ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic SHINee MINKEY]Who R U??

    ลำดับตอนที่ #3 : Who R U?:2...100%

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.74K
      3
      27 ก.พ. 56

    Who R U??

    2



     
    "แล้วนายจะให้ฉันมาเป็นเมียนายทำไมเนี่ย??"

    คีย์ถามด้วยความหนักใจ ผมปวดหัวที่สุดเลย รู้งี้ไม่น่าไปนั่งกับมันตั้งแต่ทีแรกเลยเราTOT

    "ก็...แม่ฉันจะจับฉันแต่งงานอะ ฉันไม่อยากแต่ง ขอร้องละคีย์ ช่วยฉันหน่อยเถอะ"

    มินโฮบอกเหตุผลพร้อมกับทำหน้าตาอ้อนวอนสุดฤทธิ์ หวังให้คีย์ใจอ่อน

    "แล้วทำไมต้องเป็นฉัน!"

    "เพราะฉันคิดว่านายคือคนเดียวที่ทำได้ไง^^"

    "เฮ้อ~ก็ได้ นายจะให้ฉันทำอะไรก็เชิญ ชิ!!"
     
    คีย์เชิดหน้าใส่มินโฮแล้วรีบเดินเข้าห้องน้ำไป พอร่างบางหน้าสวยเข้าห้องน้ำไปแล้วร่างสูงก็เผยรอยยิ้มที่สุดแสนเจ้าเล่ห์ออกมา


    .
    .
    .
    ณ บ้านทรายทอง ของคุณชายกลางชเวมินโฮ=*=

    เอี้ยดดดดดดดดดดดดด ปัง!!!

    "เอ้า~ถึงแล้ว เชิญลงได้แล้วครับคุณภรรยา^^"

    มินโฮเดินมาเปิดประตูให้คีย์แล้วผายมือออก เหมือนคนรับใช้มาเปิดประตูให้เจ้านาย แต่คีย์ก็ยังคงนั่งหน้างออยู่ในรถไม่ไปไหน แถมยังหันหน้าไปทางอื่นไม่ยอมคุยกับมินโฮอีก

    "ชิ!!"

    "เป็นอะไรไปอีกละ?ถึงบ้านแล้วนะ ลงมาสิ นายจะนั่งอยู่ในนี้รึไง"

    คุณคนสวยของชเวมินโฮ นั่งหน้างออยู่อย่างนี้ รู้สึกใจไม่ดียังไงไม่รู้ สงสัยต้องใช้ไม้ตายซะแล้วละ

    "เฮ้ย!!นายจะทำอะไร"

    คีย์ร้องเสียงดัง เมื่อเห็นมินโฮก้มหน้าลงมาหา นายจะปล้ำฉันในรถเร๊อะ!!ไม่อายผีบ้านผีเรือนเลยรึไง

    "ฉันจะอุ้มนายเข้าบ้าน"

    มินโฮตอบเสียงเรียบแล้วตั้งท่าจะอุ้มคีย์ แต่คนสวยในรถนั้นห้ามไว้ก่อนทำให้
    มินโฮยิ้มอย่างพอใจ เหอๆๆในที่สุดก็ยอมเข้าบ้านสักทีสินะ

    คีย์ลงมาจากรถ แล้วทำเสียงฮึดฮัดขัดใจ ทำไมฉันต้องยอมช่วยคนอย่างนายด้วยนะ ไม่เข้าใจตัวเองจริงๆเลยโว้ย



    ภายในบ้าน

    "แม่ครับ!!"

    มินโฮวิ่งเข้ามาในบ้านพร้อมกับลากคีย์เข้ามาหาผู้เป็นแม่ที่นั่งส่องเครื่องเพชรอยูที่โซฟาในห้องรับแขก

    "อะไรกันลูกคนนี้..."

