วันนี้ คลิกหาเรื่องอ่านไปเล่นๆ เรื่อยๆ ไป จนมาถึง โซเคนโย ... ก็ผ่านไป
ขณะที่คลิกผ่านไป ใจก็คิดนะ เอ๊ะ... ทำไม ทำไม ทำไมคุ้นกับชื่อนี้มากนะ ...
มือก็ยังคลิกผ่านต่อไป อีก ๕ หน้าแระ .... เอ๋ โซเคนโย .... โซเคนโย เรอะ...
เฮ้ย มันใช่โซเคนโย จริงๆหรือ... มือรีบคลิกผ่านหน้านิยายกลับโดยรวดเร็ว
อ๊ะ.. นี่ไง... เขียนว่า ชื่อเรื่อง โซเคนโย ฉบับรีไรท์
อ๊างงง ใช่จริงๆด้วย หันไปดู หนังสือนิยาย โซเคนโย ๔ เล่มบนหิ้งหนังสือ
ใช่แล้ว โซเคนโย หนึ่งในนิยายเรื่องโปรด ที่ได้เก็บเอาไว้นานมาแล้ว
และตอนนี้ โซเคนโย จะกลับมาโลดแล่นมีชีวิตขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง
ขอขอบคุณ ไรท์เตอร์ที่ได้ปลุกชีวิตและความรั่วของนิยายสุดโปรดเรื่องนี้ขึ้นมา
ไม่รู้จะบรรยายความดีใจได้อย่างไรถูก นอกจากการกล่าวคำเดิมอีกครั้งหนึ่ง

............. ขอบคุณครับ.....

นิยายจีนเรื่อง กระบี่เทพสังหาร เป็นนิยายที่ดีมากเรื่องหนึ่ง และเป็นเรื่องสุดโปรดที่เก็บไว้ในคอลเล็คชั่น การที่ได้เห็นมีผู้หยิบยกนิยายเรื่องนี้ มาเขียน จึงเป็นอะไรที่เยี่ยมมาก แถมเป็นการเขียนแบบพิเศษ ที่มาจากใจของผู้เขียนคู่ร่วมกันอีก

นิยายเรื่องนี้ จึงสมกับชื่อเรื่องที่ว่า ตำนานรักชั่วนิรันดร์

ฝีมือจริง.... ขอคารวะ ๓ จอก

ได้แวะเข้ามาอ่านนิยายเรื่องนี้ ของ ไรท์เตอร์ อุ้ยเสี่ยวป้อ
ก็ต้องขอบอกว่า สมกับที่ได้เกริ่นเอาไว้ข้างต้น ว่า เป็นมือใหม่ เขียนนิยายจีนกำลังภายในเรื่องนี้เรื่องแรก จริงๆ
ในด้านความตั้งใจ และจินตนาการของ ไรท์เตอร์นี้ ผมให้ 8.5/10 ครับ
มีความตั้งใจที่ดี มีจินตนาการที่ไหลรวมเอานิยายเรื่องต่างๆที่เคยอ่านหรือมีประสบการณ์มาเข้าหลอมรวมเป็นส่วนหนึ่ง ของนิยายของตนเอง

