ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : LuYoona::1
ฉันเดินเข้ามาใน ร.ร พร้อมเดินตรงไปโต๊ะอาหารที่พวกเพื่อนๆฉันกำลังรออยู่ ตอนนี้เป็นเวลา 11:00 นาที
ฉันเดินเข้าไปเเละกวาดสายตาหาพวกเพื่อนๆ อ่าฮ้า~ เห็นเเล้วละ เเทยอนที่กำลังก้มหน้าทานข้าวเงยขึ้นมาเห็น
ฉันพอดี เเทยอนโบกมือเรียกฉันพร้อมยิ้มกว้าง ฉันเดินเข้าไปเเละทักทายเพื่อนๆ
" ไมไ่ด้เจอตั้ง 1 วันคิดถึ๊งคิดถึง " ฉันพูดพร้อมกอดคอแทยอนพร้อมโยกไปมา
" โอเวอร์อีกเเหละยัยเหม่งบ๊อง " ซันนี่พูดขึ้น เรียกเสียงหัวเราะจาก เเทยอน ทิฟฟานี่ ซอฮยอนได้ล้นเลยทีเดียว
" ว่ากันอีกละ เดี๋ยวน้อยใจหนีไปอยู่ที่อเมริกาเลย " ฉันพูดพรางเบ้ปาก
" ออนนี่นี้ขี้น้อยใจจริงๆเลย " ซอฮยอนพูดขึ้นพร้อมส่ายหัว
" ว้า~ ขนาดน้องเล็กยังว่าพี่เหรอเนี่ย " ฉันเชิดหน้าขึ้น
" ก็มันจริงไหมละคะ ?"
" ไม่เถียงค้าาาา ชิส์ !" บู้ปาก พอพวกเเทยอน ซันนี่ ทิฟฟานี่เห็นถึงกับหัวเราะทันที ฉันยิ้มเเละหัวเราะออกไปด้วย
ฉันมีเพื่อนสนิทคือ พวกนี้นี่เเหละไปไหนก็ไปด้วยกันตลอดจนจะเป็นเเฝด 6 คน รวมกันเเล้วเนี้ย
แทยอน จะเป็นคนที่ค่อนข้างเเมนมากไปหน่อย [?] เเต่ก็เป็นที่ปรึกษาชั้นยอดเลยละ
ซันนี่ แอ๊บขนาดต้องเรียกว่าตัวเเม่เลยละ เเต่เธอก็ทำฉันฮาได้บ่อยมาก
ส่วน ทิฟฟานี่ มาดามฉันชอบเรียกอย่างงั้นๆนะนะ เธอเป็นคนที่ค่อนข้างจริงจังเเหะเเต่ก็เป็นคนร่าเริงมากคนนึงเลย
ซอฮยอน มักเน่ของเราเธอค่อนข้างที่จะเคร่งครัดในกฎต่างๆ มีความพยายามสูง เเละออกจะเงียบๆ
เเละคนสุดท้ายที่ยังไม่ได้มีบทพูด ก็คือ เจสสิก้า ~ เจ้าหญิงน้ำเเข็ง เธอเป็นคนน่ารักมากนะ สวยซะด้วย
เเต่มีเเฟนเเล้วละคือ ' คริส ' จะว่าไปพวกเขาเหมาะกันมากเลยนะคนนึงเจ้าหญิง คนนึงเจ้าชาย จะว่าไปไปอยู่ไหนละเนี่ย
" เจสสิก้าละ ?" ฉันพูดพรางมองหา
" ไปคุยโทรศัพท์กับคริสเเหนะ " แทยอนพูดพรางยิ้มหวาน
" น่าอิจฉาจริงๆเลยอะ คนมีเเฟนเนี่ย " ทิฟฟานี่พูดพรางทำท่าเหม่อลอยเพ้อฝัน
" พวกเธอก็มีคนจีบออกเยอะเเยะ ทำไมไม่คบละ " ฉันพูดพรางเเหย่พวกเพื่อนๆเล่น
