คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การเตรียมตัว
การเตรียมตัว
อย่างที่ได้กล่าวไว้ไปในเบื้องต้นแล้วว่า การทำการ์ตูนมันไม่ง่าย แต่ก็ไม่ยากถ้าคิดจะลงมือ
ในตอนนี้จะขอพูดถึง การเตรียมตัวเตรียมใจ ไปถึงการเตรียมอุปกรณ์ และอื่นๆ
ทั้งนี้ขอพูดแค่ตามความเข้าใจ และพอจะจำได้นะ
พูดถึงการ์ตูน ก็ขอกล่าวถึงต้นกำเนิดก่อน มาจากตะวันตกที่วาดการ์ตูนล้อเลียนลงหนังสือพิมพ์แม็กกาซีน หรืออื่นๆ ส่วนตะวันออกของเราได้พื้นฐานมาจากการวาดพู่กันอย่างสวยงามของชาวญี่ปุ่นคนหนึ่ง ซึ่งข้าพเจ้าลืมไปแล้ว (ใครจำได้ก็บอกนะจะเอามาลง ตอนนี้รีบพิมพ์อยู่อ่ะ) แต่สุดท้ายก็เหมือนชาวตะวันตกได้มาเห็นแล้วก็เอาไปเป็นแบบนั้นแล
เมื่อมาถึงปัจจุบัน ก็จะสามารถแยกได้เป็นสองส่วนชนิดใหญ่ๆ คือ การ์ตูนตะวันตก กับการ์ตูนญี่ปุ่น (ซึ่งท่านคงทราบดีว่าต่างกันอย่างไร)
สำหรับในประเทศไทย ซึ่งได้อิทธิพลการ์ตูนมาจากฝรั่งก่อน จึงมีความรู้สึกว่าเห็นการ์ตูนเป็นแค่ของไร้สาระ ไร้แก่นสาร หรืออะไรก็ตามแต่ ซึ่งส่งทอดมาจากบรรพบุรุษเรา ทำให้ทุกวันนี้ คนที่กล้าจะหยิบการ์ตูนเดินไปไหนมาไหนได้ คงต้องหน้าหนากันสักหน่อย เพราะคนที่ยังมีความรู้สึกดังกล่าวมาข้างต้นจะอคติและรังเกียจคนที่เดินถือการ์ตูนทันที
ในประเทศไทยจึงมีแต่เด็กที่ถือการ์ตูนเดินอ่าน ส่วนวัยรุ่น หรือวัยที่มากกว่านั้นต้องแอบอ่าน หรือไม่ก็หน้าหนา ฮาไม่สนไปเลย
แต่ถ้าเป็นที่ญี่ปุ่น คนที่เขียนการ์ตูนได้ดี นอกจากจะได้รับเกียรติเรียกว่า อาจารย์ (เซ็นเซย์) แล้ว ยังได้รับเกียรติคุณมากมาย ดังแล้วยังมีกินมีใช้เยอะแยะ เพราะที่ญี่ปุ่น ไม่คิดว่าการ์ตูนเป็นแค่การ์ตูน แต่มันเป็นสื่อศิลปะที่ถ่ายทอดความคิด ความต้องการ ความทรงจำผ่านมาทางภาพวาด ตัวหนังสือและการเล่าเรื่อง ซึ่งคนอ่านได้อะไรจากการอ่านเยอะแยะมากมาย มากกว่านั้นคือ มันเป็นสิ่งที่อาจหาไม่ได้ในชีวิตเราอีกด้วย
เฮ้อ... การ์ตูนเนี่ยยุ่งยากจะตาย ทางโน้นก็เลยส่งเสริมกันเต็มที่ คนเขียนจะได้มีกำลังใจ (มั้ง) (จนเดี๋ยวนี้ ขอออกความเห็นว่า การ์ตูนสายญี่ปุ่นชักอินเทรนด์แต่ดราม่าซะแล้ว มาแนวๆ เดียวกันเด๊ะ จนคนเขียนเบื่อที่จะหยิบอ่าน)
