ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    2JUN(BEAST):Because of you เพราะนายนั่นแหละ !!!

    ลำดับตอนที่ #4 : จุดเริ่มต้น แห่งความคิดไม่ซื่อ--

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 949
      2
      10 เม.ย. 54

    " อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" ผมตะโกนเป็นบ้าเป็นหลังอยู่คนเดียวในห้องพยาบาลนี่ นึกถึงเหตุการณืก่อนหน้านี้แล้วมัน... -///- ชะมัด !! ว่าแต่..ผมมาอยู่ที่นี่ได้ไงเนี่ย  จำได้ว่าครั้งสุดท้ายมัน.. เอ่อ..ไม่พูดถึงดีกว่า  และในขณะที่ผมกำลังจะร้องขึ้นอีกครั้ง...


    " ยงจุนฮยอง เงียบๆหน่อยได้มั้ย ฟื้นจากเป็นลมก้อเสียงดังเลยนะ " อ๊า..อาจารย์ห้องพยาบาลกำลังดุผมล่ะ T^T


    " คร้าบบบบบบบบบบ " ผมตอบกลับอาจารย์เค้าไป


    " จุนฮยองงงงงง นายเป็นไงบ้างเนี่ย  ทำไมเป็นลมอ่ะ ไม่สบายเหรอ จุนฮยองงงงง ตอบเค้าเซ่ >O<" ไอ้แมวอ้วน ไอ้แมวบ้า แกจะมาเขย่าหัวชั้นทำม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย >O<


    "นี่  เงียบๆหน่อยได้มั้ย  นี่มันห้องพยาบาลนะ ไม่ใช่สนามบาส" อาจารย์ห้องพยาบาลดุไอ้แมวอ้วนตัวกลมอย่างออกรสออกชาติ (มันเกี่ยวไรด้วยแวร้ โจ๊กเกอร์ :: ไรเตอร์ // ไม่รุ.. :: โจ๊กเกอร์ )



    " อ๊ะ ขอโทษคร้าบบบบบ TOT "  ไอ้แมวอ้วนหน้ากลมตอบกลับไป อ่อ ไอ้แมวอ้วนตัวนี้ มันชื่อ ยังโยซอบ (พูดเหมือนตัวเองไม่กลมเลยนะโจ๊กกก  โดยเฉพาะหน้าของเทออ่ะ หึหึ :: ไรเตอร์ // เออ !! :: โจ๊กเกอร์)


    " ทำไมนายต้องทำหน้าแบบนั้นด้วยล่ะ ยังโย " อ่อ ไอ้นี่คือเสียงของฮยอนซึง เพื่อนผมเอง น่าตาดี นิสัยดี โหดดี แต่น้อยกว่าผมนิดนึงนะ ^^


    " ก้อคนเค้าเสียใจนี่นา ว่าแต่จุนฮยอง นายเป็นลมไปได้ไงเนี่ย ? " โยซอบหันไปตอบฮยอนซึง ในท้ายประโยคหันกลับมาถามผม


    " พี่ชาย ๆๆๆ  พี่ชายเป็นอะไรไป  เป็นลมได้ไงเนี่ย ?" โหวววววววววว เสียงแกนี่ดังมาก่อนตัวซะอีกนะ กีกวังเอ๋ย อื้อ ผมขอแนะนำหน่อยละกัน  กีกวัง เป็นน้องชายที่ผมรักมากที่สุด เพราะผมมีน้องคนเดียว ( แล้วจะบอกเพื่อ?) เชื่อผมมั้ยอีกซักพักจะ....


    " ลีกีกวัง กรุณาลดเสียงลงให้อยู่ในระดับปกติด้วย คนฟังเค้าแก้วหูจะระเบิด "นั่นไง !! ทำไมผมซื้อหวยไม่ถูกนะ ( โจ๊กเกอร์ ที่เกาหลีมีหวยด้วยหรอ ^^ ? :: ไรเตอร์ // แล้วใครมันเป็นคนเขียนให้มีล่ะฟระ -*-!!! :: โจ๊กเกอร์)


    หลังจากขอโทษอาจารย์ห้องพยาบาลเป็นรอบที่สาม พวกเรา อันได้แก่ ผม ไอ้แมวอ้วน ฮยอนซึง กีกวัง และ ใครวะ ที่มากับน้องผมอ่ะ  เอ๋? คุ้นๆแฮะ  อ๋ออออออ รู้แล้ว ไอ้ดงอุน น้องชายของไอ้คนที่ทำให้ผมต้องมานอนห้องพยาบาลนี่ไง  มาได้ไงวะ ? เออ นั่นแหละ  เข้าเรื่องเถอะ  ก้อต้องลดเดซิเบลล้านแปดของพวกผมให้น้อยลงเท่าระดับคนปกติเค้าคุยกัน


    " ตกลงทำไมนายถึงเป็นลมล่ะ - - ?" โยซอบถามผมอย่างคนอยากรู้


    " เอ่อ..คือว่า " ผมจะตอบไงดีเนี่ยว่า....