" ก็มันไม่มีคนถูกใจนี่น่า บางคนก็บอกฉันเเมนมากไป " แทยอนพูดขึ้น
" ฉันก็ยังไม่มีคนที่ชอบอะ " ทิฟฟานี่ซันนี่พูดขึ้นพร้อมกัน ฉันพยักหน้าพรางค่อยๆหันหน้าไปมองซอฮยอน
" เเล้วน้องเล็กละ "
" อืม .... " ซอฮยอนพูดพนางทำท่าครุ่นคิด ฉันทำท่าลุ้นเต็มที
" ถ้ามีฉันจะบอกพวกนูน่าเเล้วกันนะคะ " เธอพูดพรางยิ้ม
" โด่วววววววววววว อดเลย " ฉันทำหน้าบึ้งทันที อดรู้เลยเว้ย =..=
" ถามเเต่คนอื่น เเล้วตัวเองละยะ " ทิฟฟานี่หันมาพูดกับฉัน
" ไม่มีอะ " ฉันพูดพรางเเลบลิ้น
" ก็เหมือนกันนนั้นเเหละ ! " พวกเพื่อนพากันประสานเสียง ฉันจึงหัวเราะออกมา ฮ่าๆๆ
ออด ออด ออด [ แน่ใจว่าเสียงออดฟะเนี่ย - - ]
เสียงออดดังขึ้นพวกเราจึงลุกเเละพากันเดินขึ้นห้อง ไปเรียนชั้น 4 ตอนเเรกฉันบอกให้ขึ้นลิฟท์นะเเต่ซอนะสิ
บอกว่ามันเปลืองอะ ให้เดินออกกำลังกายบ้าง ฉันจึงต้องหน้าหงิกหน้างอขึ้นบันได
" เเฮ่ก เเฮ่ก " ฉันหอบด้วยความเหนื่อย เหนื่อยโว้ยยยย -[]- ขึ้นไม่กี่ชึ้นนะไม่ว่าหรอกเเต่มันเบียดกันด้วยนะสิปัญหา
พวกยัยเเทยอน ซันนี่ ทิฟฟานี่ พากันเดินนำไปเเล้ว ซอฮยอนเห็นฉันหอบอยู่จึงเดินมาเเละจะจับมือช่วยพยุงฉันขึ้นเเต่ว่า
อยู่ๆก็มีนักเรียนหญิงจำนวนหนึ่งวิ่งขึ้นมาเเละเบียดพวกฉันจนตกบันไดนะสิ !!!!
" โอ้จอร์จ !!!! ช่วยซ่าราด้วย!!!!!!!!!!!!!!!!! " ฉันตะโกนออกไปด้วยความตกใจ พวกยัยเเทได้ยินจึงหันมาเเละตาโต
ซอฮยอนก็ตกลงมากับฉัน ฮือๆ โอ้ไม่นะ เกิดมาลูกไม่เคยฆ่าใครอะ TT ทำไมต้องมาทำร้ายเขาด้วยใครก็ได้ช่วยที
โรบิ้นก็ได้มาช่วยข้าที ! ขณะที่ฉันกำลังหลับหูหลับตาเตรียมว่าต้องเจ็บเเน่นอน แต่หลับตาอยู่นานตูก็ไม่เจ็บสักกะที
=______=ฉันจึงรวบรวมความกล้าลืมตาดู >_O' เเละก็พบว่ามีคนมาช่วยพวกเราไว้เป็นผู้ชายหน้าหวานคนนึงเเหะ
หน้าตาทั้งหล่อเเละสวยไปในเวลาเดียวกันเลยอะ เขาหันมาพอดีฉันเลยได้สบตากับเขา เรามองกันอยู่นานจนพวกเเท
ยอนวิ่งมา ฉันเเละเขากับซอ จึงผละออกจากกัน เมื่อกี้มันอะไรเนี่ย เผลอจ้องไปซะนานเลย ฉันสะบัดหัวทิ้งความคิดบ้าๆ
