ลำดับตอนที่ #55
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #55 : จดหมายจากฟากฟ้าถึงดวงดาว(67)(Whitepingeon)
จดหมายจากฟากฟ้าถึงดวงดาว (67)
(จันทร์ 23-07-2555 23.06 )
******************************
(จันทร์ 23-07-2555 23.06 )
******************************
...จดหมายที่เขียนต่อเนื่องจากฉบับที่แล้ว(เมื่อวาน) จะบอกว่า ลงโปรแกรมใหม่นานล่ะ เพิ่งจะติดไวรัสที่รัก ฮ่ะ ๆ ต้องลงเองใหม่ ไม่เป็นไร สนุกดี
ฟากฟ้ามาเล่าต่อค่ะ ถึงยังไงก็ไม่เหมือนเมื่อวานเท่าไหร่ แต่เนื้อความหมายเดิม " หลังจากที่เตรียมตัวจะไปวัดไร่ขิง ก็มีเรื่องความคิดคน เพื่อนพี่สาวเขามีปัญหาครอบครัว มีลูกสองคน โตเป็นหนุ่มหมดแล้วหล่ะ เห็นว่าจะมีหลานแล้ว แต่พี่เขาอายุสามสิบกว่า ๆ นะค่ะ (ไวไฟจริง ๆ ฮ่า ๆ นึกถึงเคยพูดว่าพี่ที่รักคนหนึ่ง ก็เลยเอามาเขียนเล่น เนี่ยหล่ะ อารมณ์เรา เขียนไปหัวเราะไป )
พี่เขาบอกว่ารอใบหย่า แต่สักพักสามีเธอก็โทรตาม ตอนแรกไอ่เราได้ฟัง เข้าใจไปตามที่เขาบอกว่าแยกกันอยู่ เพราะปัญหาครอบครัวสามีมีคนใหม่ ก็เลยไม่ได้คิดอะไร เห็นว่าเพื่อนเราไม่มีใคร แล้วก็เพิ่งเริ่มจีบกัน พี่สาวแกว่าอย่างนั้น ฟากฟ้าก็ฟังไป ก็เฉย ๆ นะค่ะ เพราะปรกติก็ไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวใครอยู่แล้ว
สามีเขาโทรตาม ฟังไปฟังมา " ตามความคิดเรา และที่ได้ยินเขาคุย เป็นเรื่องที่ยังไม่จบนะค่ะ เหมือนกับว่าเขายังไปมาหาสู่กันอยู่ และก็จะกลับไปหากันที่บ้าน หลังจากกลับจากมาเยี่ยมฟากฟ้า " แต่สักพักก็เปลี่ยนใจ โทรบอกสามีว่านอนที่นี่
แล้วเพื่อนเรากะพี่เขาก็คุยกัน ประมาณคุยกัน อ้อนกันเล่นกันไปตามเรื่อง ที่ว่าแบบนี้ เพราะเราเห็น ก็ที่นี่บ้านเรา
เริ่มคิดแล้วหล่ะค่ะ เริ่มจับต้นชนปลายให้เข้าใจ " หรือว่านี่เป็นเรื่องที่ กำลังจะดำเนินไปในสิ่งที่เราไม่ชอบใจ ไม่ดีแน่ มันไม่ถูก มันไม่ดี หากเป็นอย่างที่เราคิด เริ่มคิดค่ะว่า พี่สาวเขาไว้ใจเรา เขามาที่นี่ ต้องดูแล ถ้าเรื่องที่กำลังคิดว่ามันน่าจะใช่ มันกำลังเริ่มแล้ว ฉันจะต้องแก้ไขให้ดีให้ได้ " ( นั่งคิดแบบนี้)
