คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : KOOKV : Pyunghwa HighSchool #KV_พยองฮวา - INTRO
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r
- I N T R O -
ยามเย็นหลังเลิกเรียน ดวงอาทิตย์ใกล้จะลับท้องฟ้าเต็มที เสียงฝูงนกบินกลับรังและเสียงจอแจของนักเรียนที่กำลังเดินทางกลับบ้านเริ่มเงียบลง ในมุมอับนึงใต้อาคารเรียนสวย ปรากฎร่างของเด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักเนื้อตัวมอมแมมคนนึงที่นั่งกอดเข่าตัวสั่นระริก ดวงตาปรือปรอยหันซ้ายแลขวา สองมือยกมือขึ้นประกบไหว้กลุ่มผู้ชายนับสิบคนหน้าตาหื่นกามที่ยืนอยู่ล้อมรอบตัว เสียงแหบแห้งเอ่ยร้องอย่างน่าสงสาร
"ยะ อย่าทำอะไรผมเลย.. ผมขอร้อง"
เด็กหนุ่มละลั่กละล่ำพูดประโยคนั้นวนซ้ำไปมา ขยับตัวหนีอย่างยากลำบากเมื่อมือหยาบๆของคนพวกนั้นตามมาลูบไล้ทั่วร่างกายตน พลันสายตาอิดโรยก็เลื่อนไปเห็นกลุ่มคนมาใหม่ที่เดินลงมาจากตัวอาคารเรียนตรงมาทางเขา ใจดวงน้อยกลับชื้นขึ้นเมื่อคิดว่าตนจะรอดจากความเลวร้ายตรงหน้านี้แต่เมื่อได้เห็นใบหน้าชัดๆของสี่คนหน้าใหม่ที่ตนนั้นคิดว่าเป็นผู้ที่จะมาช่วย ร่างกายกลับสั่นระริกขึ้นมาอีกครั้ง ยกสองมือที่พนมไหว้กลุ่มชายหน้าหื่นมาทางคนกลุ่มนั้นแทน
"ซะ.. ซอนมิน อย่าทำอะไรผมเลย ผมขอโทษ ไว้ชีวิตผมเถอะ"
เอ่ยสะอื้นทั้งน้ำตาที่ไหลรินอาบสองข้างแก้ม ในสายตาคนทั่วไปอาจดูน่าสงสาร แต่ไม่ใช่กับพวกเขา.. ซอนมินทั้งสี่
ซอนมิน(SunMin) มีความหมายว่า บุคคลที่พระเจ้าเลือก ผู้ดี ผู้ที่มีอภิสิทธิ์เหนือผู้อื่น
แต่ในทีนี้หมายถึง กลุ่มคนสี่คนที่เป็นเพื่อนสนิทกัน รู้จักกันตั้งแต่เด็ก พ่อแม่สนิทกัน เรียนที่เดียวกันตั้งแต่อนุบาลจนถึงมัธยมปลาย เพียงแต่ในความจริงแล้วพวกเขาทั้งสี่คนก็แค่คนธรรมดาเพียงแต่ได้รับอะไรหลายๆอย่างที่คนอื่นไม่มีสิทธิ์ ได้มีในหลายๆสิ่งที่คนอื่นต้องการแต่พวกเขากลับมีครบ ทำทุกอย่างได้ตามอำเภอใจโดยที่ไม่มีใครแย้งได้ และคงไม่มีใครกล้าเพราะอำนาจบารมีจากหลายๆทาง รวมทั้งใบหน้าของเหล่าซอนมินทั้งสี่ที่ดูดีกันไปคนละแบบจนยากที่ใครจะกล้าหือ
ซอนมินคนที่1 คิมซอกจิน(Kim Seokjin) เกรด12 วังจาแห่งซอนมิน เจ้าชายสุดหล่อของทุกคนใน 'พยองฮวา' แห่งนี้ ด้วยใบหน้าหล่อคมคายราวกับเทพบุตรของเขาทุกคนจึงยกให้เป็นวังจาอย่างไม่ต้องพูดถึง ทายาทเจ้าของพิพิธภัณฑ์เครื่องดนตรีโบราณ และลูกชายคนเดียวของผู้ก่อตั้งโรงเรียนพยองฮวา
ซอนมินคนที่2 คิมนัมจุน(Kim Namjun) เกรด12 ซอนบีแห่งซอนมิน ชายผู้มีการศึกษา เต็มไปด้วยคุณงามความดี และหัวสมองชั้นกะทิของ 'พยองฮวา' ทายาทเจ้าของบริษัทเพลงชื่อดังของเกาหลี
ซอนมินคนที่3 จองโฮซอก(Jung Hoseok) เกรด11 หนุ่มหล่อทะเล้นน่ารัก ฮันอุนแห่งซอนมิน คาสโนว่าตัวพ่อ ผู้เปรียบเสมือนเมฆที่ล่องลอยอยู่บนฟ้าไม่เคยหยุดนิ่งอยู่ที่ใดนานๆ ทายาทเจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ทั้งหมดครึ่งนึงของประเทศเกาหลี
และคนสุดท้าย ซอนมินคนที่4 คิมแทฮยอง(Kim Taehyung) เกรด11 ผู้มากด้วยความสวยน่ารักและความร้ายกาจที่สุดในซอนมิน อินซาแห่งซอนมิน เจ้าของใบหน้าสวยหวานราวกับนางฟ้า และดวงตากลมโตเหมือนตุ๊กตา ทายาทคิมกรุ๊ป บริษัทจิวเวอรี่ยักษ์ใหญ่ของประเทศเกาหลี
และด้วยคุณสมบัติที่ครบถ้วนของพวกเขาทั้งสี่ แน่นอนว่าหาคนแทนได้ยาก แต่ซอนมินทั้งสี่นั้นก็แค่คนธรรมดา มีดีมีร้าย รักโลภโกรธหลง พวกเขายังตัดมันไม่ขาด เสมือนคำโบราณที่พวกผู้ใหญ่พูดกันว่าเด็กนั้นก็เหมือนผ้าขาว หากเรานำสีอะไรไปแต้มให้ เด็กก็จะเป็นเช่นนั้น และซอนมินอย่างพวกเขาก็ล้วนแต่ถูกแต้มด้วยสีแห่งความมืดมิดอย่างสีดำกันซะมากด้วยสิ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
"ไง คนที่เคยอวดเก่งกับฉันวันก่อนไปไหนซะแล้วละ"
รอยยิ้มหวานอาบยาพิษถูกส่งไปให้เด็กหนุ่มเนื้อตัวมอมแมมคนเดิม แขนเล็กๆนั้นถูกเล็บขาวของอินซาแห่งซอนมินจิกเข้าอย่างไม่กลัวเล็บจะหักติดเนื้อ
"ผม.. ผม ผมขอโทษ ให้ผมทำอะไรก็ยอม.. ตะ แต่อย่าฆ่าผมเลย"
"งั้นแก้ผ้าสิ !"
