คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : :: Oh oh...Chapter 17::
_____________________________________________________________________________
What should I do ?
“นี่ๆนารูโตะ! กาอาระ! คนที่ขึ้นไปร้องเพลง Your Guardian angel เมื่อคืนนี้เป็นใครงั้นหรอ??”
เชื่อมั้ยละครับ...
เพียงแค่ครึ่งชั่วโมงของคาบว่างก่อนจะเข้าสู่การเรียนคาบบ่าย...ผมเจอคำถามแบบนี้ แนวๆนี้ มาเป็นร้อยๆคำถามแล้วครับ!
พระเจ้าจ๊อตโต้! โลกามันวินาศ! ฝนตก! น้ำไม่ไหล! ไฟดับ!
ฆ่าผมที! ...ผมเบื่อที่จะตอบคำถามนี้แล้ว
“เขาเรียนที่ไหนหรอถึงไม่เคยเห็นหน้าเลยอ่ะ!”สาวเจ้าก็ยังคงจ้อแต่คำถามพร้อมกับท่ากระดี๊กระด๊าอย่างกับไม่เคยเจอคนหน้าตาดี
“ไม่รู้สิ ไม่คงไม่ได้เรียนที่นี่นั่นแหละ”ผมตอบส่งๆไปอย่างเบื่อหน่าย แค่เครียดเรื่องเจ้าเด็กบ้านี่คนเดียวก็แย่พอแล้ว ยังจะต้องมาหนักใจกับการตอบคำถามโง่ๆของบรรดาสาวๆพวกนี้อีก
อ๋อย...ยอดชายนายโตะอยากจะเป็นลมครับ
“หรอ แย่จังแหะ แต่ดูจากโหวงเฮ้งแล้วนะ...น่าจะไม่พ้นวิศวะ ไม่สิๆ วิศวะมีแต่ควายตัวล่ำๆหล่อๆไม่ค่อยมี เขาจะต้องเรียนพวกบริหารแน่ๆเลยอ่ะ อร๊ายยยย!!!~”เอ้า...เอาเข้าไปนะแม่คุณ
เจ้าเด็กนั่นน่ะนะ...ม.ปลายยังไม่ทันได้กระดิกเท้าก้าวเข้าไปเลย คุณเธอเล่นจินตนาการซะอย่างกับรุ่นเดียวกัน
อ่อ...ลืมไป..
มันตัวโตซะยิ่งกว่าผมซะอีก คุณเธอจะมองอย่างนั้นก็คงจะไม่ผิดเท่าไหร่
แต่มันคงจะน่าตกใจน่าดูเลยนะหากรู้กันว่า...
เจ้าเด็กนั่นเพิ่งอายุ 15 อยู่แค่ ม.3 น่ะ- -
กาอาระลุกขึ้นจากโต๊ะก่อนจะดึงแขนผมให้ออกจากวงล้อมของพวกผู้หญิง ก่อนเราสองคนจะเดินออกมาในที่โปร่ง แต่ไม่ปลอดคน
“โอ๊ย...นี่ฉันจะบ้าตาย! ถ้านายไม่ทำอะไรสักอย่างวันนี้ฉันต้องเป็นนกแก้ว นกขุนทองเอาแต่ตอบคำถามแน่ๆ”กาอาระว่าก่อนจะยกมือขยี้หัวตัวเองอย่างหัวเสียเล็กน้อย
กาอาระเขาเป็นคนที่ไม่ชอบความวุ่นวาย เพราะงั้นเราถึงมีกันแค่สองคนไงครับ ไม่เหมือนคนอื่นๆที่มีเพื่อนเป็นกลุ่มเป็นฝูงและเป็นโขลง(?) ไอ่ผมมันยังไงก็ได้อยู่แล้ว ถึงจะมีเพื่อนน้อยหรือไม่มียังไงๆมันก็ไม่แปลก เพราะผมชินตั้งกะสมัยมัธยมแล้วอ่ะครับ
อีกอย่าง...