สักพักก็เริ่มมีข้อต่อรอง เรื่องบ้าบอ สิ่งที่ไม่ควรพูด ผู้มาใหม่รู้ทั้งรู้ว่าพวกเราเป็นเพื่อนกัน แต่ก็ยังเอาเรากับพี่ไปรวมกับเขา พูดจาออกแนวหึงหวง " ไม่ไปแล้ว ไปกันสามคนนะ จะเฝ้าบ้าน " คำพูดประมาณนี้ พรั่งพลูออกมาเป็นระยะ ฟ้าคิดนะค่ะว่า " ทำไมมันเหมือนเด็ก ๆ จังว่ะ ทำไมมันถึงได้งี่เง่า น้ำเน่าอย่างนี้ว่ะ คิดไปก็ตำหนิในใจเหมือนกันว่า ทำไมพี่คนนี้ไม่แยกแยะ แล้วล่วงเกินเราอ้อม ๆ ด้วยคำพูด "
แต่ก็คิดไม่มาก ฟ้าเพียงแค่คิด ไม่ได้โมโห โกรธ หรืออะไรหรอก " ได้แต่นั่งฟัง นั่งคิด มองความเป็นไป ของคน นึกแล้วมันก็ขำ ๆ ดี แล้วก็คิดต่อไปว่า เออ เน๊าะ เขาใช้ชีวิตกันในสังคมระดับเขาแบบในบ้างนะ แล้วปัญญา ความคิดเขาไปในแนวใหนบ้างนะ มุมมอง และอะไรต่อมิอะไร ฟ้าก็คิดไปวิเคราะห์ไป แล้วเมื่อได้ทำความเข้าใจเขาแล้ว ก็นั่งดู ก็อย่างที่บอกนั่นหล่ะ เออ เน๊าะ แล้วก็ขำ ๆ .... เปลี่ยนเรื่องอื่นไป แซว ๆ เขา บอกเดี๋ยวจะหิ้วปีก พาไปหาลุง ที่วัดไร่ขิง (ฟ้าจำชื่อลุงแกไม่ได้ค่ะ ที่ขอทานได้เท่าไหร่ทำบุญหมดเลยนั่นหล่ะค่ะ ) ...พอพูดแซว ก็หัวเราะกัน ฮาดี "
ก็ไม่ได้คิดอะไรมากนะค่ะ แต่งตัวแล้วก็จริง ไม่สนใจเลยว่าจะได้ไปหรือเปล่า ใจมันไม่ได้เดือดร้อนกับการจะไปจะมา ถ้าเขาไปกัน เขาก็ไปกันได้เลย ไม่ต้องรอเรา เพราะเราช้าอยู่แล้ว ถึงยังไง ก็ต้องไปส่งหน้าปากซอยอยู่ดี ฟ้าก็บอกพี่สาวแบบนี้ ใจเราไม่ทุกข์ไม่ร้อน ไม่คาดหวังแล้วนะหล่ะ มันเลยไม่มีผลต่อใจ
เเล้วเราก็นั่งแท็กซี่ไปกันค่ะ คนก็อยากแวะเข้าห้องน้ำ ส่วนแท็กซี่พอดีอยากเติมแก๊ส " แวะปั้มกันค่ะ เพื่อนชายไปห้องน้ำ เพื่อนพี่สาวเดินตามไป ฟากฟ้าไปทีหลัง ได้ยินเขาโทรบอกสามีว่า ให้มารับที่ซอย เวลาเท่านั้นเท่านี้ " สรุปว่า เมื่อเขาไปกับพวกเราแล้ว ก็ให้มารับ จบค่ะ เข้าใจแล้วฟากฟ้าได้ยินกับหูแล้ว แค่ประโยคเดียวจบ ไม่มีการพูดคุย (พี่เขาโทรออกไป เท่าที่ได้ยิน)
ไอ่เราก็เลยนั่งคิด เอ้า ! " แบบนี้เรียกว่า โดนปั่นหัวแล้วสิ " พอพี่เขาเห็นเราเดินออกมา รีบเดินกลับมาแก้ข่าว (ฟ้าคิดว่า แก้ไปทำไม เปลี่ยนคำพูด มันเหมือนคนปลิ้นปล้อน ยิ่งหนักกว่าเก่าอีก ไม่รู้จักเราซะแล้ว เกียดการโกหก เกียดคนปลิ้นปล้อน คำพูดเหล่านั้นไม่ต่างอะไรกับน้ำกลิ้งบนใบบอน )
