Hiso Killer โรงเรียนอาชญากรรม
...สถานการณ์บังคับให้พวกเขาฆ่ากันเอง... "ฆาตกรรมครั้งนี้ไม่ใช่ธรรมดาๆแล้วล่ะ" "หรือว่า..." "ใช่--มันเป็นการยืมมือฆ่า" ...ใครคือฆาตกรตัวจริงกันแน่...
ผู้เข้าชมรวม
4,174
ผู้เข้าชมเดือนนี้
42
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
"ฆาตกรที่ว่าน่ะ...คงจะอยู่ในกลุ่มของพวกเรานั่นแหละ"
.
.
.
.
...สถานการณ์บังคับให้พวกเขาฆ่ากันเอง...
"ตอนนี้...แม้แต่เพื่อนสนิทของตัวเองก็ไม่สามารถไว้ใจได้เลย"
...แม้จะพยายามสักแค่ไหนก็ตาม ก็ยังมีศพเกิดขึ้นเรื่อยๆ....
"คนแรกถูกทรมาณ...ต่อมาก็ถูกวางยางั้นหรอ"
...ความหวังที่มีอยู่ถูกกัดกินเข้าสู่ความมืดขึ้นเรื่อยๆ...
"ฉัน...ฆ่าเพื่อนตัวเองไปแล้ว?"
...ทางออกถูกปิดผนึกเอาไว้ ไม่สามารถติดต่อกับโลกภายนอกได้...
...ได้แต่หวาดระแวงกับสิ่งรอบข้าง ไม่มีคืนไหนเลยที่พวกเขาจะนอนหลับสนิท...
"เหตุผลที่มันขังพวกเราเอาไว้...เป็นไปได้มั้ยว่ามันยังมีคนที่ต้องการจะฆ่าอีก?"
...ใครจะเป็นศพต่อไป...
"ฉันว่าการฆาตกรรมครั้งนี้ไม่ธรรมดาแล้วล่ะ"
"หรือว่า..."
"ใช่แล้ว...การยืมมือฆ่า มันหลอกให้พวกเราฆ่ากันเอง ไม่ต้องเปลืองแรงตัวเองให้เสียเวลาเลย!"
...แล้วใครเป็นฆาตกรตัวจริงกันแน่...
….ใครเป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลังทั้งหมดนี้...
"ฮะๆ...ไม่เห็นต้องคิดมากเลย แค่ฆ่าพวกแกให้หมดฉันก็รอดแล้วไง!"
'โรงเรียนคราโรไฮสคูล' สถาบันสถานการศึกษาชั้นนำของโลกซึ่งรวบรวมเหล่านักเรียนที่มีมันสมองเป็นเลิศ(และรวย)เข้ามาเรียน
ในสายตาของผู้คนที่พบเห็นที่แห่งนี้ หากไม่ได้มาสัมผัสจริงๆคงจะคิดว่า ที่นี่เป็นเลิศกว่าใคร
แต่ความจริงแล้ว มีความลับบางอย่างที่ซ่อนอยู่ภายใต้ฉากหน้าที่สวยหรู
เหมือนกับพรรณ ไม้...ถึงจะแสนงดงาม
แต่พิษนั้นก็แสนร้านกาจ
เมื่อเรื่องราว สุดพิศวงได้ทวีความรุนแรงขึ้น
เมื่อลางร้ายกำลังคืบคลานเข้ามา
เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป ติดตามได้ใน
Hiso Killer โรงเรียนอาชญากรรม!!!
