คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ll L u c k y ll chapter 1
อนที่ 1 ll L u c k y ll
“อร๊ายยยยยยยยยยยยยยย ทุนนนนนนนนนนนนน”เสียสาวน้อยเอยร้อเรียเพื่อน้วยอาารที่ื่นะหน ึทำให้นที่อยู่ในห้อเียวันทั้ 3 น ที่ไม่รู้อยู่ส่วนไหนอห้อรีบวิ่รูเ้ามาหาอย่าใ
“มีอะไรเิอะไรึ้น”แทยอน หรือ ิมแทยอนที่วิ่มาถึนแรเอยถามเพื่อนสาวที่ื่อ ยูริ อย่าใ
“ือ..........................”
“ยูริ เธอเป็นอะไร ใรทำอะไรเธอ มันบัอามา”สาวน้อยที่วิ่มานที่สอหรือ อิม ยุนอา เอยถามึ้นอย่าร้อนรน
“ือ...........................”
“ไหนๆเิอะไรึ้น โรเามาในห้อหรอ เี๋ยวันไปหยิบไม้วา่อน ะฟามัน”หิสาวนที่สามนามว่า อฮยอน วิ่เ้ามาถามไม่ทันไร ็เลี้ยวัวลับไปหยิบไม้วา
“โอ๊ยยยยยยยยยยยย นี้หยุไ้แล้ว”ยูริเอยเสียั เือนสิทุน
“เป็นไรอ่ะ”แทยอนเอยถามอีรั้
“ันไม่ไ้เป็นอะไร”ยูริเอยบอ
“แล้วร้อทำไมไม่ทราบย่ะยัยยูล”ยุนอาเอยพู อย่าเอาเรื่อ
“นั้นิ ร้ออย่าับ ำลัะถูปล่ำอ่ะ”อฮยอนเสริมอีน
“็ันำลัะพู พวเธอไม่เปิโอาสให้ันพูเลยอ่ะ”ยูริบ่น
“เออๆ ่าเหอะ แล้วร้อทำไม”ยุนอาถาม
“็เมื่อี่่าวออมาว่า มหาวิทยาลัย sm เาะับสลาัเลือนัเรียนที่อยาเรียนมหาวิทยาลัยนี้ โอาสมาถึเราแล้วนะเพื่อน อีอย่าเาะออ่าเทอมให้ นว่าะเรียนบ มีแ่ 4 นผู้โีเท่านั้นนะ่ะ”ยูริเอยีใ ปนท่าทีสีหน้าเพ้อฝันสุๆ
“มหาวิทยาลัย sm ็อยาเาอยู่หรอ แ่เธอ็รู้สัมในนั้นแย่นาไหน แ่แย่ิีัน มีแ่พวลูนรวย เราเ้าับพวเาไม่ไ้หรอ ัน ไม่อยาเป็น ึม ันี สออ่ะ”อฮยอนเอย อย่าไม่เห็น้วย ่อนะทิ้ัวลนั้ที่โ๊ะ
“ันเห็น้วยับอนะ อย่าหาเรื่อใส่ัวเอเลย ถึเาะออ่าเรียน แล้ว่าิรรมหละ พวเธอไม่ไู้่าวหรอ ไปทัศนะศึษาทีนี้ไปไลถึเยอรมันบ้าหละ ไปออสเรีย บลาๆๆๆ แล้วพวเธอลอิ่าใ่่ายพวนั้นิ”แทยอนเอยเห็น้วยับอฮยอน ไม่ใ่ว่าไม่อยาเา เพียแ่มันไม่เหมาะับพวเธอ
“แ่ันเห็น้วยับยูรินะ โอาสีๆแบบนี้มันหายานะ อีอย่าเาออ่าเรียนให้มัน็เพียพอแล้ว ส่วนิรรมเราไม่ไป็ไ้หนิ มันเป็นมหาวิทยาลัยเอน ไม่ใ่รับาลริมั๊ย หาิรรมไหนเราพอสู้ไหว็ทำ”ยุนเอยเอยเห็น้วยับยูริ
“รี๊ร๊า ยัยเหม่พูถู”ยูริยิ้มแป้น
“แล้วิว่าเราะไ้หรอ หาประาศแบบนี้นที่รู้่าวแห่ไปสมัรเป็นแสนแน่ๆ”อฮยอนเอยึ้น
“แล้วนี้เาเปิรับสมัรวันไหนหละ”ยุนอาหันถาม
“พรุ่นี้ ั้แ่ 6 โมเ้า เรียมเอสารให้พร้อม แล้วลุยันเลยยยยยยย”
6 โมเ้าวัน่อมา
า...... า........ า...........
