คลังนิยาย

ลำดับตอนที่ #25 : นินทิชา พุทธิพิริยากร

ใบสมัคร

ข้อมูลภายนอกเกม

ชื่อ: นินทิชา พุทธิพิริยากร

ชื่อเล่น: ชา

เพศ: หญิง

อายุ: 18 ปี

สนใจในเพศ: ชาย – หากเป็นผู้ชายธรรมดาที่ไม่ค่อยรู้จักหรือสนิทชิดเชื้อ ก็จะแนะนำตัวด้วยใบหน้าที่ขึ้นสีเล็กน้อย หากเป็นผู้ชายที่ตรงสเปก (แต่ไม่สนิทชิดเชื้อกันมาก) หน้าอาจจะแดงก่ำ ไม่พูดไม่จา ถึงพูดก็จะพูดตะกุกตะกักจับความไม่ได้จนกระทั่งสนิทชิดเชื้อในระดับหนึ่งอาการนี้จึงหายไป (แต่ก็ยังมีมาให้เห็นเป็นพักๆ)

อาชีพ: ผู้ป่วย

ความถนัดหรืองานอดิเรก :

ความถนัด – งานบ้านงานเรือน เย็บปักถักร้อย วาดรูป การวิเคราะห์ (สามารถแยกแยะเพศของฝ่ายตรงข้ามได้อย่างง่ายดายต่อให้อีกฝ่ายจะเป็นชายหน้าหวานราวกับนางฟ้าหรือหญิงสาวหน้าตาหล่อยิ่งกว่าเทพบุตรก็ตาม)

งานอดิเรก – ทำงานบ้านงานเรือน วาดรูปหรือทำงานฝีมือจากนั้นส่งขายเป็นรายได้เสริม อ่านหนังสือในห้องทำงานของพ่อ

เชื้อชาติ: ไทย/เยอรมัน

ลักษณะทั่วไป : ชาเป็นสาวน้อยรูปร่างเล็กและผอมบางประหนึ่งดอกไม้ที่น่ากลัวว่าหากสัมผัสอาจจะบอบช้ำโดยง่าย เธอมีเรือนผมสีทองคำยาวประบ่า มันมักจะถูกปล่อยแต่ในบางครั้งก็มัดด้วยริบบิ้นขาวเอียงต่ำ ดวงตาสีฟ้าอ่อน ชอบแต่งตัวด้วยกระโปรงสีสว่างๆ (ขาว ชมพู ฟ้าอ่อน ฟ้าซีด) กับรองเท้าสานแบบรัดส้น มักจะปรากฏตัวแถวบ้านในกลางดึกเท่านั้น

นิสัย: ด้วยความที่ไม่เคยออกจากบ้าน ไม่เคยเผชิญกับโลกภายนอกทำให้เป็นชานั้นเป็นสาวน้อยแสนไร้เดียงสาผู้อ่อนต่อโลก และมองโลกในแง่ดีแบบสุดๆ แต่โดยร่วมแล้วชานั้นเป็นคนร่าเริงแจ่มใส ยิ้มง่าย ยิ้มเก่ง อีกทั้งยิ้มสวยด้วย หัวอ่อน หลอกง่ายมาแต่ในขณะเดียวก็สามารถสนิทกับคนอื่นได้ง่ายเช่นเดียวกัน ชาไม่เคยโกรธผู้ที่หลอกเธอเลยแม้แต่น้อยโดยเธอให้เหตุผลไปว่า “พวกเขาอาจไม่ได้ตั้งใจทำก็ได้นะคะ” หรือ “บางทีเขาอาจโดนสั่งมานะคะ” ทำให้เพื่อนๆมักจะเอือมระอากับจุดนี้บ่อยๆ ชอบออกโรงปกป้องคนอื่นเรียกได้ว่าเป็นแม่พระโดยแท้จริงเลยทีเดียว เพราะเป็นคนสุภาพเรียบร้อยจึงด่าคนไม่เป็น ต่อให้เหลืออดแล้วจริงๆ ตัวเองก็จะพูดว่า “บ้า” ทั้งน้ำตา มักจะคอยเป็นตัวกลางคอยไกล่เกลี่ยความขัดแย้งอยู่บ่อยครั้ง รักความยุติธรรมแบบสุดๆ หากตัวเองไม่ผิดจะเถียงทันที หากถียงไม่ได้ก็จะร้องไห้แล้ววิ่งหนีทุกครั้ง แอบดื้อรั้นในบางครั้ง เนื่องจากปกติมักทำอะไรคนเดียว เลยติดเป็นนิสัยมักทำอะไรไม่บอกไม่กล่าวจนคนอื่นเป็นห่วงอยู่บ่อยครั้ง ขี้สงสารและใจอ่อนมาก หากเจอสัตว์บาดเจ็บจะเข้าไปช่วย เข้าไปรักษาทันที ต่อให้นั่นเป็นสัตว์ร้ายที่อาจมาแว้งกัดเธอในภายหลังก็ตาม เอาเป็นว่าโดยรวมถือว่าดีมากเลยแล้วกัน คิดถึงแต่คนอื่นไม่เคยคิดถึงตัวเองเลย มีแต่ให้ ไม่มีรับ แต่ดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะแอบเก็บกดไม่ใช่น้อยนะ...