    ฮีชอลที่นั่งส่องเพชรอยู่สะดุ้งโหยง เพชรเกือบหลุดมือ แต่ดีที่รับไว้ทัน ไม่อย่างนั้นฮีชอลคงฆ่ามินโฮหมกส้วมแน่ ข้อหาทำให้เพชรอันมีค่าของแม่ตกพื้น=^=

    "แม่ครับ ผมมีเรื่องจะบอก^^"

    "มีอะไรก็ว่ามา เห็นไหม!!ว่าแม่กำลังดูแหวนที่จะใช้ในงานหมั้นของลูกอยู่"

    ฮีชอลวางเเหวนเพชรราคาแพงลงแล้วหันมาพูดกับลูกชายตัวดีของเขา

    "นี่แม่ยังไม่ล้มเลิกความตั้งใจที่จะให้ผมแต่งงานอยู่อีกหรอ??"

    "เรื่องอะไรฉันต้องเลิกความตั้งใจของฉันด้วยละ อนยูไม่ดีตรงไหนห๊า!!!"

    ฮีชอลทำเสียงโหดใส่มินโฮ เจ้าลูกคนนี้มันดื้อนัก คนที่ฉันหามาให้ก็ดีอยู่แล้วยังจะมาปฏิเสธอีกหรอ??

    "ผมไม่ได้รักพี่อนยูสักหน่อย"

    มินโฮพูดเสียงอ่อย ผมกับพี่อนยูเราเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆ เคยแก้ผ้าวิ่งรอบบ้านด้วยกัน แล้วอยู่ๆจะให้ผมกับพี่อนยูมาแต่งงานกันหรอ?? ผมไม่เอาด้วยหรอกนะT.T

    "อยู่ๆกันไปเดี๋ยวก็รักกันเองแหละน่า.."

    "แต่ผมมีเมียแล้ว!!นี่ไงเมียผม"

    มินโฮลากคีย์ที่ยืนแอบอยู่ด้านลังมินโฮออกมา คีย์ได้แต่ก้มหน้าก้มตาไม่พูดอะไร เหตุผลใหญ่ๆก็คือ...แม่ไอ้มินโฮโคตรน่ากลัวเลย><

    "แกว่ายังไงนะ!!"

    "คีย์คือเมียของผม!!"


    [KEY TALK]

    "คีย์คือเมียของผม!!"

    ไอ้บ้ามินโฮT.Tมันพาผมเข้าบ้านมัน แล้วบอกกับแม่คนสวยสุดโหดว่าผมคือ
    ภรรเมียสุดที่รัก ผมอยากจะบ้าตาย ใครก็ได้ช่วยผมที

    "แกกล้ามากนะไอ้ลูกเวร!!ไปมีอะไรกันตอนไหน บอกฉันมานะ"

    เมื่อคืน!! ผมกับมินโฮ xxx กันเมื่อคืนนี้(รึเปล่าวะ??)

    "เรารักกันมานานแล้ว แม่นั่นแหละที่ไม่รู้อะไรเลย><"

    แหวะ!อยากจะอ้วก ผมรักกับมันตอนไหนวะ? พึ่งรู้จักกันเมื่อวานนี้เองนะ
    โหยไอ้มินโฮ ไอ้ตอแหละ

    "คือ..ผมไม่..อุ๊บ!!" ก่อนที่ผมจะอธิบายอไรมินโฮก็เอามือเค็มๆของมันมาปิดปากผมไว้ เค็มเว้ยยย

    "ผมไม่แต่งงานกับพี่อนยูแน่ ผมรักคีย์ และคีย์ก็จะมาอยู่ที่นี่ด้วย!"
     
    มินโฮพูดแค่นี้ก็ลากผมขึ้นชั้นสองไปโดยทิ้งให้แม่สุดสวยจอมโหดนั่งอ้าปากค้างอยู่ตรงนั้น

    "ไอ้ลูกบ้า!!แกมันเหมือนพ่อของแกไม่มีผิดT.Tฉันจะเป็นลม"

    ผมได้ยินเสียงด่าของแม่ไอ้มินโฮดังไล่หลังเรามา ผมจะบาปไหมเนี่ย??ที่ทำให้ผู้ใหญ่ทุกข์ใจ แงTT.TT

    ณ ห้องของมินโฮ

    "มินโฮฉันไม่ช่วยนายแล้ว ฉันจะกลับบ้านT.T"

