อ่านมาตอนแรกๆ ก็แอบงง ว่าทำไมพี่ภูมันต้องคอยแกล้งยีนส์ด้วย แต่พออ่านไปอ่านมาปรากฏว่า "อ้าวพี่ภู คือแกแอบชอบมีซัมติ้งกะน้องนี่หว่า" แล้วก็แบบชอบที่ยีนส์ไม่ค่อยยอมกัดตอบพี่ภูตลอด มันเป็นอะไรที่อ่านแล้วเขินๆ อมยิ้มได้ตลอด ไม่ต้องดราม่าจัดหนัก ไม่ต้องเอ็นซีเลือดกระจาย แค่หวานแบบมุ้งมิ้งก็เพียงพอสำหรับนิยายเรื่องนี้ แล้วไหนจะบทเจ้าบุญทุ่มของพี่ภูอีกนิ จะใจป้ำไปไหนครับป๋า
อ่านไปแล้วไม่ค่อยได้เม้นท์เท่าไหร่ เพราะดันอ่านเพลินเกินเหตุ แถมพอจะเม้นท์ก็ชอบมีปัญหาว่าเม้นท์ไม่ได้ งั้นขอมารวบยอดย้อนหลังเลยนะ |