ประวัติ: ชาเป็นบุตรสาวคนสุดท้องของครอบครัว พุทธิพิริยากร ครอบครัวที่ถูกขนานนามว่า อัจฉริยะ พ่อของเธอเป็นนักวิทยาศาสตร์และเป็นนักวิจัยที่ได้รับรางวัลโนเบลมาแล้วหลายสาขา แม่ของเธอนั้นก็เป็นนักร้องนักแสดงผู้ได้รับฉายาว่า หน้ากากพันหน้า (ปัจจุบันอยู่ในโรงพยาบาลเพราะโรคร้ายที่รุมเร้า) พี่ชายของเธอนั้นเป็นแพทย์และนักวิจัยที่อายุน้อยที่สุดก็ว่าได้ ส่วนชาเป็นเพียงเด็กสาวธรรมดาที่ออกจะเคราะห์ร้ายไปสักหน่อย เพราะเธอเกิดมาเป็นโรคแพ้แสงอาทิตย์อย่างรุนแรง ทำให้โดนทั้งครอบครัวสั่งห้ามไม่ให้ออกไปนอกบ้าน ถึงออกไปได้แต่ก็ต้องไปตอนกลางคืนเท่านั้นและต้องมีคนในครอบครัวไปตามคุม

สิ่งที่ชอบ :

เกม – เพราะมันเป็นสิ่งแรกที่ทำให้ชาสามารถวิ่งเล่นไปได้ทั่วท่ามกลางแสงแดดแรงจ้า

สัตว์ในเทพนิยายทั้งหน้าตาแปลกประหลาดหรืองดงามก็ตาม – ชาต้องการที่จะรู้ว่าสัตว์เหล่านี้หรือคนเหล่านี้มีชีวิตอยู่ได้ยังไง กินอะไรเป็นอาหาร เป็นศัตรูหรือมิตรกับใครหรือเปล่า? อันเนื่องมาจากหนังสือเล่มแรกที่ชาเปิดอ่านนั้นเป็นนิยายแฟนตาซีมีเรื่องราวเกี่ยวกับการหลุดไปอยู่ในโลกแฟนตาซีของตัวเอก

สิ่งที่เกลียด:

ความตาย, การพังทลาย – มันเป็นเรื่องน่าเศร้าที่ชาไม่อยากให้มันเกิดขึ้นเลย แม้จะรู้อยู่แก่ว่าคนเรานั้นมีเกิด แก่ เจ็บ และตายจากไปโดยทึ้งคนเบื้องหลังเอาไว้

การนำเธอไปเปรียบเทียบกับพี่ – ทำร้ายร่างกายอีกฝ่ายด้วยสิ่งของที่อยู่ข้างตัว ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แล้วกล่าวขึ้นมาว่า “ชาไม่ใช่พี่สักหน่อย... หากอยากให้ชาเป็นเหมือนพี่ ก็ตามพี่ชามาสิ” แล้วก็วิ่งหนีไป อาจกลับมาหรือไม่กลับมาก็ได้... (ขึ้นอยู่กับความสนิทสนม)

คนที่ชอบดูถูกผู้อื่นหรือพวกแบ่งแยกชนชั้น – ทำหน้าขึงขังด้วยความไม่พอใจ หากอีกฝ่ายยังไม่หยุดพูดหรือดูถูก เธอจะเดินเข้าไปต่อว่าทันที เพราะชานั้นเติบโตขึ้นมาโดยคำแม่สอนว่า “ทุกคนล้วนเท่าเทียมกันไม่ว่าหญิงหรือชาย” (แม่ของชาเป็นเด็กยากจนเติบโตขึ้นมาในสังคมที่เต็มไปด้วยการแบ่งแยกชนชั้น)

สิ่งที่กลัว :

คนโกรธหรือเกลียด – ทำหน้าตาเศร้าๆเหมือนจะร้องไห้ จะเดินเข้าไปถามทันทีว่า "โกรธอะไรชาเหรอคะ? ชาทำอะไรผิด? ชาขอโทษนะคะ..."

