ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [FIC] EXO : PLEASE BE MINE (KRISLAY-LULAY) 3P

    ลำดับตอนที่ #1 : BE MINE [INTRO]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.6K
      3
      19 ก.ย. 56

     

    อากาศเย็นสบายยามเช้ารับกับท้องฟ้าอันสดใสสร้างความสดชื่นให้ผู้คนที่ตื่นมาทำกิจกรรมของตัวเองในช่วงเวลานี้ได้ไม่น้อย แต่ไม่นับรวมร่างบอบบางที่กำลังนอนซบหมอนสีฟ้าอ่อนใบนุ่ม ร่างบางหลับตาพริ้มพร้อมยกมุมปากยิ้มน้อยๆราวกับกำลังฝันดีอย่างที่สุด ท่าทางน่ารักน่าเอ็นดูของร่างบอบบางบนเตียงเรียกรอยยิ้มให้ชายหนุ่มที่ยืนมองอยู่ปลายเตียงได้อย่างไม่ยากเย็น

     

    “ตัวเล็กครับ ตัวเล็ก ตื่นเถอะครับ สายแล้วน้า” ชายหนุ่มร่างสูงเอื้อมมือไปสะกิดตัวเล็กของเค้าอย่างอ่อนโยน ใครเห็นแบบนี้ก็ไม่อยากจะปลุก อยากจะให้น้อง นอนหลับฝันหวานนานๆ

     
     

    “งืออออออออ  อี้จะนอนฮะ..........” แค่น้องน้อยบิดตัวเอาหมอนปิดหน้างอแงนิดๆหน่อยๆ เค้าก็ไม่อยากจะปลุกแล้ว ทำไงได้ล่ะ การตามใจน้องนี่เค้าถนัดที่สุดในชีวิตเลยนะ

     
     

    “พี่คริส พี่ไปอาบน้ำเถอะ ผมปลุกน้องเอง” คริส หันไปมองหน้าน้องชายของตนที่ยืนเปลือยอกเช็ดผมอยู่ปลายเตียงก่อนจะถอยหลังออกมาจากตัวเล็กที่หลับสบายอยู่

     
     

    “ฝากด้วยแล้วกันลู่หาน ท่าทางวันนี้อี้ชิงจะงอแงเป็นพิเศษ” คนเป็นน้องยิ้มรับก่อนจะสาวเท้าเข้าไปนั่งข้างๆคนตัวเล็กนามว่าอี้ชิงเบาๆ

     
     

    “ตัวเล็กครับ ไม่ดื้อนะครับ วันนี้พี่กับพี่ฟานมีประชุมน้า หรือตัวเล็กอยากไปเรียนคนเดียว หืม....” ชายหนุ่มแนบแก้มลงกับแก้มนุ่มๆของน้องน้อยก่อนจะกระซิบปลุกอย่างแผ่วเบา อย่างว่าล่ะนะ การขัดใจอี้ชิงนี่มันช่างยากจริงๆเลย

     
     

    “งือออออออออ~~ ไม่เอา พี่ลู่กับพี่ฟานต้องไปส่งอี้นะฮะ” คนตัวเล็กบิดตัวไปมาก่อนจะซุกหน้าลงบนตักของลู่หานถูเบาๆอย่างออดอ้อน ทำเอาลู่หานต้องคำนึงถึงความคุ้มค่าถ้าจะยกเลิกการประชุมขึ้นมาทันที

     

     

    “ไปส่งแน่ครับ แต่อี้ต้องตื่นมาอาบน้ำแต่งตัวไม่งั้นพี่กับพี่ฟานไม่ไปส่งเด็กดื้อนะครับ” มือใหญ่ลูบแก้มตัวเล็กของเค้าเบาๆ ทำไงดี ไม่อยากขัดใจน้องเลย

     

     

    “แต่อี้อยากนอน อี้ง่วงอ่า พี่ลู่นอนกับอี้ก่อนนะฮะ~ อี้ไม่อยากตื่นเลย ไม่อยากให้พี่ลู่กับพี่ฟานไปทำงานด้วย” ตอนนี้อี้ชิงลุกขึ้นมานั่งขยี้ตาแล้วออดอ้อนลู่หาน เป็นท่าทีว่าน้องตื่นแล้วแต่น้องอยากงอแง เพราะน้องไม่อยากไปเรียน โธ่เว้ยย ไอ้พี่คริสแม่งอาบน้ำช้าชิบหาย กูจะทนไม่ไหวแล้วเนี่ยยยย!!!

