คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : meaning of flowers...meaning of love
วอนเจ้าของรอยยิ้มอบอุ่นเเละผู้ส่งผ่านความรักไปกับดอกไม้ทุกดอก
/>
เกิงผู้มาพร้อมกับความเศร้า
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
“ขอดอกกุหลาบขาวสักช่อสิครับ”เสียงที่ดังมาพร้อมกับกระดิ่งประตูร้านที่ดังขึ้นบ่งบอกว่ามีลูกค้ามาเยือนแล้ว ชายหนุ่มพร้อมหน้าหวานเดินเข้ามาในร้านด้วยใบหน้าเศร้าหมองเอ่ยขึ้น
“นั่งรอสักครู่นะครับ” มือแกร่งจัดแจงหยิบดอกกุหลาบขาวบริสุทธิ์ใส่ช่อตัดแต่งอย่างทะนุทนอมราวกับดอกไม้นั้นจะมีความรู้สึกสักพักกุหลาบขาวช่อสวยก็ถูกยื่นให้คนที่นั่งรออยู่ด้วยรอยยิ้มทันที
“กุหลาบขาวมีความหมายว่าผู้รับให้มีค่าต่อผู้ให้นะครับอย่าลืมมอบให้เขาด้วยรอยยิ้มนะครับ” ร่างสูงแย้มยิ้ม
“ถ้าเค้าเห็นผมยิ้มก็คงดีสิครับยังไงก็ขอบคุณนะครับดอกไม้ร้านนี้สวยมากๆเลย” รอยยิ้มเศร้าสร้อยถูกแย้มขึ้นมาอีกครั้งพร้อมๆกับร่างบางที่ทำท่าจะลุก
“อ๊ะ! เดี๋ยวก่อนครับผมมีอะไรจะให้” ร่างสูงร้องก่อนจะวิ่งหลุนๆไปหยิบดอกไม้สีสดจากแจกันมาแล้วยื่นให้คนตรงหน้า
“ดอกป๊อปปี้แดงคงทำให้คุณสดชื่นขึ้นนะครับอีกอย่างความหมายมันก็ดีด้วย” ร่าบางยิ้มรับแล้วควักเงินออกมาจ่ายก่อนจะเดินออกไปจากร้าน
“เค้าจากไปแล้วละพอจะมีดอกอะไรที่ทำให้ผมสดชื่นขึ้นบ้างมั้ย” ร่างบางที่คุ้นเคยแวะเวียนมาเป็นประจำกับคำบอกเล่าถึงคนรักที่จากไปอย่างไม่มีวันกลับ
“ ดอกไม้สวยงามเพียงครู่สุดท้ายก็ต้องแห้งเหี่ยวโรยราหากแต่ความรักต่างกับดอกไม้ตรงที่มันจะบานและผลิดอกอยู่ในหัวใจและความทรงจำของเราไปตลอดกาลเค้ายังคงอยู่ในหัวใจคุณเสมอนะครับลองหลับตาสูดกลิ่นหอมของดอกไม้แล้วนึกถึงภาพความทรงจำดีๆระหว่างคุนกับเค้าดูสิครับ” แพขนตาสวยหลับลงพร้อมๆกับกลิ่นอบอวลของมวลดอกไม้และภาพแห่งความสุขที่ไหลย้อนเข้ามาในใจของร่างบางพร้อมๆกับหยาดน้ำใสที่ค่อยๆไหลรินอย่างเงียบๆ
สัมผัสของนิ้วเรียวที่ค่อยๆเกลี่ยหยาดน้ำออกจากดวงตาสวยไม่ได้ทำให้อีกฝ่ายลืมตาขึ้นแต่อย่างใดแต่กลับซุกตัวเข้าหาอ้อมกอดของร่างสูงแล้วสะอื้นจนสุดตัว
“ คุณรู้สึกใช่มั้ยครับว่าเค้ายังคงอยู่ในใจคุณ” ร่างสูงลูบหลังปลอบโยนร่างบางที่พยักหน้ารับ