ผลงานอื่นๆ ของ xjko ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ xjko
"นักวิจารณ์ จาก T-shirt"
(แจ้งลบ)สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณมากค่ะที่ให้เบมมี่ได้มีโอกาสวิจารณ์นิยายเรื่องนี้ ต้องขอแจ้งให้ทราบก่อนนะคะว่า มาตรฐานการวิจารณ์ของเบมมี่นั้นโดยส่วนมากจะเน้นเรื่องเหตุผลการกระทำ และอารมณ์ของตัวละคร และเบมมี่ไม่ถนัด"สับ"แต่อย่างใด โดยมากจะเป็นการเช็ครายละเอียดแล้วกล่าวในภาษาที่เป็นเชิงชี้แนะค่ะ ดังนั้นขอเริ่มเลยนะคะ ข้อแรก ชื่ ... อ่านเพิ่มเติม
สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณมากค่ะที่ให้เบมมี่ได้มีโอกาสวิจารณ์นิยายเรื่องนี้ ต้องขอแจ้งให้ทราบก่อนนะคะว่า มาตรฐานการวิจารณ์ของเบมมี่นั้นโดยส่วนมากจะเน้นเรื่องเหตุผลการกระทำ และอารมณ์ของตัวละคร และเบมมี่ไม่ถนัด"สับ"แต่อย่างใด โดยมากจะเป็นการเช็ครายละเอียดแล้วกล่าวในภาษาที่เป็นเชิงชี้แนะค่ะ ดังนั้นขอเริ่มเลยนะคะ ข้อแรก ชื่อเรื่อง ...ตอนอ่านชื่อเรื่องเบมมี่ก็รู้สึกว่า " โอ้ มาแล้วแนวถนัดของเบมมี่!" นี่เป็นคำชมข้อแรกของนิยายเรื่องนี้เลยค่ะ เพราะชื่อเรื่องจะเป็นสิ่งแรกที่เป็นเครื่องช่วยตัดสินในการคลิ๊กเพื่อเข้าอ่านเนื้อหานิยาย ในจุดนี้เบมมี่ให้ " ผ่าน" อย่างไม่ต้องสงสัยค่ะ ข้อมูลเบื้อต้น นี่ก็เป็นอีกสิ่งที่เรียกได้ว่า "โฮกกก น่าตื่นเต้นและน่าสนใจอะไรเช่นนี้" โดยเฉพาะช่วงท้ายๆ ตั้งแต่ประโยค ...ฆาตรกรที่ว่าน่ะ คงจะอยู่ในกลุ่มพวกเรานั่นแหละ... บลาๆๆ ในส่วนนี้กระตุ้นความสนใจของเบมมี่ได้ดีทีเดียว แต่น่าเสียดายที่กลับอยู่ในช่วงท้าย ขอแนะนำว่าให้ดึงมาไว้เป็นช่วงต้นๆนะคะ มิฉะนั้นประโยคเด็ดเหล่านี้จะถูก รูปซึ่งมาก่อนหน้า ดึงเอาความสนใจไปหมด ( ยอมรับว่าแรกๆเบมมี่ก็แอบเลื่อนผ่านเหมือนกัน เพราะถูกรูปดูดความสนใจไปหมดจนไม่อยากอ่านตัวหนังสือ ) ด้านภาษา ภาษาถือได้ว่าดีมากเลยค่ะ แต่ดีสำหรับแนวรักแหวว หรือแนวสบายๆคลายเครียดที่ไม่ใช่แนวดาร์กแฟนตาซี หรือแนวที่อาศัยความเครียดเป็นจุดดึงดูดค่ะ หากพูดในแง่ของแนวดาร์กๆนั้น ภาษาน่าจะดิบเถื่อนให้อารมณ์ขมุกขมัวกว่านี้ค่ะ เบมมี่บอกว่า "น่าจะ" ไม่ใช่"ควรจะ" นะคะ เนื่องด้วยส่วนเนื้อเรื่องยังน้อยเกินไป ไม่ถึง 5 ตอน