เสียงทุ้มของใครบางคนด้านหลังเอ่ยขึ้นเสียงดังอย่างติดตลก ก่อนเดินมายืนข้างตุ๊กตานางฟ้าที่ส่งส่ายตาพิฆาตมาให้เขา เจ้าตัวเพียงแค่ยักไหล่อย่างไม่แคร์ก่อนจะหยิบกล้องวีดีโอขึ้นมากดถ่ายคลิปแห่งความสนุกตรงหน้าแทน
"ทำอะไรก็ได้งั้นหรอ.. ว้าว งั้นให้เด็กน้อยคนนี้ทำอะไรดีละจินนี่~"
เสียงหวานๆของอินซาเอ่ยเรียกชื่อที่ตนใช้เรียกได้เพียงคนเดียว ก่อนที่วังจาแห่งซอนมินจะก้าวมาหยุดตรงอีกข้างของเจ้าของเสียงน่ารัก ใบหน้าหล่อคมจุดยิ้มที่มุมปากก่อนจะเอ่ยเสียงเรียบ
"แทแทอยากทำอะไรละ ให้เป็นของเล่นของคนพวกนี้ คงสนุกใช่เล่น"
"ว้า ไม่ถึงมือฉันหรอเนี่ย เสียดายแหะ"
"ไม่.. ไม่เอา ยะ อย่า อย่าทำผม ได้โปรด.."
ดวงตาของเด็กหนุ่มเคราะห์ร้ายเบิกกว้างอย่างตกใจก่อนจะรีบก้มหัวลงพนมมือกราบทั้งสามคนผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นกลุ่มคนที่พระเจ้าเลือกอย่างหวาดกลัว พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นชายหนุ่มร่างสูงที่นั่งอ่านหนังสือในมือไม่สนใจโลกภายนอกอย่างซอนบีแห่งซอนมิน ได้แต่ส่งสายตาอ้อนวอนร้องขอชีวิตกับผู้ที่เต็มไปด้วยความดีอย่างหมดหนทาง
"กำลังหวังให้นัมจุนฮยองช่วยงั้นหรอ หวังสูงไปหน่อยมั้ง"
"..!" คนเคราะห์ร้ายเบิกตามองอินซาอย่างตกใจที่ถูกรู้ทันก่อนจะถูกความชาวาบเล่นงานเข้าที่ใบหน้าด้านซ้าย ใบหน้าน่ารักของเด็กหนุ่มเคราะห์ร้ายสะบัดหันไปอีกทางอย่างแรง ก่อนที่เสียงหวานๆของอินซาจะเอ่ยขึ้นใกล้ใบหูเขาอย่างเยือกเย็น
"พวกฉันไม่ใช่อะไรที่เด็กเมื่อวานซืนที่ไหนอย่างแกจะสะเออะมายุ่งได้ จำไว้"
พูดจบก็ตวัดมือกลับมาตบแก้มด้านขวาอีกข้างของเด็กหนุ่มจนร่างแทบทรุด ผู้โดนทำร้ายได้แต่ยกมือข้างนึงขึ้นแนบแก้มตัวเองแล้วปล่อยให้น้ำตาแห่งความน่าสมเพชไหลออกมาอีกครั้ง เงยหน้าขึ้นมองก็พบว่าซอนมินทั้งสี่คนนั้นได้หายไปแล้วพร้อมก้บกลุ่มผู้ชายนับสิบที่ตรงเข้ามาปู้ยี่ปู้ยำร่างกายของเขา
"มะ ม่ายย!! ม่ายยย!!"
✯━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━✯
เป็นไงกันบ้างคะกับอินโทรของพยองฮวาไฮศคูล พึ่งเริ่มแต่งครั้งแรกเลยน้า ไม่ดียังไง
คอมเม้นติชมหรือท้วงติงกันได้นะคะ หรือถ้าไม่สะดวกก็ #KV_พยองฮวา ได้นะคะ ยินดีรับฟังทุกคำติชมค่า/ _ /
ความคิดเห็น