This is her only love. คุณประธานนักเรียน

แนะนำตัวละคร

   เชอรี่   สาวมาดเท่นักเรียนผิดระเบียบของโรงเรียน เธอผู้นี้ไม่มีคำว่ากฎระเบียบอยู่ในหัวแม้แต่น้อย    

   แบล็คที  หนุ่มหล่อประจำโรงเรียนดีกรีเป็นถึงประธานนักเรียนและมีชมรมที่เป็นที่รวมตัวของพวกเทพบุตรทั้งหลายโดยใช้ชื่อว่า “Angel cast ” นั้นเอง

   เลมอน  เป็นหนึ่งในกลุ่ม“Angel cast ”ที่มีความรวยและความน่ารักที่สุดในกลุ่มแต่เขาผู้นี้เชื่อใจไม่ได้เลยซะนิดเดียว

   เวสคูส  เป็นหนึ่งในกลุ่ม“Angel cast ”ที่มีความเซ็กซี่และความหล่อในตัวเลยที่เดียวแต่ใบหน้าไม่มีรอยยิ้มเลยค่อนข้างเย็นชานิดๆแต่ลึกๆแล้วเขาเป็นคนใส่ใจเพื่อนมากๆ

   สปาย  สาวสวยประจำโรงเรียนดีกรีเป็นถึงดาวโรงเรียนทั้งเรียนเก่ง  กิจกรรมเป็นเลิศแต่ที่จริงแล้วเธอเป็นผู้หญิงที่ร้ายมากก็ว่าได้

   ไพลิน   เพื่อนของนางเอกที่มีความแตกต่างจากนางเองอย่างเหลือเชื่อแต่ถ้าเธอโกรธขึ้นมาใครๆก็ห้ามไม่อยู่

บทนำ

ชื่อ – นามสกุล : นางสาว เฌอชายา  รัตนกุลธิราม

ชื่อเล่น : เชอรี่

อายุ : 17 ปี

สถานบันการศึกษา : โรงเรียนซาฟาไฮค์ เอนเตอร์ สคูส

ระดับการศึกษา : มัธยมศึกษาตอนปลายปีที่  5/4

เกรดการเรียน : 1.59

งานอดิเรก : นอน,อ่านหนังสือการ์ตูน,สร้างปัญหา

สีที่ชอบ : สีดำ

สีที่เกลียด : สีชมพู

สิ่งที่เกลียด : ผู้ชายเรื่องมากขี้จุกจิก  (- -??)

 1

                                                Angel cast

         ณ โรงเรียนซาฟาไฮค์ เอนเตอร์ สคูส สถานบันที่ขึ้นชื่อว่าเป็นโรงเรียนที่ดีที่สุดในประเทศไทย   แต่ฉันกลับคิดว่ามันไม่เหมาะกับคนอย่างฉันเลยสิ....(เฮ้อ~~)แต่ถึงยังไงก็ต้องอยู่อยู่ดี นั้นแหละเพราะไอ้กฎบ้าๆของอีตาประธาน “แบล็คที”ประธานนักเรียนที่มีชมรมติ๋ง  

ต๋องที่มีชื่อว่า“Angel cast ” ที่แปลว่าเทพบุตรสุดหยิ่งหรือไงเนี้ยแหละ อ้อสวัสดีค่ะฉันชื่อเชอรี่เป็นสาวมาดเท่และดังที่สุดของโรงเรียนค่ะไม่มีใครที่ไม่รู้จักหรอนะค่ะ เฮ้อแต่ตอนนี้ฉันกำลังจะบ้าตายกับพวกสาวๆที่มายืนกรี๊ดและกรี๊ดกับพวกชมรม “Angel cast ”ที่กำลังเดินเข้ามาสู่ โรงเรียนทั้ง 3 คนโดยมีอีตาบ้าประธานนักเรียน “แบล็คที”เป็นหัวขบวนและที่เดินตามมาอีก 2 คนได้แก่อีตามหาเศรษฐี “เลมอน”และไอ้ตาบ้าผู้ไม่เคยยิ้มเลยที่มีชื่อว่า “เวสคูส”เหตุผลที่สาวๆมายืนกรี๊ดกันทั้งหลายเพราะไม่ได้เจอกับพวกตาบ้าทั้ง 3 คนมาเป็นเวลาแค่ 3 เดือนเท่านั้นขอย้ำแค่ 3 เดือนเท่านั้นและวันนี้ก็เป็นวันเปิดเทอมของนักเรียนทั้งหลายที่เดินเข้ามาในโรงเรียนอย่างสบายใจแต่สำหรับฉันเป็นวันมรณะเลยที่เดียว (-*-!! )

      “สวัสดีจ้า เชอรี่  ^^” คนที่ทักทายฉันไม่ใช้คนไหนไกลนั้นก็คือ ไพลินเพื่อนรักของฉันเอง

       “สวัสดีจ้า  ไพลิน  เป็นยังไงบ้าง? สบายดีไหม? ไม่ได้เจอกันตั้ง 3 เดือนนะ >< ” ฉันถามไพลินเป็นชุด ก็มันเป็นห่วงนี่น้าก็ไพลินเป็นรักฉันที่ดีที่สุดตั้งแต่เกิดมาเลยนะไม่ให้เป็นห่วงได้ไงล่ะ JJ

      “เออ..เชอรี่ฉันตอบไม่ทันนะและก็ไม่ต้องเป็นห่วงฉันมากขนาดนี้ก็ได้จ้ะ J ”

      “อ้อ..จ้า”ฉันตอบไพลินอย่างสั้นๆ  และพวกเราทั้ง 2 คนก็เดินเข้าอาคารเรียนอย่างสบายใจ   

พักเที่ยง  12.00 น.

