คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : chapter 16.5 It time to say GOODBYE
It time to say GOODBYE ❄
△ Presented by Papermail. △
(JACK FROST)
ข้าหวาดกลัวความหนาวเย็นที่คอยกัดกินจิตใจข้าจนแข็งกระด่าง
แต่ข้าก็ยินดีที่จะต้องเผชิญกันมัน
เพราะมันทำให้ข้าได้รับรู้บางสิ่งที่เจ้ามอบให้ข้าเสมอมานั้นคือ " ความอบอุ่น "
เมลล์ไม่ใช่พระเจ้า เมลล์เป็นแค่คนที่มีความสุขสนุกไปเรื่อยๆกับการแต่งฟิค ต้องขอโทษหากไม่ถูกใจมันเป็นเรื่องยากที่เราจะทำให้ถูกใจคนหลายร้อยคนที่แตกต่างกันทางความคิด แต่ก็จะพยายาม ดังนี้ตอน 16.5 มี 3 VER.ให้ได้อ่านกัน 1 เวอร์ชั้นเบสิก เด็กน้อยรักความสวยงาม 2 เวอร์ชั้นเอดวานส์ รีไรต์ใหม่ลดดีกรีความร้อนลด 3 เวอร์ชั้นโปรเฟสเชอร์นอล จัดหนักจัดเต็ม
1 เวอร์ชั้นเบสิก
ระวังหัวใจที่แข็งกระด้างจนไร้ความรู้สึกให้ดี เพราะมันกำลังจะถูก " ละลาย " |
(INTRODUCTION)
แจ๊คกับเอลซ่า ทั้งสองกำลัง.....ซุบปี้ดู ชุบๆปี้ดูละลั้นล้าาาาากันอยู่ อะจบแล้วคะฮิๆ
ข้าหวาดกลัวความหนาวเย็นที่คอยกัดกินจิตใจข้าจนแข็งกระด่าง
แต่ข้าก็ยินดีที่จะต้องเผชิญกันมัน
เพราะมันทำให้ข้าได้รับรู้บางสิ่งที่เจ้ามอบให้ข้าเสมอมานั้นคือ " ความอบอุ่น "
“ปะ..(ปล่อย)” ร่างบางพยายามขัดขืนแต่ทั่วทั้งร่างกลับอ่อนเพลียไร้เรียวแรง ได้แต่นอนนิ่งอยู่ในอ้อมแขนของเด็กหนุ่ม
แม้ปากอยากจะตะโกนห้ามเท่าไร แม้อยากจะบอกให้ปล่อยเธอสักเพียงใด แต่แค่จะขยับปากยังทำไม่ได้ ร่างทั้งร่างของเธอตอนนี้มันอ่อนล้า...เกินกว่าจะขัดขืน
แจ๊คเริ่มเร่งจังหวะของตนโดยการประทับริมฝีปากสำรวจร่างบาง พร้อมทั้งขยับนิ้วของตนที่อยู่ในร่างอีกฝ่ายเพื่อสร้างอารมณ์ร่วม แจ๊คเงยหน้ามองใบหน้าหญิงสาวที่แดงก่ำ มือหนาค่อยๆช้อนต้นคอขึ้นมาก่อนจะประทับจูบอีกครั้งหนึ่ง แม้ร่างบางพยายามพลิกหน้าหนีแต่กลับถูกมือที่ช้อนเธออยู่นั้นตรึงไว้จนหมดหนทาง
กึก...
ร่างบางกัดลิ้นหนาที่ลุกล้ำเข้ามาอย่างถือดีของอีกฝ่าย แจ๊ครีบถอนริมฝีปากออกก่อนจะมองร่างบางด้วยสายตาที่เย็นเฉียบ
แต่กลับกันเอลซ่ามองเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าด้วยสายตาหวาดกลัวราวกับว่าคนตรงหน้านี้ไม่ใช่ แจ๊ค ฟรอสต์ที่เธอเคยรู้จักอีกต่อไป
ฮึ...
แจ๊คหัวเราะในลำคอ มือหนายกขึ้นมาเช็ดคราบเลือดที่ติดอยู่มุมปากก่อนจะบดริมฝีปากของตนเข้ากับกลีบปากบางอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันกลับรวดเร็วและรุ่มร้อน ไม่ทะนุถนอนดั่งเช่นที่ผ่านมาที่ทั้งอ่อนโยนและปรนเปรออีกฝ่ายอย่างเอาใจจนเอลซ่าเกือบเผลอไผลไปในรสจูบที่คนตรงหน้าเคยมอบให้
นิ้วหนาถูกดึงออกจากร่างของหญิงสาวอย่างช้าๆ เด็กหนุ่มก้มมองมือของตนที่เต็มไปด้วยน้ำใสของอีกฝ่ายด้วยสีหน้าที่พอใจในผลลัพธ์
ฮึ..หมดเวลาหยอกเล่นซะที...
.
.
.
ร่างบางกระตุกฮวบเมื่อสำผัสได้ถึงความร้อนกรุ่นที่รุกล้ำเข้ามาภายในร่างของตน
มือเรียวเล็กจิกไหล่ร่างตรงหน้าอย่างทรมาร
ฮึก!!...เจ็บ...
สองเท้าเหยียดเกร็ง หญิงสาวรู้สึกร้อนวูบราวกับร่างทั้งร่างถูกฉีกออกด้วยแรงปรารถนาของอีกฝ่าย
แจ๊คโน้มใบหน้าลงสำผัสต้นคอขาวที่สั่นราวกับลูกนกของอีกฝ่าย ลมหายใจร้อนสำผัสใบหูอย่างแผ่วเบาตามจังหวะหายใจที่ถี่ระรัว เอลซ่าพยายามพลิกหน้าหนีไปอีกทางแต่ทว่ากลับถูกมือของเด็กหนุ่มตรึงเอาไว้อย่างหนาแน่น “อย่าเกร็งสิ...”
