ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ตอนที่ 10 : วิ่ง 3 ขา พาอลเวง
ฉันมันเป็นคนโลภมาก....
หวังในสิ่งที่มิอาจเอื้อม....
หวังในสิ่งที่สูงส่ง......
ทำให้คนหลายคนต้องร้องไห้.....
คนให้คนหลายคนต้องเสียน้ำตา...........
ทำให้คนหลายคนต้องดับสูญ......
เพื่อนของผมก็มีแค่ ความเงียบ หยดเลือดและน้ำตา......
แค่นี้มันก็เกินพอสำหรับความดลภที่ไม่มีที่สิ้นสุดอย่างผมแล้ว......
สินะ..........?
สึนะ.... สึ........สึนะ.........
" สึนะ..........~! ตื่นสิ สึนะ! "
" อ๊ะ!!! "
เสียงหวานของร่างบางสะดุ้ง ก่อนที่ตัวจะค่อยๆลุกขึ้นมา " มะ มีอะไรหรอครับ? ปู่จี ? "
เสียงหวานถมคนตรงหน้าด้วยอาการงุงงง เขาถูกปลุกมาตั้งแต่เช้าไก่โห่
" ไม่ต้องมามีอะลงอะไรเลย... ต้องรีบไปแล้วนะ!!! "
ปู่จีพูดพร้อมลากตัวผมให้วิ่งไปอย่างรวดเร็ว " ปะ ไปไหนหรอครับ? "
ผมถามเขา
" จะไปนงไปไหนล่ะ? ลืมไปแล้วหรอ ตอน 6 โมงเช้าจะรวมตัวกันนะ!? "
จำไม่ได้เลยครับ..!! แต่ตอนนี้มัน ตี 5 : 40 เองนะ!!!!!! มีเวลาอีกตั้ง 20 นาที! จะรีบไปเข้าวัดที่ไหนละคร๊าบบบ!!~
" ตะ แต่ว่านี่มัน ตี5 : 40 เองนะครับ ! "
ผมพูดไปเพื่อเขาจะสลอความเร็วลงมั่ง แต่ไม่ได้ผล.......................!
" มาเฟียต้องตรงเวลาเสมอ จำไว้!! "
ไม่จำได้ไหมคร๊าบบบบบบบบบบบ!!!!!
ไม่นานพวกเราก็มาถึงห้องโถงที่นัดรวมตัวกัน เมื่อเปิดประตูเข้าไป
มีอาจารย์ และ ผู้ปกครอง 2-3 คน ที่มารอ.... " ขอโทษครับที่มาช้า "
มันเร็วไปด้วยซ้ำ!? " ไม่เป็นไรๆ ยังไม่ถึงเวลานัดด้วยซ้ำ " อาจารย์พูดโพล่งขึ้นมา
" คะครับ " ผมพูดแทน ก่อนที่ผมกับปู่จะเดินเข้าไปนั่ง รอเวลาใน 6 โมงตรง ตอนนี้มีคนค่อยๆเข้ามาเรื่อยๆ
เวลา ตี 5 : 55
" อ๊ะ! ปู่จีครับ เดียวผมมานะครับ "
" ไปไหนหรอ? " เขาถามผมเมื่อผมลุกขึ้นมา " ไปเข้าห้องน้ำครับ >3<! "
"~ อื้อ " เขาบอกเสียงรื่น ก่อนที่ผมจะวิ่งตุบตุบตุบ ออกมาจากห้องโถง ถ้าจำไม่ผิดห้องน้ำจะอยู่ท่างนี้
" แล้วก็เลี้ยวตรงนี้! ก็ถึง......แอ๊ก!!!!! "
ถึงแอ๊ก!!! ด้วยแหละ~!.....ใช่ซะที่ไหนล่ะ!! อยู่ๆก็มีใครไม่รู้มาชนกับผมเต็มๆ
แล้วร่างบางๆของผมจะทนไหวหรอ!? คำตอบไม่ไหวนะสิ ผมโซเซจนล้มไปกองกับพื้นอย่างนุ่มนวล
// ตุบ!!!!! //
" อะ โอยย~ยย ขอโทษครับ.. คะ "
ผมลุกขึ้นมา ก่อนที่จะพูโขอโทษตามมารยาท " แกเองหรอ เจ้าสัตว์กินพืช! "
" ขอโทษครับ!! คะ คะ คุณฮิบารี๊!!!!!!!!!!~ "
ผมร้องวี๊ดขึ้นมา เมื่อคนที่ผมชนไป นั่นคือ ฮิบาริ เคียวยะ กรรมการคุมกฏสุดโหดแห่งนามิโมริ นั่นเอง!!!!!!
