คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : sfคำอธิฐานด้วยน้ำตา ภาคต่อของข้างๆหัวใจ ตอนที่1
''ผมขอโทษนะครับแต่ผมจะไม่ยอมเปลี่ยนแปลงตอนจบเราสองสามคน ถ้าคุณไม่สนใจเราคงไม่มีอะไรต้องคุยกัน'' เขาลุกขึ้นไม่แม้แต่จะมองคนตรงหน้า
''แต่ผมจะซื้อเรื่องนี้เป็นบทภาพยนตร์ คุณจะทิ้งโอกาสเหรอริท นักเขียนหน้าใหม่อย่าคุณ ดีแค่ไหนแล้วที่เรื่องแรกที่เขียนถูกซื้อไป มันเป็นความฝันของคุณไม่ใช่เหรอ คุณจะละทิ้งมันเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่องหรือไง ตอนจบแบบนั้นใครเขาจะสนใจ มันจะอะไรนักหนากับแค่นิยายเรื่องเดียวมีโอกาสทำไมไม่คว้าไว้''
เรื่องไม่เป็นเรือง กับแค่นิยายเรื่องเดียว งั้นเหรอ
เขาสบตาผู้กำกับหนุ่ม
''มันไม่ใช่แค่นิยายเรื่องเดียวแต่มันคือทุกอย่างที่ฉันยังเหลืออยู่''
ความทรงจำ ความรัก เรื่องราวของคนสองคน
เรื่องราวของเขากับตัวใหญ่ ปล่อยให้มันจบลงไปแบบนั้นเถอะ อย่าเปลี่ยนแปลงมันเลยให้เขาสองคนอยู่ด้วยกันตลอดไป แม้จะเป็นแค่ความฝัน ในที่ตรงนั้น อย่าพรากเขาสองคนออกจากกันเลย ให้เขาได้อยู่ด้วยกันชั่วนิรันดรนะ
ตัวใหญ่เรื่องราวระหว่างเรามันผ่านมาปีนึงแล้วความจริงเค้าหน้าจะลืมตัวได้แล้วใช่มั๊ย แต่เขาก็จำเพราะเชื่อว่าสักวันเราจะกับมาพบกัน แล้วอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม
เขารู้เขาหลอกตัวเอง แต่ถ้าเค้าไม่ทำแบบนั้นคนๆนี้ก็จะทนหายใจอยู่บนโลกใบนี้ไม่ได้เหมือนกันนะ
เค้าจะเชื่อว่าตัวรักษาสัญญาว่าจะกลับมาหา เค้าจะรอแม้ว่ามันจะยาวนานจนกว่าเค้าจะหมดลมหายใจ
แต่ถ้าพี่ไม่ทำตามสัญญาก็ไม่เป็นไร เค้าจะรอจนกว่าร่างกายนี้จะตายไป แล้วเมื่อถึงวันนั้นเราคงได้เจอกันอีกครั้งแล้วอยู่ด้วยกันตลอดไป
…………………………………………………………………………………………………...
''คุณกันคะ อีกสิบห้านาทีจะถึงคิวเตรียมแสตนบายได้เลยค่ะ'' งานเปิดตัวน้ำหอมมียี่ห้อแบรนนอกใจกลางห้างดังได้นักร้องหนุ่มชื่อดังอย่างเขามาเป็นพรีเซนต์
''ครับ''
''อะไรนะคะ''
''มีอะไรหรือเปล่าครั''บ กันเลิกคิ้วเป็นเชิงถามทำไมต้องมองหน้าเขาแบบนั้น
''ปะ เปล่าค่ะ ไปเตรียมตัวเถอะคะคุณกัน'' เจ้าชายน้ำแข็งฉายาที่นักข่าวตั้งให้ เย็นชา ร้ายกาจ ไม่มีหัวใจ แต่วันนี้กับหันมายิ้มกว้างให้เธอ แถมยังลงท้ายด้วยคำว่าครับ ความจริงเอ อาร์อย่างเธอคงคุ้นชินกับนักร้อง อารมณ์ร้อนขี้เหวี่ยง ขี้หวีนเสียมากกว่า แต่เป็นแบบนี้ก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ปวดหัว เปลี่ยนไปมากนะ กันนภัทรคนนี้
เปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อหนึ่งปีก่อน ตั้งแต่เหตุการณ์วันนั้น
……………………………………………………………….
''นั้นไงเจ้าชายน้ำแข็งแก'' นั่นไงแกพี่กัน ริทเดินสวนกับเล่าบรรดาแฟนคลับที่พากรี๊ดกราดนักร้องหนุ่ม
จนเขาเผลอต้องหันกับไปดู
'ตัวเล็กถ้าวันนึงตัวใหญ่ไม่อยู่พี่จะส่งทูตสวรรค์มาดูแลตัวเล็กแทนพี่นะ'
กึก!
