ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [OT] รวมบทความถึงทงบังชินกิที่รักโดยTHEPEPX

    ลำดับตอนที่ #1 : [TVXQ] เทพเจ้า ดวงดาว ความรัก

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 273
      0
      5 ม.ค. 53


    ทงบังชินกิ และ แคสสิโอเปีย...
    เทพเจ้า และ ดวงดาว...
    รอยยิ้ม และ แสงสว่าง...
    ความรัก และ ความห่วงใย...


    สิ่งเหล่านี้...วันนี้

    เรายังคงมีมันอยู่ไหม?


    แรกรัก...

    เรายิ้ม
    เราหัวเราะ
    เราร้องไห้
    เราต่อสู้
    เรารอคอย
    และเราไม่สิ้นหวัง...ไปพร้อมกัน

    แต่ใครจะรู้...เวลาเปลี่ยนอะไรหลายอย่างก็เปลี่ยน

    ฤดูกาลยังผันแปร ทั้งเหน็บหนาวและอบอุ่น
    ต้นไม้ยังเติบโต มีผลิบานและร่วงโรย
    เด็กน้อยในวันนั้นค่อยๆก้าวเดินอย่างแข็งแรง
    เด็กน้อยคนนั้นได้เห็นโลกที่กว้างขึ้น
    บางคน...รอคอยอย่างมีหวัง
    บางคน...สิ้นหวังเกินกว่าจะรอคอย
    เชื่อมั่นแม้จะเจ็บปวด
    และเจ็บปวดจากความเชื่อมั่นนั้น
    ดวงดาวดวงน้อย แคสสิโอเปียของเทพเจ้า
    ต่างก็ต้องโคจร หมุนเวียน...เปลี่ยนผัน
    มีจากไปและยังคงอยู่
    แล้วจะโทษใคร...
    ความเสียใจจากการจากลานี้ ใครจะรับมันไว้
    นอกจากตัวเราเอง...

    แต่รู้ไหม...
    ดวงดาวไม่ได้เจ็บปวดอยู่ตามลำพัง
    น้ำตาที่ไหลรินนั้นไม่ได้ร่วงโรยลงสู่พื้นดิน
    หากแต่มันกำลังเจิ่งนองกลายเป็นความเจ็บปวดของผู้ที่เฝ้ามอง
    เทพเจ้าที่ไม่ได้จากไปไหนแม้เวลาจะเดินต่อไปเรื่อยๆ
    เทพเจ้าที่อยู่เคียงข้างดวงดาว...

    ตำนานของดวงดาวต้องคำสาปและมหาเทพผู้หลงรัก
    ความรักที่เกิดจากการเฝ้ามองและไม่อาจดูแล
    ความรักที่ทำได้แค่มองเท่านั้น
    แคสสิโอเปียไม่เคยรู้ว่ามหาเทพรักในตัวนางมากแค่ไหน
    แคสสิโอเปียสิ้นหวังโดยไม่รู้เลยว่าใครบางคนเจ็บปวดยิ่งกว่า

    เมื่อสัมผัสได้ถึงความเศร้าหมองและความเย็นยะเยือกของหยดน้ำตา
    แต่ไม่อาจโอบกอดดวงดาวที่รักไว้ได้
    รักที่ไม่อาจปกป้องดูแล
    มัน...เจ็บปวดไม่แพ้กัน
    และทรมานไปพร้อมๆกัน
    จะมีใครบ้างไหมที่รู้และมองเห็น...น้ำตาของเทพเจ้า

    หากแต่ตราบใดที่มีรัก...ย่อมมีความหวัง
    หัวใจที่ร่ำร้องเป็นเสียงเดียวกัน
    หัวใจที่เต้นไปพร้อมๆกัน
    ก่อให้เกิดปาฏิหาริย์...