ฟลิ้วววววววววววววววว
“ยัยยูล แน่ใหรอว่าเารับสมัรันวันนี้อ่ะ”อฮยอนเอยถามยูริอย่าไม่แน่ใว่า เาเปิรับันริๆหรอ พวเธอ 4 นมายืนหน้าประูมหาวิทยาลัยสไล์ยุโรป แ่บรรยาาศลับเียบหูี่ ไ้ยินแ่เสียนร้อ ับสายลมที่พัปลิว
“นี้มหาวิทยาลัยร้าหรืไ”แทยอนเอยพู
“หรือว่านี้ะเป็นมหาวิทยาลัยผีสิ”ยุนอาเอยพุพลาทำเสียใหู้ื่นเ้นๆ
“พูอะไรบ้าๆยัยยุนอา ท้อฟ้ายัไม่สว่าีเลยเี๋ยว็เออีหรอ”อฮยอนเอยึ้นอย่าลัวๆ แล้วเาะแนยูริแน่น
พรึ่บบบบบบบบบบบบบ
“รี๊ หนูลัวแล้ว่า อย่ามาหรอมาหลอนหนูเลยแๆๆๆ TT”พูยัไม่ทันาำ ู่ๆ็มีมือใรที่ไหนไม่รู้มาับไหล่เธอ
“ยัยอ นย่ะ ไม่ใ่ผี แนี้ลัวึ้นสมอเลยริๆ”ยุนอาเือนสิ เอื้อมับแม่นนี้ริๆ
หิสาวโ้ 90 อศา ทำวามเารพหิสาววัยลาน แล้วยิ้มให้
“มาทำอะไรันหรอ”เสียหิสาววัยลานเอยถาม
“ือพวหนูะมาสมัรเรียนที่นี้าม่าวหนะ่ะ ที่บอว่าะเลือผู้โีที่อยามาเรียนที่นี้ แ่ไม่มีโอาส”ยูริเอยบอ พลายิ้มอย่าเป็นมิร แ่หิสาววัยลานลับทำหน้านิ่ ไม่อบอะไร พลามอหน้า 4 สาวสลับัน
“บรรยาาศแลูหนาวๆยัไไม่รู้”แทยอนเอยระิบับยุนอา
“เรียมเอสารมาพร้อมหรือเปล่า”หิสาววัยลานเอยถาม
“่ะ รบทุอย่า”ยูริเอยบอ
“ลันเลือพวเธอ 4 น ามันมา”หิสาววัยลานเอยบอ ่อนะเินผ่าลา 4 สาวไปอย่าเลิศเิๆ หิสาวทั้4นมอหน้าันอย่าไม่น่าเื่อ ระโโลเ้นัน4น ีใที่ไ้เาเรียนที่นี้
“ะีใันอีนานมั๊ย เี๋ยว็เปลี่ยนใะหรอ”หิสาววัยลานหันมาบอ ่อนะเินเิหน้า่อไป
หิสาวรีบวิ่ ามหิสาววัยลานไป
เมื่อเามาในัวมหาวิทยาลัยสาวๆถึับะลึ ึั พวเธอเินที่ฟุบาท ยัไม่ไ้เาไปในัวมหาวิทยาลัยริๆ แ่เพียแ่เินอยู่รอบนอ็สวยหรูหรานานี้แล้ว ้าในไม่้อพูถึ สอ้าทาอทาเินเป็นเหมือนร้านเล็ๆอยู่เ็มสอ้าทาไปหม มีทั้ร้านเสื้อผ้า รอเท้า ร้านาแฟ ร้านนม ร้านน้ำหอม ร้านอาหาร บลาๆๆๆ เหมือนไม่ใ่มหาวิทยาลัย เหมือนมาเินอปปิ้ะมาว่า
“ป๊า ามแท้เหล่า”ยุนอาเอยพูึ้น พลาสำรว ัวมหาวิทยาลัยไปเรื่อยๆ เยมอแบบผ่านๆ้านอ ไม่นึว่าเ้ามาในมหาวิทยาลัยแล้ว ะสวย หรูหรานานี้
“สาบานว่านี้เป็นมหาวิทยาลัยอ่ะ”ยูริเอย
“มหาวิทยาลัยหรือ วัว่ะเนี่ย เหมือนัวเอเินอยู่ในปราสาทเ้าหิอ่ะ”แทยอนเอยึ้น
“๊ายยยย แทยอน นิสัยห้าวๆแบบเธอนี้ ิถึปราสาทเ้าหิเลยหรอ”ยูริที่เินอยู่้าๆแทยอนเอยแวึ้น
“ทำไม ถึันะห้าวและแมนมา แ่ัน็อบูบาร์บี้ นะ อบอ”แทยอนทำเสียลๆ ล้อเลียน เล่นเอา ทั้ 4 นที่ฟัอยู่ถึับ หลุำ >///<