" ยุนอา ซอฮยอนเป็นไงบ้าง" ทิฟฟานี่กับซันนี่วิ่งมาดูพวกฉัน
" ไม่เป็นไรๆ ฉันถึกพอน่าาา " ฉันนพูดพร้อมพรางฉีกยิ้มเเละยกเเขนไปมา แทยอนส่ายหัวไปมาเเละเดินไปถามอาการ
ซอฮยอนต่อ
" เป็นไรมากไหมเนี่ย " แทยอนพูดพร้อมสำรวจดูซอฮยอน
" ไม่เป็นไรหรอกคะ เเค่เเขนถลอกนิดหน่อยเดี๋ยวก็หายเเล้วละ^^ "
" อ่อ ดีเเล้วละ " แทยอนพูดเสร็จ ก็หันหน้าไปหาคนที่ข่วยพวกฉัน 2 ไว้
" ขอบคุณมากๆเลยนะคะ คุณ ...? " แทยอนชะงักคำไว้เเละทำหน้างงๆ
" ฮะๆ ผมเสี่ยวลู่ครับ ^^ "
" อ่อออออ รุ่นน้องพวกเราใช่ไหมนะ ดูจากเข็มกลัดเเล้ว" ( ร.ร จะมีเข็มกลัดบอกชั้นต่างๆนะคะ )
" อ่อ ครับผมเป็นรุ่นน้องพวกพี่ 2 ปี" ลูห่านพูดพรางยิ้ม
" ซอฮยอน ! ยุนอา ! " เสียงเจสสิก้าดังมาเเต่ไกลพร้อมวิ่งมาหน้าตื่นเเละปรี่เข้ามาหาพวกฉัน
็
" เป็นไงบ้างมีคนมาบอกฉันว่ามีคนตกบันไดเป็นพวกเธอฉันเลยรีบวิ่งมา "
" พวกเราไม่เป็นไรหรอกคะื พอดีมีคนมาช่วยเราเอาไว้ " ซอฮยอนพูดพร้อมปรายตาไปทางลูห่านเป็นเชิงให้เจสมองตาม
" อ้าว! ลู่นี่ เธอเป็นคนช่วยไว้เหรอเนี่ย ?" เจสสิก้าอุทานขึ้น เอ๊ะ? รู้จักกันด้วยเหรอ ' '
" พวกเธอ 2 คนรู้จักกันด้วยเหรอ " ซันนี่เป็นคนถามคำถามเเทนฉัน ต้องขอบใจปะเนี่ย 555
" อ่อออืม พอดีเขาเป็นรุ่นน้องของคริสด้วยนะฉันเลยรู้ัจัก " เจสสิก้ายิ้มเเละอธิบาย อ่อ ถึงบางอ้อเเล้วเคอะ
" ต้องขอบคุณมากเลยนะ ที่ช่วยพี่ไว้นายเป็นคนดีจริงๆเลย พวกพี่ไปละ ขอบใจน้าาเสี่ยวลู่ " ฉันพูดพร้อมดันหลังเพื่อน
ให้ขึ้นห้อง เพื่อนๆฉันพากันยิ้มให้ลูห่านก่อนจะเดินจากไป
##luhan
ผมมองพวกเธอเดินออกไปเเละยิ้ม ขณะที่ผมกำลังจะเดินกลับเข้าชั้นเรียนก็มีเสียงเล็กๆใสๆเสียงนึงเรียกผมไว้เเละทำ
ผมชะงัก พอผมหันไปก็เจอยุนอา ...
" พี่ต้องขอบคุณอีกครั้งนะ ไปละบายๆ เรียนดีดีละ ! ไฟท์ติ้ง ! " เธอพูดพร้อมยิ้มเเละวิ่งออกไป ผมมองเธอวิ่งออกไปจน
ลับตา ผมเอามือขึ้นจับหัวใจตัวเอง ที่มันกำลังเต้นเเรงขึ้นเรื่อยๆ
" ยังเหมือนเดิมเลยนะครับ นางฟ้าของผม" ผมยิ้มเเละเดินออกมาจากตรงนั้น.