ดูไปก่อน ต่อให้ก่อน พวกเราก็นั่งรถไปต่อ ฟ้าก็ไม่ได้อะไรแล้ว รับรู้เรื่องราว ก็เฉย ๆ ฟังเขาพูดต่อไป เรื่องที่ผ่านมาไม่ได้ใส่ใจ ตอนนี้พวกเราคุยกันอยู่ไงค่ะ สามีเขาก็โทรจี้ยังกะเกิดเรื่องอะไร ฟ้าก็เลยคุยให้ บอกว่า " กำลังจะไปวัด มีอะไรใหมค่ะ " ก็พูดคุยปรกติ แต่เวลาจริงจัง เสียงเราจะควบคุมทุกอย่าง สามีเขาก็เลยเกรง ๆ " เปล่า ไม่เข้าใจว่าทำไมไม่รับสาย " สามีพี่เขาก็ถามแบบนี้
ฟ้าเลยบอกว่า พี่เขาเมา คุยไม่รู้เรื่อง แล้วก็ให้เขาคุยกัน แล้วโทรศัพท์มันก็ดังแบบนี้เรื่อย ๆ ถี่ ๆ ฟ้าก็บาป ดันไปบอกเขาว่า " ใบหย่าก็เอามาเลยพี่ กินเหล้าเมาแล้วก็เซ็นให้เองหล่ะ " (นั่นเลยดวงดาว ฟ้าฟังเพื่อนพี่ฝ่ายเดียว สนับสนุนเขาเฉยเลย เพราะความที่เห็นแก่พวกพ้องนี่หล่ะ หลับหูหลับตา ยังไม่ทันรู้ว่าใครเป็นยังไง ก็ด่วนเชื่อ ด่วนสรุป ช่วยเขา ไปนั่นเลย แต่ระหว่างการเดินทาง เขาคุยกลับไปกลับมา ทำให้ฟ้าพิจารณาตามที่เราได้ยิน พฤติกรรมที่เห็น แม้เพียงวันเดียว แต่คุณรู้ใหม วันเดียวกับเรื่องราวของใครที่เขาอยากทำอะไร เวลานั้นมันรอไม่ได้ใช่ใหม ฟากฟ้าสลัดความโง่ทิ้ง ทีนี้ไม่สนอะไรแล้ว)
" สรุปทุกอย่าง เชื่อตัวเองอย่างเดียวแล้ว พอไปถึงหน้าวัด ความรู้สึก และเรื่องราวของตัวเอง เราก็ยังต้องรักษาหรือพิจารณาตัวเราขณะที่มาถึงที่นี่ พี่สาวก็มอง ๆ เพราะเขาได้ยินเราพูดว่า สามปีกว่า ๆ ที่ไม่ได้มาที่นี่ พี่ก็ถามว่าทำไม เราก็ตอบเพียงว่า เดี๋ยวก่อน จะบอกอีกที "
กระโปรงโดนลูกไฟจากธูปหยดลงทะลุไปนิดหนึ่ง ฟ้าก็นึก ๆ ดีเหมือนกัน จะได้จำว่าได้ว่า เรามาใหว้พระ สองคนหายไปใหนไม่รู้ พี่กับเราเข้าไปใหว้หลวงพ่อวัดไร่ขิง ฟ้ามองทุกอย่าง ช่างต่างจากเมื่อสามปีกว่า ๆ ทุกอย่างที่ฟากฟ้าซน ๆ นั่งเล่นสบายใจในนี้ หลวงพ่อเมตตา สิ่งรอบข้างรก เพราะกำลังบูรณะ ข้างนอกถวรวัตถุก่อนสร้างใหม่เต็มไปหมด แต่ฉไหนพระอุโบสถจึงได้เงียบเงา รก ไม่เหมือนวันก่อน ไม่เหมือนวัดแถว ๆ สายน้ำแม่น้ำเจ้าพระยา ฟากฟ้าก็เพียงแต่คิดเท่านี้ แล้วก็ทบทวนถึงวันเก่าเวลาเหล่านั้น นั่งซึม ๆ บ้าง แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกคุณ สักพักก็เดินออกมา "
