ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Playboy's love story รักนี้สุดๆขอหยุดที่เธอ!

    ลำดับตอนที่ #11 : Part: 10 Love at first sight? J

    • อัปเดตล่าสุด 12 ส.ค. 55


    Part: 10

    Love at first sight? J

     

    “นายจะบ้ารึไง ฉันรู้จักนายยังไม่ถึงสามวันด้วยซ้ำ ให้ตายสิ!

    “เราค่อยๆเรียนรู้กันไปก็ได้นี่ ฉันไม่ได้บอกให้เธอรักฉันเลยซะหน่อย J” ค่อยๆเรียนรู้กันไปงั้นหรอ เหอะ! ฉันรู้หรอกว่าเพลย์บอยอย่างพวกนายน่ะแค่อยากคบผู้หญิงเล่นเพื่อแก้เบื่อเท่านั้นเองพอเบื่อแล้วก็ทิ้งเหมือนสิ่งของที่ไร้ค่า พูดอย่างกับคนอย่างพวกนายจะรักใครเป็น

    “นายไม่ต้องมาทำเป็นพูดดี ฉันรู้หรอกว่าเพลย์บอยอย่างนายน่ะเหรอจะยอมหยุดอยู่ที่ใครง่ายๆ ก็แค่อยากจะคบเล่นๆแก้เบื่อไปวันๆเท่านั้นเอง”

    “..........” เขาเงียบ อย่าบอกนะว่าแทงใจดำหรือว่าน้อยใจฉันเหมือนพวกพระเอกนิยายน้ำเน่ากันล่ะJ ?

    “แทงใจดำสินะ หึหึ”

    “ในสายตาเธอฉัน....มันดูแย่ ดูน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยหรอ?”

    “ก็ชะ....”

    “เธอเคยได้ยินเรื่องแรกพบรึเปล่า...” ขณะที่ฉันพูดยังไม่ทันจบ จู่ๆเขาก็แทรกขึ้นมา

    “นายจะบอกว่านายตกหลุมรักฉันตั้งแต่ครั้งแรกที่พบกันงั้นสิ นายคิดว่าตัวเองเป็นพระเอกนิยายรึไง น่าขำชะมัด หึหึ”

    เอี๊ยดดดดดดดดด! เขาเลี้ยวรถจอดเข้าที่ข้างทางอย่างกะทันหันเสียงล้อรถบดกับถนนเสียงดังสนั่นซึ่งนั่นไม่น่ากลัวเท่ากับรถที่ตามหลังเรามาเกือบหักหลบรถเราแทบไม่ทันเพราะเอร์เฟคต์เลี้ยวรถเข้าข้างทางอย่างกะทันหันโดยไม่เปิดไฟเลี้ยว

    “ฉันยอมรับถึงแม้ว่าฉันจะเป็นแบบที่เธอพูดมาทั้งหมดแล้วยังไงล่ะ คนเลวคนนี้มันจะรักใครบ้างไม่ได้เลยรึไงวะ!?” เขาตะโกนขึ้นมาอย่างเหลืออดหลังจากที่ทนฟังฉันแดกดันอยู่นาน และกระชากแขนฉันอย่างแรงแถมยังบีบมันจนฉันเผลอร้องซี้ดออกมาเบาๆ ฉันพึ่งเคยเห็นเขาในโหมดน่ากลัวอย่างนี้ไม่คิดเลยว่าผู้ชายที่มีรอยยิ้มบนใบหน้าอยู่เสมอพอโมโหขึ้นมานั้นจะน่ากลัวไม่ต่างจากซาตานดีๆนี่เอง

    “เหอะ นั่นมันก็เรื่องของนาย!

    “แต่..ถ้านายอยากคบกับฉันจริงๆล่ะก็...” เมื่อฉันแกล้งเว้นวรรคเพื่อให้เขาลุ้นตามไปด้วยว่าฉันจะพูดอะไรต่อไป มือของเขาที่บีบแขนฉันอย่างแรงค่อยๆคลายออก

    “?”

    “พิสูจน์หัวใจนายให้ฉันเห็นสิ ว่านายรักฉันอย่างที่ปากนายบอกจริงรึเปล่า J” ฉันตัดสินใจให้โอกาสเขาเมื่อคิดแผนอะไรบางอย่างในใจได้ขึ้นมาและแผนบางอย่างที่ว่ามันก็น่าสนุกไม่น้อยเลยทีเดียว....

    แล้วเราจะได้เห็นดีกัน....ดริฟต์!!!

     

     

    หลังจากที่ฉันกับเพอร์เฟคต์คุยเรื่องรักๆใคร่ๆกันเสร็จแล้ว - -; เขาก็ขับรถต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแถมยังฮัมเพลงไปด้วยอย่างอารมณ์ดีซึ่งแตกต่างจากเพอร์เฟคต์เมื่อห้านาทีก่อนลิบลับ เมื่อกี้ตอนที่เขาเปลี่ยนโหมดเป็นซาตานตอนนั้นหัวใจฉันก็ชักเต้นตุ๊มๆต่อมๆแล้วเหมือนกันไม่ได้กลัวว่าเขาจะทำอะไรหรอกนะแค่ผวาเท่านั้นเอง แฮ่ๆ ><!