ั
ฉันเดินเข้าไปเเละกวาดสายตาหาพวกเพื่อนๆ อ่าฮ้า~ เห็นเเล้วละ เเทยอนที่กำลังก้มหน้าทานข้าวเงยขึ้นมาเห็น
ฉันพอดี เเทยอนโบกมือเรียกฉันพร้อมยิ้มกว้าง ฉันเดินเข้าไปเเละทักทายเพื่อนๆ
" ไมไ่ด้เจอตั้ง 1 วันคิดถึ๊งคิดถึง " ฉันพูดพร้อมกอดคอแทยอนพร้อมโยกไปมา
" โอเวอร์อีกเเหละยัยเหม่งบ๊อง " ซันนี่พูดขึ้น เรียกเสียงหัวเราะจาก เเทยอน ทิฟฟานี่ ซอฮยอนได้ล้นเลยทีเดียว
" ว่ากันอีกละ เดี๋ยวน้อยใจหนีไปอยู่ที่อเมริกาเลย " ฉันพูดพรางเบ้ปาก
" ออนนี่นี้ขี้น้อยใจจริงๆเลย " ซอฮยอนพูดขึ้นพร้อมส่ายหัว
" ว้า~ ขนาดน้องเล็กยังว่าพี่เหรอเนี่ย " ฉันเชิดหน้าขึ้น
" ก็มันจริงไหมละคะ ?"
" ไม่เถียงค้าาาา ชิส์ !" บู้ปาก พอพวกเเทยอน ซันนี่ ทิฟฟานี่เห็นถึงกับหัวเราะทันที ฉันยิ้มเเละหัวเราะออกไปด้วย
ฉันมีเพื่อนสนิทคือ พวกนี้นี่เเหละไปไหนก็ไปด้วยกันตลอดจนจะเป็นเเฝด 6 คน รวมกันเเล้วเนี้ย
แทยอน จะเป็นคนที่ค่อนข้างเเมนมากไปหน่อย [?] เเต่ก็เป็นที่ปรึกษาชั้นยอดเลยละ
ซันนี่ แอ๊บขนาดต้องเรียกว่าตัวเเม่เลยละ เเต่เธอก็ทำฉันฮาได้บ่อยมาก
ส่วน ทิฟฟานี่ มาดามฉันชอบเรียกอย่างงั้นๆนะนะ เธอเป็นคนที่ค่อนข้างจริงจังเเหะเเต่ก็เป็นคนร่าเริงมากคนนึงเลย
ซอฮยอน มักเน่ของเราเธอค่อนข้างที่จะเคร่งครัดในกฎต่างๆ มีความพยายามสูง เเละออกจะเงียบๆ
เเละคนสุดท้ายที่ยังไม่ได้มีบทพูด ก็คือ เจสสิก้า ~ เจ้าหญิงน้ำเเข็ง เธอเป็นคนน่ารักมากนะ สวยซะด้วย
เเต่มีเเฟนเเล้วละคือ ' คริส ' จะว่าไปพวกเขาเหมาะกันมากเลยนะคนนึงเจ้าหญิง คนนึงเจ้าชาย จะว่าไปไปอยู่ไหนละเนี่ย
" เจสสิก้าละ ?" ฉันพูดพรางมองหา
" ไปคุยโทรศัพท์กับคริสเเหนะ " แทยอนพูดพรางยิ้มหวาน
" น่าอิจฉาจริงๆเลยอะ คนมีเเฟนเนี่ย " ทิฟฟานี่พูดพรางทำท่าเหม่อลอยเพ้อฝัน
" พวกเธอก็มีคนจีบออกเยอะเเยะ ทำไมไม่คบละ " ฉันพูดพรางเเหย่พวกเพื่อนๆเล่น
" ก็มันไม่มีคนถูกใจนี่น่า บางคนก็บอกฉันเเมนมากไป " แทยอนพูดขึ้น
" ฉันก็ยังไม่มีคนที่ชอบอะ " ทิฟฟานี่ซันนี่พูดขึ้นพร้อมกัน ฉันพยักหน้าพรางค่อยๆหันหน้าไปมองซอฮยอน