ก็เรื่องประมาณนี้ แล้วก็เจอเพื่อนอยู่ด้านนอก ขอบคุณเพื่อน และเล่าให้ฟังคร่าว ๆ ว่ารอชวน แล้วพวกเราก็เดินเล่นชายน้ำ ฟ้ายังต้องแก้ไขอะไรบางอย่าง เรียกพี่เดินหนีกันสองคน แล้วก็เล่าให้ฟังเกี่ยวกับเรื่องที่ได้ยิน และถามความเป็นไปของเพื่อนพี่สาว แกก็เล่าให้ฟัง สรุปว่า สมควรที่ฟ้าจะต้องทำอะไรบางอย่าง เพื่อหยุดการกระทำที่ไม่เหมาะสม (ถ้าไม่เล่าประมาณนี้ มันก็ไม่เห็นภาพ ถ้าหากได้เขียนแล้วก็เขียนเลย ฟ้ารู้ว่านี่เป็นเพียงส่วนเล็กน้อยของสังคม ที่อื่นก็มีเรื่องราวประมาณนี้ แต่นี่จดหมาย ถึงฟากฟ้าจะเขียนเล่า แต่ก็จะเกริ่น ๆ อะไรบางอย่าง เผื่อ ๆ แน่นอนค่ะ )
เสร็จแล้วเพื่อนก็พาไปเลี้ยงอย่างที่บอกไว้ เพื่อนก็มีแต่พูดว่าจะมาเยี่ยม แล้วก็มีเรื่องอื่น ส่วนเราก็เลยไม่เชื่อไม่เอาอะไรกับเพื่อนอีก สบาย ๆ แต่พอรู้จะมา ฟ้าเป็นพวกประเภทดูเขาด้วย แล้วอีกอย่างดูแล้วก็พูด " จะถล่มมันเต็มที่ เพื่อนเต็มใจให้ถล่ม ไอ่เรากินน้อย พูดไปอย่างนั้นหล่ะ เพื่อนกดเงินมากี่หมื่นไม่รู้ ท่าทางมันจะเว่อร์ มันนึกว่าเราเอาจริง ถึงยังไง เต็มที่มันก็กินกันไม่เกินสองพันหรอกคุณ พี่ ๆ เขาอยากกินหมูจุ่ม ไอ่เราอะไรก็ได้
ก็สั่งเบียร์อีกหลายเหยือก ทีนี้หล่ะดวงดาว คุณจะได้ยินว่าฟากฟ้าจะเขียนว่า " เมาเหมือนหมา " ฮ่ะ ๆ สะดุ้งใหม ! อดีตใช่ใหม นี่หล่ะค่ะ เพื่อนพยุงตัวได้ แต่ขาดสติ ขาการยับยั้งชั่งใจ มันดันไปบอกรักกัน พรอดกัน ซวยแล้วเรา บาปกรรม ๆ
ก็เลยฟรอมเรียกพี่ไปเดินเล่น ทำเป็นกดโทรศัพท์ แต่จริง ๆ ไม่ได้คุยหรอก แนบหูเฉย ๆ แต่พูดคุยกันกับพี่ ฟ้าไม่สนใจที่จะขอความคิดเห็น เพราะรู้คำตอบ พูดไปเลยว่า " จะไปส่งเพื่อนชายก่อน ไปด้วยกันหมดนี่หล่ะ แล้วค่อยมาส่งผู้หญิง " พี่ก็มองหน้าเหมือนจะพูด ฟ้าก็ดักคอไว้ บอกเขาว่า ท่าทางไม่ดี " มันมีสองเรื่อง ไม่ชอบใจกับการกระทำ ที่เป็นการเริ่มการหลอกลวงเอาเปรียบคน อีกเรื่องสองคนนี้กำลังทำบาป ทำบ้า ๆ กัน ไม่แยกแยะ อีกคนไม่สนใจอะไร อีกคนไม่รู้ว่าจริง ๆ แล้วเอายังคบกันอยู่ โง่ที่สุด! เพื่อนเรา "
นี่หล่ะค่ะ เพียงเพราะอารมณ์ ความต้องการ การขาดความยับยั้งชั่งใจ ไม่รู้อะไรดีชั่ว ไม่สนใจใครจะรอ ใครจะห่วง ผลจากนี้หากทำไม่ดี ผลที่ตามมามันจะมีอะไรบ้าง (ดูเหมือนฟ้าจะคิดเยอะ มันจริงนะคุณ พี่สาวเพื่อนห่วงมากมีน้องชายคนเดียว )
โน้ด ! กำลังเขียนต่อให้จบอยู่ค่ะ ร่ายยาวเลย 0.25 หน้านี้ถึงจะยาว แต่ต้องจบ