    ความรักของแคสสิโอเปียแลกมาซึ่งอิสรภาพ
    ความรักยิ่งใหญ่...ความรักแท้จริง
    สิ่งเดียวเท่านั้นที่มหาเทพร้องขอ
    เพียงสิ่งเดียวที่มหาเทพต้องการ
    ขอเพียงความรักเท่านั้น...ได้ไหม
    ความรักจากดวงดาว มอบให้เทพเจ้าได้รึเปล่า?

    หากเจ้าให้ข้า
    ข้าจะให้เจ้าไป...

    แต่รู้ไหม...
    ทำไมหมู่ดาวแคสสิโอเปียถึงไม่เคยหายไปจากท้องฟ้า
    ดาวที่เคยต้องคำสาปกลับยังคงยืนหยัดส่องสว่างอยู่เคียงข้างมหาเทพ
    แม้คำสาปนั่นจะจางหายไปพร้อมกับเมฆหมอก
    แม้สิ่งที่อยู่ตรงหน้าคือแผ่นดินกว้างใหญ่ที่รอคอยให้นางก้าวเดิน
    แม้ว่ามันคือความสุขที่รอคอยมาเกือบทั้งชีวิต
    แต่นางไม่คิดจะจากไป...
    หากถามเหตุผล คำถามข้อนี้คงมีเพียงคำตอบเดียวเท่านั้น
    คือสิ่งที่ดวงดาวมอบให้เทพเจ้าไป
    คือรักยิ่งใหญ่ที่ไม่หวังอะไรตอบแทน

    ไม่อยากได้อิสรภาพ
    ไม่อยากได้ความสุข
    ไม่อยากยิ้ม
    ไม่อยากเปล่งประกาย
    หากข้างกายนั้นไร้ซึ่งใครที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา

    ในเมื่อเทพเจ้ารักและรอคอยดวงดาว
    ก็คงไม่มีเหตุผลอะไรที่แคสสิโอเปียจะไม่รักและรอคอยเทพเจ้า
    ไม่มีเหตุผล...ที่จะจากและดับแสงไป
    ไม่มีเหตุผล...ที่จะหมดรัก
    แล้วรักครั้งนี้
    ก็คือรักที่ไม่ต้องการเหตุผล

    มีรัก...

    เรายิ้ม
    เราหัวเราะ
    เราร้องไห้
    เราต่อสู้
    เรารอคอย
    และเราไม่สิ้นหวัง...ไปพร้อมกัน
    ถึงจะมีใคร “หมดรัก”
    ถึงจะมีใคร “จากไป”
    แต่จะสำคัญอะไรหากในวันนี้ดวงดาวบนท้องฟ้ายังคงเปล่งประกาย

    ดวงดาวไม่จากไป
    แคสสิโอเปียไม่จากลา
    คุณเข้าใจมันใช่ไหม?

    คนที่ “มีรัก” และไม่เคย “หมดรัก”
    คุณคือ...แคสสิโอเปีย...
    คุณคือ...ความรักของเทพเจ้า...
    คุณคือ...สิ่งสำคัญ...

    ถึงไม่อาจมองเห็นด้วยตา ถึงไม่อาจดูแลด้วยสองมือนี้
    ไม่ได้แปลว่าเราจะห่างไกล ไม่ได้สิ้นหวัง
    รู้ตัวไหมดวงดาว...ว่าเทพเจ้ากำลังเฝ้ามองคุณอยู่
    รู้ตัวบ้างไหม...ว่าพลังของพวกคุณ พลังของความรักนั้น
    คือสิ่งสำคัญและเป็นสิ่งที่หล่อเลี้ยงหัวใจของเทพเจ้าไว้ได้

    ...

    “ตอนแรก ผมคิดว่า พวกเขาอาจจะลืมดงบังชินกิไปแล้วด้วยซ้ำ”

    “พวกคุณรู้ตัวไหม ว่าพวกคุณอังกอร์เสียงดังกันมาก”

    “พวกเขาตั้งใจจริง ๆ ผมประทับใจมากเลยครับ”

    “ผมดีใจ ที่เขาให้การต้อนรับพวกเราดี ผมซึ้งจริง ๆ นะครับ”

    "พวกคุณไม่เป็นไรกันใช่ไหมครับ?"

