D S L R ; Dearest Summer, I Lost in Romance (yaoi) - นิยาย D S L R ; Dearest Summer, I Lost in Romance (yaoi) : Dek-D.com - Writer
×

    D S L R ; Dearest Summer, I Lost in Romance (yaoi)

    โดย Shabukushiシ

    เมื่อเด็กมอปลายสองคนจับพลัดจับพลูต้องไปอยู่ญี่ปุ่นด้วยกันสองคน (จบแล้ว)

    ผู้เข้าชมรวม

    60,530

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    12

    ผู้เข้าชมรวม


    60.53K

    ความคิดเห็น


    2.12K

    คนติดตาม


    2.15K
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  53 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  30 เม.ย. 56 / 01:01 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ




    asakusa hakone kiyomizu universalstudio kaiyukan
    kappabashi shibuya shirakawago ikebukuro ueno
     
     
     

    writer talk!

    ขอบคุณทุกท่านที่เปิดเข้ามานะคะ
    นิยายเรื่องนี้เขียนจบแล้ว และกำลังรอรวมเล่มตีพิมพ์อยู่ค่ะ เมื่อเปิดพรีออเดอร์จะขอลบตอนลงจำนวนหนึ่งนะคะ

    และขอขอบคุณสำหรับคอมเม้นทุกคอมเม้น โดยเฉพาะคอมเม้นจากบางคนที่แม้จะแค่คอมเม้นเดียว แต่ก็บรรยายถึงความรู้สึกที่มีต่อนิยายของเราและตัวละครได้จนอยากจะกราบขอบพระคุณงามๆ สามสิบสามครั้ง

    ขอเตือนผู้อ่านหน้าใหม่ ว่าอย่าไปอ่านเม้นท์ก่อนๆ ของคนอื่นนะคะ ไม่งั้นเจอสปอยล์หนักแน่ๆ ค่ะ แล้วจะไม่อินเอา

    ปล. นิยายเรื่องนี้เขียนสองคนนะคะ พัด (ผู้เขียน Bustop) กับ แยม (ผู้เขียนTimelie) ค่ะ

     

    HOW? - Desktop Error


    co-writer





    special thanks

    freetheme. สิบเต็มสิบ !
     
    © Tenpoints !

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "ขออนุญาตเจิมค่ะ 55"

    (แจ้งลบ)

    ตอนแรกจะเข้ามาทวงนิยายเฉยๆแต่ไหนๆก็ไหนๆขอเจิมเลยละกันนะคะ แรกเริ่มเข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้เพราะคิดว่าชื่อเรื่องเค้าอินดี้จัง55 ไม่ได้คาดหวังกับเนื้อหามาก คิดว่าคงจะแค่ใสๆทั่วไป แต่พอเค้ามาอ่านแล้วสิ่งที่ชอบมากคือการดำเนินเรื่องที่ดูจะเฉื่อยๆเรื่อยๆ แต่ก็ทำให้อยากอ่านไปทุกตอน ไม่เวอร์เกินเหตุแต่ก็ไม่น่าเบื่อจนอยากปิดหนี ทุกตอนที่อ่านเหมือนควา ... อ่านเพิ่มเติม

    ตอนแรกจะเข้ามาทวงนิยายเฉยๆแต่ไหนๆก็ไหนๆขอเจิมเลยละกันนะคะ แรกเริ่มเข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้เพราะคิดว่าชื่อเรื่องเค้าอินดี้จัง55 ไม่ได้คาดหวังกับเนื้อหามาก คิดว่าคงจะแค่ใสๆทั่วไป แต่พอเค้ามาอ่านแล้วสิ่งที่ชอบมากคือการดำเนินเรื่องที่ดูจะเฉื่อยๆเรื่อยๆ แต่ก็ทำให้อยากอ่านไปทุกตอน ไม่เวอร์เกินเหตุแต่ก็ไม่น่าเบื่อจนอยากปิดหนี ทุกตอนที่อ่านเหมือนความรู้สึกเราเองก็ค่อยๆโตไปกับตัวละครด้วย สรุปคือตอนนี้ชอบเรื่องนี้มากๆค่ะ เป็นเรื่องเดียวที่รอทุกวันว่าจะอัพเมื่อไหร่ และคาดหวังว่า ดราม่าจะมาในเร็วๆนี้นะคะ ฮุๆๆ (จริงๆแล้วเป็นพวกนิยมเสพดราม่าค่ะ)   อ่านน้อยลง

    mind_hana | 12 ก.ค. 55

    • 14

    • 0

    "ปวดใจจริงๆ"