    "คงจะโดนใครเค้าทำโทษมาล่ะมั้ง ? " อ๊ะนั่น เสียงมัน  เสียงมันแน่ๆ ไอ้หน้าลุงงงงงงงงงงงงงงง  มันมาทำไมเนี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย  T[]T!!


    " ใครมันจะกล้าลงโทษไอ้จุนฮยองมันได้ โหดก้อโหด เอะอะถีบ เอะอะต่อย " ไอ้ฮยอนซึง ขอบใจมากกกกกกก  มึงจะมาประจานตูทามม้ายยยยยยยยยย  T^T


    " มันก้อไม่แน่หรอกน่า  ใครจะไปรู้ ใช่มั้ย ?" ไอ้หน้าหล่อ เอ๊ย !! ไอ้หน้าลุงพูดขึ้น และถามผม  แล้วตูไปเกี่ยวอะไรด้วยเนี่ย  มาถามตูทำไม -*-

    " มะ.. ไม่รุเว้ยยยยยย  แล้วช่วยกรุณาเอาหน้าของมึงไปไกลๆกูด้วย -///- " ผมพูดขึ้น อ๊า..รุสึกเหมือนหน้ามันร้อนๆแฮะ ฟู่วววววว  -3-"


    "จุนฮยองเป็นอะไรน่ะ  ทำไมหน้าแดงอย่างงั้นล่ะ ?" ฮยอนซึงถามผมขึ้น เอ๊ะ!! ผมหน้าแดงเหรอ


    "เอิ่มมมม.. เอ่อ.. ร้อนน่ะ  ร้อนๆๆๆ" ผมตะกุกตะกักตอบกลับไป หวังว่าคงไม่มีใครสงสัยหรอกนะ


    "ร้อนเหรอฮะ ฮยอง มาๆ เดี๋ยวว่าที่น้องเขยพัดให้นะครับ" ดงอุนน้องชายของไอ้หน้าลุง เอ๊ะ ผมว่าผมบอกคุณไปแล้วใช่มั้ย?


    " ใครเป็นว่าที่น้องเขยชั้นกัน  เท่าที่ชั้นจำได้ชั้นมีน้องชายแค่คนเดียวนะ  ที่สำคัญชั้นไม่มีน้องสาวว่ะ " ฮี่ๆๆๆๆ ผมกวนไอ้เด็กหน้าแก่นี่กลับไป ฮ่าๆๆๆ ขอจัดหนักหน่อยนะ พี่นายทำกับชั้นไว้เย้ออออออออ ^^"


    " อะแฮ่มๆๆๆๆ  ทำโทษๆๆๆๆๆ" ไอ้หน้าลุงมันพูดอะไรของมันวะ ไม่ได้ยิน --*


    "ทำโทษ ? ทำโทษอะไรเหรอ พี่ดุจุน? " ดงอุนหันไปถามไอ้หน้าลุง  เมื่อกี้มันพูดว่าทำโทษเหรอ หวังว่าคงไม่ใช่  โอ้ไม่น้าาาาาาาาา O[]o!!


    " คือว่า...ไม่มีอะไรหรอก" ขณะที่ไอ้หน้าลุงกำลังจะพูด ผมก้อเอื้อมมือไปดึงชายเสื้อมันไว้ มันเลยไม่พูดอะไรออกไป  หึ ได้ทีเอาใหญ่เลยนะ อย่าให้ถึงตาชั้นบ้างก้อแล้วกัน ชิส์ !!!


    ในขณะที่จุนฮยองกับดูจุนกำลังทะเลาะกันอยู่นั้น โยซอบก้อลากฮยอนซึงออกไปหน้าห้องพยาบาล


    หน้าห้องพยาบาล~

    "นี่ๆ ฮยอนซึง นายว่าสองคนนั้นมีอะไรๆกันป่ะ ?"