" เเล้วน้องเล็กละ "
" อืม .... " ซอฮยอนพูดพนางทำท่าครุ่นคิด ฉันทำท่าลุ้นเต็มที
" ถ้ามีฉันจะบอกพวกนูน่าเเล้วกันนะคะ " เธอพูดพรางยิ้ม
" โด่วววววววววววว อดเลย " ฉันทำหน้าบึ้งทันที อดรู้เลยเว้ย =..=
" ถามเเต่คนอื่น เเล้วตัวเองละยะ " ทิฟฟานี่หันมาพูดกับฉัน
" ไม่มีอะ " ฉันพูดพรางเเลบลิ้น
" ก็เหมือนกันนนั้นเเหละ ! " พวกเพื่อนพากันประสานเสียง ฉันจึงหัวเราะออกมา ฮ่าๆๆ
ออด ออด ออด [ แน่ใจว่าเสียงออดฟะเนี่ย - - ]
เสียงออดดังขึ้นพวกเราจึงลุกเเละพากันเดินขึ้นห้อง ไปเรียนชั้น 4 ตอนเเรกฉันบอกให้ขึ้นลิฟท์นะเเต่ซอนะสิ
บอกว่ามันเปลืองอะ ให้เดินออกกำลังกายบ้าง ฉันจึงต้องหน้าหงิกหน้างอขึ้นบันได
" เเฮ่ก เเฮ่ก " ฉันหอบด้วยความเหนื่อย เหนื่อยโว้ยยยย -[]- ขึ้นไม่กี่ชึ้นนะไม่ว่าหรอกเเต่มันเบียดกันด้วยนะสิปัญหา
พวกยัยเเทยอน ซันนี่ ทิฟฟานี่ พากันเดินนำไปเเล้ว ซอฮยอนเห็นฉันหอบอยู่จึงเดินมาเเละจะจับมือช่วยพยุงฉันขึ้นเเต่ว่า
อยู่ๆก็มีนักเรียนหญิงจำนวนหนึ่งวิ่งขึ้นมาเเละเบียดพวกฉันจนตกบันไดนะสิ !!!!
" โอ้จอร์จ !!!! ช่วยซ่าราด้วย!!!!!!!!!!!!!!!!! " ฉันตะโกนออกไปด้วยความตกใจ พวกยัยเเทได้ยินจึงหันมาเเละตาโต
ซอฮยอนก็ตกลงมากับฉัน ฮือๆ โอ้ไม่นะ เกิดมาลูกไม่เคยฆ่าใครอะ TT ทำไมต้องมาทำร้ายเขาด้วยใครก็ได้ช่วยที
โรบิ้นก็ได้มาช่วยข้าที ! ขณะที่ฉันกำลังหลับหูหลับตาเตรียมว่าต้องเจ็บเเน่นอน แต่หลับตาอยู่นานตูก็ไม่เจ็บสักกะที
=______=ฉันจึงรวบรวมความกล้าลืมตาดู >_O' เเละก็พบว่ามีคนมาช่วยพวกเราไว้เป็นผู้ชายหน้าหวานคนนึงเเหะ
หน้าตาทั้งหล่อเเละสวยไปในเวลาเดียวกันเลยอะ เขาหันมาพอดีฉันเลยได้สบตากับเขา เรามองกันอยู่นานจนพวกเเท
ยอนวิ่งมา ฉันเเละเขากับซอ จึงผละออกจากกัน เมื่อกี้มันอะไรเนี่ย เผลอจ้องไปซะนานเลย ฉันสะบัดหัวทิ้งความคิดบ้าๆ
" ยุนอา ซอฮยอนเป็นไงบ้าง" ทิฟฟานี่กับซันนี่วิ่งมาดูพวกฉัน