มือหนาค่อยๆช้อนต้นขาเรียวบางขึ้นมา ก่อนจะกระทุ้งเบียดกายเข้าแนบชิดกับอีกฝ่ายตามจังหวะรัก(หัวใจดนตรี กรี๊ด..มุกนะฮิๆ ^^//)ของตน
แจ๊คเหลือบตามองร่างเล็กตรงหน้าที่เอนไหวไปตามแรงปรารถนาของตนอย่างไร้แรงต้าน ก่อนจะประทับริมฝีปากร้อนผ่าวเข้ากับกลีบปากบางที่พยายามไขว่คว้าอากาศอย่างโหยหา
เจ็บ....หยุดสักที
มือเรียวเล็กจิกไหล่ร่างสูงอย่างทรมาร เด็กหนุ่มเหลือบตามองร่างบางตรงหน้าก่อนจะเร่งขยับกายไปตามอารมณ์ปรารถนาจนรอยต่อระหว่างสองร่างเปียกชื้น
ลิ้นหนาที่กวาดชิมความหวานจนสุขสม...ค่อยๆเลื่อนไล้ลงมาฝากฝังรอยจูบลงบนเนินอกอวบอิ่มเพื่อตีตราจอง
“อื่ออ..” ร่างบางที่ดิ้นขัดขื่นเริ่มหมดแรงลงจริงๆ ทำได้เพียงปล่อยกายให้คนตรงหน้าทำในสิ่งที่ต้องการ...
ซ้ำแล้ว...ซ้ำล่า
เข็มนาฬิกาที่เดินเวียนช้าๆดังก้องอยู่ในหัวของหญิงสาวมันทั้งเนินนาน.....ยาวนานเสียจนอยากจะลืม ร่างบางจมอยู่ในความรู้สึกที่ปวดร้าวจนแทบขาดใจ แม้จะอยากจะตะโกนห้ามหรือขัดขืนสักแค่ไหน..แต่เรียวแรงที่มีกลับถูกแทนที่ด้วยความหนักอึ่งที่ทับถมอยู่ทั่วร่างจนรู้สึกร้อนไปทั้งตัว
เสียงแตกทุ้มดังขึ้นพร้อมกับสำผัสร้อนที่ทะลักเข้ามาในร่างกาย เด็กหนุ่มทิ้งตัวลงแนบกายกับร่างบางก่อนจะค่อยๆเลือนมือหนาของตนสวมกอดร่างตรงหน้าอย่างแผ่วเบา
“เอลซ่า...” แจ๊คเอ่ยเรียกร่างบางเบาๆพร้อมกับเอื้อมมือมาเช็ดเหงือพราวที่เกาะอยู่ตามใบหน้าของหญิงสาว
ดวงตาสีฟ้าสดของหญิงสาวพยายามหันกลับมาหาอีกฝ่ายตามเสียงเรียกด้วยสายตาที่อ่อนล้า
.
.
.
“........ข้า..ระ" แต่ยังไม่ทันที่จะได้เอื่อนเอ่ยสติของร่างบางในอ้อมแขนก็ค่อยๆเลื่อนหายไป
เด็กหนุ่มมองหญิงสาวตรงหน้าที่ผล่อยหลับเพราะความเหนื่อยล้า รอยยิ้มค่อยๆฉายบนใบของเด็กหนุ่มอย่างเผลอตัว หน้ามือหนาไล้เปลือกตาอย่างแผ่วเบาก่อนจะประทับริมฝีปากร้อนผ่าวประทับเข้ากับหน้าผากของร่างตรงหน้าที่หลับพริ้มไม่ได้สติ
หากวันหนึ่งที่เจ้าไม่ต้องการข้า.....หากวันหนึ่งที่เจ้ามองไม่เห็นข้า....เลือกที่จะเดินหันหลังให้ข้า....
ถ้าวันนั้นมาถึง ข้าคง..รู้สึกเหมือนโลกของข้า....
พังทลายจนไม่เหลือชิ้นดี
แจ๊คคิดพล่างมองใบหน้าหญิงสาวตรงหน้าอย่างไม่วางตาก่อนจะค่อยๆทิ้งกายลงข้างๆเธอพร้อมกับสติที่ค่อยๆดำดิ่งสู่ความมืด มือหนากระชับกอดร่างบางเอาไว้แน่นราวกับว่าไม่อยากห่างกายกับคนตรงหน้าแม้เพียงเสียววินาที
ระวังหัวใจที่แข็งกระด้างจนไร้ความรู้สึกให้ดี
เพราะมันกำลังจะถูก " ละลาย "
เนื่องจากเด็กดีเป็นเว็บสีขาวสะอาดตา จึงไม่สามารถแต่งเรทมากกว่านี้ได้แล้ว แหม่ๆรีบเลือนลงมาเลยละสิ...
ขอบคุณที่ใช้บริการนะคะ
เมลล์เข้าใจนะว่าหลายคนก็หลายความคิด เฮ้อ.....เหนื่อยจุงให้กำลังเค้าหน่อยจิ
ล้าเหลือเกินณ.ตอนนี้....
อยากโดนน้ำสาดตบหน้าจัง..เอาให้ลืมให้หมดเลย
สวัสดีรีดเดอร์ทุกคนนะคะ Sayonara ^^//
Round 2...แฮะๆรอบ2 รอบ2 แก้คำผิดนิดนึง
ความคิดเห็น