เบมมี่จึงสรุปไม่ได้ว่าคุณจงใจจะใช้ภาษาแบบนี้แล้วค่อยเพิ่มความดาร์กตรงกลางๆเรื่องรึเปล่า แต่ที่แน่ๆคือ ภาษายังไม่ค่อยเหมาะกับแนวลึกลับหรือสอบสวนค่ะ ส่วนของบรรยายยังน้อยเกินไป การกล่าวถึงสถานที่ดำเนินเรื่องของตัวละครก็เช่นกันน่าจะกล่าวให้ละเอียดกว่านี้นะคะ การ วงเล็บขยายความ ( ) ค่อนข้างจะทำให้การอ่านสะดุดค่ะ เบมมี่เองก็เข้าใจว่านี่เป็นการขยายความ เพียงแต่ส่วนของวงเล็บนี้ไม่มีคนนิยมใช้ในนวนิยายสืบสวนหรือ แนวดาร์กๆ หากใช้ในแนวอื่นๆนั่นก็เป็นอีกเรื่อง เช่น แนวรักขำขัน การวงเล็บนอกจากทำให้อ่านสะดุดแล้ว การวงเล็บมากกว่า 2 ครั้งใน 1 ตอนยังเป็นการทำให้คนอ่านรู้สึกหงุดหงิดหรือไม่เข้าถึงอารมณ์ของเนื้อเรื่องค่ะ แนะนำว่าควรใช้การขยายความใส่ลงในบทบรรยายไปเลยค่ะ การใช้ภาษาเปรียบเทียบกับวัตถุที่ไม่ค่อยสากล เช่น หน้าแดงราวปาปิก้า หากเป็นนิยายแบบสบายๆเบมมี่ก็ว่ามันเป็นสีสันดี แต่อย่าลืมว่าหากคุณริเริ่มที่จะแต่งแนวดาร์ก การใช้ภาษาดิบๆหรือเรียบง่ายจะเป็นตัวช่วยที่ดีกว่าการเล่นคำด้วยภาษาใหม่ๆจนทำให้เรื่องกลายเป็นเรื่องแก๊ก แต่ในบทพูดตัวละคร เช่น เป็ดม่วง... อันนี้เป็นคนละเรื่อง เพราะนี่อาจเป็นภาษาตามบุคคลิกที่ตัวละครนั้นๆใช้พูดกันอยู่แล้ว ซึ่งต่างจากการใช้ในบทบรรยาย การดำเนินเรื่อง ในจุดนี้เบมมี่ยังไม่สามารถกล่าวอะไรได้มากนักเพราะเนื้อหาน้อยเกินไป แนะนำว่าให้รักษาระดับความดาร์ก ยิ่งทำให้เข้มขึ้นเท่าไรก็ยิ่งดีค่ะ ทิ้งปริศนาเอาไว้อย่างต่อเนื่อง จะช่วยให้น่าติดตามขึ้นค่ะ เนื้อเรื่องโดยรวมยังคงจะเป็นไปในแนวเกือบๆจะคลายเครียด มากกว่าแนวลึกลับค่ะ อย่างที่กว่าว่าภาษายังไม่เข้ากับเนื้อเรื่องลึกลับพอ แต่ก็ต้องขอชื่นชมการบรรยายถึงลักษณะอารมณ์ของเทโล่ในช่วง บทแรก นะคะ เบมมี่ชอบมากๆเลย ว่าด้วเรื่องภาษาอีกนิดนะคะ ขอชมว่าคำผิดไม่ปรากฏให้เห็นเลยค่ะ มีแต่คำตกหล่นเล็กน้อย ซึ่งที่อ่านมา เจอเพียง 2 จุดค่ะ ชื่นชมมากจริงๆ ภาษาในการบรรยายหากนำไปใช้ในแนวรัก หรือขำๆ จะเป็นอะไรที่ แมทช์ กันมากเลยค่ะ ถามว่าแล้วในแง่ของสืบสวนล่ะ ดีไหม อยู่ในเกณฑ์ B+ ค่ะ ---------------------- ต้องขออภัยที่เบมมี่ยังอาจวิจารณ์ได้ไม่ดีนักค่ะ ยอมรับว่ากดดันเหมือนกันที่ได้รับงานระดับ E หากผิดพลาดอย่างไรต้องขออภัยด้วยค่ะ ปล. หากไม่รบกวนเกินไป กรุณาช่วยไปเซ็นรับคำวิจารณ์ด้วยนะคะ อ่านน้อยลง