    “นี่ เธอพักอยู่ที่คอนโดฯนี้หรอ” เขาถามขึ้นเมื่อฉันบอกให้จอดที่หน้าทางเข้าของคอนโดฯ ถามอะไรไม่คิดจริงๆ = =;

    “แล้วนายคิดว่าฉันมาขายผักที่นี่รึไง = =; ” ฉันย้อนกลับไปอย่างหมั่นไส้ เขาทำหน้าอึ้งไปสามวินาทีอย่างคิดไม่ถึงว่าฉันจะมามุกนี้และอยู่ๆก็หัวเราะออกมา -..-

    “ฮ่าๆ เธอนี่จี้ชะมัดเลย”

    “อืม” ฉันตอบหน้าตาย อันที่จริงในใจฉันก็อยากจะขำเหมือนกันนะ แต่ไม่ได้ๆเดี๋ยวเสียฟอร์มหมด -.,-

    “กลับไปได้แล้วเพอร์เฟคต์ ขอบคุณที่มาส่ง” หวังว่านายจะไม่แอบด่าฉันในใจนะว่าใช้งานเสร็จก็เฉดหัวส่ง แต่ช่วยไม่ได้นี่ในเมื่อนายอยากอาสาเอง ฮิฮิ ><

    “อ้อ ฉันลืมบอกเธอไปอย่าง”

    “คือ?”

    “เรียกฉันว่า เพิร์ฟ เฉยๆได้มั้ย?”

    “ทำไมล่ะ?”

    “ก็ชื่อย่อฉัน...เพิร์ฟ น่ะมีไว้ให้คนที่สนิทเรียกเท่านั้น” เอ๊ะ! อากาศตอนนี้ก็ไม่ร้อนนะ หนาวด้วยซ้ำแต่ทำไมหลังจากที่เขาบอกฉันเสร็จหน้าถึงแดงล่ะ

    “นายไม่สบายหรือเปล่าทำไมหน้าแดงๆ -_-?”

                “ปะ..เปล่านี่ ฉันไม่ได้เป็นอะไร ว่าแต่ต่อไปนี้เธอต้องเรียกฉันว่า เพิร์ฟ นะ โอเคขอบใจมาก” เมื่อลองถามเขายิ่งหน้าแดงขึ้นไปอีกแถมยังพูดตะกุกตะกักอีกด้วย เป็นอะไรของเขากันนะผู้ชายนี่เข้าใจยากจริงๆ - -;

              “อะไรของนายเนี่ย ฉันยังไม่ตกลงเลยนะพูดเองเออเองบ้ารึไง” ฉันแกล้งโวย

                “ใช่ ฉันมันบ้า บ้ารักเธอไงล่ะ คิกๆ”

                “= =” จะว่าไปหมอนี่ในลุคแบบนี้ก็ดูน่ารักดีเหมือนกันแฮะ ทำตัวแบบนี้ค่อยเข้ากับหน้าตาที่ออกแนวตี๋อินเทรนด์ที่น่ารักน่าหยิกบวกกับผมสีน้ำตาลอ่อนยิ่งเพิ่มลุคสดใสให้เขาดูเหมือนหนุ่มขี้เล่นมีสน่ห์เพิ่มขึ้นไปอีก

                “ฉันไปล่ะ อยากพักผ่อนเต็มทีเหนื่อยมาทั้งวันละ” ฉันบอกเขาทิ้งท้าย ขณะที่เปิดประตูและกำลังจะลงจากรถไปนั้น

                จุ๊บ! โดยที่ฉันไม่ทันตั้งตัวเขาก็โน้มหน้าเข้ามาหอมแก้มฉันเบาๆ ฉันมองเขาตาขียวปั้ดที่ทำอะไรรุ่มร่ามกับฉัน

                “แหะๆ” เขายิ้มแห้งๆให้เมื่อเจอสายตาพิฆาตจากฉัน

                “จำไว้นะ ที่ฉันให้โอกาสนายไม่ได้หมายความว่านายจะมาทำรุ่มร่ามกับฉันแบบนี้ได้   อย่าให้มีครั้งที่สองอีกก็แล้วกัน = =; ไม่อย่างนั้นนายจะไม่ได้เจอหน้าฉันอีก โอเค๊? ฉันลงจากรถทันทีที่พูดจบโดยไม่รอให้เขาตอบรับหรือปฏิเสธ

              บรื๊นนนนน!!  ฉันยืนรอจนแน่ใจแล้วว่ารถสปอร์ตสีแดงเพลิงคันนั้นวิ่งไปไกลจนลับตา

                “น่าเบื่อพวกถ้ำมองจริงๆเลยเนอะ นายคิดเหมือนฉันรึเปล่าดริฟต์!!

                “ออกมาได้แล้วฉันรู้นะว่านายหลบอยู่ตรงนั้น!! J”                         

                :)  Shalunla

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×