คนน้อย...ปัญหาก็น้อยตามครับ
“เฮ้...ไม่ใช่ความผิดฉันนะ”ผมว่าทำเอากาอาระหันควับ แล้วชี้หน้าผม
“นายน่ะตัวดีเลย นั่นเด็กในความดูแลของนายที่ชื่อซาสึเกะอะไรนั่นสินะ เออ ก็ว่านั่นใครไม่เคยเห็นหน้า อยู่ๆก็ไปโผล่บนเวทีข้างหน้าฉัน แล้วก็ส่งชื่อเพลงให้ หาคอร์ดกีต้าร์เพลงแทบไม่ทัน ฮึ่ย!...มันน่า!..ตบกะโหลก ทั้งจ้าเด็กนั่นแล้วก็คนที่ดูแลมัน!”กาอาระร่ายยาวก่อนจะหัวฟัดหัวเหวี่ยงกับลมอากาศ
“เอาน่าๆ เดี๋ยวจะไปตบกะโหลกให้” ...ถ้าฉันกล้าไปเจอหน้ามันน่ะนะ
เมื่อวาน …พอมันร้องเพลงจบปุ๊บผมไม่สนใจหน้าอินทร์หน้าพรหมอะไรทั้งนั้นหนีไปคว้ากระเป๋าและของๆตัวเอง ก่อนจะกลับทั้งๆที่งานยังไม่จบ ฝากให้เพื่อนคนอื่นๆที่เป็นนักร้องดูแลเวทีต่อไป
ซึ่ง...ก็แน่นอนครับว่าเจ้าเด็กนั้นต้องเป็นอันตามมา ผมก็หนีสิ จะอยู่ให้บอกรักอีกรอบหรือไงอ่ะ
แถมยังตามตื้อไปถึงห้องผมด้วยเลยด้วย ผมจัดการวิ่งเข้าห้องลงกลอนทุกตัวที่มีก่อนจะทรุดตัวลงกับพื้น
โอ้ให้ตาย!...เกิดมายังไม่เคยถูกบอกรักเลยว้อย!
ผมจำคำพูดที่มันพูดอยู่อีกฝั่งของประตูไม่ได้เลย
เลยไม่รู้ว่ามันพูดอะไรบ้าง
แต่ผมจำบทสนทนาได้อยู่ช่วงหนึ่ง...
‘นารูโตะ ฉันจริงจังนะ ที่บอกผ่านเพลงนั่น ทุกอย่างฉันจริงจังกับนายจริงๆนะ’
‘หนวกหู! ไม่อยากฟัง กลับไปซะ!!’
‘ฉันต้องทำยังไงนายถึงจะรู้ตัวสักที เมื่อไหร่จะเลิกซื่อบื้อสักที ว่าฉันน่ะรั...’
‘หุบปาก! อย่าได้เอ่ยคำนั้นออกมาเชียวเจ้าเด็กบ้า ลืมมันซะ ฉันไม่มีทางยอมรับความรู้สึกของนายได้หรอก ไม่ว่ายังไงก็เหอะ!!!’
‘ !!... ไม่ว่ายังไง..งั้นเหรอ ’
‘ … ’
‘...นั่นสิ ถึงอย่างงั้นฉันก็ไม่ตัดใจหรอกนะ แต่ฉันจะรอ ...รอจนกว่าจะถึงวันที่นายยอมรับความรู้สึกของฉัน’
‘ ... ’
‘ฉันกลับล่ะ’
แค่นั่นละที่ผมจำได้ เจ้าเด็กบ้านั่นบอกจะรอ...รอยังไงล่ะ?
เฮ้อ...เด็กทำปวดตับอีกแล้ว
หนึ่งทุ่มสิบห้านาทีกับการนั่งอยู่ที่เคาท์เตอร์บาร์ยกเหล้าสีเหลืองอำพันขึ้นดื่มไม่รู้ตั้งกี่แก้ว แต่มันก็ยังไม่ทำให้ปัญหาที่หนักอกมันถูกยกออกไปสักที เย็นนี้ผมไม่ได้ไปหามันที่บ้านครับ จะว่าผมไม่กล้าสู้หน้ามันก็ไม่เชิง
ผมไม่รู้จะปฏิบัติตัวกับมันยังไง...
แล้วผมก็ไม่รู้จะตั้งรับกับพฤติกรรมของมันยังไง...
ในเมื่อผมไม่เคยคิดกับมันเกินเลยไปมากกว่า ‘พี้เลี้ยง กับ เด็กในความดูแล’
ผมควรจะทำยังไงดี ทำตัวเหมือนเดิมกับมันงั้นหรอ?
ไอ่นั่นก็พอทำได้อยู่หรอก แต่ผมกลัวทนไม่ได้
ทนที่จะเมินเฉยต่อความรู้สึกของเจ้าเด็กบ้านั้นไม่ได้
ด้วยความที่ว่าเราสองคนรู้ใจกันดี ซึ่งนั่นมันเริ่มจะเป็นสิ่งที่แย่สำหรับผม
ทุกการกระทำของเจ้าเด็กนั่น...มันทำผมเพิ่งมาคิดย้อนหลัง...
การแยกตัวออกมาจากคนในครอบครัว
เอาแต่ใจตัวเอง
ขี้อ้อน
พูดงึมงำกับตัวเอง
การกระทำที่ตรงข้ามกับคำพูด
ตามติด
หวงและเรียกร้องความสนใจทุกครั้งที่ถูกเมิน
ปกป้อง
...
