ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : สู่ความเป็นตัวของตัวเอง
\"ว่าไงนะครับ\"แฮร์รี่ถามด้วยความงุนงง \"เอ้า!ฟังไม่ชัดเหรอ ก็ฉันจะพาเธอไปทดสอบการหายตัวไงล่ะ\" ดับเบิลดอร์ตอบ \" รอนกับเฮอร์ไมโอนี่จะรอเธออยู่ที่นั่น\" ดัมเบิลดอร์เสริม \" แต่ว่าตอนนี้ผมยังหายตัวไม่ได้นี่ครับศาสตราจารย์\" เขาบอกด้วยความกังวล \" เธอลืมไปแล้วหรือ  ว่าเธอเป็นนักกีฬาควิดดิชที่ยอดเยี่ยมคนหนึ่งฉันก็จะพาเธอไปกับไม่กวาด  ฉันก็เอาของฉันมาเหมือนกันตอนี้เธอไปจัดของก่อนจะดีกว่านะ\" ดัมเบิลดอร์ตอบ
****************************************
          หลังจากผ่านไป 15 นาที  แฮร์รี่ลากสัมภาระลงมาจากห้องก็พบว่าดัมเบิลดอร์กำลังปิดผนึกจดหมายถึงลุงกับป้า  เมื่อดัมเบิลดอร์สังเกตเห็นแฮร์รี่ ก่อนที่แฮร์รี่จะทันพูดอะไรดัมเบิลดอร์ก็บอกว่า  \"ฉันจะเสกคาถาพรางตาเธอ  เพราะผ้าคลุมล่องหนมันอาจจะปลิวไปตอนไหนก้ได้\"  เขาเคาะไม้กายสิทธิ์ลงที่หัวของแฮร์รี่
***************************************
          แฮร์รี่ยังจำความรู้สึกนั้นได้ดีในฤดูร้อน 4 ปีที่แล้วความรู้สึกที่เย็นวาบจากหัวลงมาถึงปลายเท้าในวันที่แฮร์รี่ได้เป็นอิสระนั่นบอกได้เลยว่าเขากำลังจะเป็นตัวของตัวเองอีกครั้งหนึ่ง
                                     
                                                                    อ่านต่อตอนหน้านะจ๊ะ
****************************************
          หลังจากผ่านไป 15 นาที  แฮร์รี่ลากสัมภาระลงมาจากห้องก็พบว่าดัมเบิลดอร์กำลังปิดผนึกจดหมายถึงลุงกับป้า  เมื่อดัมเบิลดอร์สังเกตเห็นแฮร์รี่ ก่อนที่แฮร์รี่จะทันพูดอะไรดัมเบิลดอร์ก็บอกว่า  \"ฉันจะเสกคาถาพรางตาเธอ  เพราะผ้าคลุมล่องหนมันอาจจะปลิวไปตอนไหนก้ได้\"  เขาเคาะไม้กายสิทธิ์ลงที่หัวของแฮร์รี่
***************************************
          แฮร์รี่ยังจำความรู้สึกนั้นได้ดีในฤดูร้อน 4 ปีที่แล้วความรู้สึกที่เย็นวาบจากหัวลงมาถึงปลายเท้าในวันที่แฮร์รี่ได้เป็นอิสระนั่นบอกได้เลยว่าเขากำลังจะเป็นตัวของตัวเองอีกครั้งหนึ่ง
                                     
                                                                    อ่านต่อตอนหน้านะจ๊ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น