ข้อมูลในเกม

ชื่อตัวละคร: นิชา

สถานะภาพ: ผู้เล่น

ฉายา: นักบวชเกศาทอง , ฝันร้ายจากรัตติกาล

เลเวล: 100 (มานานแล้ว โดยไม่คิดจะไปทำภารกิจเลื่อนยศ)

ระดับยศ : ขุนพล

อาชีพ: แม่มดเทา (ที่มักจะโดนเข้าใจผิด คิดว่าเป็นนักบวชเสมอ...)

สกิล:

Healing – ฟื้นฟู่สภาพร่างกายตนเองโดยอัตโนมัติทุกๆสิบวินาทีตามระดับ (ปัจจุบัน 1,000 ครั้งต่อสิบวินาที) เสียพลังเวทย์ไป 10 หน่วยต่อการใช้ครั้งหนึ่ง ดีเลย์ 10 วินาที (ไม่สามารถใช้ทักษะนี้กับเพื่อนร่วมทีมได้)

ดวงตาแห่งสัจธรรม – สามารถมองเห็นความจริงหรือสิ่งที่ถูกซ่อนเอาไว้ภายใต้เวทย์มนตร์คาถาชั้นสูงหรือกลาง (ประเภทติดตัว)

หมู่เทพรักษา  – เพิ่มเลือดและมานาภายในปาร์ตี้ ครั้งละ 50,000 หน่วยต่อการร่ายครั้งหนึ่ง โดยเสียค่าพลังเวทย์ 5,000 หน่วยต่อการใช้ครั้งหนึ่ง ดีเลย์ 2 วินาที

อาภรณ์คุ้มกาย – เพิ่มการป้องกันทางกายภาพและเวทย์มนตร์ขึ้น 53% ใช้ได้นานหนึ่งชั่วโมง เสียพลังเวทย์ 5,000 หน่วยต่อการใช้ครั้งหนึ่ง ดีเลย์ 30 นาที

คำอวยพรจากสวรรค์ – เพิ่มการโจมตีทางกายภาพและเวทย์มนตร์ขึ้น 45%  ใช้ได้นานหนึ่งชั่วโมง เสียพลังเวทย์ 1,000 ต่อการใช้หนึ่งครั้ง ดีเลย์ 30 นาที

บทเพลงจากสรวงสวรรค์ – ยกเลิกสถานะผิดปกติทุกอย่าง เสียพลังเวทย์ 400 ต่อการร่ายหนึ่งครั้ง ดีเลย์ 10 นาที

ชำระล้าง – ยกเลิกสถานะคำสาประดับกลางและต่ำ เสียพลังเวทย์จำนวน 2,000 หน่วยต่อการร่ายหนึ่งครั้ง ดีเลย์ 15 นาที

คืนวิญญาณ – ชุบชีวิตเป้าหมายที่กำหนด (จะเป็นผู้เล่นด้วยกัน AI หรือสัตว์เลี้ยงก็ตาม) เสียพลังเวทย์ 100,000 หน่วยต่อการใช้หนึ่งครั้ง ดีเลย์ 6 ชั่วโมง

ผู้เป็นมิตร – ลดความดุร้ายของมอนเตอร์ลง คืนสติให้มอนเตอร์ที่กำลังบ้าคลั่ง

เจตภูต – เปลี่ยนร่างกายเป็นผ้า (สีนั้นขึ้นอยู่กับผ้าคลุมหรือชุดที่สวมใส่ แต่นิสามักจะสวมชุดสีดำมันเลยกลายเป็นสีดำ) เมื่ออยู่ในร่างนี้ ศัตรูไม่สามารถโจมตีโดนได้นอกจากผู้มีอาชีพหมอผีเท่านั้น ในขณะเดียวกันเราก็ไม่สามารถโจมตีอีกฝ่ายได้เช่นกัน ไม่เสียพลังเวทย์และไม่มีดีเลย์ (ชาใช้มากในการหลบหนีเพราะมันเคลื่อนไหวเร็วและศัตรูตามจับไม่ได้)

