มาสค์ไรเดอร์ โอโซเระ Kamen Rider Osore

ลำดับตอนที่ #44 : 31 | รุกราน

ความเดิมตอนที่แล้ว 

. 

. 

ชิน:ผมจำเป็นจะต้องใช้มัน ขอโทษด้วยนะครับ...คุณพ่อ // พูดในใจพลางเดินไปหยิบดาบเล่มนั้นที่ตอนนี้รูปร่างมันจะเหมือนเป็นเพียงหินแกะสลักเท่านั้น

แต่เมื่อได้แตะมันแล้ว กลับมีภาพความทรงจำแปลกๆ ประดังเข้ามาในหัวของชินอย่างไม่หยุดหย่อน...

ชิน: อยู่ๆ อะไรก็ไม่รู้มันก็เข้ามาในหัวของชั้นเต็มไปหมด

ฟินิส: อะไรกัน.. มันไม่ควรจะเป็นอย่างนี้สิ 

ชิน: โอเค...ทุกอย่างโอเคแล้ว งั้นชั้นเอาไอ้ดาบนี่ไปทั้งๆ อย่างนี้ละกันนะ จะไปด้วยกันมั้ย

ฟินิส: อะ..เอ๋!!? จะไปไหนเหรอ?

ชิน: ก็ไปทำภารกิจนิดหน่อยน่ะ ไปด้วยกันมั้ย แต่ชั้นอยากให้เธอไปด้วยกันนะ

ฟินิส: อะ-- อื้ม ไปสิ

เซ็นโตะ: อืม~ เอาบอทเทิลอะไรไปดีเนี่ยย งั้นเอาจีเนียสกับซาโซริไปละกัน แล้วก็ ที่ขาดไม่ได้เลย ฟูลฟูลบัสเตอร์

รินนะ: ที่เจ้านั่นบอกน่ะ เราต้องไปกู้ระเบิดกันถึงยุโรปเลยนะ จะไหวเหรอ

จิซึรุ: อ้อ ไม่ต้องห่วงหรอก ชั้นมีของดีเก็บไว้อยู่แล้วล่ะ

รินนะ: ของดี....อย่างนั้นเหรอ

จิซึรุ: นี่ไงล่ะ //ยื่นอุปกรณ์บางอย่างออกมา  ในนั้นมีคู่มือการใช้งานด้วย

"มันจะดูเหมือนโพรไกรส์คีย์ แต่ต่างกันตรงที่ขนาดและวิธีการใช้งาน"

จิซึรุกดไปที่ปุ่มตรงกลางอุปกรณ์นั้น แล้วจู่ๆ รูปร่างของอุปกรณ์ก็เปลี่ยนไป มันมีขนาดที่ใหญ่ขึ้นจนกลายเป็นมอเตอร์ไซค์คันหนึ่ง

จิซึรุ: เฮ้ยๆๆ มอเตอร์ไซค์เลยเหรอ เจ๋งสุดยอด~

รินนะ: ทีนี้ไปกันได้ยังอ่ะ 

จิซึรุ: ก่อนอื่นต้องไปรับเจ้าชินก่อนน่ะนะ

แต่ชินก็ได้โทรมาหาพวกจิซึรุก่อน..

จิซึรุ: อาเร๊ะ ใครโทรมาเนี่ยย //รับโทรศัพท์ :โหลๆ ดีจ้า

ชิน: ว่าไง อาคาซึกิ จิซึรุ

จิซึรุ: ชะ-- ชินคุงสินะ ว่าแต่นายโทรมาหาชั้นมีเรื่องอะไรเหรอ

ชิน: คือว่า... ชั้นจะไปเลยนะ พวกเธอไปเลยก็ได้ 

จิซึรุ: โอเคๆ เข้าใจละ ไปกันเถอะรินนะ

รินนะ: อื้อ เข้าใจแล้วจิซึจัง!!

"24 HOURS REMAINING" 

. 

. 

