คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : BABY 1
"แม่!!!!!!หนูไม่อยากไปเรียนนนนนนน" เสียงแผดร้องของเด็กน้อยแก้มยุ้ยที่อยู่ในชุดนักเรียนกางเกงสีแดงดังก้องไปทั่วทั้งหมู่บ้าน
"แบคฮยอน!!!แม่บอกกี่ที่แล้วคะว่าอย่าดื้อ ถ้าหนูไม่ไปโรงเรียนหนูจะมีเขาอยู่บนหัวเหมือนพี่ควายในทีวีนะลูก" พยอน มินอาพยายามพร่ำสอนลูกชายคนเล็กของตัวเองแต่มันก็ดูไม่ได้ผลเพราะทุกเช้าเธอต้องมาสู้รบปรบมือกับลูกชายวัย 10 ขวบอยู่ทุกวัน
"หนูไม่สน พี่ควายไถนาได้ หนูจะไปไถนาแบบพี่ควาย! เชอะ!!" เด็กน้อยสะบัดหน้าหนีคุณแม่คนสวยอย่างแสนงอน ก็บอกกี่ทีกี่ทีคุณแม่ก็ไม่เข้าใจซักทีว่าเค้าไม่ชอบไปโรงเรียน แบคฮยอนไม่อยากไปโรงเรียนนนน
"หนูชักจะดื้อใหญ่แล้วนะ เดี๋ยวแม่จะตีให้ก้นลายเลย!!!"
"ไม่เอา แงงงงงงงงงงง!!!!!! คุณพ่ออออ คุณแม่จะตีหนูอีกแล้ววว ฮือออออออออออ" แล้วก็เป็นสเตปเดิม คุณลูกชายคนเล็กร้องไห้ดีดดิ้นอยู่บนพื้น แล้วคุณพ่อสุดหล่อก็จะเดินอุ้มลูกชายคนโตลงมาจากข้างบนเพื่อห้ามทัพระหว่างคุณแม่คนสวยกับคุณลูกตัวแสบ
"แบคฮยอนดื้อ~~~~ตัวเองร้องไห้ทำไม ตัวเองไม่อยากไปโรงเรียนกับเค้าใช่ไหมล่ะ" แต่มันไม่ใช่คุณพ่อที่สยบแบคฮยอน แต่กลับเป็นอี้ชิงลูกชายคนโตแทน
"ไม่ใช่ซักหน่อย อึก..ก็ ก็ ก็เค้าไม่อยากไป เค้าไม่อยากไปเจอไอ้ชานยอลอ่ะ!!!!" ชานยอล.....ตัวการคนสำคัญที่ไม่ว่าเมื่อไรที่แบคฮยอนร้องไห้ชื่อนี้จะถูกเอ่ยขึ้นมาเสมอ
"งั้นตัวก็ไม่ต้องไป ตัวให้เค้าไปคนเดียวก็ได้ เค้าจะได้โดนพวกคริสรุมจับแก้ผ้าเหมือนวันนั้นอีก" คนเป็นพี่ชายเบะปากเล็กน้อยแล้วเมินหน้าหนีน้องชาย คริส.........เด็กผู้ชายหัวโจกหัวหน้าแก๊งค์เด็กป 6 ของโรงเรียนก็เป็นอีกชื่อนึงที่ทำให้แบคฮยอนฮึกเหิมขึ้นมาได้!!!
"ไม่!!!!!!เค้าจะไป!!!" ร่างเล็กเดินไปหยิบกระเป๋าเบ็นเท็นใบโปรดมาสะพายไว้ตามด้วยกระติกน้ำ ลายเดียวกันมาห้อยคอก่อนจะจูงมือพี่ชายเดินไปขึ้นรถโดยไม่ลืมหอมแก้มคุณแม่เบาๆสองที
อี้ชิงและแบคฮยอนลูกชายวัย10ขวบและ11ขวบของบ้านพยอนที่ใครต่างลงความเห็นว่าน่ารักน่าชังจนอยากจะจับมากอดมาหอมทุกครั้งที่ได้เจอ ไม่แม้แต่กระทั่งเด็กๆวัยเดียวกันที่ชอบเข้ามาหยิบยื่นของเล่นแบบใหม่หรือขนมแสนอร่อยเพื่อหลอกล่อให้เด็กทั้งสองมาเล่นในกลุ่มตัวเอง ทั้งอี้ชิงและแบคฮยอนต่างเป็นเด็กน่ารัก น่าเอ็นดูไม่ว่าใครจะหยิบยื่นอะไรให้ก็ยินดีรับไว้หมดนอกจาก.......