เวทย์แห่งความมืด (ถูกรวมจนเหลือเพียงแค่บทเดียวด้วยความขี้เกียจแท้ๆ) –สามารถควบคุมความมืดได้อย่างอิสระ ไม่ว่าจะใช้เงาตรึงร่างฝ่ายศัตรู เป็นเกราะป้องกันจากการโจมตีของฝ่ายตรงข้าม หรือสร้างอาวุธจากความมืด ไม่สามารถตัดร่างเนื้อได้แต่สามารถตัดเงาได้ด้วยกันเองได้ (ก็คือตายเหมือนกันนั่นแหละ...) หรือใช้ซ่อนตัวในเงาแล้วเคลื่อนไปมาภายในนั้น ปกติใช้อยู่ตลอดเวลา จะคลายเมื่อไอ้ตัวที่ซ่อนอยู่ในเงามันสลบหรือตายเท่านั้น (เป็นเวทย์ที่เหมาะมากสำหรับนักฆ่า หรือลอบสังหาร แต่น่าเสียดายที่มาตกอยู่ในมือของชาที่ใช้เฉพาะป้องกันร่างกายเท่านั้น)

ทักษะล่างนี้ใช้เมื่อยามจำเป็นจริงๆ แต่อยากให้รู้ไว้ว่ามันมีอยู่

ผู้วายชนม์อธิฐาน – เพิ่มพลังป้องกันทางกายภาพและป้องกันเวทย์ขึ้น 65% เสียพลังเวทย์ 1,250 ต่อการร่ายหนึ่งครั้ง ดีเลย์ 20 นาที

คำสาปวิญญาณมนุษย์กลืนกิน – ทำให้เป้าหมายที่เลือกไว้ติดคำสาปร้ายแรง เลือดจะลด 10,000 หน่วย/วินาที ต่อให้ตายไปแล้วเกิดใหม่อีกครั้งก็ยังติดสถานนี้อยู่ ไม่สามารถหายได้จากทักษะของนักบวชหรือบาทหลวง ต้องให้หมอผีรักษาให้เท่านั้น (ดีไม่ดีหมอผีรักษาไม่ได้อีกต่างหาก) เสียพลังเวทย์ 1,000 หน่วยต่อการร่ายหนึ่งครั้ง ดีเลย์ 1 ชั่วโมง

ดาบฆ่าวิญญาณ – ยกเลิกสถานะคำสาปเกี่ยวกับวิญญาณระดับสูงทุกชนิด เสียพลังเวทย์ 15,000 ต่อการร่ายหนึ่งครั้ง ดีเลย์ 30 นาที

แวมไพร์ – ดูดเลือดฝ่ายตรงข้ามฟื้น HP ตนเอง เสียพลังเวทย์ 10 หน่วย ต่อการร่ายหนึ่งครั้ง ไม่มีดีเลย์

โล่ผนึกวิญญาณ – เพิ่มการป้องกันทางกายภาพและเวทย์มนตร์ให้แก่ตนเอง อยู่ได้นาน 2 ชั่วโมง เสียพลังเวทย์ 1,500 ต่อการร่ายหนึ่งหน ดีเลย์ 10 นาที

พันธะสัญญาคนบาป – สามารถอัญเชิญปีศาจที่ลงนามในพันธะสัญญาขึ้นมาร่วมต่อสู้ได้ เสยพลังเวทย์ 150,000 ต่อการเรียกปีศาจหนึ่งตน ดีเลย์ 30 วัน

ปีศาจอธิฐาน – ฟื้นฟู่ HP และ MP ให้แก่เพื่อนร่วมทีม ครั้งละ 65,000 – 80,000 เสียพลังเวทย์ 5,000 ต่อการเรียกใช้หนึ่งครั้ง ดีเลย์สามสิบนาที

เวทย์รวมคำสาป – (คำสาปหลายบทที่ชารวมมาไว้บทเดียวเพราะมันเยอะจัดและเธอขี้เกียจร่ายทีละบท) ทำให้เป้าหมายนั้นตาบอด เป็นใบ้ ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้และติดสถานะโคม่า เลือดจะลดลง 5,000 หน่วย/วินาที ดีเลย์ 3 ชั่วโมง คำสาปนี้จะหายไปต่อเมื่อได้รับการรักษาจากอาชีพบาทหลวง