    (แจ้งลบ)

    ลักษณะการดำเนินเรื่องมันอาร์ต หรือดิตแตกมากๆ โดยเฉพาะตัวละครของเรื่อง เคน >> ที่ทำตามแต่ความรู้สึกตัวเองเป็นใหญ่เพราะนิสัยเอาแต่ใจของตัวเอง(มากเกินไปนะ) ไม่สนรายละเอียดของคนอื่นเลยว่าเขาจะเป็นไง รู้สึกแบบไหน คิดแต่ได้ เห็นแก่ตัว ถึงจะมีบางตอนที่แสดงออกว่ารู้สึกผิด แต่ก็แค่แปบเดียวก็กลับไปสร้างปัญหาให้คนอื่นอีกไม่รู้จักจบจักจักสิ้น ขอหน่อยเถอะหมั่น ... อ่านเพิ่มเติม

    ลักษณะการดำเนินเรื่องมันอาร์ต หรือดิตแตกมากๆ โดยเฉพาะตัวละครของเรื่อง เคน >> ที่ทำตามแต่ความรู้สึกตัวเองเป็นใหญ่เพราะนิสัยเอาแต่ใจของตัวเอง(มากเกินไปนะ) ไม่สนรายละเอียดของคนอื่นเลยว่าเขาจะเป็นไง รู้สึกแบบไหน คิดแต่ได้ เห็นแก่ตัว ถึงจะมีบางตอนที่แสดงออกว่ารู้สึกผิด แต่ก็แค่แปบเดียวก็กลับไปสร้างปัญหาให้คนอื่นอีกไม่รู้จักจบจักจักสิ้น ขอหน่อยเถอะหมั่นไส้เคนมากเลย ปกติคนเราถ้าทำผิดก็อย่าเกิน 2 ครั้ง ถ้ายังทำผิดอีกเป็นครั้งที่ 3 เขาเรียกว่าโง่โดยสันดาน(ขอโทษนะคะที่แรงไปหน่อย) แล้วตอนที่รู้ว่าธันแอบชอบตัวเองก็ตีตัวออกห่างโทษให้ทุกอย่างเป็นความผิดของธัน? (ถึงจะอ้างว่ายังไม่รู้ใจตัวเองก็เถอะ) โดยไม่แคร์ว่าที่ผ่านมาธันเขาทำเสียสละเพื่อตัวเองมากแค่ไหน เคนไม่เคยพัฒนาความคิดขึ้นเลย ทั้งๆ ที่ผ่านประสบการณ์ต่างๆ ในการใช้ชีวิตอยู่ด้วยตัวเองมาอย่างมากมาย แล้วอีกอย่างที่เราไม่ให้อภัยเคนเลยก็คือ การที่ทำให้พ่อแม่เป็นห่วง หายไปไม่บอกหลายเดือน มันเกินไปอะ แบบว่าบาปมากๆ เลยนะ ถึงจะบอกว่าพ่อเคยทำให้ตัวเองเครียด ไม่ให้อิสระ แล้วที่โตมาจนถึงทุกวันนี้ไม่ใช้เพราะการทำงานอย่างหนักของพ่อแม่หรือค่ะ มองโลกแค่ด้านเดียวตลอด ไม่เคยมองในมุมมองคนอื่นบ้างเลย โตๆ กันแล้ว ถึงจะเอาแต่ใจตัวเองมากแค่ไหนก็ควร มองในมุมคนอื่นๆ บ้าง (เพราะฉันก็เอาแต่ใจตัวเองเป็นลูกคนสุดท้อง