“ ดอกไม้เมือ่ดอกนึงแห้งเหี่ยวไปอีกดอกก็จะผลิบานขึ้นมาแทนที่เชือ่สิครับว่าความรักครั้งใหม่ของคุณอาจจะรอวันผลิบานอยู่ก็ได้นะ” ดวงตาสวยช้อนมองสบดวงตาที่มักทอดแววอ่อนโยนมาอยู่เสมอมือเรียวก็กระชับอ้อมกอดอุ่นแน่นกว่าเดิมใบหน้าหวานคราวนี้กลับถูกแต้มระบายด้วยรอยยิ้มบางๆแทนที่หยาดน้ำตา
“ บอกความหมายของดอกป๊อปปี้แดงหน่อยสิ” ดอกไม้ที่รับมาที่บัดนี้ยังคงถูกวางไว้อย่างทะนุทนอมที่ห้องกับความหมายที่อยากรู้
“บอกไม่ได้ครับคุณคงต้องหาความหมายเองแล้วละ” ร่างสูงเบือนหน้าหนีกลัวไปเผลอใจกับดวงตาอ้อนๆนั่นเข้า
“งั้นไหนๆก็ไหนๆแล้วที่นี่พอจะรับคนงานเพิ่มสักคนมั้ย” ร่างบางแย้มยิ้มเอ่ยถาม
“ ที่นี้เงินเดือนน้อยนะครับ”
“ฉันไม่สนหรอกนะๆๆๆๆขอทำงานที่นี่” ร่างบางที่จู่ๆก็เปลี่ยนท่าทีทำให้เขาอดที่จะขำไม่ได้ก่อนจะเผลอใจตอบตกลงไปแล้ว
“ผมจะขอเธอแต่งงานควรใช้ดอกอะไรดีครับ” ลูกค้ารายใหม่ของวันเดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มอย่างคนมีความรัก
“ดอกกุหลาบขาวสือ่ได้ถึงความรักที่บริสุทธิ์แล้วดอกไอวี่หมายถึงการขอแต่งงานนั่งรอสักครู่นะครับ” ร่างสูงแย้มยิ้มก่อนที่ฮันคยองจะรีบไปต้อนรับลูกค้าท้นที
“ชาครับนั่งรอสักครู่นะครับ” เมือ่เสริฟชาเสร็จฮันคยองก็เดินมาช่วยร่างสูงที่ยืนจัดดอกไม้อยู่
“นายนี่เก่งเนอะรู้ความหมายของดอกไม้ไปซะหมดฉันว่าคนรับต้องดีใจกับดอกไม้ที่นายจัดแน่ๆเลย” ฮันคยองเท้าคางมองซีวอนที่ใช้กรรไกรตัดแต่งดอกไม้อย่างชำนาญ
“รู้มั้ยเคล็ดลับของการจัดดอกไม้ไม่ใช่ความสวยของดอกไม้หรอกนะไม่ได้อยู่ที่ความหมายของดอกไม้ด้วยซ้ำ” ซีวอนที่ยังไม่ได้ละสายตาจากช่อดอกไม้เอ่ยขึ้น
“เอ๋แล้วมันอยู่ที่อะไรละ” ฮันคยองยื่นหน้าเข้ามาใกล้ด้วยความอยากรู้เพราะดอกไม้จากร้านของซีวอนเท่านั้นที่แตกต่างจากร้านอื่นที่เคยซือ้ๆมา
“หัวใจไงละ” คำตอบที่ได้รับทำให้ใบหน้าหวานงงอยู่สักพัก
“ไม่เข้าอะหัวใจงั้นเหรอ”
“ เวลาจัดต้องนึกว่าหากเราเป็นผู้รับเราจะดีใจแค่ไหนมีความสุขแค่ไหนเพียงเท่านี้ดอกไม้ที่ถูกจัดออกมาจากใจก็จะสวยเองโดยไม่ต้องใช้ของประดับอะไรด้วยซ้ำเอาละเสร็จ” อธิบายไปมือก็ทำไปจนออกมาเสร็จสมบูรณ์กลายเป็นช่อดอกไม้ที่สวยงามดูบริสุทและให้ความรู้สึกเหมาะกับการของแต่งงานแน่ๆ
“ขอให้มีความสุขนะครับ” ร่างสูงยื่นดอกไม้ให้ลูกค้าแล้วโค้งเบาๆ