    "หืม ? ไอ้อะไรๆของนายเนี่ยอะไร?"

    "ก้ออะไรๆไงเล่า -3-"

    "ก้อแล้วไอ้อะไรๆเนี่ย  มันอะไรล่ะ  ห๊ะ!! "

    " O_o  อ่า ทำไมนายต้องดุชั้นด้วยล่ะ  โป้งแล้ว ชิส์"

    "อะ อ้าว .. โย  ยังโย  ไปไหนล่ะ  โธ่เว้ยยย !!"


    ย้อนกลับมาในห้องพยาบาลเหอะ   ป่วงเกินไปแล้ว --"


    "นี่ กีกวังพี่ว่านายกลับไปรียนเหอะ  โดออกมานานแล้วนะ" ตอนนี้ในห้องพยาบาลโซนของผมเหลือพวกเราแค่สี่คน  ไม่รู้ว่าไอ้แมวอ้วนกับฮยอนซึงออกไปกันตอนไหน แล้วเมื่อกี้ผมก้อเพิ่งจะบอกน้องชายตัวดีให้กลับไปเรียน


    " ไม่เป็นไรหรอกฮะฮยอง  เมื่อกี้ดงอุนบอกอาจารย์ว่าเค้าปวดท้องเพราะประจำเดือนมา อาจารย์ก้อเลยให้เค้ามาเนี่ย ^^ "นั่น ไอ้น้องบ้า ผู้ชายที่ไหนเค้ามีประจำเดือนกั๊นนนน  โอย จะเป็นลมมมมมมมม   จะแบ๊วก้อช่วยแบ๊วมีขอบเขตหน่อยเถอะ (ว้ายๆๆๆ น้องชายใครว้า  มีประจำเดือนด้วย คิกๆๆ >O<" ::ไรเตอร์ // ก้อแล้วใครมันเป็นคนเขียนล่ะฟระ --* :: โจ๊กเกอร์ // ก้อแล้วมันไม่มีหรอคับ? :: กีกวัง )


    "กีกวัง..พี่มีเรื่องจะบอกเอ่อ.. คือว่า ผู้ชายน่ะเค้าไม่มี..ไม่มี เอ่อ.. ไม่มีประจำเดือนกันหรอกนะ" ผมค่อยๆบอกน้องชายที่น่ารักออกไป


    " อ้าว..ผู้ชายไม่มีประจำเดือนหรอกเหรอ ตอนที่นายเป็นลมไป ชั้นก้อบอกอาจารย์เค้าแบบนั้นนะ  เอ้อ  ดงอุนพากีกวังกลับไปเหอะ เดี๋ยวพี่ดูจุนฮยองเอง" ไอ้หน้าลุงเมื่อกี้แกว่าไงนะ  แกบอกอาจารบ์เค้าว่าชั้นเป็นอะไรนะ   นี่ผมฟังผิดไปใม้ยอ่ะ ฮือๆๆๆ   ทำไมชีวิตของโจ๊กกกช่างลำเค็ญเยี่ยงเน้ TOT!!!


    "งั้นผมฝากพี่ชายผมด้วยนะพี่ดูจุน  ไปแล้วนะฮยอง บ๊ายบาย" กีกวังหันหน้ามาบ๊ายบายผมแล้วก้อเดินออกไปเลย  กีกวางงงงงงงงงงงงงงงงงกลับมาก๊อนนนนน อย่าปล่อยพี่ไว้กลับไอ้หน้าหื่นนี่สองต่อสองอย่างนี้เซ่ะ  กลับมาาาา(ได้ข่าวว่าเมื่อกี้เพิ่งไล่ไปเพชรๆเองนะ --* :: ไรเตอร์ // หยกๆก้อพอเหอะ อ้อที่ไล่ไปเมื่อกี้น่ะห่วงสวัสดิภาพน้อง แต่ตอนนี้กะลังห่วงสวัสดิภาพตัวเองไง --" :: โจ๊กเกอร์)


    "เหลือกันแค่สองคนแล้วนะ" ไอ้หน้าลุงพูดขึ้น แล้วไงห๊ะ!! อยู่สองคนแล้วไง --*


    "ทำไม มีอะไร?  สองคนแล้วไงเล่า" ผมถามขึ้นอย่างสงสัย


    "ไม่มีอะไรหรอก  นายนอนไปเหอะ อีกซักพักก้อเลิกเรียนแล้วแหละ  ชั้นบอกอาจารย์ให้แล้ว  อ้อ ไม่ต้องถามนะว่าทำไมชั้นไม่ไปเรียน ชั้นบอกอาจารย์ว่าปวดหัวนิดหน่อยอ่ะ" เฮ้ย  มันรู้ได้ไงเนี่ยว่าผมจะถามมัน  เอ๋  หรือมันมีความสามารถพิเศษอ่านใจคนได้วะ ?


