คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : 12.เรื่องผีๆในโรงพยาบาล1-ไข้42องศาเป็นเหตุ
12.เรื่องผีๆในโรงพยาบาล1-ไข้42องศาเป็นเหตุ
บ้านฮิดัน- -
[Hidan’s mode]
“เจ้~ ผมไหว้แล้วนา พอเถอะT^T”ผมเกลียดอาเจ้คาวาอิที่สูดดดดเลย
จะอะไรนักหนาแค่ผมไม่ยอมซื้อไอติมให้ก็ทำโทษให้วิดพื้นครึ่งวัน!
ยัยปีศาจจจจจจจจจจจจจจ~~~!!!T[]T
โป๊ก!
“โอ๊ย! เจ้ตีผมทำไม!?”นังปีศาจ นังโหด นังหมูอ้วนสักวันฉันเอาแกไปเผา!
“แกด่าฉันในใจ- -++”รู้อีกแอนนิมอล! ไม่ด่าก็ได้T^T
“เร็วๆวิดพื้นไป อีก15นาทีก็พอได้แล้ว!”
“อะจ้า!>0<”สู้ๆ ฮิดัน สู้ๆ อย่ายอมแพ้ย้าก~~~!!!
15 นาทีต่อมา
“เป็นไงล่ะ? เหนื่อยมะ?”โซระเดินเข้ามาถามผม ก็เหนื่อยอยู่แล้วล่ะยาหยี=*=
“มาก”
“เอ้านี่!”เธอส่งแก้วน้ำ....ไม่สิต้องเรียกว่าเยือกมากกว่ามาให้ผม
“thx^^”ผมรับมันแล้วกรอกมันลงไปแบบไม่มีเบรก
“ใจเย็นๆหน่อยสิ ฮิดัน! เด๋วสะลักหรอก!!- -*”ไม่หรอกน่า...อุ๊บ!
“แค่กๆๆ โอย~”
“นั่นไงจนได้สิน่า-*-”
“แหะๆๆ^^;\\”
***************มาแล้วๆๆมาต่อแร้วววว
15.00น.
“ได้เวลาไปหาไอ้ฮิปโปรแล้วนะ”คาวาอิทัก
“เออ นั่นสินะ รีบไปเถอะ^^”โซระยิ้มก่อนจะลากผมตามไป-*-
บ้านอ้ายยยยยยย...ฮิปโปร
“นั่นรถพยาบาลไม่ใช่รึ? มาทำไมอ่ะ?”ไปรู้เรอะพวกฉันก็อยู่กับแกตรงนี้เนี่ยคาคุสึ-*-
“โปร~ รถพยาบาลมาทำไมอ่ะ?030”ยัยเจ้จอมยุ่งของผมรีบวิ่งเข้าไปถามไอ้ฮิปโปร
ที่ยืนอยู่หน้าประตูบ้านด้วยสีหน้าเบื่อโลก
“นังซารุไข้ขึ้น42องศา”42 !?.....ว่าแต่ซารุคือใครว่ะ- -
“ครายคือซารุ?- -^”อาเจ้คาวาอิถามต่อ
“ก็นังซาคุโระน่านแหละสำออยจนไข้ขึ้น-3-๐”(ซาคุ-กุไม่ได้สำออย!)เรียกนังเลยรึ?
แรงไปป่าว? แล้วยัยนั่นออกจะถึกทรหดคงไม่ได้สำออยหรอก-_-‘‘
“สำออย?”โซระย้ำ
“เออสิ อย่าบอกเรื่องนี้ให้โซร่าเซล์ล(ซาโซริ)รู้ล่ะกัน-*-”เหอๆๆ คงสายไปแล้วว่ะ
มันอยู่ข้างหลังแกอ่ะ- -“
“คงช้าไปแล้วล่ะ”พวกเราประสานเสียง
“เอ๋?”
“ข้างหลัง- -”ผมพูด
“?”โปรหันหลังไปช้าๆและ...
ผลัก!!!!!!
...มันก็โดนเฮียแมงป่องเตะกระเด็น-_-;;;
“แอ้กกกกกกก!?”เจ็บมั้ย?....เจ็บอยู่แล้วแหละ...
