อน ฤูที่เปลี่ยนผัน
“าเมารุ TAIK "
(นอเรื่อ)หวาี้าบบบท่านผู้อ่าน ผมมีนามว่า
.
.
.
.
.
ผม ื่ออะไรหว่า
.
.
.
.
.
อ้อ ่าย ผมื่อ าเมารุ อิิโระ รับ เอ่...นอเรื่อเยอะแล้วเ้าเรื่อีว่า.
(เ้าเรื่อ)
อนนี้ผมำลัารบ้านอยู่ ผม ไม่เ้าใรหาวามหมายน่ะรับนี่แหละรับ 3G ็หม พนานุรม็ลืมไว้ที่โรเรียน าทำายี
.
.
.
.
.
โอ๊ะ....ลอเพื่อนาย ั้นเ็บอไปเินเล่นี่าาา
ผ่านไป 10 นาที
อือ...ผมเ็บอพร้อมไปสวนแล้วร้าบบ ผมรีบวิ่ลบันไพร้อมะโนว่า
"ผมไป้านอนะฮะ" ผมไม่รอำานผมรีบเปิประูและำลัเินไปสวนสาธาระ แ่ระหว่าเินนั้นผมไ้เอพวอันธพาน
“น้อ ะไปไหนหรอ"ผ.นนึรู้สึะเป็นหัวหน้า้วยเอาไีเรา
ุ่บ ั่บ ึ
เสียปริศนาัึ้นเมื่อผมหลับาปี๋แ่พอผมลืมาภาพที่เห็น ือ โเอนิเะ่อยพวอันธพาลยับเลย
"โเอนิ"ผมสบับัวเอเบาๆ
"ไ สบายีไหม"เ้าอเรือนผมสีาวมีนามว่า โเอนิ ูยะ ไ้ถามึ้น
"อะ....เอ่อ สบายีสิ"ทำไมหน้าอผมมัน้อร้อน้วยเนี่ย
"แล้วนายะไปไหนล่ะ"เาถามึ้นมาอีนั้นึ
"สวนปาร์น่ะ"ผมอบ้วยสีน้าปิไป
"ไป้วยันสิ"เาพูพร้อมับมือผมนำเิน
"อะ...อืม"นายน่ะอย่าทำอย่านี้สิ มันทำให้ั้นหวั่นไหวนะรู้ไม๊
"ถึแล้วสิน.....นายเป็นไรน่ะาเมารุ"เาพูพร้อมนำมือมาทาบบนหน้าผาอผม
"ปะ....ป่าวหรอน่า"ผมพูพร้อมสบัหน้าไปมาหลายรั้
"อืมีแล้วล่ะ"เ้าเินไปรประูสวนสาธาระแล้วเห็นผมยืนหน้าแอยู่ับที่แล้ว็ะโนเรียื่อผมว่า
"าเมารุ เร็วๆหน่อยสิ"เฮ้ๆนายะะโนทำไม
"เน่ๆนายะะโนทำไม"ผมะโนลับไป
"นาย็ะโนไม่ใ่หรอ"
"ยัะย้อนอีนะ"
"ั้น เร็วๆ"เาวิ่มาับมือผมไปในัวสวน
"นี่ นั่ไหนีน่ะ"
"นั่น"ผมี้ไปที่เ้าอี้ลายสวย
"ั้นนั่อยู่นี่่อนนะเี๋ยวั้นไปหาไรมาให้ทานนะ"
"อืม"
20 นาทีผ่านไป
โเอนิถือถุนมมาั้หลายๆใบเเน่ะ
"มาแล้ว"
"เยอะัเลย"ผมมอถุนมที่เยอะแบบสุๆ
"ั้นหรอ ั้น...เ็บไว้ินวันอื่น็ไ้"เ้าพูพร้อมยิ้มแ่นๆ
"แ่ั้นินหมนะ"ผมพูพร้อมยับที่ให้อีฝ่ายนั่ไ้
"ั้นหรอ ั้นินเถอะ"
(าวโหลอยู่น้าาา)
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น