เมื่อหลายศตวรรษก่อน เกิดสงครามระหว่างเเคว้นน้อยใหญ่กับอสุรกายในสมรภูมิ เหล่าทหารทั้งหลายต่างห้ำหั่นกันเพื่อหวังจะสังหารอสุรกายตนหนึ่งลงให้จงได้ 

ท่ามกลางไฟสงครามอันร้อนระอุ อสุรกายตนนั้น ผู้เป็นเจ้าเเห่ง “อาณาจักรช็อคเกอร์” อาณาจักรที่ตั้งอยู่ใจกลางดินแดนปริศนาทางทิศตะวันออก ได้นำวิทยาการลับมาสร้างกองทัพร่างชีวะนาม “กองทัพช็อคเกอร์” เพื่อใช้ในเเผนรุกราน พลังของมันมหาศาลเกินจินตนาการ ทำให้แว่นเเคว้นต่างๆ ถูกกองทัพช็อคเกอร์บดขยี้อย่างง่ายดาย

ทว่าเมื่อเวลาผ่านไป เหล่าอสูรช็อคเกอร์ก็ถูกพัฒนาให้เเข็งเเกร่งยิ่งขึ้นเกินกว่าที่จะต่อกร จนบัดนี้คิงด้อมถูกรุกรานอย่างต่อเนื่อง เหล่าทหารล้มตายเป็นจำนวนมาก ไรเดอร์อย่างเวิร์ด เซต้า และโอโซเระก็ไปทำภารกิจของตนที่ยุโรป ส่วนบิลด์และเวฟก็กำลังสร้างอุปกรณ์ที่ใช้ข้ามมิติเพื่อจุดประสงค์บางอย่างอยู่ ทำให้ตอนนี้คิงด้อมไร้ด่านหน้าที่คอยป้องกันคิงด้อมมาตลอดไปอย่างสิ้นเชิง...

“หัวหน้าครับ!! ศึกหนนี้พวกมันทำลายกำแพงของคิงด้อม และสังหารกองรักษาการของเราจนหมดสิ้น ตอนนี้มันกำลังมุ่งหน้ามายังเขตเคหะสถานแล้วครับ” ทหารกองรักษาการวิ่งเข้ามารายงานเจ้านายของตนอย่างร้อนรน

ต้องบอกก่อนว่าranking ของทหารจะถูกแบ่งออกเป็น5ระดับนะครับ นั่นคือ

1.ทหารพยาบาล : มีหน้าที่คอยช่วยเหลือผู้ที่ได้รับบาดเจ็บ 

2.ทหารชั้นนอก : คอยป้องกันด่านนอก

3.ทหารชั้นใน : เมื่อภัยผ่านชั้นนอกเข้ามาแล้ว  ชั้นในจะป้องกันต่อจากชั้นนอก

4.ทหารกองรักษาการ : เป็นตำแหน่งที่ทหารส่วนใหญ่จะอยู่ช่วยทั้งสองหน่วย แต่บางส่วนจะอยู่ป้องกันชั้นในก่อนถึงชั้นเคหะสถาน

5.ผู้บัญชาการ : เป็นตำแหน่งสูงสุดของหมู่ทหารที่คอยสั่งการทหารทุกหมู่ แต่จะแบ่งออกไปในแต่ละหมู่ ไม่สามารถสั่งการข้ามหมู่ได้ แต่ถ้าเกิดเหตุฉุกเฉินถือเป็นข้อยกเว้น

ขณะรายงานยังไม่ทันขาดคำ พลันเกิดเสียงระเบิดดังอื้ออึง 

“อ้ากกกกก!!!”  แรงระเบิดฉีกร่างของทหารนายนั้นออกเป็นชิ้นๆ เมื่อควันระเบิดจางลง ก็เผยให้เห็นร่างดำทมึนของอสูรขนาดมหึมายืนอยู่ตรงหน้า..."เซย์กะ"นั่นเอง

เซย์กะนั้นได้กลับมาพร้อมกับกองทัพช็อคเกอร์จำนวนมหาศาลและยากที่คนธรรมดาจะต่อกรได้

ผู้บัญชาการทหาร...ครั้นตั้งสติได้จึงตะโกนสั่งการเสียงดังลั่น  “กองทัพที่กำลังต้านพวกช็อคเกอร์ที่เหลืออยู่… จงปกป้องคิงด้อมและทุกๆ คนให้สุดกำลัง!!” ผู้บัญชาการคนนั้นตะโกนสั่งทหารคนอื่นให้เตรียมรับมือกับช็อคเกอร์ตามที่ชินเคยเล่าให้ฟัง