     

     

    “ทำไมเช้านี้ดื้อจังครับตัวเล็ก” คนตัวสูงที่ก้าวมาจากห้องน้ำทันช่วยชีวิตลู่หานเดินติดกระดุมเสื้อออกมาหาน้องพลางยกยิ้มอย่างเอ็นดู

     

     

    “พี่ฟานจ๋า......อี้ไม่อยากไปเรียน อี้อยากนอน นอนกับพี่ฟานกับพี่ลู่ งืออออออ” คริสและลู่หานหันมาสบตากันแล้วถอนหายใจ ตอนนี้อี้ชิงโผเข้ามาซุกอกแกร่งของคริส ท่าทีแบบนี้นี่คือตื่นไม่เต็มตาดีไม่งั้นไม่อ้อนแบบนี้แน่ๆ

     

     

    “ไม่ดื้อนะครับ เด็กดื้อพี่ลู่จะไม่รักนะครับ” มือใหญ่ของลู่หานเอื้อมไปปลดกระดุมเสื้อของอี้ชิงอย่างรวดเร็ว เห็นทีเค้าต้องยอมอาบน้ำสองรอบซะแล้ว ไม่งั้นน้องไม่ยอมแน่ๆ

     

     

    “พี่คริสไปทำงานเถอะ มีเคสสำคัญไม่ใช่หรอ เดี๋ยววันนี้ผมจัดการน้องเอง” ลู่หานเอ่ยบอกคริสก่อนที่ตัวเองจะอุ้มน้องที่ถอดเสื้อเรียบร้อยเข้าไปในห้องน้ำ ตัวคนเป็นน้องก็ทำตัวอ่อนไปอ่อนมาไม่ให้ความร่วมมือซักนิดเดียว

     

     

    “ตัวเล็กครับ พี่ฟานไปก่อนนะ วันนี้พี่ฟานมีผ่าตัดน้องแมวขนฟูด้วย มาหอมแก้มสองทีครับ”  อี้ชิงยื่นแก้มไปให้คนตัวสูงหอมก่อนจะหอมแก้มกร้านกลับเบาๆสองที

     

     

    “เอาน้องแมวมาให้อี้เล่นด้วยนะฮะ พี่ฟาน”

     

     

                    หลังจากจัดการอาบน้ำให้น้องเป็นที่เรียบร้อย ก็ถึงเวลาที่ลู่หานจะพาตัวเล็กไปส่งที่มหาลัยเสียที อี้ชิงอยู่มหาวิทยาลัยปี 2 ร่างบางเรียนคหกรรมเพราะชอบทำขนม ชอบทำอาหาร แถมชอบสอนเค้าทั้งสองคนทำด้วย

     

     

    “อี้ไปเรียนก่อนนะฮะพี่ลู่ วันนี้มารับอี้ด้วยน้า” อี้ชิงยืดตัวไปหอมแก้มคนรักเบาๆสองที ก่อนจะโดนเอาคืนด้วยการฟัดแก้มแรงๆหลายๆทีจากลู่หาน

     

     

    “ตั้งใจเรียนนะครับ คนเก่ง ตอนเย็นพี่มารับ” หลังจากโดนคนรักฟัดอยู่นาน ลู่หานก็ปล่อยอี้ชิงไปเรียนเสียที วันนี้ตัวเล็กของเค้าน่าจะมีคลาสทำขนมที่ตัวเองชอบถึงได้เอากระเป๋าใบใหญ่มาเรียน

     

     

    “อี้ชิงงงงง ทางนี้”

     

     

    “งืออออ แบคฮยอนนน  คยองง วันนี้อี้ขี้เกียจเข้าคลาสมากเลย อี้อยากโดดเรียนอ่า” เด็กหนุ่มทั้งสองคนมองเพื่อนรักที่ไถลตัวไปตามโต๊ะหินอ่อนหน้าคณะอย่างงงๆ ก็มันไม่มีวันไหนเลยนะสิที่อี้ชิงจะเบื่อการทำขนม

     

     

    “ทำไมล่ะ ทำไมอี้ชิงไม่อยากทำขนมหรอ”

     

     

    “ก็เมื่อคืนอ่า............................” ว่าแล้วคนตัวเล็กของพี่ลู่และพี่ฟานก็จัดการระบายความในใจว่าเมื่อคืนเค้าต้องประสบพบเจออะไรบ้างถึงทำให้ไม่อยากมาเรียน ไม่อยากยืน ไม่อยากเดิน ทำเอาเพื่อนสนิทตัวเล็กทั้งสองคนทั้งหน้าแดง หน้าซีด หน้าเหวอ  อูยยยยยยย พี่ลู่กับพี่ฟ่านนี่ร้อนแรงเป็นบ้าเลยอ๊ะ........

     

     

    พอมาถึงตรงนี้ทุกคนคงถามถึงความสัมพันธ์ของเค้าสามคนซินะ  ทุกครั้งพอมีคนถามอี้ชิงว่าเป็นอะไรกับพี่ฟานและพี่ลู่หาน อี้ชิงก็แค่ตอบไปว่า  “พวกเค้าเป็นคนรักของผมฮะ”

     

     

     

     

     

     

     Talk :

    เรื่องนี้เราตั้งใจจะเขียนเป็นซีรี่ย์ค่ะแบบจบในตอน ไม่ดราม่า เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความรักของคนสามคน อ่านง่ายๆ ชิวๆ เน้นอี้ชิงน่ารักพอและจริงๆ

    อ่านแล้วถ้าอินมากสามารถติดแท๊กเวิ่นในทวิตได้นะคะ #พลีสบีมาย

     

    :) Shalunla
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×