" ผมขอโทษครับ! ผมเดินไม่อมงทางเอง!! ขอโทษคร๊าบๆๆ "
ผมพูดพร้อมกับขอโทษโพยใหญ่ " วันนี้แกไม่สุมหัว ถือว่ามองผ่านไปแล้วกัน " ฮิบาริพูด
" แต่ถ้ามีคราวหน้าอีกได้สนุกแน่ "
ฮิบาริพูดจบก็ยิ้มกะตุกเดินไป ทำให้ผมได้แต่ยืนขาสั่นพั่บๆ จนลืมไปว่ากำลังรีบเข้าห้องน้ำ
เวลา 6 โมงตรง
" สึนะ~ ไปช้ามากเลย "
ปู่จีเดินมาหา ผมและถามด้วยความเป็นห่้วง " ขอโทษทีครับ >/\<;;; "
ผมพูดขอโทษอีกครั้ง แล้วพาปู่จีไปนั่งรวมกับคนอื่นๆ ก่อนที่อาจารย์จะเริ่มสวดอีกครั้ง!!
" พอวันนี้จบ ก็จะกลับไปที่โรงเรียนกันนะ! แล้วแยกย้ายกลับบ้าน~! "
อาจารย์บอก กำหนดการของวันนี้ มันทำให้ราชินีกะเทย และ กะเทย หลายคนไม่พอใจ เพราะต้องจาก จากปู่จี
พอประชุมเสร็จพวกผมก็ต้องไปอาบน้ำ ( ปู่จีก็ไปอาบห้องส่วนตัวเหมือนเดิม )
" กิจกรรมวันนี้ก็คือ~! วิ่ง 3 ขา~! "
อาจารย์พูโใส่ไมค์โครโฟน บอกถึงการละเล่นในวันนี้
" วิ่ง 3 ขา อาจารย์ขา~! เชยม๊ากเค๊อะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! " กะเทยคนหนึ่งโวย
" เธอวิ่งไม่ได้ละสิ~! แหม~! ทำเป็นโวยวาย โธ่~! อินังตุกแก๊ " กะเทยอีกคนโวย
" ว่าไงนะย่ะ!! "
" เอ้าหยุด!!!!!!!!!! "
ก่อนเกิดสงครามเดือดกะเทยVSกะเทย อาจารย์ต้องมาห้ามไว้ก่อน
" ให้นักเรียนกับผู่ปกครองวิ่ง 3 ขาด้วยกัน กระซับมิตร! "
กระซิบมิตรอีกแล้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
" ผม.....เกลียด.....คำว่า กระซับมิตร.... " ผมพูดลอยๆออกมาให้เบาที่สุด
เพราะเจ้าคำว่ากระซับมิตรนี่แหละ ทำให้ผมเกือบตัวใจวาย ตายไปหลายรอบ! เพระาความดันเลือดสูง!
เลือดผมยิ่งน้อยๆ อยู่น๊ะ!!