อาวุธที่ถนัด: คนปกติมักคิดว่าไม้เท้าทำมาจากไม้เนื้อขาวที่หายาก บริเวณหัวของไม้เท้านั้นถูกฝังด้วยอัญมณีสองสีสองชนิดอย่างเพชรและเพชรดำ นั่นคืออาวุธของชา แต่น้อยคนนักจะรู้ว่าเจ้าแหวนสีเงินเรียบๆที่ชาสวมใส่อยู่ต่างหากคือคทาที่ใช้ร่ายคาถาที่แท้จริง

ประวัติภายในเกม: ชาเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางในฐานะ นักบวชผมทองผู้สามารถฮิลได้หนละ 50,000 และ ฝันร้ายจากความมืด ฉายาแรกนั้นได้รับมาจากการที่เธอนั้นเที่ยวไปฮิลเลือดให้ผู้อื่น (ชาเพิ่มระดับโดยการฮิล ยิ่งฮิลเยอะเท่าไร ระดับของเธอยิ่งเพิ่มขึ้นเท่านั้น) ส่วนฉายาที่สองชาได้รับมาจากการครอบครองไนท์แมร์มอนเตอร์ระดับสูงที่อยู่รูปของลูกสุนัขสีดำตาแดง ซึ่งโดยปกติแล้วนั้นไนท์จะอาศัยอยู่ในเงาของชาและคอยปกป้องชาจากภายในนั้น จะออกมาต่อเมื่อชาพ้นภัย (มาสำรวจว่าชาเป็นอะไรหรือเปล่า?) หรือชาเรียกเท่านั้น ผู้เล่นมากมายตามล่าชา หนึ่งคือต้องการไนท์แมร์ที่อยู่ในความดูแลของชา และต้องการตัวชาเพื่อหาผลประโยชน์ เพราะถูกไล่ล่าชาจึงไม่ค่อยเข้าเมืองเท่าไรนอกจากจำเป็นจริงๆฟากจำเป็นต้องพักจริงๆเธอก็จะอาศัยอยู่แต่ในป่าแต่บางครั้งก็ออกมาช่วยฮิลให้ผู้เล่นที่เก็บระดับอยู่ (พยายามอย่างที่สุดจะไม่ให้อีกฝ่ายรู้ตัว) ปัจจุบันพักอยู่ในฟรีกัส คาดว่าเป้าหมายต่อไปคือลิกน่า

ประวัติการเข้าเกม : ชาที่กำลังเศร้าเพราะอาการของคุณแม่นั้นทรุดหนัก ขนาดพี่ชายของเธอบอกไว้เลยว่าให้ทำใจไว้ เพราะแม่คงอยู่ได้อีกไม่นาน พี่ที่ทนไม่ได้กับอาการซึมเศร้าของน้องสาวจึงได้แนะนำเกมนี้โดยหวังว่าจะทำให้น้องสาวดีขึ้นมาได้บ้าง ซึ่งมันก็ดีขึ้นจริงๆ ในตอนนี้ชามีเรื่องราวแปลกๆไปเล่าให้แม่ฟังแล้ว

เพิ่มเติมตัวละคร:

- ชาติดนิสัยชอบเรียกสัตว์อสูรและมอนเตอร์ว่า “เขา/เธอ” แม้ว่าจริงๆแล้วเธอนั้นจะแยกมอนเตอร์ตรงหน้าไม่ออกก็ตามว่าชายหรือหญิง...

- ชาจะมีหนังสือติดตัวอยู่เล่มหนึ่ง มันคือกริมัวร์หรือคัมภีร์เวทย์มนตร์ประจำตัวแม่มดพ่อมด ภายในจดคาถามากมาย ซึ่งคนอื่นนอกจากชาไม่สามารถเปิดได้ นอกจากเอาไว้จดคาถาหรืออักขระโบราณแล้วนั้น กริมัวร์นี้ชายังเอาไว้จดข้อมูลของแต่ละเผ่าพันธุ์ที่ชาเคยพบเจออีกด้วย

- ชาเคยพยายามเข้าไปในแดนเอล์ฟ แต่พอถึงเสาศิลาดูดพลังเวทย์จู่ๆเธอก็อ่อนแรงและเป็นไข้ ทำให้การเดินทางนั้นต้องล้มเลิกไป