สิ้นเสียงผู้บัญชาการ เหล่าทหารหลายสิบนายพร้อมอาวุธครบมือ ต่างตั้งแถวหน้ากระดานพร้อมพลีชีพคุ้มกันอาณาจักรที่ทุกคนต่างร่วมช่วยกันสร้างขึ้นมา

เซย์กะไม่รอช้า มันใช้มือขนาดมหึมาไล่คว้าร่างของเหล่าทหารมาทีละคนสองคน บ้างถูกบดขยี้ บ้างถูกฉีกเป็นชิ้นๆ บ้างถูกกัดกินอย่างน่าสยดสยอง ภายในพริบตา… เหล่าทหารจากหลายสิบนายแต่บัดนี้เหลือเพียงผู้เดียว

“บ้าจริง! อาวุธปืนพรรค์นี้ ไม่ระคายผิวมันแม้แต่น้อยเลยเชียวรึ?” ผู้บัญชาการทหารรำพึงกับตัวเองด้วยความสลดใจ

เมื่อร่างของเซย์กะพุ่งลงมาถึงพื้น มันค่อยๆ เงยหน้าขึ้น แสงจันทร์ตกกระทบเผยให้เห็นใบหน้าสีทองที่ละม้ายคล้ายกับกำลังสวมหน้ากากแสดงละครอยู่

ก่อนที่ผู้บัญชาการจะทันตั้งตัว เซย์กะนั้นได้ซัดกงจักรอันคมกริบพุ่งเข้าหาอย่างรวดเร็ว  แต่ก็มีชายคนหนึ่งเข้ามาขัดจังหวะ

ทันใดนั้นชายร่างกำยำผู้หนึ่งได้ปรากฏตัวอยู่บนดาดฟ้า มือซ้ายถือดาบหินที่อยู่ในฝักสีดำ

“ตายซะเถอะ… เจ้าพวกเน็กซ์ช็อกเกอร์” ชายผู้นั้นแผดเสียงดังกังวานดุจมังกรคำราม พร้อมพุ่งจู่โจมเข้าหาเซย์กะ

เซย์กะเร่งซัดคลื่นพลังเข้าหาชายผู้นั้นดั่งห่าฝน แต่ชายผู้นั้นกลับใช้แค่ดาบที่อยู่ในฝัก ปัดป้องคลื่นพลังนั้นอย่างรวดเร็ว จึงมิอาจทำอันตรายแก่เขาได้แม้แต่น้อย แต่ดาบหินนั้นก็ค่อยๆ ปรากฏเนื้อแท้ออกมาเรื่อยๆจากในฝัก... 

“คิดจะทำร้ายใครสักคนในคิงด้อมต่อจากนี้น่ะ...ต้องข้ามศพ โอโซเระ ชินผู้นี้ซะก่อน” ชายผู้นั้นประกาศกร้าว

แท้จริงชายผู้นั้นคือ “โอโซเระ ชิน” ที่กลับมาจากภารกิจ ณ ทวีปยุโรป

“ทำไมนายถึงกลับมาได้เร็วอย่างนี้?” ผู้บัญชาการคนนั้นถามด้วยความประหลาดใจ

“เรื่องนั้นเอาไว้ทีหลัง! แต่ดูเหมือนว่าชั้นจะมาช้าไปก้าวหนึ่ง ฮึ! ไอ้พวกช็อกเกอร์ หนี้แค้นที่แกทำร้ายคนอื่นๆ ขอคิดบัญชีเลยแล้วกัน!!” ชินแผดเสียงเกรี้ยวกราด 

ทันใดนั้น… เซย์กะก็พุ่งหมัดขนาดมหึมาเข้าหาชินอย่างรวดเร็ว แต่เขาก็ตีลังกาม้วนตัวหลบได้อย่างทันท่วงที

