ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Sun&Starขอเป็นแสงสว่างในใจเธอได้ไหม

    ลำดับตอนที่ #12 : แผนที่ 2 ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก

    • อัปเดตล่าสุด 9 ก.ย. 66


    สองวันต่อมา

    มหาวิทยาลัยA

    สวนด้านหลังตึกคณะบริหาร

    ถ้าเป็นปกติที่สวนนี้จะไม่ค่อยมีคนหรือจะเรียกว่าไม่มีเลยก็ว่าได้ แต่ไอ้คนที่กำลังนั่งพิงต้นไม้หลับอยู่มันนั้นมันคืออะไรกันล่ะ - -

    แต่ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้หลับสนิทเสียงใบไม้เสียดสีกันทำให้รู้ว่ามีคนกำลังเดินมาทางเธอทำให้เธอจำต้องลืมตาขึ้นมา

    อ้าว นี่ผมทำคุณตื่นเหรอครับ ^^;;”ชายหนุ่มมองหญิงสาวที่ลืมตามองตนพลางเกาหัวแกรกๆ แต่หญิงสาวก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา

    “…”

    คือผมคิดว่าคุณสตาร์น่าจะอยู่ที่นี่น่ะครับแต่ไม่คิดว่าจะนอนอยู่ชายหนุ่มยังคงพูดต่อแต่ก็ยังไร้เสียงตอบรับเช่นเดิม

    ...

    คือ..คุณสตาร์กินข้าวมารึยังครับ?ไปกินข้าวกับผมไหมครับ?โรงอาหารยังไม่ค่อยมีคนด้วย

    ...ยังเงียบอยู่

    แล้วน้องคุณสตาร์ที่เจอน่ะครับชื่ออะไรเหรอครับ?

    ...ได้อีก - -

    พูดกับผมหน่อยเถอะคร้าบบ T^T”ชายหนุ่มเริ่มงอแงทำเอาหญิงสาวที่มองชายหนุ่มเงียบๆถึงกับต้องกลั้นยิ้ม

    อืมเท่านั้นล่ะ ซันถึงกับยิ้มกว้างเลยทีเดียว

    คุณสตาร์ไปกินข้าวกับผมนะครับ ^_^”

    กินแล้ว

    งั้นลองอ่านหนังสือเล่มนี้ไหมครับ?สนุกนะครับซันว่าพลางหยิบหนังสือแฟชั่นยื่นให้สตาร์ แต่หญิงสาวกลับไม่รับ

    ไม่ชอบคำตอบสั้นๆเรียบๆของสตาร์ทำเอาชายหนุ่มไปไม่เป็นเลยทีเดียวแต่ซันก็ยังไม่ยอมแพ้

    งั้นคุณสตาร์ลองชิมขนมเค้กนี่ไหมครับ?อร่อยนะครับร้านนี้ผมซื้อบ่อยมากเลย ^^”ซันว่าพลางยื่นเค้กช็อกโกแลตให้ซึ่งนั้นทำให้หญิงสาวล่ะสายตามองขนมเค้กที่อยู่เบื้องหน้านิ่ง

    คุณสตาร์?หรือว่า...ชอบขนมเค้กเหรอครับ?เมื่อเห็นหญิงสาวมองขนมเค้กนิ่งซันเลยเลิกคิ้วมองอย่างสงสัย ซึ่งคำถามนั้นก็ทำให้หญิงสาวพยักหน้าแทนคำตอบ แต่แค่นั้นชายหนุ่มก็ได้รู้แล้วว่าหญิงสาวชอบอะไร

    งั้นผมยกเค้กก้อนนี้ให้ล่ะกันครับ ^^”ซันว่าพลางยิ้ม

    ไม่เอาสตาร์ว่าพลางเบือนหน้าหนี

    ทำไมล่ะครับ คุณสตาร์ชอบของหวานไม่ใช่เหรอครับ?ซันเลิกคิ้วมองอย่างสงสัย

    นายซื้อมานิซึ่งคำตอบนั้นก็ทำให้ชายหนุ่มรู้แล้วว่าหญิงสาวเป็นห่วงว่าเขาจะไม่มีเค้กกิน แค่นั้นก็ทำเอาซันยิ้มออก

    “^_^”

    ยิ้มอะไร

    ป่าวครับ ^^”ซันว่าแต่ก็ยังยิ้มอยู่ งั้นแบ่งกันก็ได้แบบนี้โอเคนะครับ?

