คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [ตามคำขอ] KHR : ความลับ(รัก)ของสายหมอก....(2796)
นภา....คือสิ่งที่โอบอุ้มทุกอย่างไว้
ส่วนสายหมอก....คือสิ่งที่หลอกลวงและไร้ตัวตน....
หากแต่สายหมอกผู้นี้...เริ่มหวั่นไหวให้กับนภาที่เป็นบอสของตนเอง...เขาช่างอ่อนโยนและเป็นห่วงผู้พิทักษ์ทุกๆคนเสมอ
เธอรู้ดีว่าบอสก็ต้องห่วงลูกน้อง....แต่ว่า เมื่อเขาให้ความสนใจกับเธอ...ใจมันก็เริ่มสั่น และแอบหวั่นไหวไปซะทุกที
“นี่! โคลม เฮ้ โคลม โดคุโร่ ฟังผมอยู่หรือเปล่า” เสียงทุ้มดังขึ้นทำให้เธอหลุดจากภวังค์และรีบหันไปหาเจ้าของเสียง
ซาวาดะ สึนะโยชิ…
ตอนนี้โคลมอยู่ระหว่างการฟังคำชี้แจงภารกิจอยู่...แต่เธอเหม่อนานมาก ส่งผลให้สึนะผู้เป็นบอสต้องตะเบ็งเสียงเข้มออกไป
“ขอโทษค่ะ บอส” โคลมรีบผงกหัวขอโทษขอโพยทันที
“วันนี้ดูเธอแปลกๆไปนะ ไม่สบายหรือเปล่า” สึนะเดินเข้ามาใกล้พร้อมกับเอามือแตะหน้าผากเพื่อวัดไข้ ทำให้ใบหน้าหวานสูบฉีดเลือดขึ้นมาจนเห็นได้ชัด “หน้าแดง ไม่สบายจริงๆด้วย งั้นโคลมไปพักผ่อนเถอะนะ เดี๋ยวผมจะให้คุณฮิบาริไปแทน ^^”
“เอ่อ ค่ะ”
“อ้อ ว่าแต่วันนี้โคลมว่างมั้ยครับ” สึนะถามเสียงอ่อนโยน
“ว่างค่ะ ก็บอสยกเลิกภารกิจให้แล้วนี่ ^^”
“งั้นตอนค่ำผมจะมารับ แต่งตัวสวยๆนะครับ ช่วงนี้ได้ข่าวว่าโคลมไม่ค่อยทานข้าวอีกแล้ว” สึนะพูดไปอมยิ้มไป “ไปกินข้าวกับผมนะ ^O^”
“ค่ะ” โคลมรับคำและเดินออกจากห้องไป
ช่วงค่ำ...
โคลมอยู่ในชุดเดรสสีน้ำเงินเข้มยาวปิดเข่า และรวบผมที่ยาวสยายถึงกลางหลังเป็นหางม้ายุ่งๆประดับด้วยกิ๊บรูปหัวใจสีเงินเล็กๆหนึ่งอัน เธอดูสวยมากจนสึนะอึ้งไปชั่วขณะ
“ไปกันเถอะ” สึนะ
“ค่ะ บอส ^^”
สวนอาหารที่สึนะพาโคลมไปนั้นบรรยากาศดีทีเดียว เป็นสวนอาหารริมแม่น้ำและมีหงส์ให้แขกที่มาซื้ออาหารเลี้ยงด้วย เสียงดนตรีคลาสสิกคลอเบาๆได้บรรยากาศโรแมนติก
โคลมและสึนะถูกพนักงานเชิญไปที่โซนคู่รัก ซึ่งเป็นห้องสีหวาน บนโต๊ะประดับด้วยแจกันดอกกุหลาบสีแดงสดช่อใหญ่ไว้ โคลมไฟระย้าสีเหลืองนวลช่วยสร้างบรรยากาศ อีกทั้งยังมีเสียงเปียโนคลาสสิกถูกบรรเลงอีกด้วย
สึนะจูงมือโคลมไปนั่งที่โต๊ะก่อนจะสั่งอาหารให้ตัวเองและโคลม....อาหารที่มาเสิร์ฟก็หวานใช่เล่นทีเดียว สเต็กที่สึนะสั่งถูกตัดเป็นรูปหัวใจราดด้วยซอสสั่งทำพิเศษสีชมพู ส่วนของโคลมเป็นสปาเก็ตตีกุ้งที่กุ้งถูกวางให้หันหน้าชนกันเป็นรูปหัวใจ
จากนั้นทั้งสองก็จัดการกับอาหารตนเองก่อนที่เมนูพิเศษจะถูกยกมาเสิร์ฟ...