“แกด่าใครสำออย- -++”เฮียแกเอาเรื่องแหงๆเลย
“เจ้ๆ ไปข้างในก่อนเหอะ”ผมสะกิดยัยพี่สาว
“ดีเหมือนกาน รีบไปเหอะเด๋วโดนลูกหลง”แล้วพวกผมก็ลากกันเข้าไปในบ้าน
ห้องโถง
“ว่ะฮ่าฮ่าฮ่า!!!!”นี่เสียงคาคุสึแสดงเป็นฆ่าตะกอนโหดในทีวีครับ(ลู-บทเหมาะมาก)
“กรี๊ด~~~~~~~!!!”ส่วนนี่คือเสียงของโซระและเจ้คาวาอิที่กำลังโดนคาคุสึฆ่าครับ
“แว้กกกก~~!!!”และอันนี้เสียงของอิโปรที่กำลังโดนซาโซริฆ่าทิ้ง= =’’’
“คาคุสึโหดอ่ะ= =’’’”โซระพูดพร้อมมองคาคุสึที่เกิบฆ่าเธอทิ้งจิงๆตอนที่กำลังถ่ายทำ
“ของมันแน่อยู่แล้ว”ไอ้ขี้งกนั่นพูดอย่างพากพูมใจ-*-
“ฮิดัน...ห้องน้ำไปทางไหน?”เสียงเย็นที่คุ้นเคยดังขึ้นข้างหลังผม
“อ้าววว...ซาโซ...แว้กกกกกกกก!!!!! เลือด!?!?!?”ซาโซริตอนนี้อยู่ในสภาพเลือดชุ่ม
เสื้อผ้าขาดจนเห็นร่างหุ่นของเค้าแววตาสยองเหมือนกำลังอยากฆ่าคน(ต่อ)
“แ.....แกฆ่าโปรเรอะ!?”คาคุสึโวยกลัวไม่มีคนจ่ายตังค์สิท่า
“ป่าว-*-”หมอนั่นตอบ
“แ..แล้วเสียงร้องนั่นล่ะ!?”คาวาอิถาม
“ไอ้โปรลื้นล้ม- -”กำ กูก็คิดว่ามันตายแล้ว
“แล้วเรื่องเลือดล่ะ!?”ใช่ๆๆ โซระพูดถูกแล้วทำไมแกเลือดโชกงั้นอ่ะ
“ก็ไอ้โปรมันโยนถุงเลือดที่ใช้แสดงใส่ฉัน-*-”กำx2 ไอ้พวกกุก็คิดว่าเลือดจิง-*-
“ถามหาห้องน้ำใช่ป่ะ? ไปทางนั่นแล้วเลี้ยวซ้าย”ผมบอกทางหมอนั่น
“ขอบใจ”แล้วมันก็เดินไป ว่าแต่ไอ้โปรเป็นไงบ้างหว่า? ชั่งเหอะดูทีวีต่อดีก่า^^
18.00น.
[Nagare’s mode]
บ้านทรายแดง
กริ๊งๆๆ
“สวัสดีค่ะ ที่นี้บ้านอากาซึนาโนะค่ะ นากาเระกำลังพูดอยู่”ฉันรับสายโทรศัพท์
//ฮัลโหลนากาเระ นี่คาวาอินะ วันนี้ซาโซริฝากฉันมาขอร้องเธออย่างนึงอ่ะ//
“อะไรหรอค่ะ?”
//ช่วยไปนอนเป็นเพื่อนซาคุโระที่โรง’บาลหน่อยสิ//เอ๋? โรงพยาบาลงั้นหรอ?
“ได้ค่ะ....ว่าแต่ซาคุโระซังอยู่ห้องไหนหรอค่ะ?”
//รู้สึกว่าจะอยู่ห้อง267นะ//
“ค่ะๆ จะเดี๋ยวนี้แหละ”ซาคุโระซัง ไปทำอะไรที่นั่นอีกนะ? ชั่งเถอะ
ไปตามที่บอกก่อนล่ะกัน^^
โรงพยาบาล
หน้าห้อง267
หวา~!? ทำไมมีคนอยู่หน้าห้องเยอะจัง? แล้วทำไมส่วนใหญ่มีแต่ผู้ชาย???
เอาว่ะ! ถ้ารีบเดินเข้าไปคงไม่มีใครสังเกตหรอก
“ขอทางหน่อยค่ะๆ”ฉันค่อยๆพยายามแทรกเข้าไปหาประตูห้อง
“เฮ้ย! นี่มันฮาโนริโนะ นากาเระจังนี่นา ขอรายเซ็นหน่อยครับ!>w<”ผู้ชายคนนึง
เด้งตัวเข้ามาขอลายเซ็นฉัน พระเจ้าอย่าบอกนะว่าพวกนี้คือFCน่ะ!!!