- ชามีครอบครัวขนาดเล็กทั้งหมดสี่คน รวมเธอเป็นห้าประกอบด้วยไนท์แมร์ชื่อ ไนท์ เป็นพี่ชายคนโต นักรบมังกรจอมซึน เดร็ค เป็นพี่ชายคนรอง เจ้าปีศาจจอมเจ้าเล่ห์ อาซาเซล เป็นน้องชายคนเล็ก หมาป่าหิมะผู้ปราดเปรียว เอนิล เป็นพ่อ ส่วนชาเป็นแม่ (แม้จะบอกว่าเป็นแม่ แต่คนในครอบครัวกลับคิดว่าเธอเป็นน้องเล็กสุดเสียมากกว่า)

- พี่ชายของชาเน้นยำนักหนาว่าเมื่อเข้ามาให้ติดต่อเขาทันที แต่ดูเหมือนว่าชาจะลืมไปเสียสนิท ปัจจุบันได้ข่าวว่าน้องสาวนั้นเดินทางทั่วทั้งทวีป แต่มีทีเดียวที่ยังไม่ปรากฏตัวคือลิกน่า เจ้าตัวเลยไปรอที่นั่นโดยหวังว่าจะพบน้องสาว
               ***กริมัวร์เป็นไอเท็มพื้นฐานสำหรับแม่มดคะ โดยพ่อมดแม่มดส่วนมากจะได้รับมาจาก NPC เปลี่ยนอาชีพ แต่สภาพของมันแย่แบบสุดๆ เลยทำให้คนส่วนมากนั้นทึ้งมันทันทีเมื่อได้รับ (เพราะมันไม่เพิ่มคามสามารถใดๆนอกเสียจากเอาไว้จดเท่านั้น) ส่วนชาผู้หมดทุนไปกับการทะเลาะของทั้งสี่หน่อ (ถือได้ว่าเป็นครั้งแรกที่เอนิลอารมณ์เสีย) เลยรับมาอย่างยินดีสุดๆเพราะจะได้ไม่ต้องเปลืองเงินไปสั่งซื้อ

***อาชีพพ่อมดแม่มดมีเพียงแค่สี่คนเท่านั้น (ขาวสอง ดำสอง) หากรวมชาเข้าไปด้วยก็กลายเป็นห้า และชาเป็นผู้เล่นคนแรกที่ได้เป็นแม่มดเทา ดูเหมือนว่า NPC ที่ให้อาชีพเธอจะปลาบปลื้มเป็นอย่างมากเลยทีเดียว...

เพิ่มเติมอื่นๆ:

ไนท์ –เป็นพี่ใหญ่สุดแต่กลับมีนิสัยเด็กสุด ชอบทะเลาะกับอาซาเซลเป็นกิจวัตรประจำวัน แม้จะโดนชาปราม แต่ทั้งสองก็มักจะมีมวยหลังเวทีทุกครั้งเมื่อพ้นสายตาของชา (แค่ชาหันหลังก็เล่นกันแล้ว!!) คอยคุ้มกันชา แต่ในบางครั้งก็ร่วมอาซาเซลโจมตีด้วยเวทย์เช่นกัน แม้จะทะเลาะกันบ่อยแต่หากเป็นเรื่องของชาจะสามัคคีกันอย่างมากเลยทีเดียว

*ปกตินั้นจะอยู่ในเงาของชา แต่ในบางครั้งก็ออกมาอยู่ในรูปของลูกสุนัขหากชาต้องการ แต่เมื่อวางมวยกับอาซาเซลจะเปลี่ยนเป็นคน (ดั่งในรูป)

*ชาพบเจอกับไนท์ในเมืองไดเวส ในสภาพของลูกสุนัขที่บาดเจ็บและหิวโหย เธอเลยรักษาและให้อาหารอีกฝ่าย ให้อาหารทานทุกวันจนอีกฝ่ายตามติดเธอ และสุดท้ายยื่นคำขอเป็นติดตามแม้ว่าหญิงสาวจะพูดโน้มน้าวยังไงเขาก็ยืนยันคำเดิมจนชาเป็นฝ่ายถอดใจแล้วยอมแพ้เอง

เดร็ค – อดีตหนึ่งในสามสุดยอดนักรบมังกร เป็นพี่ชายคนรองที่ปากไม่ค่อยตรงกับใจนัก เวลาโกหกหรือแก้ตัวหน้าตามักจะแดงก่ำ เป็นฝ่ายกองหน้าในการโจมตี การโจมตีของเดร็ครุนแรงและแม่นยำอย่างมาก เพียงตวัดดาบแค่หนเดียว ฝ่ายตรงข้ามก็คอขาดแล้ว