********************************************************
********************************
*****************
ไปว่าเขาโง่ แต่ก็ขอบคุณทุกคน เรื่องราวเหล่านี้ ใช่มาประจาน แต่เขียนไปแล้ว มันสะเทือนทุกทาง จะได้รู้ว่ามีคุณค่าแค่ใหน ในการทำสิ่งเหล่านี้ แล้วคนอย่างไอ่บ้าฟากฟ้ามานั่งเขียนร่ายยาวแบบนี้
เพื่อนพี่ก็หลงเพลิน ปัญหามันก็จะยิ่งตามมา ไอ่เพื่อนชายมันก็เอาแต่อารมณ์ความต้องการ ความเหงา มันเลยไม่สนใจผิดชอบชั่วดี หากเราปล่อยให้เดินเรื่องต่อ รับรองได้ว่า ฟากฟ้าโดนด่าเป็นหมาแน่ ไม่เคยปล่อยให้ใครทำชั่ว ๆ ตราบใดที่อยู่ในความดูแลของเรา
พอเขาไปห้องน้ำกัน ก็เหลือฟากฟ้ากะไอ่เพื่อนขี้เมา ก็เลยขอโทรศัพท์มาดู หาเบอร์พี่สาวเขา แล้วก็เมมไว้ ฟ้าไม่ได้บอกใครเลยว่าจะทำแบบนี้ คิดแล้วว่ามันไม่กลับแน่ เห็นคุย ๆ กันอยู่ว่าจะส่งเราก่อน แค่นี้ก็เดาได้แล้วว่ายังไง
ขวางทางปืนอีกแล้วเรา เรียกแท็กชี่ ฟ้านั่งหน้า บอกคนขับส่งไอ่ขี้เมาก่อน แต่ระหว่าทาง เขาไม่ยอม ผู้ชายก็จะไปส่งเราก่อน ผู้หญิงเขาก็พูดใส่ไฟ ลูกแหง่บ้าง พี่สาวรอบ้าง (เออ เอาเข้าไป เล่นของสูง ) เล่นกับใครไม่เล่น แท็กซี่เหมือนจะรู้เหตุการณ์ เขาก็เลยคิดวิธีช่วยทำยังไงไปถึงบ้านเร็ว ทางด่วนใหนมี ถามเรา แล้วรีบให้ ไอ่เพื่อนมันก็ชวนกันจะลงรถ
ฟ้าก็ยังคิดอยู่ว่า ทางด่วนนี่นะ จะลงรถ ... มองด้านหลัง พี่สาวขวางทาง ขี้เมาอยู่ตรงกลาง " ฟ้าคิดว่า หากมันเดินลงไปนะ จะสับท้ายทอยมันให้สลบเลย จะได้ไม่โดนเขาเอาไปควักใส้ เรื่องของเรื่องคือ เขาเริ่มพยายามชวนเพื่อนเราไปด้วนกัน ไปต่อสองคน ดวงดาวคิดดูสิ พวกเรารวมแท็กซี่ช่วยกันทำยังไงก็ได้ ให้ถึงบ้าน สปิ๊กโฟนก็เปิดถามทางพี่สาวเพื่อนเป็นระยะ ที่เปิดก็เพื่อให้รถเขาช่วยจำทาง แล้วก็ให้ทุกคนได้ยินด้วยว่าพี่เขารออยู่ ...แต่ความพยายามเขาไม่ลดล้อ งัดทุกคำพูดที่จะชวนพวกเรา ชวนเพื่อนไปต่อ ทั้ง ๆ ที่ใกล้จะถึงบ้านเเล้ว จะเที่ยงคืน ถนนเข้าหมู่บ้านใหญ่ ทางที่เราไปได้เป็นทางตรง มันน่ากลัว เปลี่ยวมาก ทางเข้ามีหลายทาง แต่พี่เขาบอกทางตรงที่เราไม่หลงได้ ถึงแม้จะมืดเปลี่ยว แต่แท็กซี่ใจดีมาก