    "แน่ะ นิ่งๆๆ บอกให้นอนไง จะนอนมั้ย?" เอ๋  มันพูดกับผมหรอ ใช่ป่ะ -O-?


    "เออๆๆๆ  นอนก้อได้ "ผมว่าแล้วก้อล้มตัวลงนอน  แต่เอ๊ะ!! ผมคือจุนฮยองที่ไม่เคยมีใครมาสั่งได้นะ  แล้วทำไมผมต้องทำตามคำสั่งไอ้หน้าลุงนี่ด้วยอ่ะ งง ตัวเองจริงๆ - -"


    " ดีมากเด็กน้อย" ไอ้ลุงมันพูด พร้อมกับเอามือมาลูบหัวผมเบาๆ   มีความสุขจัง  อ๊ะ  ไม่ใช่ๆ แกทำไรของแกเนี่ย -///-


    " เด็กน้อย  แกเป็นพ่อชั้นตั้งแต่เมื่อไหร่วะ" ผมถามขึ้นอย่างสงสัย


    "ไม่ใช่พ่อบังเกิดเกล้า  แต่จะเป็นพ่อทูนหัวต่างหาก  จุ๊บ :X "อ๊ากกกกกกกกกกกกกก ไอ้หน้าลุงมันมันหอมแก้มผม  มันทำทำไมเนี่ยยยยยยยย แงๆๆๆๆๆ  คนสวย(?)จะฟ้อง>[]<


    "แกทำอะไรของแกเนี่ย >O<" ผมโวยวายอย่างช่วยไม่ได้ หนอยแน่ะมาแอบหอมแก้มเค้าทำไม  เดี๋ยวจะฟ้องแม่ คอยดู๊ .V. !!


    "หอมแก้มไง  ถ้านายยังไม่นอน  ชั้นหอมนายอีกแน่" ผมไม่รอให้ไอ้ลุงนั่นพูดจบหรอก ไม่กลัวด้วยเชอะ  -3-  แต่นาทีนี้มันเป็นต่อผมอยู่  ผมเลยมุดตัวกลมๆของผมลงไปอยู่ในใต้ผ้าห่มเรียบร้อยแล้ว  แต่ผมไม่ได้กลัวมันจริงๆนะ  หวังว่าทุกคนจะเชื่อโผมมมมมมมม ><

                                                                                                                                                                                                      
    ไรเตอร์ทอล์กกกกกกก >O<"

    วู้วววววววววววววว เกือบจะไม่เสร็จแล้ว
    นั่งคิดนานมากกกกกก  เพราะว่าพล๊อตเก่ามันหายไป
    เลยต้องมานั่งด้นสด  ปวดหัวชะมัด -[]-

    นั่ง พิมไปลบไป สามรอบบบบบบบ  กว่าจะได้เป็นบทนี้
    แต่บทนี้ก้อมีพล๊อตเก่าอยู่ด้วย แต่พล๊อตใหม่ก้อเยอะ


    ยังงัยๆก้อเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วยนะคะ 
    ขอบคุณมากคร่า  อ้อที่สำคัญ

    ตอนนี้อาจจะพอมีเวลาว่างมากหน่อย
    อาจจะอัพนิยายบ่อยๆๆๆๆๆๆ
    แต่ถ้าเป็นช่วงใกล้สอบอาจจะขอดองไว้ก่อน
    แต่ตอนนี้ว่างไง เลยอัพได้บ่อย -.,-



    ตอนนี้ นิยายของแจ่มใสเรื่องนึง ของเจ้าหญิงผู้เลอโฉม
    เป็นนิยายที่มีต้นแบบมาจากหนุ่มๆวงบีสต์
    เรื่องแรกที่ออกคือ Sexy Beast สเต๊ปสุดมันส์ สั่นสะเทือนหัวใจนายหมาป่า
    และผู้ออกมาเป็นพระเอกคนแรกก้อคือ  กีกวัง
    ยังไง ก้อฝากเพื่อนๆทุกท่านลองติดตามอ่านดูนะคะ ^^


                                                                                                                                                                                                    
    TBC...
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×