    เมื่อผมโดนมินโฮลากมาถึงห้องแล้วผมก็มีแต่ความคิดที่จะกลับบ้านอย่างเดียว ไม่อยากช่วยมันแล้วอะ><

    "เฮ้ย!!ไหนนายบอกจะช่วยฉันไง"

    พอผมจะเดินออกไปจากห้อง มินโฮก็ดึงแขนผมไว้ทันที ฉันไม่อยากช่วแกแล้วววว
    แม่แกโหดอะ น่ากลัวมากToT

    "ฉันขอถอนคำพูด!"

    "ไม่ได้นะ นายต้องแสดงตัวว่าเป็นเมียฉัน เราจะแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว พี่อนยูกำลังจะมาที่นี่"

    ก็ช่างพี่อนยูสิฟะ!ชีวิตฉันสำคัญกว่านะ ไอ้เอเลี่ยนสมองตัน ถ้าฉันตายด้วยฝีมือแม่นายจะทำยังไง

    "ม่ายยยยยย"

    ถ้ารู้ว่าไปนั่งกับไอ้มินโฮในวันนั้นแล้วมันเป็นอย่างนี้ ผมจะไม่ไปนั่งเลย นี่ผมเอาชีวิตตัวเองมาเสี่ยงใช่ไหมเนี่ย??จะทำยังไงดีT^T
    .
    .
    .
    ทางด้านของฮีนิม คนสวย(จอมโหด)

    "ไอ้ลูกเลว! ไอ้ลูกบ้า! ไอ้ลูกเวร! ไอ้ลูกไม่รักดี!" 

    ฮีชอลคนงามกำลังนั่งบ่นแกมด่าให้มินโฮ ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนทีทำให้เจ็บช้ำหัวใจเป็นอย่างมาก

    เหตุเพราะขัดคำสั่งในเรื่องการแต่งงาน แถมยังเอาเมียหน้าสวยเข้าบ้านอีก แล้วฮีชอลคนนี้จะไปบอกกับพ่อแม่ของอนยูว่ายังไงดี?

    "ฉันอุตส่าห์หาคนดีๆมาแต่งงานกับแก แกกลับเอาใครก็ไม่รู้มาเป็นลูกสะใภ้ฉัน! โอ้ยย ฉันจะบ้าตาย"

    "อ้าว~ที่รัก คุณเป็นอะไร บ่นอะไรของคุณเนี่ย??"

    ชเวซีวอน สามีสุดหล่อที่กลับมาจากที่ทำงาน เดินเข้ามาในบ้านก็ต้องแปลกใจ เมื่อเห็นภรรยาสุดสวยกำลังบ่นหงุงหงิงๆคนเดียว จึงอดไม่ได้ที่จะถาม

    "ก็เพราะคุณนั่นแหละ!!มินโฮมันถึงได้เป็นอย่างนี้ไง ตามใจกันเข้าไป มันถึงได้ไม่เชื่อฟังฉัน"

    "นี่ผมผิดหรอเนี่ย??แล้วมินโฮไปทำอะไรให้ละ??คุณถึงได้มาลงที่ผมแบบนี้><"

    "ก็ลูกชายคุณนะ!!..."

    "พ่อครับ!!กลับมาแล้วหรอ??"

    ก่อนที่ฮีชอลจะฟ้องพฤติกรรมลูกชายสุดที่เลิฟให้คุณสามีฟัง มินโฮก็มาขัดจังหวะซะก่อน

    "นั่นไง ลูกชายคนดีของคุณ ถามเอาเองละกัน ชิ!!"

    พูดแค่นั้น ฮีชอลก็เดินสะบัดตูดออกไปจากห้องรับแขกทันที

    "พูดมาให้หมดเลยนะมินโฮ อย่าปิดบังฉัน"



    "แกเอาเมียเข้าบ้าน!!มิน่าละ แม่แกถึงได้หัวฟัดหัวเหวี่ยงแบบนี้"

    ซีวอนเข้าใจในทันทีที่ได้ฟังเจ้าลูกชายตัวดีของเขาเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง

    "พ่อครับ พ่อต้องช่วยผมนะ ผมไม่อยากแต่งงานกับพี่อนยูT^T"

    "เออๆ ฉันจะช่วยเท่าที่ช่วยได้ก็แล้วกันนะ"

    เอี๊ยดดดดดดดดดด!!