" เอ้าสึนะ เชือก~!! " ปู่จีเอาเชือกมาให้ผมมัด ผมก็ต้้อง(จำใจ)มัด
// ปึ๊ด! //
" เอ้า~! ทุกคนมัดเสร็จแล้วาสินะ เดียวครูจะให้สัญญาณเริ่มนะ! "
" คะ ครับ "
อาจารย์พูดจบ ผมก็มัดเสร็จพอดี ผมลุกขึ้นมา เซบ้างอะไรบ้าง อายสุดๆ >///<!!
// ปัง!!!!! //
ไม่ทันได้ตั้งตัว อาจารย์ก็ยิงปืนให้สัญญาณไปเสียแล้ว!!
" อ๋า!! สึนะวิ่ง!! "
" คะครับ! "
ผมกับปู่ออกตัววิ่งอย่างสวยงาม ทีเดียว จนทุกคนตะลึงกับความสวยงาม ขนาดอ้าปากอ้าง
เพราะอะไรก็ไม่รู้ หรือว่า สายเลือดเดียวกัน ผมกับปู่ถึงได้วิ่ง พร้อมกับอย่างกับแกะ
จนไม่มีสะดุด!!
" สุดยอด เลยแก!! ดูคู่นั้นเด๊!! หน้าตาดีไม่พอ เก่งอีกต่างหาก!! "
คนเริ่มซุบซิบพวกเรามากขึ้น จนกระทั่งมีคู่นักเลงพ่อลูกไม่พอใจ " ชอบทำตัวเด่นนักใช่ไหม? "
" งั้นก็เด่นให้สุดๆไปเลย! "
นักเลงคนพอมาขัดขาผมให้ล้ม ร่างบางอย่างผมทนไม่ได้หรอก~ ( มันน่าภูมิใจไหม?นั่น )
ผมเซจนกำลังจะล้มลงไป " สึนะ!!!!! "
ปู่จีที่เห็นเหตุการณ์ ได้มาคว้าตัวผมไว้อย่างรวดเร็วจน.....
// ตึงงงงงงงงงงงงงงงง !!!!!! ///
-------------------------------
IKTSUMU :
ให้มีหวาน มั่งดีก่า ตอนต่อไป >3<~!!!
หวังในสิ่งที่มิอาจเอื้อม....
หวังในสิ่งที่สูงส่ง......
ทำให้คนหลายคนต้องร้องไห้.....
คนให้คนหลายคนต้องเสียน้ำตา...........
ทำให้คนหลายคนต้องดับสูญ......
เพื่อนของผมก็มีแค่ ความเงียบ หยดเลือดและน้ำตา......
แค่นี้มันก็เกินพอสำหรับความดลภที่ไม่มีที่สิ้นสุดอย่างผมแล้ว......
สินะ..........?
สึนะ.... สึ........สึนะ.........
" สึนะ..........~! ตื่นสิ สึนะ! "
" อ๊ะ!!! "
เสียงหวานของร่างบางสะดุ้ง ก่อนที่ตัวจะค่อยๆลุกขึ้นมา " มะ มีอะไรหรอครับ? ปู่จี ? "
เสียงหวานถมคนตรงหน้าด้วยอาการงุงงง เขาถูกปลุกมาตั้งแต่เช้าไก่โห่
" ไม่ต้องมามีอะลงอะไรเลย... ต้องรีบไปแล้วนะ!!! "
ปู่จีพูดพร้อมลากตัวผมให้วิ่งไปอย่างรวดเร็ว " ปะ ไปไหนหรอครับ? "
ผมถามเขา
" จะไปนงไปไหนล่ะ? ลืมไปแล้วหรอ ตอน 6 โมงเช้าจะรวมตัวกันนะ!? "
จำไม่ได้เลยครับ..!! แต่ตอนนี้มัน ตี 5 : 40 เองนะ!!!!!! มีเวลาอีกตั้ง 20 นาที! จะรีบไปเข้าวัดที่ไหนละคร๊าบบบ!!~
" ตะ แต่ว่านี่มัน ตี5 : 40 เองนะครับ ! "
ผมพูดไปเพื่อเขาจะสลอความเร็วลงมั่ง แต่ไม่ได้ผล.......................!