" ไม่เป็นไรๆ ฉันถึกพอน่าาา " ฉันนพูดพร้อมพรางฉีกยิ้มเเละยกเเขนไปมา แทยอนส่ายหัวไปมาเเละเดินไปถามอาการ
ซอฮยอนต่อ
" เป็นไรมากไหมเนี่ย " แทยอนพูดพร้อมสำรวจดูซอฮยอน
" ไม่เป็นไรหรอกคะ เเค่เเขนถลอกนิดหน่อยเดี๋ยวก็หายเเล้วละ^^ "
" อ่อ ดีเเล้วละ " แทยอนพูดเสร็จ ก็หันหน้าไปหาคนที่ข่วยพวกฉัน 2 ไว้
" ขอบคุณมากๆเลยนะคะ คุณ ...? " แทยอนชะงักคำไว้เเละทำหน้างงๆ
" ฮะๆ ผมเสี่ยวลู่ครับ ^^ "
" อ่อออออ รุ่นน้องพวกเราใช่ไหมนะ ดูจากเข็มกลัดเเล้ว" ( ร.ร จะมีเข็มกลัดบอกชั้นต่างๆนะคะ )
" อ่อ ครับผมเป็นรุ่นน้องพวกพี่ 2 ปี" ลูห่านพูดพรางยิ้ม
" ซอฮยอน ! ยุนอา ! " เสียงเจสสิก้าดังมาเเต่ไกลพร้อมวิ่งมาหน้าตื่นเเละปรี่เข้ามาหาพวกฉัน
็
" เป็นไงบ้างมีคนมาบอกฉันว่ามีคนตกบันไดเป็นพวกเธอฉันเลยรีบวิ่งมา "
" พวกเราไม่เป็นไรหรอกคะื พอดีมีคนมาช่วยเราเอาไว้ " ซอฮยอนพูดพร้อมปรายตาไปทางลูห่านเป็นเชิงให้เจสมองตาม
" อ้าว! ลู่นี่ เธอเป็นคนช่วยไว้เหรอเนี่ย ?" เจสสิก้าอุทานขึ้น เอ๊ะ? รู้จักกันด้วยเหรอ ' '
" พวกเธอ 2 คนรู้จักกันด้วยเหรอ " ซันนี่เป็นคนถามคำถามเเทนฉัน ต้องขอบใจปะเนี่ย 555
" อ่อออืม พอดีเขาเป็นรุ่นน้องของคริสด้วยนะฉันเลยรู้ัจัก " เจสสิก้ายิ้มเเละอธิบาย อ่อ ถึงบางอ้อเเล้วเคอะ
" ต้องขอบคุณมากเลยนะ ที่ช่วยพี่ไว้นายเป็นคนดีจริงๆเลย พวกพี่ไปละ ขอบใจน้าาเสี่ยวลู่ " ฉันพูดพร้อมดันหลังเพื่อน
ให้ขึ้นห้อง เพื่อนๆฉันพากันยิ้มให้ลูห่านก่อนจะเดินจากไป
##luhan
ผมมองพวกเธอเดินออกไปเเละยิ้ม ขณะที่ผมกำลังจะเดินกลับเข้าชั้นเรียนก็มีเสียงเล็กๆใสๆเสียงนึงเรียกผมไว้เเละทำ
ผมชะงัก พอผมหันไปก็เจอยุนอา ...
" พี่ต้องขอบคุณอีกครั้งนะ ไปละบายๆ เรียนดีดีละ ! ไฟท์ติ้ง ! " เธอพูดพร้อมยิ้มเเละวิ่งออกไป ผมมองเธอวิ่งออกไปจน
ลับตา ผมเอามือขึ้นจับหัวใจตัวเอง ที่มันกำลังเต้นเเรงขึ้นเรื่อยๆ
" ยังเหมือนเดิมเลยนะครับ นางฟ้าของผม" ผมยิ้มเเละเดินออกมาจากตรงนั้น.
ั
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น