bem007 | 17 พ.ย. 53
3
1
"นักวิจารณ์ จาก T-shirt"
(แจ้งลบ)สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณมากค่ะที่ให้เบมมี่ได้มีโอกาสวิจารณ์นิยายเรื่องนี้ ต้องขอแจ้งให้ทราบก่อนนะคะว่า มาตรฐานการวิจารณ์ของเบมมี่นั้นโดยส่วนมากจะเน้นเรื่องเหตุผลการกระทำ และอารมณ์ของตัวละคร และเบมมี่ไม่ถนัด"สับ"แต่อย่างใด โดยมากจะเป็นการเช็ครายละเอียดแล้วกล่าวในภาษาที่เป็นเชิงชี้แนะค่ะ ดังนั้นขอเริ่มเลยนะคะ ข้อแรก ชื่ ... อ่านเพิ่มเติม
สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณมากค่ะที่ให้เบมมี่ได้มีโอกาสวิจารณ์นิยายเรื่องนี้ ต้องขอแจ้งให้ทราบก่อนนะคะว่า มาตรฐานการวิจารณ์ของเบมมี่นั้นโดยส่วนมากจะเน้นเรื่องเหตุผลการกระทำ และอารมณ์ของตัวละคร และเบมมี่ไม่ถนัด"สับ"แต่อย่างใด โดยมากจะเป็นการเช็ครายละเอียดแล้วกล่าวในภาษาที่เป็นเชิงชี้แนะค่ะ ดังนั้นขอเริ่มเลยนะคะ ข้อแรก ชื่อเรื่อง ...ตอนอ่านชื่อเรื่องเบมมี่ก็รู้สึกว่า " โอ้ มาแล้วแนวถนัดของเบมมี่!" นี่เป็นคำชมข้อแรกของนิยายเรื่องนี้เลยค่ะ เพราะชื่อเรื่องจะเป็นสิ่งแรกที่เป็นเครื่องช่วยตัดสินในการคลิ๊กเพื่อเข้าอ่านเนื้อหานิยาย ในจุดนี้เบมมี่ให้ " ผ่าน" อย่างไม่ต้องสงสัยค่ะ ข้อมูลเบื้อต้น นี่ก็เป็นอีกสิ่งที่เรียกได้ว่า "โฮกกก น่าตื่นเต้นและน่าสนใจอะไรเช่นนี้" โดยเฉพาะช่วงท้ายๆ ตั้งแต่ประโยค ...ฆาตรกรที่ว่าน่ะ คงจะอยู่ในกลุ่มพวกเรานั่นแหละ... บลาๆๆ ในส่วนนี้กระตุ้นความสนใจของเบมมี่ได้ดีทีเดียว แต่น่าเสียดายที่กลับอยู่ในช่วงท้าย ขอแนะนำว่าให้ดึงมาไว้เป็นช่วงต้นๆนะคะ มิฉะนั้นประโยคเด็ดเหล่านี้จะถูก รูปซึ่งมาก่อนหน้า ดึงเอาความสนใจไปหมด ( ยอมรับว่าแรกๆเบมมี่ก็แอบเลื่อนผ่านเหมือนกัน เพราะถูกรูปดูดความสนใจไปหมดจนไม่อยากอ่านตัวหนังสือ ) ด้านภาษา ภาษาถือได้ว่าดีมากเลยค่ะ แต่ดีสำหรับแนวรักแหวว หรือแนวสบายๆคลายเครียดที่ไม่ใช่แนวดาร์กแฟนตาซี หรือแนวที่อาศัยความเครียดเป็นจุดดึงดูดค่ะ หากพูดในแง่ของแนวดาร์กๆนั้น ภาษาน่าจะดิบเถื่อนให้อารมณ์ขมุกขมัวกว่านี้ค่ะ เบมมี่บอกว่า "น่าจะ" ไม่ใช่"ควรจะ" นะคะ เนื่องด้วยส่วนเนื้อเรื่องยังน้อยเกินไป ไม่ถึง 5 ตอน เบมมี่จึงสรุปไม่ได้ว่าคุณจงใจจะใช้ภาษาแบบนี้แล้วค่อยเพิ่มความดาร์กตรงกลางๆเรื่องรึเปล่า