100 Years in Crazy Future

ลำดับตอนที่ #3 : น้ำตาของผู้ไม่รู้จักความรัก

Secret simple ผู้ที่ไม่เคยรู้สึกถึงความรักเลย กลับต้องมานั่งน้ำตาตกหัวใจสลายเพราะสิ่งที่เขาอนุมานกับตัวเองไว้เป็นความจริงทั้งหมด การตั้งสติทั้งหมดที่ผ่านมากลับสูญเปล่า

แต่แล้วความสิ้นหวังทั้งหมดกลับกลายเป็นความโหยหาที่จะหาทางคืนชีพครอบครัวของเขากลับมา ทั้งๆที่รู้ว่าการคืนชีพสิ่้งที่ดับสูญไปแล้วนั้นเป็นไปไม่ได้เขาได้ใช้ความรู้ที่มีทั้งหมดทุกอย่าง

ทำทุกวิถีทางที่จะแหกกฏของสิ่งมีชีวิตให้ได้แต่สิ่งที่ได้มานั้นกลับไม่ใช่สิ่งมีชีวิตแต่เป็นเพียงแค่ก้อนเนื้อเท่านั้นและมันก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมาแม้แต่น้อยยิ่งไปกว่านั้นมันกลับทำให้ความ

รู้สึกของเขานั้นแย่เข้าไปอีก เขาได้แต่บ่นพึมพำพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมา "นี่มันเป็นช่วงเวงลาที่แย่ที่สุดในชีวิตเลยแฮะ พ่อมักพูดเสมอนี่ว่าถึงมันจะแย่แต่ก็ยังไม่ที่สุดในโลกนี้ไม่มีอะไร

ไม่มีอะไรที่มีคำว่าที่สุดอย่าจมปักอยู่กับอดีต"  "เอาละทำการระเบียบสมองกันดีกว่า"   Secret simple สงบสติอารมณ์แล้วพยายามเรียงลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างตั้งใจ เป็นเวลา  2 ชั่วโมง

แล้วที่่เขาอยู่ในสภาพนิ่งเงียบแบบนั้นในที่่สุดการจัดระเบียบเหตุการณ์ในสมองก็เสร็จสิ้น เขากลับไปยังห้องสมุดต่อ แต่คราวนี้เขากลับไปหาหนังสือที่เกี่ยวกับสถานะของตนเอง ซึ่งนั่นก็คือ

Prisoner of Element of Harmony คืออะไร Secret simple พยายามรวบรวมข้อมูลจากหนังสือทั้งหมดและกลับไปยังปราสาทสองพี่น้องอีกครั้่งเพื่่อที่จะถอดความของมัน Secret simple

ไม่ออกจากปราสาทอยู่หลายวันด้วยกัน แต่ในที่่สุดความพยายามก็เป็นผลสำเร็จในระดับนึง เขารู้แล้วว่าPrisoner of Element of Harmonyคืออะไรมันมีอีกชื่อนึงคือ ผู้ถูกจองจำแห่งความกลมเกลียว

หน้าที่ของเขาคือต้องคอยปกป้องผู้ใช้พลังของ Element of Harmonyและคนที่เกี่ยวข้องกับมัน เกิดคำถามในตัวเขาอีกว่าทำไมต้องเขา นั่นก็เพราะถ้าอยู่เฉยๆก็ดีอยู่แล้วแต่ดันทะลึ่งไปทำให้พลังของเครื่องรางเสียสมดุล

ก็ต้องถูกลงโทษเป็นธรรมดา แต่ก็เกิดคำถามมากมายในใจของเขาหลายอย่างแต่ด้วยข้อมูลเพียงน้อยนิดก็ยังทำอะไรไม่ได้ดังนั้น Secret simple ต้องกลับเขาไปยังPonyvilleอีกครั้ง สุดท้ายเราก็ต้องใช้

คำว่า"หลงทางในPonyville"กับSecret simpleของเราจนได้ แหงละไม่อยู่ตั้ง100ปีมันก็ต้องเปลี่ยนไปบ้างแหละน่าSecret simpleผู้น่าสงสาร 15นาทีผ่านไปเขาก็ยังหาทางไม่เจอ 

จนกระทั่งเขามาหยุดอยู่ที่แผงขายแอปเปิ้ลหลังจากนั้นเขาก็นึกขึ้นได้ว่าต้องกลับไปเก็บกวาดของที่สุสานให้เเรียบร้อยก่อนไม่อย่างนั้นกลายเป็นเรื่่องใหญ่แน่