นิยายเรื่องนี้สนุกมากไรเตอร์ มีทุกรส ทั้ง โหด-มัน-ฮา อ่านแล้วสบายๆ ไม่เครียด (แต่ช่วงที่เครียดไอ้เราก็เครียดสุดๆ) ช่วงที่ดราม่านี่แบบ...ร้องไห้เลย เป็นเรื่องแรกเลยนะเนี่ยที่ทำบ่อน้ำตาเราแตก แต่ปกติเราไม่ค่อยนิยายแนวนี้เท่าไหร่ ชอบนายเอกซึนๆ แต่เรื่องนี้ทำให้เราเริ่มปรับเปลี่ยนความคิดเดิมๆ
ตอนแรกๆก็อ่านแบบเรื่อยๆ เพราะมันไม่ใช่แนวที่ชอบเท่าไหร่ แต่อ่านไปอ่านมาซัก สี่ห้าตอน เท่านั้นแหละคุณเอ๊ยย ติดหนึบเลย 555
ส่วนตอนที่บ่อน้ำตาแตกของเราเป็นตอนที่ พ่อภูมิรู้เรื่องระหว่างภูมิกับพีมอ่ะ ดราม่าสุดๆ สงสารภูมิ T T แต่ก็เข้าใจพีมนะ
ส่วนเรื่องมิตรภาพระหว่างเพื่อน เรื่องนี้มาเต็มครับพี่น้องเก้งกวางบ่างชะนีสตรีบุรุษตุ๊ดแต๋วทุกคน!!!(ก็อปคำพูดพี่เฟรนมา อิอิ) ทำให้เห็นอีกหลายๆมุมของนิยามของคำว่า เพื่อน
และเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องแรกที่วิจารณ์ด้วยนะเนี่ย (เรื่องนี้เป็นเรื่องแรก ที่ทำให้เราได้ริเริ่มทำอะไรหลายๆที่ไม่เคยทำ)
ท้ายนี้ก็อยากให้ไรเตอร์แต่งนิยายสนุกๆแบบนี้อีกนะ
ปล.ไม่อยากให้จบเลย