โป๊ก!!!!!!! "อมยิ้ม เอามาให้!" เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นหลังจากที่อี้ชิงทรุดลงไปนั่งกับพื้นพร้อมทั้งอมยิ้มอันเท่าฝ่ามือตกอยู่ข้างๆกัน อ่า.....เอาอีกแล้ว
"ไม่เอา!!!!! ไม่อยากกิน อึก..... เค้าไม่อยากกินหรอก ฮืออออออออออ" เด็กน้อยน่ารักประจำห้องป5/1 ตะโกนใส่หน้าคนที่ปาอมยิ้มมาใส่หัวตัวเองก่อนจะร้องไห้ออกมาเสียงดัง
"ขี้แย!! ร้องไห้ทำไม?!" เด็กน้อยตัวสูงเดินลงมานั่งข้างๆคนที่ร้องไห้อยู่ก่อนจะเอ่ยถามอย่างงุนงง
"เค้าเจ็บอ่ะ....เค้าเจ็บตรงนี้!! ฮือออออออออออออออออ" มือเล็กๆคลำศรีษะตัวเองก่อนจะร้องไห้โยเยอย่างน่าเอ็นดู ใช่.... น่าเอ็นดู อี้ชิงเป็นเด็กที่ร้องไห้แล้วน่ารักที่สุดในโลกแล้ว
"ไหน~ไม่เห็นมีอะไรเลย" มือป้อมๆของคนพูดจับเบาๆที่เส้นผมอ่อนนุ่มของอี้ชิง ก่อนจะเป่าลมลงบนกระหม่อมบางๆนั้นอย่างแผ่วเบา
"ฟู่ว~~หายแล้วนะครับคนเก่ง" ถามว่าตายไหม??!!เด็กนักเรียนหญิงห้องป5/1 กรีดร้องออกมาอย่างโหยหวนนน อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก พี่คริส เท่ห์ที่สุดเลย!!!!! นี่ไง คริส......เด็กนักเรียนชั้นป.6/2 ที่ถูกยกย่องให้เป็นบุรุษที่หน้าตาดีตั้งแต่ยังเด็ก คนที่พยอน แบคฮยอนเกลียดเข้าไส้แต่ยังไงก็น้อยกว่า.......
"ไอ้ชานยอล!!!!!!!! เอาหุ่นยนต์ฉันคืนมานะ!!!" เสียงเล็กๆโวยวายขึ้นมาหลังจากที่หุ่นยนต์ตัวโปรดจากการ์ตูนเรื่องเบ็นเท็นโดนคู่ปรับแย่งไป
"ไม่ให้~~~~~แน่จริงก็มาเอาเองสิ!!"
"ไอ้บ้า!!!! เอาคืนมานะไม่งั้นฉันจะฟ้องคุณครู" ร่างเล็กกอดอกฉับพร้อมทั้งทำแก้มพองลมอย่างไม่พอใจที่ชานยอลเอาหุ่นยนต์ของตัวเองไปชูไว้เหนือศีรษะ
"ฟ้องไปเลย ถ้านายฟ้องครู ฉันจะโยนไอ้หุ่นยนต์ปัญญาอ่อนนี่ทิ้ง"
"ไอ้...ไอ้.... ไอ้..... โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ " เอาอีกแล้ว........เสียงกรีดร้องของแบคฮยอนและมันก็จะตามมาด้วย.....
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไอ้ขี้แย!!!! แบคฮยอน ไอ้ขี้แยๆๆๆ" นี่มันคือภาพชินตาของทุกคนในโรงเรียน ชานยอลเด็กนักเรียนชั้น ป5/2 ที่จะดั้นด้นเดินลงมาจากตึกนักเรียนประถมปลายมาตึกนักเรียนประถมต้นเพื่อเหตุผลเดียว เพื่อมาแกล้ง แบคฮยอนเด็กนักเรียนชั้นป3/1 อย่างนี้ทุกวัน
"ตัวเอง~~" อี้ชิงเงยหน้ามองน้องชายที่เดินขยี้ตามาตั้งแต่ไกล ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าอะไรทำให้แบคฮยอนต้องเดินมาถึงตึกเรียนของเค้าอย่างนี้ นอกจาก.......
"ไอ้ชานยอลอ่ะ!!! มันเอาน้องหุ่นยนต์ของเค้าไปอีกแล้ว ฮืออออออออออออออ" มือป้อมๆกอดเอวพี่ชายก่อนจะบี้หน้าลงบนพุงนิ่มๆของพี่แล้วร้องไห้โฮออกมา แบคฮยอนเป็นน้องคนเล็ก แบคฮยอนเอาแต่ใจ แบคฮยอนไม่เคยมีใครมาแกล้ง เพราะแบคฮยอนน่ารักใครๆก็รักแบคฮยอน ยกเว้นคนเดียว เด็กนักเรียนป 5/2 คนนั้น
"เดี๋ยวเค้าไปเอาคืนให้ก็ได้!" อืมมม~~~~พี่ชายวัยป.5ที่ตอนนี้โดนน้องชายวัยป.3ไล่ตามความสูงมาจนทันแล้ว ตกลงรับปากว่าจะไปเอาหุ่นยนต์คืนมาจาก เด็กชายวัยเดียวกันที่สูงกว่าตนเองเกือบสิบเซน แต่ก็นั่นแหละ อี้ชิงก็มีวิธีของอี้ชิงแล้วกัน!!!!!