" คุณเชื่อใหม ใจเราไม่โกรธใครเลย เพียงแต่เขาพูดมา เราแก้ ไปเรื่อย ยังดีที่เขาไม่โวยวาย กวนเพื่อนเราให้ตื่น ให้อะไรต่อมิอะไร บางครั้งฟ้าต้องหันมาดุ ไม่ให้พูดมาก แล้วก็ดุเพื่อนเราด้วยว่า " แกอย่าพูดมาก เงียบไปเลย ไม่งั้นเจอดี " เพื่อนได้ยินเสียงขึงขังขัดกับการแต่ตัวออกจะหวาน แต่ห้าวเข้ม เพื่อนก็เลยเงียบ สักพักลุกขึ้นมาพูดใหม่ จะเอาแต่ใจตน ฟ้าเลยพูดดุไป " แก เดี๋ยวต่อไปจะมีก็อกสองนะ ไม่แกแล้วนะ จะมึงแล้วนะ " พี่หัวเราะเลย
(มันกวนหนะคุณ นอนทับอีกคน คนนั้นก็พยามยามจัง ... เขียนไปเหมือนว่าเขาเลว เลวจริง ๆ หล่ะ แต่ว่าเดี๋ยวจะรู้ว่า เลวเเบบคิดไม่ถึง แต่มีประโยชน์ แต่อีกหลายคน เเละก็ขอบคุณเขากันหล่ะ ที่ทำให้ฟากฟ้ามาเขียน เพราะที่นี่หรือที่ใหน เรื่องราวเหล่านี้ ฟากฟ้าได้บอกเล่า เเละเตือนหลายคนอยู่นะ เขาถึงได้คิดว่าเราเป็นยายแก่ ๆ ไง คุณก็รู้ว่าจริง ๆ แล้วเราก็ยายอยู่ดี ฮ่ะ ๆ ยายเอง )
*********************************
..... พอพวกเราไปถึงบ้าน พี่สาวเขาก็เปิดไฟทั่วทั้งบ้าน ก่อนจะถึงฟ้าก็แย็บ ๆ แกล้งเพื่อนพี่เล่น ๆ ว่า " ลงรถก่อนนะ เข้าบ้านก่อน เดี๋ยวพี่สาวเพื่อนจะซักประหวัด " ( ฮ่า ๆ ยังแสปเหมือนเดิม ด้วยท่าทางและน้ำเสียงเรา ทำให้คนฟังปฏิเสธไม่ขอลง จะรอที่รถ ฟ้าคิดในใจนะ ว่า " ฝันไปเถอะ ลากมาแล้ว จะรอด ย๊ากส์ ! )
พี่ลงจากรถ ดูหน้าพี่สาวเพื่อนกังวลมากเลยคุณ เขาบอกว่า ชีวิตเพื่อนเรา สามสิบกว่าครั้ง ที่กลับมาทีไร มีแต่บาดแผล อะไรก็ดีทุกอย่าง เสียอย่างเดียว เมาแล้วทิ้งทุกอย่าง แม้แต่ชีวิต หายไปสามวันกลับ ไม่มีอะไรติดตัวเลย มีแต่แผล แล้วเพื่อนที่ไปด้วย ทิ้งไม่เคยมาส่ง สรุปว่า เรากลุ่มแรกที่ส่งไม่ทิ้งกัน
พี่เขาขอบใจ มันก็เกือบตีหนึ่งแล้ว เเท็กซี่ไม่มีผ่าน เพราะหมู่บ้านใหญ่อยู่ชาญเมือง " กลับมาระหว่างทาง ไอ่เพื่อนพี่ก็คุยกับเพื่อนชายเรา โกหกเพื่อนเราอีก เอาเรากับพี่ไปอ้างอีก ฟ้าก็เลยพูดซะดังเลย " อย่าเอาไปอ้างนะ ไม่ชอบ " ฟ้าก็เลยโดนปลายซ้งติงสะกิดเลย พี่สาวแกก็เห็น เรื่องของเรื่อง เพื่อนพี่แกกำลังนอนเหยียดยาวอยู่ด้านหลังคุยโทรศัพท์ไป " นี่นะ ถ้าฟ้าเป็นคนโกรธใครเร็วนะ ป่านนี้แม่ไม่ปล่อยแน่ ทำกริยาหยาบคาย สื่อได้เลยว่าเป็นยังไง แต่ก็ไม่ได้อะไรเขามากมาย ออกจะเฉยกับการกระทำเขาด้วยซ้ำ ที่รู้สึกแบบนี้เพราะเราไม่ได้เจ็บช้ำน้ำใจอะไร แล้อีกอย่าง รู้ว่าชิวิตคนเรา มีกิเลศเป็นที่ตั้ง รู้ทันก็เดินทางดี จิตใจดี ไม่รู้ก็ทำอะไรผิด ๆ ผิดพลาดซ้ำแล้วซ้ำเล่า