“ฮึ! แกนี่มันตายยากตายเย็นเหลือเกินนะ ไม่นึกเลยว่า… ถึงเวลาที่ชั้นจะต้องใช้ “ดาบเกรทซอร์ด” ที่ชั้นตั้งชื่อเอง เพื่อให้เจ้าได้ลิ้มลองคมดาบที่เหนือกว่าศาสตราวุธใดๆ ในปฐพี… เตรียมตัวไว้ให้ดี!” จากนั้นชินได้บรรจงชักดาบออกจากฝัก เผยให้เห็นหินแกะสลักที่บรรจุพลังของเทพมังกรเอาไว้และรอวันที่จะได้ผงาดอีกครั้ง

"ยังไม่ถูกเลือกงั้นสินะ...ถ้างั้นก็ใช้ไปก่อนแล้วกัน"ชินพูดกับตัวเองพลางเรียกเข็มขัดออกมา แล้วหยิบสปิริทโทเท็มที่ถูกเชือกมัดไว้เป็นสร้อยคอมาใส่ลงในเข็มขัด กดปุ่มที่หัวเข็มขัดก่อนจะตะโกนออกมา...

"แปลงร่าง!!"

ทันใดนั้น ชินก็โดดทะยานพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า จากนั้นมังกรคู่จึงผงาดออกมาจากเข็มขัดแล้วแปลงเป็นเกราะสวมไปที่ชิน

 จนถึงระดับที่สูงกว่าศีรษะของเซย์กะ จากนั้นใช้สองมือจับดาบหินฟาดฟันลงไปในแนวดิ่ง ผ่ากลางศีรษะของเซย์กะอย่างรุนแรง 

“จงลงนรกซะเถอะ…!” ดาบที่ฟาดฟันอย่างรวดเร็วทำให้คมดาบเกิดประกายเพลิงลุกโชติช่วง พร้อมแผ่อานุภาพราวอสุนีบาต แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้นก็ตาม เซย์กะกลับยังยืนหยัดได้เหมือนทุกครั้งพร้อมบอกชินไปว่า....

"ยังเหลือระเบิดอีกครึ่งนะ ถ้าทำไม่สำเร็จล่ะก็...."

คำพูดนั้นเสียดแทงจิตใจของชิน ทำให้เขาเกิดความกลัวชั่วขณะขึ้น ถึงจะเป็นเพียงชั่วขณะ แต่กลับทำให้ดาบนั้นไม่เลือกชินอีกต่อไป และส่วนที่แตกก็ถูกทำให้กลับมามีสภาพดังเดิมเหมือนอย่างเคยและหนักอึ้งจนฝังตัวเองลงบนดินเหมือนดาบเอ็กซ์คาลิเบอร์

"ฮ่าๆๆๆ เกิดกลัวขึ้นมารึไงกัน งั้นก็ตายเสียเถอะ โอโซเระ ชิน!!" เซย์กะนั้นได้ตะโกนพร้อมยิงลำแสงสีม่วงมีอย่างแรง

แต่ก็มีอะไรบางอย่างเข้ามาขวางลำแสงนั้น นั่นคือ...

"เวิร์ดแมชชีน คัตเตอร์โหมด!!"

มอเตอร์ไซค์ที่มีกงจักรข้างตัวรถได้พุ่งเข้ามาขวางลำแสงนั้น พร้อมกับการปรากฏตัวของ...

"มาสค์ไรเดอร์เวิร์ดMAX"และ"มาสค์ไรเดอร์เซต้าMinus Type"

ด้วยเหตุนี้เอง ทำให้ชินสามารถรอดจากการโจมตีในครั้งนี้ได้อย่างหวุดหวิด  

เเต่อย่าเพิ่งชะล่าใจ ต่อจากนี้พวกมันต้องสู้ด้วยความแข็งแกร่งที่มากกว่าเดิมเป็นเเน่ ถึงครานั้น...อย่าว่าแต่คิงด้อมเลย โลกนี้ก็คงถึงเเก่กาลอวสาน ความหวังของชาวคิงด้อมเมื่อได้เห็นเหตุการณ์ดังกล่าวเริ่มเหลือน้อยเต็มที…

WRITTEN BY 

INSANITYTHCH