เมนูพิเศษที่ว่านั้นคือเค้กรูปหัวใจที่ครีมเป็นสีแดง ขอบจานถูกตกแต่งด้วยขนมน้ำตาลรูปดอกกุหลาบกับหัวใจ และบนหน้าเค้กถูกเขียนไว้ว่า...
…Ti amo Chrome Dokuro…
สึนะเริ่มหน้าแดงก่อนจะเกาหัวแก้อาย “เอ่อ...จะว่ายังไงดีล่ะ คือว่า...ฉันรักเธอนะ โคลม”
“ไม่ใช่เคียวโกะจังเหรอคะที่บอสหลงรักน่ะ O_O” โคลมทำหน้าตกใจ ทั้งๆที่ที่จริงหน้าแดงก่ำอย่างสุดฤทธิ์
“ถ้าเมื่อก่อนก็ใช่...แต่ตอนนี้อยู่ๆใจฉันมันก็เอนไปหาเธอ...เพราะเราใกล้ชิดกัน ฉันเลยหวั่นไหวและ..” สึนะก้มหน้าลงเพื่อซ่อนใบหน้าที่แดงไม่แพ้โคลม “และในที่สุดก็มอบให้เธอไปทั้งใจแล้ว ...////”
โคลมเงียบ...ไม่ใช่เพราะเธอเองเคยหลงรักมุคุโร่ เลยอยากปฏิเสธ แต่ว่าเธอรู้สึกดีใจมากเสียจนนิ่งค้าง
สึนะเห็นดังนั้นจึงทำหน้าเศร้า... “แต่เธอคงจะรักมุคุโร่ใช่มั้ย” สึนะลุกขึ้นพร้อมกับหันหลังเดินออกจากร้าน
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ!!!! ฉันเองก็เหมือนกัน...ฉัน..ฉันรักบอส!!!! >///0///<” โคลมตะโกนสุดเสียงจนพนักงานหันมามอง
แต่สึนะก็ไม่หันกลับมาหาเธอ....น้ำตาของสายหมอกได้ไหลลงมาช้าๆ โคลมเดินออกมาจากร้านด้วยความเศร้าก่อนจะถูกใครคนหนึ่งกอดเธอจากด้านหลัง
และคนคนนั้นก็คือสึนะ บอสของเธอนั่นเอง...
โคลมนัยน์ตาเบิกกว้าง....แหงล่ะ ก็เมื่อกี้เธฮได้ยินเสียงเขาสตาร์ทรถแล้วขับออกไปแล้วนี่ ...
“บะ...บอส 0//0”
“ไหนพูดให้ฟังอีกทีซิ ^^”
“อะไรคะ...0///0”โคลมยังหน้าแดงไม่หาย
“ที่เธอพูดเมื่อกี้น่ะ...”
“-///- ฟังนะคะ..” โคลมสูดหายใจเข้าลึกๆ “ฉัน...ฉันรักบอสค่ะ”
สึนะยิ้มและจับโคลมหันหน้ามาหาเขาและสวมกอดเธอไว้แน่น “ฉันเองก็รักเธอนะ...คบกับฉันได้มั้ย..โคลม”
“ค่ะ ^^” โคลมตอบรับและกอดสึนะตอบ
จากนั้นทั้งคู่ก็กอดกันอยู่เป็นวลานาน...
บัดนี้ความหวังของสายหมอกก็เป็นจริงแล้ว...เพราะนภา ได้มาอยู่เคียงข้างสายหมอก
และมันจะเป็นแบบนี้...ไปตลอด
ความคิดเห็น