ผู้ชายผมสีดำขลับใส่แว่นตาเรย์แบน มีการดมาลุมล้อม เขาหยุดนิ่งชงักค้าง
''ตลก ทูตสวรรค์เหรอ งั้นเค้าขอหน้าตาแบบนี้ ปากแบบนี้ จมูกแบบนี้ เอาชื่อนี้ด้วย ดูสิฑูตสวรรค์ที่พี่ว่านะ จะหล่อกว่าพี่หรือเปล่า แต่ถ้าพี่หาไม่ได้อย่าไปจากเค้านะต้องอยู่กับเค้าไปจนวันตาย พูดแบบนี้จะนอกใจเค้าหรือเปล่าเนี่ย''
''ตัวใหญ่ …ตัวใหญ่'' หัวใจกระตุกวูบ เขาวิ่งตาม ตะโกนเรียกแต่ชื่อคนตรงหน้า
ขอร้องหยุดสิหยุดนะ หันมามองน้องนะ น้องอยู่ตรงนี้ไง
ตัวใหญ่จริงๆเหรอ ตัวใหญ่กลับมาหาเขาแล้วใช่มั๊ย
แต่ว่า…แต่ตัวใหญ่นะตายไปแล้วนะริท
สองขาหยุดชะงัก เขายังจำได้วันนั้นวันที่ฝนตก พระเจ้าทรงพรากคนรักไปจากเขา
ก็แค่คนหน้าเหมือน คนที่เหมือนตัวใหญ่ก็เท่านั้น
''ใครจะนอกใจไอเด็กขี้หึงได้ล''ง สัมผัสอ่อนโยนจาหน้าผากคนเป็นพี่ จรดลงบนหน้าผากน้อง เขายังจำสัมผัสแบบนั้นได้ดี
แต่ว่าไม่มี….สิ่งที่ขาดหายไป
''งั้นเค้าขออีกอย่างนึงได้หรือเปล่า อย่างสุดท้ายแล้วที่เค้าจะขอ'' ยิ้มตอบ กอดตัวโตเอาไว้แน่น
'' ถ้าจะหาใครมาแทนตัว เค้าขอให้มีตรงนี้ที่รักเค้าเหมือนตัวนะ เอามือทาบไว้กลางอก''
พระเจ้ากำลังเล่นตลกอะไร
''ถ้าไม่มีหัวใจของตัวใหญ่ เค้าจะไม่มีวันรักใครเด็ดขาดเพราะเค้ารักแต่ตัวใหญ่เพราะฉะนั้นอย่าทิ้งเค้านะ''
ริทถูกดัน ดันจนล้ม เขาไม่มีแรงแม้แต่จะยืน น้ำตาไหลลงมาอย่าห้ามไม่ได้
''คุณครับเป็นอะไรหรือเปล่า ''มือนึงถูกยื่นมาให้ตอนที่เขาล้มลง ริทเงยหน้าไปมองช้าๆนัยต์ตาของเขาพล่ามัว เขาสัมผัสกับเจ้าของมือนั้นโดยไม่รู้สึกตัว ราวกับร่างกายมันทำงานตามคำสั่งของก้อนเนื้อที่อยู่กลางอก
''กรี๊ดพี่กัน !!!!''
''พี่กันเหรอ'' ชื่อเดียวกัน หน้าตาเหมือนกันมันบังเอิญไปหรือเปล่า
ตัวใหญ่ น้ำตาไหลลงมาอีกแล้ว จนเขาเผลอกอดคนตรงหน้า การดพยายามดันตัวเข้าออกห่าง
แต่ริทกับกอดคนตรงหน้าไว้แน่นราวกับกลัวว่าจะสูญเสียเขาไปอีก
''อย่าไปนะอย่าไปน้องไง'' ขอร้องอ้อนวอน
''น้องครับปล่อยได้แล้วค่ะ พี่กันต้องขึ้นไปร้องเพลง'' สุดท้ายก็ถูกแยกออกจากคนตรงหน้าจนได้
แต่เขาไม่ยอมปล่อยมือเขาพยายามเกี่ยวมือร่างหนาให้แน่นมากที่สุด
เพราะเขาคือความหวังเดียว
ความหวังที่ว่าตัวใหญ่จะกลับมา
''น้องคะพี่รู้ว่าน้องชอบพี่กันมากแฟนคลับพี่กันใช่มั๊ยคะปล่อยได้แล้วให้พี่กันทำงานก่อนนะคะ'' มือของเขาถูกดึงออก เขาเอาแต่จ้องหน้าหล่อคม ส่ายหน้าไปมาช้าๆ
แต่คนตรงหน้ากับดึงมือเขาออก เดินออกห่างแล้วทิ้งเขาไป
ไม่ใช่ตัวใหญ่หรอกไม่ใช่ ถ้าเป็นตัวใหญ่จะไม่ปล่อยให้เค้าร้องไห้เสียน้ำตาแบบนี้
จะไม่เดินหนี จะไม่ทิ้งเขาไป
ขอได้มั๊ยตัวใหญ่ ถ้าส่งใครมาแทนตัวแบบนี้ อย่าส่งมา เพราะคนๆนั้นไม่มีสิ่งที่เค้าการ ไม่มีหัวใจของตัวเค้าก็ไม่รักเหมือนกัน
เค้าไม่ต้องการใครมาแทนที่ตัว
สักวันถ้าหัวใจเค้าเหนื่อยล้ามากเกินไป
เค้าจะตามตัวไป อยู่กับตัวตลอดกาล
……………………………………………………………………………….
15เม้นเจอกันค่ะ
ความคิดเห็น