(FM) Fight Mode ยัยโหดหน้าหวาน

Fight Mode : ยัยโหดหน้าหวาน

                     เป็นนิยายรักหวานแหวว (รึเปล่า) เรื่องแรกของนักเขียนคนนี้ ...Gemini9... ที่มีชื่อเรื่องว่า Fight Mode ยัยโหดหน้าหวาน หรือ " FM " อ่านชื่อเรื่องแล้วคงจะรู้นะว่านางเอกของเราโหดหรือจะให้พระเอกเป็นผู้หญิงดีหว่า ^0^ 

INTRO

พลัก !!!

“ โอ้ย !! ใครว๊ะ !! “ เสียงร้องพร้อมกับร่างบึกบึนล้มกลิ้งไปกับพื้นทันทีที่เท้าใครบางคนประทับลงบนลำตัวอย่างจัง เมื่อเขาตั้งสติได้ ก็รีบลุกขึ้นทันที มือข้างหนึ่งกุมท้องไว้ด้วยความจุก เขาหันมาพร้อมกับเสียงร้องโวยวายยกมือชี้หน้าคนตรงหน้าอย่างคาดโทษ

“ มันขวางทางไม่รู้หรือไง “

“ ว่าไงจ๊ะคนสวยสนใจไปเที่ยวกับพวกเราด้วยไหมล่ะ “ ชายคนนั้นยิ้มกริ่มเมื่อหันมาเจอคนตรงหน้า เขาหยุดคำพูดหยาบคายที่จะพูดลงแล้วพ่นคำหวานออกมาแทน และจ้องมองเหม่ยอิงด้วยสายตาโลมเลีย

“ ช่วยด้วย !! “ ชิองพยายามดิ้นให้หลุดพ้นจากมือปลาหมึกที่จับอยู่แต่ก็ไม่ยอมหลุดออก

“ ไปซะ “ เหม่ยอิงปลายตามองชิองแวบหนึ่งก่อนจะเอ่ยบอกกับผู้ชายตัวใหญ่สองคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นด้วยสายตานิ่งๆ ทั้งสองคนนิ่งไปนิดนึงเมื่อได้ยินก่อนจะเดินเข้าหาเหม่ยอิงเรื่อยๆ ในขณะที่เธอก็ยืนนิ่งไม่ขยับไปไหน ผู้ชายอีกคนเข้ามาหวังจะจับแขนเธอแต่เหม่ยอิงเบี่ยงตัวหลบพร้อมใช้เข่ากระแทกเข้าที่ท้องของหมอนั่นอย่างแรง

“ อั่ก “ จากเสียงร้องคิดว่าน่าจะเจ็บไม่น้อย ร่างใหญ่ร่วงลงพื้น งอตัวด้วยความเจ็บโดยไม่ทันตั้งตัว เหม่ยอิงมองภาพตรงหน้าด้วยสายตานิ่งๆ เมื่ออีกคนเห็นว่าเพื่อนเพลี่ยงพล้ำจึงปล่อยมือจากชิองแล้วรีบเข้าไปช่วยเพื่อนทันที 

 ..............................................................................

“ เฮ้ย!!“

 เอี้ยดดด !!!

เสียงตกใจของชุนกับเสียงล้อที่หมุนกระทบกับถนนของรถดังขึ้น เมื่อชุนเห็นว่ามีรถมอเตอร์ไซค์กำลังขับออกมากจากซอยพอดีกำที่เขากำลังออกตัวพอดีแต่ก็เบรกไว้ได้ทัน  ยังดีตอนนี้ดึกมากแล้วเลยไม่มีรถคันอื่นบนท้องถนนมากนักไม่อย่างนั้นคงจะวุ่นวายกันยกใหญ่  ตอนนี้รถทั้งสองจอดสนิทร่างสูงเคลื่อนตัวลงจากรถอย่างรวดเร็ว เขาเดินไปหาคู่กรณีที่จอดนิ่งสนิทอยู่ไม่ไกล ชุนมองคนตรงหน้านิ่งและกล่าวออกไปเสียงเรียบ

“ อยากตายหรือไง “

เหม่ยอิงไปตอบแถมยังยืนจ้องคนตรงหน้าเงียบๆ ไม่ได้เอ่ยอะไรออกมา เพราะเธอใส่หมวกนิรภัยอยู่ ชุนไม่สามารถรู้เลยว่าภายใต้หมวกใบนั้นแสดงสีหน้าแบบไหน ทำให้เขาขัดใจไม่น้อยที่ที่ประเมินคนตรงหน้าไม่ได้แถมคนตรงหน้ายังมาเงียบใส่แบบนี้อีก ไม่มีทีท่าว่าจะพูดอะไรออกมาเลยด้วยซ้ำ แถมยังยืนจ้องเขาเหมือนกำลังประเมินเขาอีก ชุนเพ่งมองใบหน้านั้นนิ่งเมื่อเห็นว่าอีกคนเงียบเขาก็เงียบบ้าง ไม่นานเสียงหวานก็เอ่ยขึ้นทำให้ชุนชะงักไปนิดเพราะมัวแต่สนใจความเงียบของคนตรงหน้า

“ โทษที...ฉันรีบไปหน่อย “

“ หึ “ ชุนยิ้มขำเมื่อได้ยินคนตรงหน้าพูดบอก เหม่ยอิงมองชุนตาขวางเมื่อเห็นชุนยิ้ม แม้จะไม่เห็นหน้าแต่ถ้าฟังจากน้ำเสียงแล้วก็น่าจะเดาออกว่าคนตรงหน้าโกรธไม่น้อย 

  .........................................................................................

คำเตือน

            นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่มโนขึ้นจากตันหาของผู้เขียนเองล้วนทั้งสิ้น พรรณนาขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น บุคคลและสถานที่บางฉากในเรื่องเป็นสิ่งที่สมมุติขึ้นเท่านั้น บุคคลในภาพเป็นแค่อ้างอิงไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหา อาจมีคำหยาบหรือคำที่ไม่เหมาะสม เด็กและเยาวชนต่ำกว่า 13 ปีควรได้รับคำแนะนำ

.........................................................................

- Gemini9 -