Top secret P.1 [ลับๆในลิฟต์]❤

  


          “จังซี่มันต้องถอน จังซี่มันต้องถอน งึกๆงักๆคึกๆคักๆ จุ๊กกรู๊ ยู้ฮู้ๆ ชูวีดูวับปับๆ บลาๆๆๆ~~~!@#$%^&!@#$%^&*(&^%$#” เสียงร้องเพลงด้วยภาษาแปลกๆดังเข้ามาใกล้ๆ เสียงร้องช่างโหยหวนเหมือนหมาน้อยเดือนห้ายังไงอย่างงั้น(มันเป็นยังไงก็ไม่รู้ผมจำเขามาอีกที)

            ผมยืนรอลิฟต์ในคอนโดมาสักพักแล้วแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะมาสักทีจนเสียงโหยหวนนั้นดังเข้ามาใกล้ๆนั่นแหล่ะเจ้าลิฟต์บ้านี่มันถึงจรลีลงมารับผมได้ ไม่รู้ไปติดธุระอะไรหนักหนา

            ผมเดินเข้าไปในข้างในพร้อมกับกดชั้นที่จะไปนั่นก็คือห้องชุดสุดหรูชั้นสิบแปด ลิฟต์กำลังจะปิดลงก็มีมือของขาวๆของใครบางคนยกขึ้นมากั้นไว้พร้อมกับน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงอาการมึนเมา

            “ปายด้วยๆ”

            ร่างสูงที่เตี้ยกว่าผมเพียงไม่กี่เซ็นต์นั้นเดินโงนเงนเข้ามาภายในลิฟต์ ผิวขาวจัดของเขาทำให้ผมเผลอแอบมอง ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ผิวขาวเนียนยิ่งกว่าผู้หญิง แตกต่างจากผมที่มีผิวสีแทนกระชากใจสาวจะว่าไปแล้วผิวแบบผมมันก็เป็นสิ่งที่ดึงดูดน่าดู ไม่งั้นผมไม่ป็อปปูล่าในหมู่สาวแท้ สาวเทียมและเหล่าเคะแบบนี้หรอก

            วิมานกลางอากาศของผมมะลายหายเมื่อเจ้าก้อนกลมๆที่ลงไปนั่งกองอยู่ที่พื้นเรียกผม

            “ลุง...ลุง”

            “??” ว่าไงนะ ลุงงั้นเหรอ ผมหน้าแก่ขนาดนั้นเลยเหรอ ผมพึ่งจะอายุ25เองนะ และถ้าเทียบกับเจ้าเด็กนี่ผมกับมันคงอายุห่างกันไม่ถึงห้าปี แล้วมันเอาตาส่วนไหนมองว่าผมเป็นพี่พ่อแม่มัน

            “ไม่ต้องทำหน้างงหรอก อยู่กันสองคนไม่ให้เรียกลุงจะให้ผมเรียกหมาที่ไหน” ผมอย่าจะกระชากคอเสื้อมันขึ้นมาแล้วต่อยๆ แต่พอเห็นเจ้าตัวต้นเหตุเงยหน้าขึ้นมาเท่านั้นความคิดที่จะต่อยมันก็จางหายไปเหลือไว้แต่อาการดีดดิ้นตรงกลางลำตัว

            ปากแดงๆ ตัวขาวๆดวงตากลมที่ปรืออย่างยั่วยวนชวนให้อยากซั่ม

            ถ้าสติผมขาดแล้วจัดการซั่มสั่งสอนมันตอนนี้ผมจะผิดไหมครับ

            แต่เห็นว่ามันยังเด็กหรอกนะผมเลยปล่อยมันไปก่อน แต่เอ..ผมลองกวนมันสักหน่อยดีไหมนะ เผื่อฟลุกได้สั่งสอนเด็กที่ริปีนเกลียว

            “อ้าว วอนโดนส้นสะแล้วไอ้น้อง” ได้ผลครับ มันเงยหน้าขึ้นมาแล้วพูดแบบไม่ออกเสียงมาให้ผม อะไรเอ่ยลากไก่ไปกินในน้ำ

            “พูดมากน่ะลุง กดชั้นสิบหกให้หน่อยสิ” ขนาดนั่งกองอยู่ที่พื้นยังมีแรงกล้าต่อปากต่อคำกับผม สมัยนี้เขาไม่ได้สอนมารยาทในการเคารพผู้ใหญ่กันรึไงทำไมมันถึงลามปามเล่นหัวผมได้ขนาดนี้

            “เมาอย่างกับหมา แล้วยังซ่าอีกนะ” บ่นเบาๆให้กับไอ้เด็กเปรตแต่ก็กดชั้นสิบหกให้

            “นินทาผมเหรอลุง ผมได้ยินนะ” มันชักจะหูดีเกินไปแล้ว

            “ใครนินทา พูดให้ได้ยินเลยต่างหาก” ลิฟต์เคลื่อนตัวขึ้นมาเรื่อยๆพร้อมกับเจ้าเด็กเผือกมันค่อยๆพยุงตัวขึ้นยืนแล้วหันมาลามปามกับผมต่อ

            “กล้ามากนะลุง เดี๋ยวจับปล้ำสะเลยนี่ ไม่รู้สะแล้วว่าใครเป็นใคร” ปากแดงๆของมันเผยอขึ้นเล็กน้อยแล้วยิ้มที่มุมปาก พร้อมกล่าวคำที่ผมไม่คิดว่ามันจะกล้าพูด

            เป็นเด็กเป็นเล็กริอาจคิดการใหญ่นะมึง คิดเหรอว่าจะกลัว

            “กลัวตายล่ะตัวเท่าลูกหมา จะแน่สัก...อุ๊บ” ท้าทายมันได้ไม่กี่คำมันปากแดงๆของมันก็ประกบลงมาบนริมฝีปากของผม จูบที่จาบจ้วงและดูดดึงเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วพร้อมๆกับหัวใจของผมที่มันเต้นระรัว

            เมื่อผมจะผละออกมันก็จับล็อคท้ายทอยของผมไว้แน่น        

“อืมมม อ๊ะ...” เสียงครางต่ำเล็ดลอดออกมาจากปากอย่างช่วยไม่ได้ เจ้าเด็กนี่ลีลาแพรวพราวจริงๆ แต่นี่ไม่ใช่เวลาเคลิ้มเพราะตอนนี้ผมรู้สึกได้ถึงความไม่ปกติ

            ตึ้งงงงงง

            ลิฟต์เปิดออกเมื่อถึงชั้นสิบหกพร้อมกับใบหน้าและร่างของเจ้าเด็กเผือกที่เคลื่อนตัวออกไปจากลิฟต์พร้อมกับการไล้ริมฝีปากที่ส่งรอยยิ้มหื่นๆมาให้ผม

            “ถึงแล้วไปก่อนนะลุง อ่อ..ปากลุงนี่หวานชะมัด” ผมได้แต่ยืนหน้าเหวอร้อนผ่าวอยู่ในลิฟต์ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมโดนลบเหลี่ยมถึงขนาดนี้ และที่สำคัญ

            ไอ้หน้าขาวนั่นมันรุกผม

            ม่ายยยยยย (0[]0’’) อก แทคยอนไม่ได้เป็นเคะ

            เม้ามอยด์

            ฟิคสั้น(ที่ยิ่งกว่าสั้น)ขั้นเวลา