ส่วนข้อด้อยนั้น ต้องขออภัยที่ต้องกล่าววิจารณ์ไปโดยตรง
คือ
(๑) ประเด็นที่อ่อนด้อยหลัก ของนิยายเรื่องนี้ ก็คือ วิธีการเขียนของไรท์เตอร์นั้น เป็น เหมือนกับแค่ เป็นการจด shortnote ขึ้นมา เท่านั้น ยังขาดความเป็นนิยายอยู่มาก คือ ขาดในส่วนที่เป็น พลความ การบรรยาย การดำเนินเนื้อเรื่อง การเขียนพล็อตปมประเด็น และการตามประเด็น
ซึ่งอาจเป็น เพราะ การเขียนๆ เอาไปตามอารมณ์นึกคิด โดยไม่ได้มองไปข้างหน้า ว่า จะมีการดำเนินเนื้อเรื่องไปทิศทางใด ทำให้แต่ละบท แต่ละตอนขาดการเชื่อมโยงประเด็นเนื้อหา
(๒) การปูพื้นเรื่อง การวางแบ็คกราวน์ และการดำเนินเรื่อง ด้อย
อย่างในบทต้น ที่จะวางรูปการเขียนถึงความฝันของตัวเอก ก็เป็นเรื่องดีที่สะท้อนจิตใจของตัวเอก ขึ้นมาได้
แต่เหตุผลเกี่ยวกับตัวมารดาของตัวเอก กลับไม่มีอะไรเลย ทั้งเหตุผล การที่จะต้องไปอยู่ปลูกผักแถววัดเสียวลิ้มยี่ การแยกจากบ้าน การมีฐานะเป็นองค์หญิง (อันนี้รวมไปถึงตัวตาเทพโอสถด้วย) การเกี่ยวพันกับวงการบู๊ลิ้ม
(๓) การใช้ภาษา ค่อนข้าง แย่
การใช้ภาษา และ การสื่อสาร คำพูด เพื่อการแสดงออกนั้น ยังอยู่ในขั้นด้อย แบบ ค่อนข้าง แย่ ประโยคคำพูดต่างๆ ค่อนข้าง ห้วน สั้น และไม่ค่อยสอดคล้องกับยุคสมัย
(๔) การวางปมประเด็น และการดำเนินเรื่องตามปมประเด็น
ในส่วนนี้ ยังขาดไปอีกมาก

ข้อแนะนำ
(๑) เท่าที่พยายามเขียนมานั้น ก็ดีมากแล้วนะครับ แต่อยากให้ลองพยายามเขียนบางท่อนออกไปให้เป็นคำพูดเชิงบรรยายออกมาให้มากขึ้น อาทิเช่น
ตอนจะย้ายที่อยู่ - ผู้เป็นแม่อาจจะเรียกพระเอกไปบอกเล่าให้ฟัง ว่า ตอนนี้คงถึงเวลาที่จะต้องบอกเจ้าให้ได้รับรู้ในหลายๆเรื่อง พวกเราสองแม่ลูกยังมีญาติใกล้ชิดอยู่อีก ก็คือ งั่วกงของเจ้า แต่เดิมแม่เพราะมีปัญหาเรื่องพ่อของเจ้า พวกเราจึงได้แยกจากงั่วกงของเจ้า......................... มาอยู่ที่นี้ เพื่อ................. ตอนนี้ แม่จะพาเจ้าไปพบกับงั่วกงของเจ้า คือ เทพโอสถ............
.....................ฯลฯ .............. อะไรทำนองนี้แหละ

การบรรยายคำพูด ที่เป็นพลความ จะเป็นการช่วยเสริมสร้างปมประเด็น และเป็นการวางแนวดำเนินเนื้อเรื่องต่อไปด้วย

(๒) ในด้านการใช้ภาษา - ควรใช้ให้เหมาะสมแก่เหตุการณ์และกาละเทศะ
การใช้ภาษาในนิยายจีนแบบดั้งเดิม (อย่างของ ว. ณ เมืองลุง) จะใช้แบบบรรยายยืดยาว ส่วนนิยายยุคโก้วเล้ง แบบอย่าง ของ น. นพรัตน์ จะใช้แบบกระชับสั้น ให้ตรงประเด็นและมีพลัง ส่วนนิยายยุคหลัง อย่าง หวงอี้ จิ่วถู จะใช้แบบ ประโยคคำพูด ไปเสริมเนื้อหาในการดำเนินเรื่อง ส่วนในแบบนิยายกำลังภายในสไตล์ เกาหลี นั้น นิยมใช้คำพูดแบบสื่อสะท้อนแสดงอารมณ์มากกว่า