    เสียงของรถยนต์ดังออกมาจากหน้าบ้าน ทำให้มินโฮและซีวอนต้องหันไปมองตามเสียงที่ได้ยิน

    "สวัสดีครับ คุณอาซีวอน หวัดดีมินโฮ"

    พอสิ้นเสียงของรถยนต์ก็ตามมาด้วยเสียงของบุคลที่ขึ้นชื่อว่า คู่หมั้นของมินโฮ ตามมาทันที

    "พี่มาทำไมเนี่ย??" มินโฮทำหน้าบึ้งใส่อนยู ทันทีที่เห็นเขา

    "ฉันจะมาดูหน้าเมียแก..ไหนขอดูหน่อยเหอะว่าจะดูดีกว่าฉันรึเปล่า หึหึ"

    อนยูพูดแค่นั้นก็เตรียมจะเดินขึ้นไปที่ห้องนอนของมินโฮทันทีแต่ก็โดนเจ้าของห้องขวางไว้ก่อน

    "พี่อย่ามาล้อเล่นนะ..."

    มินโฮทำตาขวางใส่อนยู ทำมห้เจ้าตัวหัวเราะด้วยความชอบใจ คนคนนั้นต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ ชักจะสนุกแล้วสิ

    "ก็ไม่ได้ล้อเล่นสักหน่อย"

    "ผมไม่ให้พี่ขึ้นไปหรอก" มินโฮยังคงขวางอนยูไว้อย่างนั้น

    "ก็ฉันจะขึ้น นายจะทำไม!"

    "มินโฮ!!พาฉันกลับบ้านทีเถอะ..."

    ยังไม่ทันทีที่อนยูจะไปดูหน้าถึงที่ห้อง แต่คนสวยหน้าหวานกลับเดินมาให้เขาเห็นหน้าซะเอง เหอๆ ดีเหมือนกันไม่ต้องเดินให้เมื่อย

    "ไม่ได้นะคีย์!!"

    สวยวะ! นี่หรอภรรเมียของไอ้มินโฮ มิน่าละ มันถึงได้กล้าเอาเข้าบ้าน สงสัยหวงจัด

    "ทำไมละ?"

    คนสวยเอาแต่ใจตัวเองถามถึงเหตุผมที่ไม่ยอมพาเขากลับบ้านสักที แต่ก็สัญญากับ
    มินโฮว่าจะช่วยแล้วนี่นา

    "ก็พี่อนยูมาแล้ว...พี่อนยู!!"

    มินโฮหันมาที่อนยูที่กำลังยืนจ้องหน้าคีย์ตาไม่กะพริบ

    "พี่อนยู!"

    "...."ไร้การตอบรับจากฝ่ายตรงข้าม

    "อนยู!"

    "..."

    "ไอ้เต้าหู้เหม็น!!!!!"

    "เฮ้ย!!ไรวะ" อนยูหลุดออกจากพวังค์ความสวยของคีย์แล้วหันกลับมามองหน้ามินโฮต่อ

    "จะจ้องอีกนานไหมครับ!ผมหวงนะเฟ้ย"

    มินโฮพูดแค่นั้นก็เอื้อมมือมาปิดตาคีย์ไว้

    "หึ!มินโฮฉันรู้ว่าแกไม่อยากแต่งงานกับฉัน ฉันมีข้อเสนอดีๆมาเสนอแก สนใจไหม??"

    อนยูกระซิบที่ข้างหูมินโฮ แล้วส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปให้คีย์

    "ข้อเสนออะไร"มินโฮถามด้วยความสนใจ
     
    "ฉันจะยกเลิกงานแต่งงานก็ได้ แต่นายต้องยกเมียคนสวยของแกให้ฉัน.."


     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×