ห้องสมุด "กลอน"

ลำดับตอนที่ #3 : แอบรัก2...****

วิธีแรกต้องพึ่ง Internet                น่าจะเข็ดถ้าเราบอกแล้วแห้ว
วิธีนี้นั้นบอกทางE-mail                ถ้าไม่เร็วอีกฝ่ายคงแห้วกิน
วิธี 2 เหมือนใน The Letter                เราคงเก้อถ้าไปรษณีย์ไม่ส่ง
ถ้าเขาไม่รับรักเราต้องปลง                วิธีส่งให้หย่อนตู้สีแดง

วิธี 3 ให้เพื่อนเป็นล่ามให้           บอกด้วยใจให้เพื่อนไปบอกเขา
แล้วบอกให้เขาบอกความในใจเรา          แต่ถ้าเขาไม่รับรักเราคงอาย
วิธี 4นั้นน่ะไปบอกเอง                        เราคงเกร็งน่าดูเมื่อยืนต่อหน้า
และคงอายที่ยืนตาต่อตา                           เราคงบ้าถ้าเขาไม่รับรักเรา
วิธี 5 คือบอกไปผ่านฮาร์ทบีท                แต่คงจี๊ดเปรี้ยวปากต้องตามหา
เราคงต้องตามหาทุกเวลา                   หาคำว่า "รัก" จากฮาร์บีทเอย

ถ้าระหว่างมิตรภาพกับความรัก  น้อยคนนักที่จะเลือกได้

ถ้าเลือกที่จะรัก และมิตรภาพคงจบลงง่ายดาย

 เพราะเมื่อรักจบลง มิตรภาพก็หายไปกับกาลเวลา

บางคนจึงเลือกที่จะเก็บมิตรภาพไว้  เพราะมันเป็นเหมือนต้นไม้ใหญ่ ใบหนา 

กว่าจะโตมาได้ ต้องอาศัยความใส่ใจและระยะเวลา 
ในขณะที่ความรักเป็นแค่ภาพมายา

...ที่ผ่านเข้ามาในความทรงจำ

สมุดบันทึกเล่มเล็กของฉัน  แอบหวังว่าสักวันเธอจะเห็น

หยิบขึ้นอ่านอย่างที่ฉันอยากให้เป็น  พิจารณาข้อความที่ระบุชัดเจนจากใจ

ฉันอยากให้เธออ่าน  ตั้งแต่หน้าแรกจนถึงหน้าสุดท้าย

เผื่อเธอจะรู้ความในใจ  รู้ว่าตั้งแต่หน้าแรกจนหน้าสุดท้าย

...ความหมายข้างในคือ “รักเธอ”

ยังคงมองเธออยู่ในความไกลเท่าเดิม 
และไม่มีอะไรเพิ่มเติมจากคำว่าเพื่อนคำนี้

ความผูกพันไม่ลึดซึ้งไปกว่าความรู้สึกดีๆ 
ที่เธอมีให้ฉันคนนี้เสมอมา

คิดว่าเวลาอาจทำให้เธอเปิดใจ 
แต่ยิ่งนานกลับยิ่งห่างไกลยิ่งเหนื่อยล้า

ไม่มีตัวตนอะไรเลยในสายตา
  ทำได้แค่ห่วงหาเธออยู่ไกลๆ

เจ็บที่วันนี้ต้องยอมถอยออกมา 
แม้จะรู้ว่าในใจมันยากแค่ไหน

รักเธอมากแต่ก็แค่ข้างเดียวอยู่ร่ำไป  
ต่อให้พยายามให้ตายก็รู้ว่า...

ไม่มีวันได้ใจจากเธอ