อาทิเช่น ในตอนธรรมเทพ - ในฉากการบรรยายที่ตัวเอกเข้าไปพบเจ้าอาวาสวัดเสียวลิ้มยี่นั้น
การดำเนินเรื่อง จะต้องเป็นรูปแบบ สามเณรเดินนำ พระเถระอาวุโส แล้วตามด้วยตัวเอก เมื่อเข้าไปพบ ในห้องก็น่าจะมี ท่านเจ้าอาวาส พระเถระอาวุโส และสามเณรรับใช้ เมื่อเข้าไปถึง ทางพระเถระอาวุโส ที่นำตัวเอกเข้าพบ จะเป็นผู้กล่าวนำเรียนแก่ ท่านเจ้าอาวาส แล้วกล่าวแนะนำตัวของตัวเอก ต่อท่านเจ้าอาวาส (ขณะนั้นตัวเอกยังไม่ได้เข้าห้องจะยืนอยู่ที่นอกประตู) ท่านเจ้าอาวาสจะกล่าวปฏิสันถาร ทำการเชื้อเชิญให้ตัวเอกเข้ามานั่งในห้อง และสอบถามเรื่องทั่วไปแก่ตัวเอก ทางสามเณรน้อยยกถ้วยชาต้อนรับตัวเอก ตัวเอกกล่าวนอบน้อม ปฏิสันถารทำการคารวะต่อท่านเจ้าอาวาส และกล่าวคุยในเรื่องทั่วไป
ต่อจากนั้น ท่านเจ้าอาวาสกล่าวเข้าประเด็นสอบถามเรื่องหลักและวัตถุประสงค์ของตัวเอก ตัวเอกตอบ .......................
จะเห็นได้ว่า เนื้อหาของเรื่องจะมีมาก แต่ไรท์เตอร์บรรยายออกมาได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น

(๓) ความยาวของตอน
ความยาวของตอน ควรจะประมาณในใจ เอาไว้ที่อย่างน้อยประมาณ 9 หน้า เอ สี่
(นิยายทั่วไปประมาณ 15-25 ตอน)

โดยปกติ ในการวิจารณ์และเขียนคำนิยมนั้น ทางผู้วิจารณ์มักจะต้องคิดและเขียนคำนิยมขึ้นมาว่า มีทัศนะความเห็นต่อนิยายเรื่องนั้น อย่างใดบ้าง แต่สำหรับนิยายเรื่องราชบุตรเขยเจ้าสำราญ นี้ เป็นนิยายที่น่าอ่านในหลายแง่มุม ไม่ว่า พล็อตเรื่องการวางตัวเอกและตัวละคร น่าอ่านในภาษาและการเขียนที่ไหลลื่น รวมทั้งมุขขำ ที่อ่านไปแล้วก็ต้องหัวเราะไปหรือเคร่งเครียดคอยลุ้นเอาใจช่วยให้ตัวละคร ซึ่งนิยายเรื่องนี้ทำได้ดีแบบ 100% เลย
และที่สำคัญ คำนิยมที่ควรเขียนให้แก่หนังสือเล่มนี้ มีความสมบูรณ์อยู่ในตัวในข้อเขียนของผู้แต่ง คุณขนมปังกรอบแล้ว ที่ว่า

ความคิดเห็นที่ 1555

@ คุณ brava
จริงๆแล้วแรงบันดาลใจในพาร์ทของความรัก หนมปังไม่ได้เอามาจากตรงนั้นค่ะ แต่เป็นความพยายามนิยามคำว่า 'เนื้อคู่' ซึ่งหนมปังเคยอธิบายไปครั้งหนึ่งในเพจ หนมปังเชื่อว่าคนบางคู่ เกิดมาเพื่อส่งเสริม เพื่อสนับสนุน เป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน ถึงบางครั้งเราอาจจะมองคนอื่น(หรือแม้แต่ตัวเอง)ว่า 'แบบนี้จะคู่กะเขามั้ยเนี่ย' แต่ใครจะรู้ อาจจะมีคนที่เหมาะกับเรามากๆ รอเราอยู่จริงๆก็ได้ (ใช่แล้ว หนมปังก็โรแมนติคเป็นเหมือนกันนะเออ 555)