ที่สนามเด็กเล่นของโรงเรียนที่ตอนนี้ถูกทำให้เป็นสนามฟุตบอลขนาดย่อมๆที่มีผู้ลงฟาดแข้งกันมากมายหนึ่งในนั้นคือ รุ่นพี่ป 6 คนดัง รุ่นพี่คริส.........อี้ชิงที่ตอนนี้แทนที่จะนั่งเล่นตุ๊กตากินนมนอนกับเพื่อนต้องมายืนอยู่กลางสนามฟุตบอลเพื่อจะมาเอาหุ่นยนต์คืนให้น้องชายที่ยืนจังก้าอยู่ข้างสนามเตรียมตัวแหกปากร้องถ้าพี่ชายโดนแกล้ง
"นี่~~~~~" มือป้อมๆของอี้ชิงเอื้อมไปสะกิดไหล่ของนักฟุตบอลวัยกระเตาะเบาๆ จนคนที่สูงกว่าต้องหันกลับมามอง อ่า~~~ชิงชิง
"อะไร?!" คริสยกมือเป็นสัญญาณบอกให้เพื่อนๆพักกันก่อน ก่อนที่จะหันมาเผชิญหน้ากับอี้ชิงที่อาจหาญมาหาเค้าถึงที่สนามฟุตบอล
"คริส~~~~~~~" เสียงใสๆเอ่ยเรียกชื่อคนตรงหน้าอย่างออดอ้อนทั้งมือเล็กๆที่กำลังกำชายเสื้อของคริสไว้อีก
"จะเอาอะไร?!!"
"คริสเอาหุ่นยนต์ตัวนั้นคืนจากชานยอลให้เค้าหน่อยได้ไหม~ชานยอลแย่งแบคฮยอนมาอ่ะ คริสเอาคืนมาให้เค้าหน่อยน้า....." คนตัวเล็กยกมือกอดแขนของนักฟุตบอลคนเก่งแล้วโยกไปมาอย่างออดอ้อนบอกตรงๆไม่มีใครที่ได้เห็นท่าทางแบบนี้ของอี้ชิงแล้วไม่สยบ แม้กระทั่ง........
"ชานยอล!!!!!เอาหุ่นยนต์มาให้พี่เดี๋ยวนี้!!!!" แม้กระทั่ง รุ่นพี่คริส เด็กป6/1 รุ่นพี่สุดฮอต นักฟุตบอลคนเก่งหรืออะไรก็ตามแต่ก็ต้องแพ้ให้อี้ชิง เด็กนักเรียนป 5 คนนี้
"ขอบคุณน้าาาาา~~~~~ จุ๊บ~~~~" อืมมมมมมม~~~~ นี่ไงรางวัลที่ทำให้ผู้คนรอบสนามแทบจะลงไปแดดิ้นโดยเฉพาะรุ่นพี่ป.6ทั้งหลายที่แอบชอบน้องอี้ชิงคนน่ารักเป็นอันว่าต้องพับโครงการชวนน้องอี้ชิงไปดื่มนมหรือชวนน้องอี้ชิงไปเล่นไล่จับกันหลังเลิกเรียน เป็นอันว่าต้องพับโครงการไปทันทีที่ริมฝีปากนุ่มๆของน้องอี้ชิงแตะลงไปบนแก้มใสๆของคริสรุ่นพี่ที่ทุกคนลงความเห็นว่าฮอตแสนฮอต!!!
"อืมม ไม่เป็นไรหรอก ขี้แยกลับไปเรียนได้แล้ว แบคฮยอนได้หุ่นยนต์คืนแล้ว"
"เค้าไม่ได้ขี้แยซะหน่อย !!! คริสขี้ตู่ แบร่~~~~~~" พูดจบน้องอี้ชิงของพี่ป.6ก็วิ่งไปจูงมือน้องชายเดินกลับไปทางห้องเรียน คนน้องที่มือนึงถือหุ่นยนต์ตัวโปรด อีกมือนึงคล้องแขนเล็กของพี่ชายไว้ ทั้งสองคนพากันเดินไปตามทางเพื่อจะกลับไปเรียนตามปกติ เห็นไหมล่ะ ไม่ต้องทำอะไรอี้ชิงก็เอาหุ่นยนต์คืนมาให้น้องชายได้โดยไม่ต้องใช้กำลัง.........
TALK
Please comments and #KLBB on Twitter ka
:) Shalunla
ความคิดเห็น