อ้อ ..ส่วนที่เรียกว่าคอมมิค คือ การ์ตูนที่เป็นเรื่องนั่นแหละ และถ้าเป็นการ์ตูนญี่ปุ่นจะเรียก มังงะ กัน (การ์ตูนเป็นหัวข้อใหญ่ คอมมิค กับ มังงะ เป็นหัวข้อย่อย)
ดังนั้นคนที่จะเขียนการ์ตูนในยุคนี้ของไทย (ซึ่งความเห็นว่าการ์ตูนไร้สาระยังไม่หมดไป แต่เริ่มมีคนอ่านมากขึ้น แบบข้าไม่สน) ก็ต้องเตรียมตัวเตรียมใจในเรื่องของ การฝึกฝนฝีมือ ความก้าวหน้าของอาชีพ รายได้ ความอดทน และพวกอุปกรณ์ราคาแพง ไปจนถึงต้องดัดแปลงอุปกรณ์เอาเอง TT^TT
แต่ถ้าท่านมั่นใจว่า รวย ก็ไม่ถือสาหรอก
มาว่ากันเรื่องอุปกรณ์ และสิ่งที่ต้องเตรียมบ้างดีกว่า
1 กระดาษ
- เขียนโครงเรื่อง
- วาดคอมมิค (ต้องดูด้วยว่าเราทำต้นฉบับมือ หรือตกแต่งต่อในโปรแกรม)
- วาดฉาก หรืออื่นๆ ที่ต้องมีเตรียมไว้สำหรับการ์ตูน อาจเป็นกระดาษขนาดมากกว่า หรือน้อยกว่า A4 (ซึ่งเป็นขนาดมาตรฐานวาดคอมมิคบ้านเรา) ไว้วาดสัพเพเหระ ถึงขั้นเอามารองมือ รองเศษยางลบก็ก็มี
2 ดินสอ ปากกา
- ดินสอวาดร่าง (ใครถนัดแบบไหน กี่แบบก็เตรียมไว้มากๆหน่อยละกัน) แนะนำว่าเป็นดินสอกด และควรมือเบา
- ปากกาหมึก ไว้ตัดเส้น (แล้วแต่ว่าถนัดแบบไหน)
- ของไว้ถมดำ จะมีปากกาไว้ตัดเส้นไม่ให้ถมเกิน และสำหรับส่วนที่ต้องการ ถมนิดเดียว ส่วนพู่กันไว้ถมเยอะๆ แต่ต้องระวังกระดาษเปียก แต่ถ้าใครใช้ พู่กันถนัดอยู่แล้วก็ ยกมาใช้ตั้งแต่หัวเล็กไปหัวใหญ่เลยก็ได้
- ปากกาอื่นๆ เช่น ปากกาหมึกขาว ใช้แต่งภาพที่เลอะ เป็นต้น
3 เครื่องตกแต่ง ชนิดต่างๆ
- โปรแกรมตกแต่งรูป (ง่ายสุด) ถ้าเป็น Photoshop เราแนะนำใช้รุ่นที่น้อย กว่า CS3 และถ้าไม่ได้ใช้เพื่ออาชีพนักแต่งภาพโดยเฉพาะก็ไม่ต้องเอา advance มา ยุ่งยาก แถมเปลืองเนื้อที่คอมพ์ด้วย
- Pattern มือ ...เอ่อ... สำหรับที่ทุรกันดารคงจะหาซื้อยาก ถึงขั้นไม่มีให้ซื้อและเดี๋ยวนี้ในไทยอาจจะไม่มีแล้วก็ได้ (คิดว่านะ) เพราะเราสามารถใช้ Photoshop สร้างเองก็ยังได้ แต่เห็นว่าใช้แบบนี้ก็ง่ายดี
- อื่นๆ ก็แล้วแต่จะสรรหา แต่เราคิดไม่ออกแล้ว เพราะเราก็ใช้แต่ Photoshop 55+
เอาล่ะ พอจะรู้คร่าวๆแล้ว พร้อมแล้วก็ไปต่อเลย
ความคิดเห็น