รับวิจารณ์นิยาย ฉบับเพียงพอ

ลำดับตอนที่ #107 : [send]จุดชนวนอันตรายยัยตัวร้ายกับนายเจ้าเล่ห์

เรื่อง : จุดชนวนอันตรายยัยตัวร้ายกับนายเจ้าเล่ห์

ผู้วิจารณ์ : พอ

ความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ :: แค่ชื่อเรื่องก็น่าอ่านแล้ว เรื่องนี้ถือว่าแนะนำคารแรกเตอร์ได้น่าขย้ำทุกคนเลย เห่อเห่อ =.,= ทำเอาเค้ากระดี้กระด้าเป้นปลากระหรี่ เอ๊ย ปลากระดี่เลยล่ะจ่ะ ชอบอ่ะ พระเอกน่ารักดี นางเอกก็หยิ่งจัง หยิ่งจนอยากถามว่า ถ้าแกไม่เอาชั้นจะเป้นนางเอกแทนนะ!55

ธีมหลักของเรื่อง :: นางเอกลืมรักครั้งเก่าไม่ได้ เป้นจังหวะเดียวกับที่พระเอกก้าวเข้ามาในชีวิต พระเอกก็เป้นคนที่สร้างโลกใหม่ให้แก่นางเอก แต่ในใจลึกๆนางเอกก็ยังลืมฟอมไม่ได้ พระเอกกับนางเอกเถียงกันบ่อยครั้งจนก่อนตัวเป้นความเคยชิน และเมื่อนั้นฟอมก็โผล่กลับมาทำให้นางเอกเกิดความรู้สึกเลือกไม่ถูกว่าหัวใจตัวเองนั้นรักใครกันแน่ โครงเรื่องที่เค้าเดาไว้ก็ประมาณนี้ ถ้าผิดก็ขอโทษด้วยนะจะ แต่อยากบอกว่าพล๊อตนี้ก็มีทั่วไป แต่มันจะแตกต่างกับคนอื่นก็ต่อเมื่อเรื่องการดำเนินเรื่องจ่ะ ซึ่งเค้าคิดว่าตะเองต้องดำเนินเรื่องได้แปลกกว่าคนอื่นแน่ เอาใจช่วยนะจะ^^

การใช้ภาษา :: เปิดมาตอนแรกทำเอาเค้าอึ้งเลย ภาษาสวยมากจ่ะ แต่สำนวนบางครั้งอยากให้แนะนำว่ามีการหยอดมุกลงไปบ้างจะทำให้เนื้อเรื่องน่าสนใจขึ้นนะจะ ถ้าให้ตัวละครนิ่งๆอย่างเดียวก็ไม่เป้นแรงดึงดูดเท่าไหร่น้า ^^

การดำเนินเรื่อง :: เริ่มจาก

            ตอนที่1 เปิดเรื่องมาใช้สำนวนน่าประทับใจที่สุด! >< แต่มีคำซ้ำซากอยุ่นะจะ เช่น ตอนสะดุ้งตื่น ตะเองได้บอกแล้วว่านางเอกมีผมสีคาราเมล พอเอามือจับหัวอีก ตะเองก็บอกอีกว่าเป้นผมสีคาราเมล ซึ้งถ้าใช้คำติดกันแบบนี้เค้าจะเรียกว่าคำซ้ำนะจะ ขอแนะนำว่าให้ตัดประโยคใดประโยคหนึ่งออก สำนวนจะลื่นไหลขึ้นทีเดียวจ่ะ^^ ส่วนใหญ่เวลาเขียนเค้ามักจะไม่ใช้คำซ้ำเขียนติดกันขนาดนี้นะจะ จ่ะมาพูดอีกทีก็เป็นตอนเปิดฉากมาใหม่จ้า

            ตอนที่2 เชลเปิดตัวมาแล้วพูดว่า ฉันชื่อชิเอล หรือจะเรียกเชลก็ได้ เค้าอยากให้ประโยคลื่นไหลไปเลยน่ะจ่ะ เป็น ฉันชื่อชิเอลแต่จะเรียกเชลก็ได้ คำว่า หรือ มันดูทางการไปนุสนึงน่ะจ่ะ ><