ทั้งหมดนั่นที่มันทำเพื่อเป็นการย้ำกับตัวเองว่ามัน ‘รัก’ ผม มันพร้อมที่จะ ‘แยกกับครอบครัว’ ที่ทิ้งให้มันโดดเดี่ยวเพื่อมาตามติดผม มัน ’เรียกร้องความสนใจ’ เพื่อให้มันอยู่ในสายตาของผมบ้าง การกระทำที่ตรงข้ามกับคำพูด...มันต้องการบอกให้ผมรู้โดยที่มันไม่เอ่ยปากว่ามัน ‘รัก’ ผม แม้มันจะเด็กมันก็พิสูจน์ตัวเองว่าถึงอย่างนั้นมันก็ ‘ปกป้อง’ ผมได้
แม่งเอ๊ย
...ตั้งแต่เมื่อไหร่กันวะ
ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่มันรู้สึกกับผมแบบนั้น
แม่งเอ๊ย! แม่งเอ๊ย! แม่งเอ๊ย!!
สบถในใจไปก็ยกเหล้าเข้าปากไป ผมละอยากซดเหล้าให้มันเมาแล้วสลบไปนัก! ...จะได้หยุดคิดอะไรสักที
โอ๊ย...
ผมกำลังจะเป็นบ้าอยู่แล้ว
:: { My feeling : Uchiha Sasuke } ::
เวลาเดียวกัน ณ โรงฝึกเคนโด้
ตุ้บ!!
“เป็นอะไรไปอุจิฮะ อย่าเหม่อในเวลาซ้อมสิ ทำแบบนี้จะเปิดช่องว่างให้ศัตรูได้นะ”
“ขอโทษครับรุ่นพี่โกเซย์”ผมเอ่ยออกมาก่อนจะลุกขึ้นหลังจากเสียจังหวะล้มลงไปในขณะที่กำลังซ้อมเค้นโด
“พักสิบนาทีก่อนก็แล้วกัน”รุ่นพี่โกเซย์ว่าก่อนจะวางดาบไม้แล้วถอดหน้ากากออก ผมก็เช่นกัน
เฮ้อ...เขาไม่มา
ไม่มาจริงๆด้วย...เจ้ากุ้งหัวเหลืองนั่น
“ฮึ่ย นายก็จริงๆเลย โดดซ้อมก็บ่อย ถึงจะมาซ้อมก็ดันเหม่ออีก ฉันละแปลกใจจริงๆทำไมนายถึงเป็นตัวแทนโรงเรียนไปได้นะ”
“ผมเก่ง”
“เออ เรื่องนั้นไม่เถียงก็ได้ ว่าแต่นายคิดยังไงมาฝึกเอาค่ำๆแบบนี้ ถ้าเป็นที่อื่นไม่มีใครมาเปิดโรงฝึกให้ฝึกกันเวลานี้หรอกนะ”
“ขอโทษครับ ผมแค่อยากทำอะไรเพื่อไม่ให้คิดอะไรฟุ้งซ่าน”ผมตอบออกไปตามตรง เพราะตอนนี้ในหัวของผมมีแต่เรื่องของนารูโตะเต็มไปหมดเลย ผมไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงกับความคิดที่อยู่ในหัวนี่ดี
แล้วก็ปฏิกิริยาของเขาเมื่อวานนี้...ทำผมเจ็บจังแหะ
‘...อย่าได้เอ่ยคำนั้นออกมาเชียวเจ้าเด็กบ้า ลืมมันซะ ฉันไม่มีทางยอมรับความรู้สึกของนายได้หรอก ไม่ว่ายังไงก็เหอะ!!!’
“เรื่องฟุ้งซ่าน? เรื่องอะไรล่ะ? กำลังจะไปจีบใครงั้นหรอ?”
“ไม่เชิงใช่ครับ”...แค่สารภาพรัก
“แล้วโดนเขาปฏิเสธมาละสิ”
“ไม่เชิงครับ”
“... เนื้อหอมอย่างอุจิฮะ ซาสึเกะเนี่ยนะ!? โดนปฏิเสธ!? ให้ตายสิ แล้วไอ่คนหน้าตาธรรมดาอย่างพี่มันจะเหลืออะไร!? แต่ว่า..เขาคนนั้นคงจะมีอะไรดีมากเลยสินะ ถึงได้กล้าปฏิเสธผู้ชายที่ป๊อปที่สุดในโรงเรียนอย่างนาย”
“ครับ..เขามีอะไรดีๆหลายอย่าง ผมถึงได้ชอบเขา แต่...เขาบอกว่าเขาไม่มีทางยอมรับความรู้สึกของผมได้หรอก ไม่ว่ายังไงก็ตาม รุ่นพี่โกเซย์...พี่ว่าผมควรทำยังไงดีครับ”
_____________________________________________________________________________
The End!!