*ปกติอยู่ในรูปของมนุษย์ (ดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะหงุดหงิดไม่ใช่น้อยเลยทีเดียวที่ต้องมาอยู่ในรูปลักษณ์ของเผ่าพันธุ์ที่เคยทำร้ายตนเอง ในขณะเดียวกันก็ช่วยเขาด้วยเอาไว้เช่นกัน...) แต่หากไม่ได้อยู่เมือง ชาจะอนุญาตให้อีกฝ่ายกลายเป็นมังกรขนาดเล็ก (ร่างจริงตัวค่อนข้างใหญ่)

*ชาพบกับเดร็คที่เมืองฟรีกัส เจ้าตัวบาดเจ็บสาหัสเพราะถูกโจมตีจากเหล่าบรรดาผู้เล่น นี่ถือได้ว่าเป็นครั้งแรกที่ชาได้เผชิญหน้ากับความโหดร้ายของมนุษย์ เธอช่วยรักษาอีกฝ่าย และบอกให้เขากลับเข้าไปในแดนมังกร แต่เดร็คดื้อรั้นมากพอที่ทำให้ชายอมแพ้และตอบตกลงให้อีกฝ่ายกลายมาเป็นคู่หู

อาซาเซล – ปีศาจ น้องชายคนเล็กผู้มักจะวางมวยกับพี่ชายคนโตเสมอ ปากคอเลาะร้ายอีกทั้งยังเจ้าเล่ห์เพอุบาย จึงไม่ค่อยแปลกใจเท่าไรว่าทำไมชายหนุ่มเป็นคนชนะตลอดในการประลอง (ชามารู้ทีหลังว่าอีกฝ่ายเป็นเทวดาตกสวรรค์) เป็นฝ่ายวางแผนและกองกลาง โจมตีด้วยเวทย์มนตร์

*หากในเมือง จะอยู่ในรูปของมนุษย์เพศชายผมดำสวมแว่น (ใส่เสื้อตามที่เห็นในรูป) ค่อนข้างมีชื่อเสียงจากรูปร่างหน้าตาภายนอกและความสามารถที่เทียบเท่ากับจอมขมังเวทย์ หากอยู่นอกเมืองจะกลับคืนรูปร่างเดิม

*ถือได้ว่าเป็นเรื่องบังเอิญสุดๆที่ชาเจอกับอาซาเซลในเมืองลิกน่า ในสภาพบาดเจ็บสาหัสจากการถูกเนรเทศออกจากดินแดนลอยฟ้า ชาที่รู้ตัวว่าไม่อาจเข้าลิกน่าได้เลยตัดสินใจที่รักษาให้อีกฝ่าย แต่ปีกสีขาวข้างหนึ่งกลับหลุดหายไป ส่วนอีกข้างก็จะหลุดแหล่มิหลุดแหล่ พอติดประกอบรอให้มันเชื่อมต่อกันกลับกลายเป็นว่ามันเน่าเสียนี่ ชาจึงตัดสินใจตัดปีกอีกฝ่ายทึ้งทั้งน้ำตา (นี่เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่อาซาเซลร้องไห้กอดชา ชายหนุ่มบอกว่าเจ็บกายยังไม่เท่าเจ็บใจ... จากประโยคจึงคาดการณ์ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจ้าตัวก่อนถูกเนรเทศอย่างแน่นอน) พอสองสามอาทิตย์ต่อมา ปีกเริ่มงอกขึ้นมาใหม่ แต่ไม่ใช่คนนก ในครั้งนี้กลับเป็นปีกค้างคาวแทน อาซาเซลทดแทนบุญคุณในครั้งนี้ด้วยการขอติดตาม แน่นอนว่าชาปฏิเสธอีกเหมือนเดิม สุดท้ายก็แพ้ลูกอ้อนของชายหนุ่มตกลงยอมรับในที่สุด...

*อาซาเซลมีภารกิจติดตัวคือแก้ความเข้าใจผิดให้แก่เหล่าทวยเทพ ชาเคยพยายามที่จะสอบถามเรื่องนี้ แต่สุดท้ายก็โดนชายหนุ่มปัดหรือบ่ายเบี่ยง หลอกล่อด้วยอย่างอื่นจนหักเหความสนใจ ครั้งสุดท้ายอาซาเซลกล่าวไว้ว่า "เมื่อถึงเวลา ข้าจะเล่าให้เจ้าฟังเอง..."

