ถ้าบอกว่าไม่เข้าใจก็จะโดนบีบคอตายเอาไง T^T

"แต่ว่า เราไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นอยู่ที่ไหนนิ"โยแย้งขึ้นมา

"ไม่ต้องห่วง ฉันว่าเข้าต้องอยู่ที่เดิมแน่ๆ เขาต้องไม่ไปไหนหรอกเชื่อฉัน"โชว่าพลางหัวเราะหึหึ

"ฉันว่าเราเดินไปดูตรงสวนกันก่อนล่ะกัน"ซันว่าพลางลุกเดินไปทางสวนที่ไร้ซึ่งผู้คน...แต่คาดว่าจะมีหญิงสาวที่เขาตามหา

สวนข้างตึกบริหาร

ซันเดินมาดูแต่ไม่ได้พบร่างของหญิงสาวตามที่ตนคิด ชายหนุ่มเลยได้แต่ถอนหายใจอย่างเสียดาย แต่ก่อนที่ซันจะได้เดินกลับไปหาเพื่อนๆพลันสายตาของเขาก็เหลือบไปเห็นกับ...ร่างของหญิงสาวนอนอยู่ใต้ต้นไม้โดยเธอใช้กระเป๋าแทนหมอน และที่สำคัญคือเธอคือคนที่เขาตามหา!!

ซันค่อยๆเดินไปหาหญิงสาวที่กำลังนอนหลับอยู่เขาพยายามเดินไม่ให้มีเสียงเพราะกลัวว่าเธอจะตื่น และเมื่อเดินมาข้างเธอแล้วเขาก็ค่อยๆหย่อนตัวนั่งลงข้างๆเธอ

"เวลาดูน่ารักจังเลยนะ"ซันพึมพำกับตัวเองเบาๆ

"ขอบใจที่ชม"ร่างบางที่นอนหลับอยู่พูดขึ้นมาแต่ก็ยังไม่ได้ลืมตา นั้นทำให้ชายหหนุ่มที่นั่งจ้องหน้าร่างบางนั้นถึงกับสะดุ้ง "นายเสียมารยาทนะ"ร่างบางค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้นเผยให้เห็นดวงตาสีดำสนิท เธอค่อยๆยันตัวขึ้นนั่งพลางจ้องหน้าชายหนุ่มที่ยังมองหน้าตนไม่วางตา

"เอ่อ...ขอโทษด้วยครับที่นั่งจ้องหน้าคุณตอนหลับ"ซันรีบกล่าวขอโทษทันทีเพราะกลัวว่าหญิงสาวจะเดินหนีไปอีก

"อืม"หญิงสาวตอบสั้นๆ แต่ไม่ได้ใจความ T^T "มีธุระอะไร"

"คือผมอยากจะขอบคุณเรื่องโต็ะที่โรงอาหารน่ะครับแล้วก็อยากจะขอโทษอีกครั้งด้วยเรื่องที่ทำคุณมาวุ่นวายตอนที่โรงอาหารแล้วก็ชนคุณด้วย"ซันพูดอย่างรัวและเร็วมาก - -

"อืม"ซึ่งเธอก็ตอบมาอย่างสั้นๆเช่นเดิม

"คือจะให้ผมไถ่โทษ..."ซึ่งคราวนี้ยังไม่ทันที่ซันจะได้พูดอะไรหญิงสาวก็พูดขัดขึ้นมาซะก่อนว่า...

"ไม่ต้อง"

"เอ่อ...แต่ว่า"

"มีธุระแค่นี้ใช่ไหม?"พูดจบหญิงสาวก็ทำท่าจะลุกขึ้นยืนแต่ซันก็รีบคว้ามือเอาไว้ก่อน

หมับ

"เดียวก่อนครับ"

"..."มองมือที่โดนจับนิ่ง

"โอะ ขอโทษครับ"รีบปล่อยทันที"คือผมอยากรู้ชื่อของคุณน่ะครับ ครั้งก่อนกับครั้งก่อนๆคุณไม่ยอมบอกชื่อผม ผมเลยอยากรู้น่ะครับ"

"อยากรู้ไปทำไม"หญิงสาวถามเสียงเรียบ

"คือว่า...เผื่อเจอกันคราวหน้าผมจะได้ทักทายไงครับ ^^"ยิ้มหวาน

"ไม่จำเป็น"พูดจบหญิงสาวก็หยิบกระเป๋าสะพายพาดบ่าพลางจะเดินไปทางตึกมนุษยศาสตร์แต่ก็ต้องชะงักเท้าเพราะเสียงของซันที่่ตะโกนไล่มาว่า...

"ผมชื่อซันนะครับ อายุ20ปี อยู่คณะบริหารนะครับ จำผมเอาไว้ด้วยนะครับ"

หญิงสาวฟังจบก็เดินต่อไปโดยที่ชายหนุ่มไม่ทันเห็นว่าเธอได้เผยรอยยิ้มออกมา

"เฮ้อออ แล้วแบบนี้เราจะได้เจอเขาอีกไหมเนี่ย"ซันว่าพลางคอตก แต่สายตาก็เหลือบไปเห็นกระดาษแผ่นเล็กๆตกอยู่ เร็วเท่าความคิดชายหนุ่มรีบคว้ามันขึ้นมาอ่านทันที

ฉันสตาร์ เพียงแค่ขอความสั้นๆก็ทำให้ซันยิ้มออก ในที่สุดเขาก็รู้แล้วว่าเธอชื่ออะไร

"ไชโย!! สตาร์งั้นเหรอ แล้วผมจะตามหาคุณอีกครับ"ชายหนุ่มว่าพลางกระโดดโลดเต้นอยู่คนเดียว