ฉันยังคิดเป็นเลย) ธัน >> ตัวละครที่บอกได้คำเดียว สงสัยชาติที่แล้วทำกรรมมาเยอะเลยมาตกหลุมรักคนอย่างเคน(555) ทำอะไรก็ซวยไปหมด ตอนที่ของหายหลังจากตัดสินใจอยู่ญี่ปุ่นฉันตกใจแทบแย่ แล้วยิ่งตอนที่รู้ว่ากล้องถ่ายรูปหายใจฉันหล่นวาบไปเลย ขนาดเป็นแค่คนอ่านฉันยังมีความรู้สึกผูกพันธ์กับกล้องตัวนั้นมากๆ เลย ...ไม่ชอบความรู้สึกตอนที่ธันต้องเสียเวลามาตามหาคนหลงเลย เพราะความรู้สึกของธันมันส่งผ่านมาทางตัวหนังสือ(เวอร์ไป) ทำให้ฉันว้าวุ่นต้องนั่งลุ้นว่าขอให้รีบๆ เจอ เหนื่อยแทน แอบหวังว่าให้ธันได้ลองคบๆ กับฮาระซะให้สิ้นเรื่องสิ้นราว ชอบที่ฮาระใส่ใจความรู้สึกของธัน ถ้าสงเกตุดีๆ เป็นครั้งแรกหลังจากธันมาญี่ปุ่นเลย ที่มีคนมองออกว่าเขารู้สึกเครียดแม้ไม่ได้พูดหรือแสดงอะไรออกมา เป็นบรรยากาศที่ ไม่สุขแต่ไม่ทุกข์ เรื่อยๆ ดี แช่ม >> ผู้ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรซักอย่างทั้งที่อยู่ในเหตุการณ์ตลอด =_=; พัด >> ผู้เป็นความหวังของเรื่อง ถ้าไม่มีเธอผู้นี้เรื่องจะไม่สามารถดำเนินมาได้ขนาดนี้แน่นอน คุณพ่อแม่ของเคน >> รักลูกในทางที่ผิด อีกคนเข้มงวดกับลูกเกิน อีกคนตามใจลูกเกิน เคนมีอะไรไม่ค่อยคุยกับพ่อทำให้ปัญหาบานปลายไม่จบสิ้น แต่แปลกที่คุยกับแม่ทุกเรื่อง แต่แม่ไม่สอนหรือนำเรื่องที่เคนเล่าไปเล่าให้พ่อฟังอีกทีเหรอว่าลูกต้องการอะไร ทำไมถึงได้หนีไปขนาดนั้น? (บ้านนี้เครียด) แม่ธัน >> อาจจะเป็นตัวปัญหาในอนาคต เหมือนที่เคยห้ามไม่ให้ธันชอบคนเสื้อกันหนาวสีแดง พี่น้องไทเลอร์-ไมคเคิล >> เป็นคู่พี่น้องที่น่าจิ้นที่สุด ไทเลอร์เป็นฝ่ายรุกที่จัดได้ว่าชั้นเซียน ส่วนไมคเคิลน่าสงสารที่บางครั้งเหมือนจะอยู่ในเหตุการ์ด้วยแต่เหมือนถูกคนแต่งลืมบ่อยๆ (เหตุการค้างที่บ้านยายโซมะกับงานโรงเรียนตัวเอง) ไม่ค่อยมีไมคเคิลเท่าไหร่ นานๆ ทีโผล่   อ่านน้อยลง