แต่ที่แน่ๆคือ ภาษายังไม่ค่อยเหมาะกับแนวลึกลับหรือสอบสวนค่ะ ส่วนของบรรยายยังน้อยเกินไป การกล่าวถึงสถานที่ดำเนินเรื่องของตัวละครก็เช่นกันน่าจะกล่าวให้ละเอียดกว่านี้นะคะ การ วงเล็บขยายความ ( ) ค่อนข้างจะทำให้การอ่านสะดุดค่ะ เบมมี่เองก็เข้าใจว่านี่เป็นการขยายความ เพียงแต่ส่วนของวงเล็บนี้ไม่มีคนนิยมใช้ในนวนิยายสืบสวนหรือ แนวดาร์กๆ หากใช้ในแนวอื่นๆนั่นก็เป็นอีกเรื่อง เช่น แนวรักขำขัน การวงเล็บนอกจากทำให้อ่านสะดุดแล้ว การวงเล็บมากกว่า 2 ครั้งใน 1 ตอนยังเป็นการทำให้คนอ่านรู้สึกหงุดหงิดหรือไม่เข้าถึงอารมณ์ของเนื้อเรื่องค่ะ แนะนำว่าควรใช้การขยายความใส่ลงในบทบรรยายไปเลยค่ะ การใช้ภาษาเปรียบเทียบกับวัตถุที่ไม่ค่อยสากล เช่น หน้าแดงราวปาปิก้า หากเป็นนิยายแบบสบายๆเบมมี่ก็ว่ามันเป็นสีสันดี แต่อย่าลืมว่าหากคุณริเริ่มที่จะแต่งแนวดาร์ก การใช้ภาษาดิบๆหรือเรียบง่ายจะเป็นตัวช่วยที่ดีกว่าการเล่นคำด้วยภาษาใหม่ๆจนทำให้เรื่องกลายเป็นเรื่องแก๊ก แต่ในบทพูดตัวละคร เช่น เป็ดม่วง... อันนี้เป็นคนละเรื่อง เพราะนี่อาจเป็นภาษาตามบุคคลิกที่ตัวละครนั้นๆใช้พูดกันอยู่แล้ว ซึ่งต่างจากการใช้ในบทบรรยาย การดำเนินเรื่อง ในจุดนี้เบมมี่ยังไม่สามารถกล่าวอะไรได้มากนักเพราะเนื้อหาน้อยเกินไป แนะนำว่าให้รักษาระดับความดาร์ก ยิ่งทำให้เข้มขึ้นเท่าไรก็ยิ่งดีค่ะ ทิ้งปริศนาเอาไว้อย่างต่อเนื่อง จะช่วยให้น่าติดตามขึ้นค่ะ เนื้อเรื่องโดยรวมยังคงจะเป็นไปในแนวเกือบๆจะคลายเครียด มากกว่าแนวลึกลับค่ะ อย่างที่กว่าว่าภาษายังไม่เข้ากับเนื้อเรื่องลึกลับพอ แต่ก็ต้องขอชื่นชมการบรรยายถึงลักษณะอารมณ์ของเทโล่ในช่วง บทแรก นะคะ เบมมี่ชอบมากๆเลย ว่าด้วเรื่องภาษาอีกนิดนะคะ ขอชมว่าคำผิดไม่ปรากฏให้เห็นเลยค่ะ มีแต่คำตกหล่นเล็กน้อย ซึ่งที่อ่านมา เจอเพียง 2 จุดค่ะ ชื่นชมมากจริงๆ ภาษาในการบรรยายหากนำไปใช้ในแนวรัก หรือขำๆ จะเป็นอะไรที่ แมทช์ กันมากเลยค่ะ ถามว่าแล้วในแง่ของสืบสวนล่ะ ดีไหม อยู่ในเกณฑ์ B+ ค่ะ ---------------------- ต้องขออภัยที่เบมมี่ยังอาจวิจารณ์ได้ไม่ดีนักค่ะ ยอมรับว่ากดดันเหมือนกันที่ได้รับงานระดับ E หากผิดพลาดอย่างไรต้องขออภัยด้วยค่ะ ปล. หากไม่รบกวนเกินไป กรุณาช่วยไปเซ็นรับคำวิจารณ์ด้วยนะคะ อ่านน้อยลง
bem007 | 17 พ.ย. 53
3
1
ความคิดเห็น