จะเวทนาเขาใหม ก็เปล่านะค่ะ เพียงเข้าใจก็พอแล้วหล่ะ " เขาไม่ได้ผิดอะไรมากมายนะคุณ เพียงแค่เรื่องราวเหล่านี้ ปัญหาครอบครัวเขา มันจะกลายเป็นปัญหาสังคม ถ้าเขายังคิดไม่ได้ ตามไม่ทัน ก็จะทำอะไรผิด ๆ ไปเรื่อย ๆ ปัญหาก็จะเยอะขึ้น ความวุ่นวาย ความเครียดก็จะมีมากขึ้น เพียงเจอสิ่งที่ขาด คนคอเดียวกัน คนพูดให้สบายใจ ก็อาจเพลินทำอะไรไม่ดีไปแล้ว
" ไม่แน่นะค่ะ อนาคต ถ้าเพื่อนพี่เขาไม่มีอะไรแล้ว เขาไม่มีพันธะ แก้ปัญหาได้ เพื่อนเราก็คบกันได้ ไม่ได้ผิดอะไร "
รุ่งเช้าเพื่อนเรามันก็โทรมาขอโทษ ขอบคุณ ซึ้งอะไรของมันไปเรื่อย พล่ามไปเรื่อย ก็ฟัง ๆ ไป ฟ้าก็เลยสั่งสอนมันซะเลย ด้วยที่เขาก็รู้ว่าเราเป็นคนยังไง " ก็เตือน ๆ เขาไปนั่นหล่ะ ไม่ให้ทำผิด แล้วก็บอกไปหลาย ๆ อย่าง แถมยังว่าพี่สาวที่วัดด้วยว่าคบเพื่อนยังไง ไม่ดูอะไร แนะนำอะไร โดนรวนทั้งคู่ พี่แกก็บอกว่าไม่รู้ว่าเพื่อนเขาเป็นแบบนี้ ....ฟ้าก็เลยพูดไปเลย ใหน ๆ ก็ได้ยาวแล้วไง ก็เลยบอกไปว่า คบใครดูให้ดีดีหน่อย ถ้ากินเที่ยวเละเทะแบบนี้(เพื่อนพี่เขาเล่าก่อนหน้าที่เที่ยวดื่ม) มันก็แย่ มีปัญหา ....ก็ได้แต่เตือนเพื่อนเราไปว่า ถ้าเขายังคบกันอยู่อย่าไปยุ่ง มันเป็นบาป ...เพื่อนก็รับฟัง แล้วเขาก็คุยกับพี่ว่าฟังเราแล้วก็เห็นด้วยว่าไม่ยุ่ง เอาไว้เขาว่างจริงค่อยคบกัน จะคบใครก็จะพามาให้เรากับพี่ดูตัว นั่นเลย พูดไปนั่น ... ฟ้ากับพี่บอกว่า " ต่อไปวันข้างหน้า ไม่แน่นอน เราไม่มีเวลาได้มาดูแลกันตลอดไป "
เพื่อนของเราเขาเป็นคนดีนะดวงดาว จิตใจดีขี้สงสารคนมากเลย จนฟังอะไรไม่ทันคิดแยกแยะ จิตใจคน (เหมือนไม่ทันคน แต่จริง ๆ เขามองโลกในแง่ดีเกินไป จนทุกอย่างมันจะไม่ดีนะซิ เพราะการมองก็ต้องมองให้ออกด้วย มันก็ต้องใช้ปัญญา นั่น ว่าไปนั่นเลย หุ หุ )
" เขียนมายืดยาว จนตีหนึ่งกว่า ๆ แล้ว วันนี้สามีพี่เขาก็โทรหาพี่ พี่ก็โทรเล่าให้ฟัง ไปไปมามา ยังไม่จบหรอก กลัวว่าเพื่อนเราจะหลงทำผิด เรื่องมันจะยิ่งยาว กลัวจะกินลูกปืนซะก่อน ฟ้านะบอกพี่ว่า " มันรู้ซะตามันใหมนั่น " พูดประโยคนี้เลย มองตามสถานการณ์ ด้วยอารมณ์คน การติดตาม มันก็แบบนั้น