“เออ ะเล่าให้ฟั เมื่อวัน่อน ันเห็นแทยอนหาอะไรบาอย่าอยู่ ันเลยเาไปถามแทยอนว่าหาอะไร แทยอนบอว่า หาแผ่นหนัอยู่ เรื่อโประ้วย ันเลยถามว่าเรื่ออะไร ใ่เรื่อ2012 วันสิ้นโลหรือเปล่า เพราะันิว่า แทยอนอบหนัแบบนี้ แ่เธอลับส่ายหัว แล้วบอันว่า อลิ อิน วันเิร์แลน์ าหา 555 นาทีนั้นันลไปำอับพื้นเลย 55 นึแล้วยัำอยู่เลย”ยุนอาเอยพูไป พลาหัวเราะอบใยให่
“หนิ ยัยยุนอา แนินทาันระยะเผานเลยนะ”แทยอนมอแบบำเลือๆ
“ทีหลัถ้าเอพว บาร์บี้ โเรมอน หรือพวหนัรัโรแมนิ ไม่้อสสัยว่าเป็นอใร ให้นึไปเลยว่าอยัยแท”อฮยอนเอยพลาหัวเราะอบใ อย่าอารม์ี
“เอาหละพวเธอ”เสียหิสาววัยลานเอยึ้น ััหว่ะารสนทนา ทำเอาทั้ 4 สาวที่หัวเราะล่า เียบริบ
“ันะพาพวเธอไปรอุนัศึษา”หิสาววัยลานเอยบอ ่อนะผลัประูเาไป ร้าน้าในมีแ่พวุเสื้อผ้านัเรียนหิ
“สวัสี่ะุหิ”เสียเ้าอร้านเอยทัทายผู้มาเยือนที่แสนุ้นเย และ เารพ
“่วยวััวแล้ว็ัุให้เ็พวนี้้วยนะ นละ 5 ุ รวมุพละ้วย”สิ้นเสียำสั่อสาววัยลาน เหล่าพนัานในร้าน็รูันเ้ามาหาหิสาวทั้4น พร้อมอุปร์วัุ
เวลาผ่านไปไม่นานเินรอ พนัาน็วัุเสร็ หิสาวทั้ 4 น ยิ้มให้ ่อนะ อบุพนัานเหล่านั้น พวเา็ยิ้มอบเ่นัน
“เี๋ยวทาเราะสุ่ไปให้นะ่ะ ามที่อยู่ และื่ออพวุ ประมา พรุ่นี้อนเย็น่ะ”เ้าอร้านเอยบอ ่อนะยิ้มให้สาวๆ หิสาววัยลานเินออาร้านไป ึทำให้หิสาวทั้ 4 นรีบเินามไป แ่็ไม่ลืมที่ะลาเ้าอร้าน
“มารยาทีันะ่ะ ูไม่เหมือนพวไฮโในมหาวิทยาลัยนี้เลย”เสียพนัานในร้านเอยพูึ้น
“พวเธอือนทีุ่หิเลือให้ไ้มาเรียนมหาวิทยาลัยนี้ ันว่าุหิมอเห็นอะไรบาอย่าในัวพวเธอ”เ้าอร้านเอยอบลูน้อ เ้าอร้านนนี้ ไ้มาเปิร้านัุนัศึษาที่นี้เือบๆ 20 ปีแล้ว ถือว่าเป็นนเ่าแ่พอวร ไม่แปลที่เธอะรู้เรื่อราว่าๆในมหาวิทยาลัยพอสมวร
อพาร์ทเม้น อสาวๆ
“อร๊ายยยยยยยย อั๊ยยะ ในที่สุ ัน็ไ้เป็นนัศึษาในมหาวิทยาลัยแห่นี้”ยูริอออาารเพ้อฝันอีรอบ
“ันว่าเารับเรา่ายไป”แทยอนุประเ็สสัยนแร ่ายริๆนั้นแหละ สสัยนะเนี่ย
“ันว่ามันแปลที่ไม่มีใรมาสมัรเลยนอาพวเรา”อฮยอนเสริมอีน
“แ่ันว่า อย่าไปิมา เรามาลอันีว่า”
เย่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ( ^_ ^ )
อนหน้าะแ่ให้ยาวว่านี้่ะ อนนี้สาวๆออ่อน
เป็นที่มาที่ไป ว่าทำไมสาวๆถึไ้ไปอยู่ที่มหาลัยแห่นั้น
อำลัใหน่อยนะ่ะ แล้วเอันอน่อไป
:) Shalunla
ความคิดเห็น