    อืม

    หลังจากได้เสียงตอบรับที่สั้นๆแต่ได้ใจความของหญิงสาวแล้วซันก็จัดการแกะเค้กตักกินทันที แต่ก็ลืมไปว่ามีช้อนแค่อันเดียว

    มีช้อนอันเดียวทำไงอ่ะครับซันมองช้อนสลับกับสตาร์

    ก็ใช้ไปสิสตาร์บอกราวกับไม่ได้สนใจอะไร พลางแย่งงช้อนมาจากชายหนุ่มและตักเค้กกินด้วยใบหน้านิ่งเฉยต่างจากชายหนุ่มที่แก้มเริ่มเปลี่ยนเป็นสีชมพู จนสตาร์เลิกคิ้วสงสัย

    เป็นอะไร - -

    ปะ ป่าวครับๆ ไม่มีอะไรครับ -///-ซันส่ายหัวจนหัวแทบหลุดแต่หน้านี่สิยิ่งแดงขึ้นเรื่อยๆ

    นายหน้าแดง?ป่วยเหรอ?

    ป่าวครับ ผมสบายดี ผมแค่..แบบว่าเมื่อเห็นว่าซันอ้ำๆอึ้งๆสตาร์ที่เหลือบมองช้อนก็รู้สาเหตุทันที

    นายถืองั้นสิสตาร์จ้องหน้าซันนิ่ง แค่นั้นก็ทำให้ซันถึงกับทำอะไรไม่ถูกแล้ว

    ป่าวครับๆ คือผมไม่ได้ถือแต่ผมแค่...อุ๊บ OxO”ซันที่ทำท่าปฎิเสธต่อแต่ก็โดนสตาร์เอาช้อนตักเค้กยัดปากทำเอาชายหนุ่มหยุดพูดไปชั่วคราว

    ถ้าป่าวก็กินไปสตาร์พูดพลางตักเค้กกินต่อโดยไม่สนชายหนุ่ม

    หลังจากกินเค้กหมดสตาร์ก็เริ่มเก็บของแต่ซันเองก็นึกขึ้นได้ว่าตัวเองมาทำอะไร เพราะนั่งกินเค้กเพลินเลยลืมไปว่าจะมาคุยอะไรกับสตาร์ - -

    คือคุณสตาร์ครับผมมีอะไรจะถามน่ะครับก่อนที่สตาร์จะทันได้เก็บของเสร็จซันจงรีบชิงพูดขึ้นก่อนทันที ทำให้หญิงสาวชะงักมือที่กำลังเก็บของและเธอเงยหน้ามองซันพลางเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม

    คือวันเสาร์ที่จะถึงนี่น่ะครับ คุณสตาร์ว่างรึป่าวครับ?ซันถามยิ้มๆ

    วันเสาร์?สตาร์ทวนคำอย่างสงสัยแต่ก็ยอมตอบว่าง

    คือผมอยากจะชวนไปทำรายงานที่อาจาร์ยสั่งเมื่อครั้งก่อนน่ะครับ

    อืม กี่โมงก็บอกแล้วกันสตาร์ว่าพลางลุกยืน

    อ่ะ โอเคครับ งั้นเดียวเจอกันนะครับคุณสตาร์ซันยิ้มกว้าง ก่อนเดินไปหญิงสาวก็ชะงักฝีเท้าก่อนจะพูดโดยที่ไม่ได้หันหน้ามอง

    จริงสิ ไม่ต้องเติมใส่คุณนำหน้าหรอกฟังแล้วแปลกๆ

    เอ่อ...โอเคครับผม ^^”ซันว่าพลางยิ้มหวานแต่สตาร์ไม่ทันได้เห็นเพราะหญิงสาวเดินไปซะแล้วทิ้งให้ชายหนุ่มนั่งยิ้มกับตัวเองอยู่คนเดียวราวกับคนบ้า - -

    โรงอาหารตึกบริหาร

    เฮ้ยๆ มาแล้วๆ ทางนี้เว้ยไอ้ซันบาสที่เห็นซันเดินมาแต่ไกลจึงรีบกวักมือเรียกทันที

    ดูจากหน้าตาแล้วจะไปได้สวยงั้นสิโชเอ่ยแซวทันที

    ก็ไม่ขนาดนั้นวะ แค่ได้นัดไปทำรายงานวันเสาร์แต่ยังไม่ได้อธิบายเรื่องคืนนั้นเลยซันว่าพลางทำหน้าเซ็งๆ

    แล้วทำไมแกไม่อธิบายล่ะโยเลิกคิ้วถาม

    เมื่อถูกคาดคั้นซันจึงจำต้องอธิบายให้บรรดาเพื่อนๆฟังแบบเก็บทุกรายละเอียด และหลังจากเล่าจบนั้นโชจึงเป็นคนแรกที่ออกความเห็นด้วยความเป็นห่วงเพื่อน(เหรอ?)

    งั้นฉันรู้แล้วเว้ย แผนต่อไปฉันคิดออกล่ะโชว่าพลางยักคิ้ว ในขณะที่เพื่อนๆอีกสามคนทำสีหน้าไม่ไว้ใจเท่าไรแต่ก็ยอมฟัง

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×