ไฮ!~ กับการมาอัพเรื่องนี้อีกครั้งค่ะ!
ช่วงนี้ไอเดียเรื่องนี้พุ่งกระฉูดสุดๆ ส่วนแฟนๆไอเลิฟยูกะแม่ยกนัทสึกะไม่ต้องน้อยใจไปค่ะ
อาทิตย์หน้าไปฤกษ์อัพแน่ๆ
เดี๋ยวก็เดือนกันยาแล้วค่ะ!...จะสอบของมศว.แล้วค่ะ! ...หนังสือหนังหา
อาบิยังไม่ได้แตะแม่งแม้แต่ปลายก้อยเลยค่ะ!!(<<นิสัยเสีย)
เวลาเล่นก็น้อยอยู่แล้ว ยังจะมาสอบปลายภาคก่อนสอบมศว.อีกกกก!!! อ้ากกกกกกกกกก!!
อย่างว่าเครียดไปมันก็ไม่ช่วย ถ้าเราไม่ดิ้นรนชีวิตจะอยู่รอดได้ยังไงละเนอะ ต้องเป็นเด็กดีบ้างซะแล้ว...
เข้าช่วงตอบเม้นดีก่ะ(เครียดมากเดี๋ยวเส้นเลือดในสมองแตกตาย)
 |
 |
 |
|
||||
|
||||
|
 |
Name : tohana< My.iD >  [ IP : 223.204.237.80 ]  ส่งข้อความลับ |
||
 |
|
 |
ม่ายๆๆ เรื่องนี้ไม่ทำร้ายกาอาระค่า!!~ เรื่องนี้กาอาระเป็นแค่เพื่อนซี้โตะเฉยๆ จริงๆ
|
|
|
|
|
||||
|
||||
|
|
Name : สาวน้อยแห่งคำทำนาย< My.iD > [ IP : 115.67.7.248 ] ส่งข้อความลับ |
||
บอกรักกู เป็นคำพูดของโตะที่โดนใจมากค่า เกะเนี่ยก็สรรหาวิธีบอกรักนะคะเนี่ย
|
|
|
คือแบบ...จะว่ายังไงดีนะ จู่ๆมาบอกรักแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย โตะมันก็นึกออกแค่นี้ละค่ะ
 |
|
 |
|
||||
|
||||
|
 |
Name : Buka< My.iD > [ IP : 111.84.20.170 ] ส่งข้อความลับ |
||
 |
|
 |
รับรักง่ายๆก็ไม่ใช่เจ้ากุ้งหัวเหลืองสิ จริงม่ะ?
|
|
|
|
|
||||
|
||||
|
 |
Name : Yoshida Akira< My.iD > [ IP : 49.231.101.234 ] ส่งข้อความลับ |
||
|
|
|
โตะเขาเปล่าซื่อบื้อ แต่เขาไม่รู้จริงๆว่าที่เจ้าเป็ดทำไปทั้งหมดนั่นเพราะ "รัก" อิอิ
|
|
|
|
|
||||
|
||||
|
 |
Name : Daughter of devil< My.iD > [ IP : 58.8.60.75 ] ส่งข้อความลับ |
||
|
|
|
|
โตะมันไม่ให้คำตอบเกะเร็วๆนี้หรอกค่ะ มันคงต้องปรับฟิลกันอีกสักพักเลย
|
|
|
|
|
||||
|
||||
|
|
Name : ワシィタ く&#< My.iD > [ IP : 58.9.230.215 ] ส่งข้อความลับ |
||
|
|
|
|
Your Guardian angel ของ The Red Jumpsuit Apparatus ค่ะ
 |
|
 |
|
||||
|
||||
|
|
Name : การคิด< My.iD > [ IP : 180.183.179.63 ] ส่งข้อความลับ |
||
 |
|
 |
น๊าน! บอกได้คำเดียวว่านานเลยค่ะ ก็โตะมันไม่ได้คิดแบบนั้นกับเกะตั้งแต่แรกนี่คะ
เกะก็ลำบากหน่อยละ กว่าจะเปลี่ยนใจโตะได้ เอ๊ะ!? หรืออาจจะเร็วๆนี่นะ อิอิ
ไม่บอกปล่อยให้ลุ้นเอง
ยาวอีกละ..แต่ก็เพลินดีจังกับการตอบเม้น
ส่วนตอนนี้...บายบีค่ะ^^
ความคิดเห็น