" มาเฟียต้องตรงเวลาเสมอ จำไว้!! "
ไม่จำได้ไหมคร๊าบบบบบบบบบบบ!!!!!
ไม่นานพวกเราก็มาถึงห้องโถงที่นัดรวมตัวกัน เมื่อเปิดประตูเข้าไป
มีอาจารย์ และ ผู้ปกครอง 2-3 คน ที่มารอ.... " ขอโทษครับที่มาช้า "
มันเร็วไปด้วยซ้ำ!? " ไม่เป็นไรๆ ยังไม่ถึงเวลานัดด้วยซ้ำ " อาจารย์พูดโพล่งขึ้นมา
" คะครับ " ผมพูดแทน ก่อนที่ผมกับปู่จะเดินเข้าไปนั่ง รอเวลาใน 6 โมงตรง ตอนนี้มีคนค่อยๆเข้ามาเรื่อยๆ
เวลา ตี 5 : 55
" อ๊ะ! ปู่จีครับ เดียวผมมานะครับ "
" ไปไหนหรอ? " เขาถามผมเมื่อผมลุกขึ้นมา " ไปเข้าห้องน้ำครับ >3<! "
"~ อื้อ " เขาบอกเสียงรื่น ก่อนที่ผมจะวิ่งตุบตุบตุบ ออกมาจากห้องโถง ถ้าจำไม่ผิดห้องน้ำจะอยู่ท่างนี้
" แล้วก็เลี้ยวตรงนี้! ก็ถึง......แอ๊ก!!!!! "
ถึงแอ๊ก!!! ด้วยแหละ~!.....ใช่ซะที่ไหนล่ะ!! อยู่ๆก็มีใครไม่รู้มาชนกับผมเต็มๆ
แล้วร่างบางๆของผมจะทนไหวหรอ!? คำตอบไม่ไหวนะสิ ผมโซเซจนล้มไปกองกับพื้นอย่างนุ่มนวล
// ตุบ!!!!! //
" อะ โอยย~ยย ขอโทษครับ.. คะ "
ผมลุกขึ้นมา ก่อนที่จะพูโขอโทษตามมารยาท " แกเองหรอ เจ้าสัตว์กินพืช! "
" ขอโทษครับ!! คะ คะ คุณฮิบารี๊!!!!!!!!!!~ "
ผมร้องวี๊ดขึ้นมา เมื่อคนที่ผมชนไป นั่นคือ ฮิบาริ เคียวยะ กรรมการคุมกฏสุดโหดแห่งนามิโมริ นั่นเอง!!!!!!
" ผมขอโทษครับ! ผมเดินไม่อมงทางเอง!! ขอโทษคร๊าบๆๆ "
ผมพูดพร้อมกับขอโทษโพยใหญ่ " วันนี้แกไม่สุมหัว ถือว่ามองผ่านไปแล้วกัน " ฮิบาริพูด
" แต่ถ้ามีคราวหน้าอีกได้สนุกแน่ "
ฮิบาริพูดจบก็ยิ้มกะตุกเดินไป ทำให้ผมได้แต่ยืนขาสั่นพั่บๆ จนลืมไปว่ากำลังรีบเข้าห้องน้ำ
เวลา 6 โมงตรง
" สึนะ~ ไปช้ามากเลย "
ปู่จีเดินมาหา ผมและถามด้วยความเป็นห่้วง " ขอโทษทีครับ >/\<;;; "
ผมพูดขอโทษอีกครั้ง แล้วพาปู่จีไปนั่งรวมกับคนอื่นๆ ก่อนที่อาจารย์จะเริ่มสวดอีกครั้ง!!