            ตอนที่3 คำว่า งายยยยยยยยย เค้าว่ายาวไปน้า ถ้าอยากให้คำพูดดูกวนนิดๆก็ใช้เป็น ไง งะ  แงะ ก็ได้จ่ะ ดูกวนพอกั๊น55(ไม่ใช่รวดเร็วนะ ทีละตัวจ่ะ^^)

            ตอนที่4 เอิ่ม...หอยเชลล์ อ่ะนะ...ขอหอยตัวนี้ เอ๊ย คนนี้กลับไปกินที่บ้านได้รึเปล้าจะ =.,=55

            ตอนที่5 จุดที่นางเอกเพ้อถึงแฟนเค้า(พี่เป้55) ตะเองตั้งใจจะเขียนคำคล้ายกันรึเปล่า คำคล้ายที่เค้าหมายถึงก็คือ ตอนแรกตะเองเขียน เป้ว แต่ดูไปอีกนิดจะเจอตะเองเขียน เป้ จุดนี้ลองไปตรวจดูอีกรอยบนะจะ^^ แถมเชลก็นิสัยไม่ดีมาว่าพี่เป้ ก๊าซซซโกรธอ่ะT^T

เก็บรายละเอียดซักจิ๊ด :: แต่งบทความได้สวยจ่ะ ใช้ตัวอักษรอ่านง่าย จัดลำดับหน้าได้สวยจ่ะ J

ความสมจริง :: ตอนที่ตกใจตื่น ถ้าคนเสียใจจริงๆ เอาแบบซึ้งๆเลย น่าจะให้มีน้ำตาไหลออกมาด้วยนะจะ จ่ะได้ดูสมจริงยิ่งขึ้นได้ ^^

ระดับความชื่นชอบ :: อยู่ในเกณฑ์ดีค่ะ

ปล.เค้าก็ไม่ได้แต่งนิยายเก่งเหมือนนักเขียนมืออาชีพหรอกนะจะ เค้าน่ะแต่งได้ย่ำแย่มาก แต่เค้าก็ยังไม่รู้สึกรู้สาอะไร เวลาคนคอมเมนต์ เค้าก็จะเอาจุดบกพร่องตรงนั้นแหละมาแก้ไข ตะเองก็อย่าท้อละกันน้า แล้วอยากติเค้าที่ทำให้ตะเองไม่พอใจตรงไหนก็บอกมาได้ ไม่ต้องเกรงใจ

ปล2.อยากฝากวิกฤตการณ์รักข้ามภพ ไว้ซักเล็กน้อย55

อ่านแล้วอย่าลืมกรอกแบบฟอร์มรับนิยายมาวางไว้ตอนของตัวเองนะจะ

อย่าลืมเอาแบนเนอร์ไปแปะให้ด้วยน้า วันหลังใช้บริการใหม่ได้อีกจ้า^^



แบนเนอร์นิยายเรื่องนี้






ชื่อคนรับ : พอ
จากเรื่อง : Retrospective of love วิกฤตการณ์รักข้ามภพ
ผู้วิจารณ์ : พอ โอ้วว...ชีสเค้ก มุก
มีอะไรจะบอกนักวิจารณ์ป่าว : แนะนำมาได้เลยจ้า
ข้อเสนอแนะที่อยากให้ปรับปรุง : ผลงานต่อไปที่ท่านมาฝากจะได้ทำให้ดีกว่านี้จ่ะ^^
พอใจกับคำวิจารณ์ไหม : พอหรือเปล่าบอกเหตุผลด้วย
เอาแบนเนอร์ไปแปะให้ยัง : ถ้าไม่แปะขอให้ไม่มีคนเข้าไปอ่านนิยาย!! แฟนคลับหดหายเลย-^-
ถ้าผลงานได้ตีพิมพ์ก็อย่าลืมมาบอกน้า^^ : จะได้ทำการปักหมุดผลงานตีพิมพ์ให้จ้า


too ns