เอนิล – รัชทายาทหมาป่าหิมะ ผู้เบื่อหน่ายจึงสละราชสมบัติแล้วออกเดินทางไปทั่วทั้งทวีปและสุดท้ายมาพบกับชาจึงตัดสินใจติดตามหญิงสาว มีนิสัยที่ค่อนข้างเย็นชาแต่แอบอ่อนโยน มักเป็นที่นอนจำเป็นให้ชาบ่อยๆ ในบรรดาครอบครัวนี้ดูเหมือนว่าเอนิลนี่แหละจะดูเป็นผู้ใหญ่สุด (ทั้งที่อายุน้อยสุดแท้ๆ) เป็นฝ่ายก่อกวนและค่อยเก็บมอนเตอร์ที่หลุดออกมาจากเดร็คและอาซาเซล (ซึ่งน้อยครั้งมาก)

*ส่วนมากจะอยู่ในรูปลักษณ์ของชายหนุ่มผมขาวยาวสลวย ดวงตาสีขี้เถาที่ให้ความรู้สึกเย็นชาและดูเศร้าหน่อยๆ สวมใส่ชุดสีขาว แลดูสง่างามราวกับเจ้าชาย (ก็เป็นเจ้าชายนี่หว่า...) แม้จะอยู่ในป่า เขาก็ไม่เคยคิดจะกลับร่างเป็นหมาป่าจนเมื่อถึงกลางคืนจึงคืนร่างเดิมและกลายเป็นที่นอนให้ชา... ตอนเช้าตื่นขึ้นมาก็เป็นมนุษย์เช่นเดิม

*ชาเจอเอนิลมาหลายครั้งแล้วตั้งแต่ที่เมืองไดเวส ฟรีกัส และลิกน่า เธอได้เพียงแต่มองอีกฝ่ายอย่างชื่นชมเท่านั้นผิดกับคนอื่นๆที่ต้องการเขามาเป็นเครื่องประดับบารมีด้วยรูปลักษณ์ที่งดงามและเย่อหยิ่งนั่นเอง ชาได้รับเอนิลมาเป็นหนึ่งในผู้ติดตาม จากเหตุการณ์ที่คล้ายคลึงกับเดร็คแต่เกิดขึ้นชายป่าเมืองเทพิโด แต่ในครั้งนี้ชายหนุ่มดื้อรั้นยิ่งกว่านักรบมังกรหนุ่มเสียอีก ไม่ยอมให้ชารักษาอีกทั้งยังพยายามทำร้ายเธออีกด้วย จนผู้ติดตามทั้งหลายเกือบบังดาลโทสะสังหารเขาลงโชคดีที่ชาห้ามไว้ก่อน หญิงสาวจึงดูอีกฝ่ายจนเขาหลับแล้วรักษา เมื่อตื่นจึงกลับไปซ่อนที่เดิม (ระหว่างนั้นเหล่าบรรดาผู้ติดตามที่เหลือแก้เซ็งโดยการสังหารผู้เล่นเป็นเกมกีฬาเลยทีเดียว จนเกิดกระแสข่าวถึงมอนเตอร์ระดับสูงในเมืองเทพิโด) เธอทำแบบนี้นานหลายอาทิตย์จนเมื่อแน่ใจแล้วว่าอีกฝ่ายหายดีจึงจากไป แต่เอนิลกลับบอกให้เธอรับเขาเป็นหนึ่งในผู้ติดตามโดยให้เหตุผลว่า “ชีวิตนี้ข้าได้รับจากเจ้า เจ้าได้กลายเป็นจ้าวชีวิตของข้าแล้ว” ชาจะปฏิเสธแต่ด้วยคำขู่ที่ว่า “หากเจ้าไม่รับ ข้าจะฆ่าตัวตายเสีย” เธอเลยต้องรับ...

*ผ่านไปสักพักใหญ่ๆชาได้รับภารกิจของเอนิลคือ ทวงคืนราชบัลลังก์จากเสนาบดีผู้โลภมาก

อยากให้ตัวละครรับบทอะไร: เพื่อนของตัวเอก ซึ่งตัวเอกมักจะคิดว่าเธอเป็นน้องสาวมากกว่าเพื่อนหรือคนที่คอยให้คำแนะนำเหล่าตัวเอกก็ได้คะ และที่สำคัญน้องสาวของรุตค่า

อยากฝากอะไรถึงไรเตอร์บ้างมั้ย: ไม่มีคะ สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้ ^^