ปัญหาเล็กน้อย ค่อย ๆ แก้ที่ใจก่อน แก้ไปทีละเปาะ หันดูที่เราก่อนเป็นหลัก ไม่แน่หรอก มัวแต่โทษคนโน้นคนนี้ ถ้าเป็นนักวิชาการก็จะมอง ปัญหาแค่นี้ แล้วก็ตีกรอบเป็นวิธีคิด วิธีแก้ แต่จริง ๆ แล้ว เขาพลาดอะไรไปรู้ใหม " จิตใจมนุษย์ ยากแท้หยั่งถึง ธรรมชาติ ที่นำมาวิเคราะห์ วิจารวิจัย แล้วสรุปหลัก ๆ เน็ต ๆ ทำการรับรอง ว่า นี่หล่ะวิทยาศาสตร์พิสูจน์เเล้ว ...จึงได้ประทับตรากัน ว่าได้ผ่านการทดสอบ และเป็นเเบบนี้
แล้วก็ไปหาเรื่องใหม่มา เพื่อจะตีตรา ว่าพิสูจน์แล้ว แล้วไอ่ที่ยังไม่รู้ " มันก็ยังเป็นธรรมชาติอยู่นั่นไง มันรอการพิสูจน์ และตราประทับ จากบุคคลไง ... งั้นถามว่า แล้วที่ยังไม่พิสูจน์หล่ะ ตกลงว่า ใครเหนือกว่าใครกัน คนเราเหนือกว่าธรรมชาติ หรือธรรมชาติ ... แล้วมันก็คือ ๆ กันหล่ะ " ธรรมชาติจะคลี่คลายทุกอย่าง เมื่อเวลานั้นมาถึง ไม่ใช่คนไม่กี่คน มาประทับตราให้ " (ท้าย ๆ นี้ ก็เพียงแต่ ตรีกรอบเข้ามา เรื่องเล็ก พอดี อ่านไปเรื่อย เห็นไปเรื่อย ก็เอามาคิดมาเขียนบ้าง ใช่ว่าตัวเองจะถูกซะหมด แต่ก็อยากคิดอยากเขียน ตราบใดที่ยังอยากรู้ ไอ่ที่ไม่รู้ไม่ผิด รอการรับรู้ จากผู้รู้ ?)
เมื่อหลายปีมาแล้ว หลวงปู่งามท่านมาแถว ๆ วังมะนาว ท่านพูดกับฟากฟ้าประโยคหนึ่งว่า " หลวงพ่อสอนใครไม่ได้หรอก หลวงพ่อเรียนมาน้อย "
กว่าที่พวกเราจะหาท่านเจอ ต้องถามลูกศิษย์ ทุกคนก็บอกว่า ให้ดูเอาเองว่าองค์ใหน ถ้าใครอยู่โคราชก็จะรู้จักหลวงพ่อ ส่วนฟากฟ้า ได้กราบท่านแค่ครั้งเดียว
" ขอบคุณนะค่ะ จดหมายของดวงดาว ขอบคุณพี่ทุกคน และเรื่องราวได้นำมาเขียนเล่า และขอโทษทุกคนที่อยู่ในจดหมายวันนี้ ... ปัญหาทุกอย่าง จิตใจเป็นตัวกำหนด จิตมนุษย์ ยากแท้หยั่งถึง จึงเป็นเรื่องระเอียดอ่อน เพียงเรื่องราวแค่นี้ ถ้าตีกรอบแล้วหาวิธีแก้ มันแค่เรื่องแค่นี้ เรื่องเกิดจากเล็กน้อย ประเดนหลัก ๆ มันอยู่ มันมีแค่นั้น แต่ก็อย่างที่บอก จิตใจมนุษย์ เป็นเรื่องระเอียดอ่อน แก้ไม่ได้เปราะเดียวทีเดียวจบเรื่อง เหมือนหุ่นยนต์ หรือคนที่จิตใจเหมือนหุ่นยนต์ "
**********************************************
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น