    “ผมรักประเทศไทย ประเทศไทยเป็นประเทศที่น่าทึ่งสำหรับผม”

    "อย่าหัวเราะสิครับ พวกเขาอุตส่าห์ตากฝนรอพวกเราเลยนะ"

    “ผมรักแคสสิโอเปียไทยและประเทศไทย ผู้ที่คอยให้กำลังใจดงบังชินกิเสมอมา”

    “พวกเค้าเข้มแข็งกว่าที่ผมคิดไว้”

    “ความรักของพวกเค้ามันยิ่งใหญ่จริง ๆ ครับ”

    "ผมประทับใจในความรักของพวกคุณ"

    ...

    เห็นไหม?
    ได้ยินกันแล้วใช่ไหม?
    นี่ไง...คนที่รอคอย เจ็บปวด และรักไปพร้อมๆกับพวกเรา
    คนที่ไม่เคยทอดทิ้งเราไปไหน
    คนที่เฝ้ามองเรามาตลอดเพียงแค่บางครั้งเราไม่รู้ตัว
    คนที่คุณคิดว่าเขาลืมและใจร้าย
    คนที่คุณคิดว่าเขาไม่รัก...
    คือคนที่รักคุณเต็มหัวใจ
    คือคนที่มีรักไม่ต่างจากคุณ


    ไม่ใช่แค่แคสสิโอเปียจะอยู่เคียงข้างทงบังชินกิ
    แต่เป็นทงบังชินกิและแคสสิโอเปียจะอยู่เคียงข้างกัน
    ตลอดไป...

    ใช่ไหม?

    คุณอยากให้มันเป็นแบบนั้นไหม?

    คุณอยากรัก
    คุณอยากห่วง
    คุณอยากคิดถึง
    คุณอยากรอคอย
    คุณอยากเจ็บปวด
    คุณอยากมีความสุข
    และคุณอยากจะใช้ชีวิตนี้ต่อไปกับทงบังชินกิรึเปล่า?


    คุณอยากให้ความรักยิ่งใหญ่นั่นไป
    และรับความรักที่ยิ่งใหญ่ไม่แพ้กันกลับมาไหม
    คุณอยากเป็นดวงดาวที่อยู่เคียงข้างเทพเจ้าต่อไปรึเปล่า...

    คุณจะอยู่กับเราต่อไปใช่ไหม...


    สิ่งเหล่านี้...วันนี้

    มันจะยังคงอยู่ใช่ไหม?

    แคสสิโอเปียของผม...

    คุณยังรักผมอยู่...ใช่ไหม?


    อย่าได้ไหม
    แสงสว่างนั้น...อย่าให้มันหายไปได้ไหม
    แสงสว่างที่ส่องทางให้เทพเจ้า
    อย่าได้จางหายไปเลยคนดี
    อย่าได้ทอดทิ้งให้เทพเจ้าต้องทรมาน
    อย่าได้ทอดทิ้งความรัก
    อย่าหมดรัก
    อย่าทอดทิ้ง
    อย่าทำให้แสงสว่างในใจเทพเจ้านั้น
    หมดไป...

    จงทำให้สิ่งเหล่านี้...วันนี้
    ความรัก
    ความห่วงใย
    ความยิ่งใหญ่
    และแสงสว่างของแคสสิโอเปีย

    เจิดจรัส เปล่งประกาย...
    เช่นเดียวกับความรักที่ไม่หายไปตามกาลเวลา
    เหมือนบุบผางามที่โอนอ่อนแต่ไม่ปลิวหายไปกับสายลม

    คุณจะทำให้คนที่คุณรักและเขารักคุณ


    ได้ไหม?


    แคสสิโอเปีย...



    CREDIT...THEPEPX

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×