“จริงด้วย!!! ขอลายเซ็นด้วยคนครับ!!!”แล้วพวกนั้นก็เริ่มแห่มารุมฉัน
“ผมด้วยๆๆๆๆ”โฮกกกกก ครายก็ได้ช่วยด้วยยยยยย~!!!!ToT
ปึง!!!!(เสียงประตูถูกถีบออก)
“โว้ยยยยย~~~!!! คนจะหลับจะนอน!!!!!! >[]<”เสียงอันทรงพลังดังก้อง
ไปทั่วโลก(ลู-เว่อร์!)ล้อเล่นๆแค่ทั่วโรงพยาบาล- -“
“....=[]=”ชะงักกันเป็นแถวค่ะท่าน ใครตะโกนมาว่ะ?
ฉันหันไปหาตนเสียง.....
“ซาคุโระซัง?=_=’’’”นี่พวกเราเสียงดังขนาดที่ปลุกคุณเธอตื่นเลยหรอ?
“แฮ่กๆๆ ก็ฉันน่ะสิย่ะ คนพวกนี้มันใครเนี่ย? มาทำไรหน้าห้องกู?-*-”
“เอ่อ....มันก็คือ....”
“ซาคุโระจังฟื้นแล้ววววววว~~!!!>o<”Fcยังไงล่ะค่ะคุนพี่สาว= =’’’
“เฮ้ย!?”ฉันไม่รอช้ารีบดึงซาคุโระซังเข้าไปก่อนที่จะโดนลิงพวกนั่นรุม
พร้อมปิดประตูและใส่กลอนประตูอย่างแน่นหนา และไม่ลืมที่จะล็อคหน้าต่างและปิดม่าน
“เกิบไปๆ= =;”ซาคุโระซังนั่งลงบนเตียงพร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่
“ซาคุโระซังไม่เป็นไรแล้วหรอค่ะ?”ฉันถามพูดตรงๆนะเธอก็ดูปกติดีนี่นา
“ก็ดีขึ้นเยอะแล้วแหละนะ^_^;”ก็แล้วไป“แต่ชักจะเวียนหัวขึ้นมาอีกแล้วแฮะ= =;”
“ไหวรึป่าวเนี่ย???”
“ไม่รู้สิ ฉันนอนก่อนดีกว่า...นากาเระถ้าเธอจะทำอ่านหนังสือหรือกินอะไรมีของ
ว่างอยู่ตรงนั้นนะ”ซาคุโระซังชี้ไปที่โต๊ะสีขาวตัวใหญ่มุมห้อง คิดๆดูห้องนี่ก็กว้างดีแฮะ...
กว้างกว่าห้องผู้ป่วยปกติตั้งเยอะ....มีทั้งชั้นว่างหนังสือ โซฟา....แล้วก็มีทีวีด้วยแฮะ^^
ลัลล้า~ อ่านหนังสือดีกว่า...
19.00น.
ก๊อกๆๆ
“หืม? ใครค่ะ???”ฉันที่กำลังสับพะหงกได้ที่(?)สะลึมสะลอืถาม
“นี่โซระ โคนัน คาวาอิ ฮิคารุแล้วก็มิซาโนะจ้า~”มากันดึกๆดื่นๆเลยนะพวกนี้
“เข้ามาเลยยย”ฉันพูด
แอ๊ด~
“วันนี้ฉันกะว่าจะมานอนเป็นเพื่อนพวกเธอน่ะ^^”เจ้โคนันยิ้ม
“ดีเลยค่ะเจ้^^”ฉันยิ้มตอบ
21.00น.
[Writer’s mode]
“หึๆๆๆๆ”เสียงประหลาดดังขึ้นหน้าห้องของเหล่าสาวแสงอุษา
“หือ? นั่นใครน่ะ”มิซาโนะขยี้ตาช้าๆ แล้วเดินไปที่ประตู
แอ๊ด~
“ไม่มีใครนี่นา030”เธอมองไปรอบๆแต่เมื่อเธอหันกลับไปข้างหลังนั่นเอง...
“กรี๊ด~~~~~~~~~~~~!!!!!!!!!!!!!!”
*********************************
To be continued
ลู-แล้วเจอกันตอนหน้านะค่ะ^_^;
ความคิดเห็น