นิยามของเหลียนหยา หนมปังคงไม่สามารถเรียกเธอเป็นกะเทยได้นะคะ เพราะเธอไม่ได้ 'อยากเป็นผู้หญิง' แต่ถูกล้างสมองให้เป็นผู้หญิง จินตนาการว่าเราอยู่ของเราดีๆ วันนึงมีคนมาบอกว่า 'แกเป็นผู้ชาย' คงจะอึ้งกันเลยทีเดียว สิ่งต่างๆที่ได้รับการสอนมาแต่แรกจะเป็นยังไงล่ะ ยิ่งถ้าคบกับแฟนที่เป็นผู้ชายอยู่นี่ คือทุกอย่างพลิกกันสุดๆเลย นั่นล่ะค่ะ สิ่งที่เหลียนหยาเป็น เธอไม่เคยสงสัยว่าตัวเองเป็นผู้ชายมาสิบเจ็ดสิบแปดปี ทุกคำสอนทุกการอบรมมันหยั่งรากว่าตัวเองเป็นผู้หญิงสุดๆ มันค่อนข้างต่างกับคนที่รู้ตัวว่าเป็นผู้ชายแต่อยากเป็นผู้หญิงนะคะ
ตัวละครที่ประหลาดสุดๆแบบเหลียนหยา หนมปังก็เลยสร้างเนื้อคู่ของเธอ ซึ่งเป็นส่วนเติมเต็มของกันและกัน อะไรที่เหลียนหยาทำไม่ได้ ไต้หยี่ทำได้ อะไรที่ไต้หยี่ทำไม่ได้ เหลียนหยาทำให้ได้ หนมปังว่าเมื่อคนสองคนตกลงใจจะมาคู่กันแล้ว ถึงจุดๆนึง จะมาเกี่ยงว่า 'ฉันผู้หญิง ฉันไม่ทำอย่างนั้นหรอก เธอผู้ชายเธอก็ทำไปสิ' หรือจะบอกว่า 'ฉันเป็นผู้หญิง เธอต้องดูแลฉันแบบนี้ๆ เธอเป็นผู้ชาย ฉันต้องทำแบบนี้ๆให้' บางครั้งมันก็พูดแบบนั้นไม่ได้เนอะ ความรักมันไม่ได้เป็นสูตรสำเร็จขนาดนั้น

ด้วยแนวคิดแบบนี้ หนมปังเลยมองว่า บางทีไม่สำคัญหรอกว่าเหลียนหยาจะกลายเป็นชายห้าวหาญในที่สุดหรือเปล่า คนเราขีดจำกัดความสามารถในการทำสิ่งต่างๆมันต่างกันอยู่แล้ว แค่เขาสามารถเป็น 'ลูกผู้ชาย' ในแบบของตัวเอง รักคนอื่นเป็นและรักได้อย่างดี ดูแลคนที่เขารักได้ในแง่มุมที่เติมเต็มอีกฝ่าย แค่นั้นก็อาจจะเพียงพอแล้วสำหรับผู้หญิงบางคน ^^

Name : รถขนมปังกรอบ
Email / Msn: -
วันที่: 4 กันยายน 2556 / 19:45

ขอปรบมือ และขอแสดงความนิยมต่อนิยายเรื่องนี้ อย่างมากครับ

ด้วยจิตคารวะ

นิยายเรื่องนี้ เป็นนิยายดีเด่นที่สุดเรื่องหนึ่งในช่วงปี 2012-2013 เลยทีเดียว

การดำเนินโครงเรื่องของผู้เขียน มีเอกลักษณ์และความเป็นตัวของตัวเอง
ที่แน่นอนและมีเป้าหมายชัดเจน
โดยการเขียนแยกโครงเรื่องออกเป็นส่วน 2 ส่วน
คือ ภาคสร้างเกม ที่เป็นไซไฟ โดยมีการวางกรอบเป้าหลักของนิยายเอาไว้ก่อน
กับ ภาคแฟนตาซี ที่จะดำเนินเนื้อเรื่องไป