" พอวันนี้จบ ก็จะกลับไปที่โรงเรียนกันนะ! แล้วแยกย้ายกลับบ้าน~! "
อาจารย์บอก กำหนดการของวันนี้ มันทำให้ราชินีกะเทย และ กะเทย หลายคนไม่พอใจ เพราะต้องจาก จากปู่จี
พอประชุมเสร็จพวกผมก็ต้องไปอาบน้ำ ( ปู่จีก็ไปอาบห้องส่วนตัวเหมือนเดิม )
" กิจกรรมวันนี้ก็คือ~! วิ่ง 3 ขา~! "
อาจารย์พูโใส่ไมค์โครโฟน บอกถึงการละเล่นในวันนี้
" วิ่ง 3 ขา อาจารย์ขา~! เชยม๊ากเค๊อะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! " กะเทยคนหนึ่งโวย
" เธอวิ่งไม่ได้ละสิ~! แหม~! ทำเป็นโวยวาย โธ่~! อินังตุกแก๊ " กะเทยอีกคนโวย
" ว่าไงนะย่ะ!! "
" เอ้าหยุด!!!!!!!!!! "
ก่อนเกิดสงครามเดือดกะเทยVSกะเทย อาจารย์ต้องมาห้ามไว้ก่อน
" ให้นักเรียนกับผู่ปกครองวิ่ง 3 ขาด้วยกัน กระซับมิตร! "
กระซิบมิตรอีกแล้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
" ผม.....เกลียด.....คำว่า กระซับมิตร.... " ผมพูดลอยๆออกมาให้เบาที่สุด
เพราะเจ้าคำว่ากระซับมิตรนี่แหละ ทำให้ผมเกือบตัวใจวาย ตายไปหลายรอบ! เพระาความดันเลือดสูง!
เลือดผมยิ่งน้อยๆ อยู่น๊ะ!!
" เอ้าสึนะ เชือก~!! " ปู่จีเอาเชือกมาให้ผมมัด ผมก็ต้้อง(จำใจ)มัด
// ปึ๊ด! //
" เอ้า~! ทุกคนมัดเสร็จแล้วาสินะ เดียวครูจะให้สัญญาณเริ่มนะ! "
" คะ ครับ "
อาจารย์พูดจบ ผมก็มัดเสร็จพอดี ผมลุกขึ้นมา เซบ้างอะไรบ้าง อายสุดๆ >///<!!
// ปัง!!!!! //
ไม่ทันได้ตั้งตัว อาจารย์ก็ยิงปืนให้สัญญาณไปเสียแล้ว!!
" อ๋า!! สึนะวิ่ง!! "
" คะครับ! "
ผมกับปู่ออกตัววิ่งอย่างสวยงาม ทีเดียว จนทุกคนตะลึงกับความสวยงาม ขนาดอ้าปากอ้าง
เพราะอะไรก็ไม่รู้ หรือว่า สายเลือดเดียวกัน ผมกับปู่ถึงได้วิ่ง พร้อมกับอย่างกับแกะ
จนไม่มีสะดุด!!
" สุดยอด เลยแก!! ดูคู่นั้นเด๊!! หน้าตาดีไม่พอ เก่งอีกต่างหาก!! "
คนเริ่มซุบซิบพวกเรามากขึ้น จนกระทั่งมีคู่นักเลงพ่อลูกไม่พอใจ " ชอบทำตัวเด่นนักใช่ไหม? "
" งั้นก็เด่นให้สุดๆไปเลย! "
นักเลงคนพอมาขัดขาผมให้ล้ม ร่างบางอย่างผมทนไม่ได้หรอก~ ( มันน่าภูมิใจไหม?นั่น )
ผมเซจนกำลังจะล้มลงไป " สึนะ!!!!! "
ปู่จีที่เห็นเหตุการณ์ ได้มาคว้าตัวผมไว้อย่างรวดเร็วจน.....
// ตึงงงงงงงงงงงงงงงง !!!!!! ///
-------------------------------
IKTSUMU :
ให้มีหวาน มั่งดีก่า ตอนต่อไป >3<~!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น