    ....รอรัก.... | 29 ก.ย. 55

    • 9

    • 0

    ดูทั้งหมด

    คำนิยมล่าสุด

    "#ร้องไห้หนักมาก :("

    (แจ้งลบ)

    เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาเขียนคำนิยมหลังจากอ่านจบไปแล้วสองสามวัน เราเริ่มอ่านนิยายของเซทนี้จาก bustop>timelie>DSLR อ่าน DSLR หลังจากสองเรื่องแรกประมาณ 2 ปีได้ เพราะปวดใจกับสองเรื่องแรกมาก เราชอบนิยายเซทนี้นะ ความรู้สึกเราหลังอ่านมันจะหน่วงๆไปอีกสองอาทิตย์ได้ รู้สึกว่าทำไมไรท์เตอร์เก่งจัง ทำร้ายเราโดยให้ติดอยู่กับเรื่องนี้อีกซักพักได้ ตอนอ่านก็ร้องไห้จะ ... อ่านเพิ่มเติม

    เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาเขียนคำนิยมหลังจากอ่านจบไปแล้วสองสามวัน เราเริ่มอ่านนิยายของเซทนี้จาก bustop>timelie>DSLR อ่าน DSLR หลังจากสองเรื่องแรกประมาณ 2 ปีได้ เพราะปวดใจกับสองเรื่องแรกมาก เราชอบนิยายเซทนี้นะ ความรู้สึกเราหลังอ่านมันจะหน่วงๆไปอีกสองอาทิตย์ได้ รู้สึกว่าทำไมไรท์เตอร์เก่งจัง ทำร้ายเราโดยให้ติดอยู่กับเรื่องนี้อีกซักพักได้ ตอนอ่านก็ร้องไห้จะแย่แล้วนะ แต่จริงๆมันก็ดูเรียลดีแหละ ชีวิตจริงใครมันจะไปสมหวังในความรักทุกคนเนอะ เราอยากรู้อดีตของฮาระจังค่ะ อยากรู้ว่าไรท์เตอร์วางภูมิหลังของตัวละครตัวนี้ไว้ยังไง ทำไมถึงเป็นเด็กแบบนี้ ถ้ามี special part ให้อ่านหน่อยคงดี (เราไม่ได้ซื้อหนังสือน่ะ) เราสงสารเคนมากเลยด้วย คือรอคนมาแล้วตั้งสองปี สำหรับคนที่รอมันนานมากเลยนะเราว่า แล้วสุดท้ายก็ให้ธันตาย... เศร้ามากอะ ถ้าเราเป็นพ่อแม่จริงๆคงไม่รอนานขนาดนี้เลย เราปล่อยเค้าไปตั้งนานแล้ว เรารักนิยายเซทนี้มากนะ ไว้เราจะกลับมาอ่านใหม่ แม้รู้ว่าจะปวดใจยังไงก็ตาม ตอนนี้ใจเรายังไม่แข็งแรง ไม่กล้ากลับมาอ่านใหม่ซักที แล้วก็รอนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ หวังว่าจะได้อ่านเร็วๆนี้ ไม่อยากให้หายไปไหน ไรท์เขียนเก่งอยากติดตามผลงานไปเรื่อยๆ ไม่ว่าจะเป็น sad ending หรือ happy ending ก็รออยู่นะคะ :)   อ่านน้อยลง

    ppuay2 | 7 ต.ค. 58

    • 0

    • 0

    "พีคมาก"

    (แจ้งลบ)

    สวัสดีค่ะไรท์เตอร์ พอดีว่าเพิ่งเข้ามาเจอและเพิ่งได้อ่านเรื่องนี้ อ่านรวดเดียวจบ อ่านเมื่อวานจบวันนี้นี่พูดเลย บอกก่อนเลยว่าาเข้ามาอ่านเพราะเพื่อนแนะนำมา เพื่อนยังอ่านไม่จบ เราอ่านจบแล้ว ตอนแรกๆก็ดำเนินเรื่องแบบสบายๆ มีโม้เม้นต์มุ้งมิ้งมาก ชอบอยู่แล้ว มันเป้นเรื่องที่ไม่พีค แต่ก็ไม่น่าเบื่อ คืออ่านได้เรื่อยๆเลย แต่ก็น่าติดตามจนจบ พอเข้าโหมดดราม่า มั ... อ่านเพิ่มเติม

    สวัสดีค่ะไรท์เตอร์ พอดีว่าเพิ่งเข้ามาเจอและเพิ่งได้อ่านเรื่องนี้ อ่านรวดเดียวจบ อ่านเมื่อวานจบวันนี้นี่พูดเลย บอกก่อนเลยว่าาเข้ามาอ่านเพราะเพื่อนแนะนำมา เพื่อนยังอ่านไม่จบ เราอ่านจบแล้ว ตอนแรกๆก็ดำเนินเรื่องแบบสบายๆ มีโม้เม้นต์มุ้งมิ้งมาก ชอบอยู่แล้ว มันเป้นเรื่องที่ไม่พีค แต่ก็ไม่น่าเบื่อ คืออ่านได้เรื่อยๆเลย แต่ก็น่าติดตามจนจบ พอเข้าโหมดดราม่า มันพีคมาก อารมณ์บีบหัวใจเลเวลสูงมากจริงๆ อ่านไปร้องไปตั้งแต่ตอนที่ 41 ยันตอนสุดท้าย ปกติก็คือเป็นคนที่อ่านแล้วอินอยู่แล้ว แต่เรื่องนี้พูดได้เลยว่ามันทำให้เรารร้องได้เหมือนนั่งงดูซีรี่ย์เรื่องนึงเลย ร้องจนปวดหัวเลย 5555 อยากบอกว่าชอบมากจริงๆค่ะ   อ่านน้อยลง

    season. | 5 ม.ค. 57

    • 1

    • 0

    ดูทั้งหมด

    ความคิดเห็น