ในด้านการดำเนินเนื้อเรื่องในภาคแฟนตาซีนั้น
ทางท่านผู้เขียนได้เขียนเนื้อเรื่องออกมาอย่างไหลลื่น มีการวางแผนและทำ
การบ้านมาดี นำเสนอได้อย่างเป็นลำดับขั้นตอน
ความเป็นเอกลักษณ์ที่น่าสนใจ คือ การที่วางปม ในเรื่องอายุของตุลา
ตัวเอกในเรื่องให้ต้องอยู่ที่เกาะเริ่มต้นไปก่อนเป็นเวลาหลายปี
แทนที่จะเหมือนกับนิยายเรื่องอื่น ที่จะรีบร้อนเป็น "เทพ" เพื่อจะได้
ไปเผชิญภัยในเกาะหลัก นิยายเรื่องนี้กลับวางแผนสวนทาง ให้ใช้เกาะเริ่มต้น
เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องต่างๆแทน ในการขับเคลื่อนเรื่องราวเนื้อหา
ทำให้เหมือนกับว่า ต้องใช้เวลานาน
แต่กลับเป็นสิ่งที่ไม่น่าเบื่อเลย กลับเป็นการสนุกสนาน ที่จะได้เห็น
การบ่มเพาะ "เทพ" ในเกมขึ้นมา
อีกทั้งการดำเนินเรื่องในส่วนโลกจริงนอกเกมนั้น ก็เป็นสิ่งที่น่าตื่นเต้น
ท้าทายไม่แพ้กัน มีการสอดแทรกแนวทางวิถีในการดำเนินชีวิตเอาไว้
พร้อมด้วยกับการนำเสนอข้อมูลการฝึกการออกกำลังกายและการต่อสู้
เอาไว้อย่างน่าสนใจมากๆ

นิยายเรื่องนี้ ต้องบอกว่า เป็นชั้น "เทพ" ครับ
สมกับคำว่า Best of the Best จริงๆครับ

ผลงานของล่องเมฆาไร้ทุกข์นี้ คงเป็นที่ประจักษ์แก่แฟนคลับนักอ่านนิยายในเว็บเด็กดีนี้มาเป็นเวลานานพอสมควร ตั้งแต่เรื่อง สองป่วนก๊วนออนไลน์ ฉบับดั้งเดิมที่แน่นไปด้วยสาระ ข้อมูลของทั้งอาวุธ เสื้อผ้า และเทพนิยายโบราณ ตลอดจนมุกฮา บู๊ กวน ขำขันหลากรสหลากอารมณ์ แล้วกลับดียิ่งขึ้นไปอีก ในสองป่วนก๊วนออนไลน์ ฉบับรีไรท์ ที่แสดงถึงความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล พัฒนาการ จุดมุ่งหมาย ทั้งในแนวดรามาและแฟนตาซี

พอมาถึงเรื่อง Old hound Online หรือ จ่าดำ ของเรานี้ พัฒนาการของฝีมือการเขียนยิ่งเยี่ยมยอดขึ้นไปอีก นับตั้งแต่การตั้งประเด็นเรื่อง ที่ยกเอาเรื่องประสบการณ์จริงของชีวิต มาปะทะ กับความสามารถการผจญภัยในเกมแฟนตาซี การหยิบยกเอาความแตกต่างระหว่าง คนรุ่นวัยเกษียณ มาปะทะ กับคนวัยหนุ่มสาว การวางโครงเรื่องที่เป็นพื้นเรียบง่าย แต่แตกต่างจากนิยายเรื่องอื่นๆ อย่างเห็นได้ชัด และที่สำคัญ การให้ความสำคัญแก่แนวการผจญภัยต่อสู้โดยใช้ความคิด ควบคู่ ไปกับทั้งมุกฮา สมดังคำโปรยของผู้เขียนที่ว่า "... นิยายเรื่องนี้ กะเขียนเอาฮาเป็นช่วงๆ..."

นิยายเรื่อง Old hound Online หรือ จ่าดำ นี้ จึงเป็นนิยายที่ครบเครื่องเรื่องสนุก ไม่ว่าทั้งในด้านของเนื้อเรื่อง ภาษา มุกฮา การต่อสู้ และการผจญภัย ทั้งในแนวใสๆ ของพวกลูกน้องรุ่นวัยรุ่นรุ่นหลานของจ่าดำ และ แนวโหดฮาอย่างจ่าดำกับพวกเหล่าทหารเกษียณอายุ ซึ่งนับวันก็จะมียอดวิวและแฟนคลับที่เพิ่มมากขึ้น

จนอยากจะบอกว่า ... ถ้าหากปี 2555 นี้ มีการโหวตสุดยอดท็อปเทนนิยายดังเช่นที่ทำกันมา นิยายเรื่อง Old hound Online หรือ จ่าดำ ของเรานี้ คงเป็น 1 ใน 10 ของสุดยอดนิยายประจำปี 2555 นี้ อย่างแน่นอน