       “o_O” ฉัน

       “ (-_-**) ” อีตาประธานแบล็คที  

       “o_O” ฉัน

        “นี่......เธอหยุดทำหน้าแบบนั้นได้แล้ว - -!!” อีตาประธานแบล็คทีเป็นคนเปิดบทสทนาก่อน  

         อยากรู้ไหม??ทำไมฉันถึงได้ทำหน้าแบบนั้นใส่อีตาประธานแบล็คทีเพราะฉันทำชามก๋วยเตี๋ยวหกใส่เขาอ่ะ แหะๆ -*- เดี้ยวจะย้อนเหตุการณ์ให้ฟัง    

พักเที่ยง  11. 55 น. ต่อกับปัจจุบันเลยนะ (พอดีคนเขียนขี้เกียจอ่า ^o^)

        “เร็วๆสิไพลินเดี๋ยวโต๊ะก็เต็มหรอ   -0- ///” ฉันบอกกับไพลินหลังจากที่ฉันวิ่งไปซื้อก๋วยเตี๋ยวเสร็จแล้วและจะกำลังวิ่งไปจองโต๊ะ ติดแต่ตรงที่ไพลินมัวชักช้ากับการซื้อข้าวราดแกง 

        “เสร็จแล้วจ้าเชอรี่ ^^” ไพลินพูดหลังจากซื้อข้าวราดแกงเสร็จ ฉันที่มัววิ่งหาโต๊ะอยู่นั้นก็เกิดการประสานงากับอีตาแบล็คทีเข้ายังจัง  พลั่ก!! T[]T

       “นะ.......นายอีตาแบล็คที ” ฉันพูดเสียงดังหลังจากสติทั้งหมดกลับมาแล้ว

          “เชอรี่..เป็นอะไรรึเปล่า อุ้ย!!ประธานนักเรียน ((o_O))” ไพลินพูดหลังจากเห็นอีตาประธานแบล็คทีโดนก๋วยเตี๋ยวหกใส่จากฝีมือฉันเอง ฮ่าๆๆสะใจ ^0^  

           “เชอรี่.......”  อีตาประธานแบล็คทีพูดชื่อฉันหลังจากไพลินพูดชื่อฉันและอีตานั้นก็มองฉันไม่หยุดตั้งแต่เรียกชื่อฉัน ( -*- )

          “เธอนี่เองที่ทำให้โรงเรียนต้องวุ่นวาย (- -)” อีตาประธานแบล็คทีพูดต่อหน้าฉันอย่างหน้าตาเฉย

         “นี่.....นายบังอาจมากเลยนะที่มาว่าฉันอย่างหน้าตาเฉยแบบนั้น ( =_=* )” ตอนนี้ฉันกำลังเดือดปุดๆเลยหล่ะเพราะไอ้คำพูดที่อีตาประธานแบล็คทีพูดออกมาอย่างหน้าตาเฉยแบบนั้น ฉันอยากจะเอาค้อนร้อยปอนด์ทุบหัวอีตานี่ให้แบนจริงๆเลย (อารมณ์ขึ้นแบบสุดขีด - -^ )

          “แล้วจะทำไม...ถ้าฉันพูดแบบนั้นกับเธอ (- -)” อีตานี่มันบ้าไปแล้วหมอนี่มันไม่รู้รึไงว่ากำลังพูดอะไรอยู่ ฮือๆ  TOT  

          “เออ.......ฉันว่าเราควรแยกย้ายไปกินข้าวกันดีกว่านะค่ะ...เออแล้วก็ฉันต้องขอโทษแทนเพื่อนของฉันด้วนนะค่ะคุณประธาน  >///< ”ยัยไพลินพูดอย่างเขินๆแล้วทำไมต้องเขินด้วยว่ะ ไม่เข้าใจจริงๆเลยยัยเพื่อนคนนี่นิ  (-_-^^^) แล้วที่สำคัญทำไมเธอต้องขอโทษอีตานี่ด้วยหล่ะฉันไม่ได้ผิดซักหน่อยนิมันเป็นอุบัติเหตุต่างหาก  T  T   (โครตเข้าข้างตัวเองเลย)

           “ถ้ายังงั้นพวกเราไปกันเถอะไอ้แบล็ค ( -_-)”เวสคูสพูดอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น อีตานี่ก็อีกคนไม่มีท่าทีที่จะแสดงอารมณ์อะไรเลย นอกซะจากจะทำหน้าเฉยไม่สนใจต่อสิ่งรอบข้างแม้แต่นิดเดียว  แต่เอ๊ะ o_o!  มันไม่ใช่เวลาจะมาเล่าสรรพคุณของอีตาเวสคูสนะแต่อีตาแบล็คทีกำลังหนีความผิดอยู่นี่!!  

               “ เดี๋ยวจะไปไหน”ฉันตะโกนออกไปอย่างสุดเสียง แต่อีตาบ้าพวกนั้นกับเดินไปอย่างไม่หันหลังกลับมามองฉันแม้แต่นิดเดียว  (=[]= )

            “ไปกันเหอะเชอรี่....ฉันหิวข้าวแล้วนะ”ไพลินพูดอย่างน่าสงสารพร้อมกับมองจานข้าวสลับกับท้องของตนเอง แต่ใครจะไปกินลงล่ะพึ่งเจอกับสถานการณ์ที่น่าโมโหขนาดนั้น ฮึ่ม!!

          “ไม่กงไม่กินมันแล้วโว้ย