“ผมว่าเค้าต้องตอบรับแน่ๆครับยังไงก็มีความสุขในความรักนะครับ” ร่างบางเอ่ยยิ้มอย่างมีความสุขก่อนจะมองลูกค้าทีเดินลับตาไปตั้งแต่มาทำงานที่นี่เขาเองก็ได้กลายเป็นส่วนเล็กๆของความรักบนโลกใบนี้ไปโดยปริยายดอกไม้ที่ถูกจัดขึ้นเพือ่ขอแต่งงานดอกไม้ที่นำไปสารภาพรักดอกไม้ที่ถูกส่งไปเพือวันครบรอบวันแต่งงานและอีกหลากหลายความรักที่ถูกส่งมอบจากร้านเล็กๆร้านนี้และจากมือสองมือของคนอ่อนโยนข้างๆนี้ความเศร้าโศกครั้งก่อนดูเหมือนจะเลือนหายไปจากใจโดยสิ้นเชิงกลับถูกแทนที่ด้วยเงาภาพของใครบางคนที่ความอ่อนโยนของเขาค่อยๆแทรกซึมเข้ามาในจิตใจทีละน้อยอย่างไม่รู้ตัว
“วันนี้จะให้ดอกไม้อะไรฉันก่อนกลับละซีวอน” ฮันคยองเอ่ยถามเมือ่ลูกค้าคนสุดท้ายเดินจากไปดอกไม้ที่ร่างสุงมอบให้โดยไม่บอกความหมายทุกวันถูกวางอย่างทะนุทนอมเรียงรายเต็มห้องของเขา
“ดอกไอริส….ดอกนี้จะเป็นดอกสุดท้ายที่ฉันมอบให้” ร่างสูงยื่นดอกไม้สีสวยให้ก่อนจะเดินออกจากร้านไปทิ้งให้อีกคนเศร้าใจกับคำพูดนั่นแทบจะหลั่งน้ำตาออกมาเสียด้วยซ้ำ….ดอกสุดท้ายเหรอ
มือเรียวบรรจงวางดอกไอริสข้างดอกทิวลิปสีแดงที่ได้มามากที่สุดซีวอนให้ดอกนี้กับเขามากที่สุดให้พร้อมกับรอยยิ้มทุกครั้งโดยที่เขาก็ยังคงไม่รู้ความหมายของมันอยู่ดี
“พี่ทึกครับพอจะบอกอะไรผมหน่อยได้มั้ยครับ” ร่างบางกรอกเสียงลงโทรศัพ
“อะไรหรอฮัน”
“ความหมายของดอกป๊อปปี้สีแดงทิวลิปสีแดงกับดอกไอริสพี่พอจะรู้มั้ยครับ” ฮันเอ่ยถามรุ่นพี่ที่มีร้านดอกไม้เช่นกัน
“หึๆคนให้คนนี้น่ารักจังเลยนะก่อนอื่นเลยป๊อปปี้แดงหมายถึงว่าฉันจะคอยปลอบโยนคุนเองสงสัยคนรับคงมีเรือ่งเศร้าอะไรแน่ๆเลย” หยาดน้ำตาเริ่มเคล้าคลอที่ดวงตาคู่สวย
“ละ…แล้วดอกทิวลิปแดงละครับ” เสียงก็เริ่มสั่นเมือ่คิดถึงใบหน้าอ่อนโยนของใครเข้า
“ทิวลิปแดงหมายความว่าฉันรักคุณ” สิ้นเสียงหยาดน้ำก็พากันรินไหล
“แล้วก็ดอกสุดท้ายดอกไอริสหมายถึงฉันมีอะไรจะบอก…พี่ว่าคนๆนั้นเค้าคงรอฮันอยู่ที่ไหนแน่ๆเลยละ” สิ้นเสียงจากปลายสายที่วางลงไปมือก็ควานหยิบดอกไอริสขึ้นมาอีกครั้งและพบว่ามีการ์ดแผ่นเล็กๆสอดอยู่
‘ใต้สะพานแม่น้ำฮัน’
อ่านจบร่างบางก็คว้าดอกไม้แล้ววิ่งออกจากห้องทันทีลืมสิ้นทุกสิง่ลืมแม่กระทั่งเสือ้โค๊ตสำหรับวันหนาวเหน็บเช่นนี้
ภาพแผ่นหลังของร่างสูงที่ยืนทอดมองแม่น้ำเบือ้งหน้าอย่างเงียบสงบทำให้เขายิ่งรีบวิง่เข้าไปหาทันที่
“ซะ…ซีวอน” เสียงหวานเรียกใบหน้าคมเข้มให้หันมามองได้ทันที
“ฮัน…ทำไมใส่เสือ้บางอย่างงี้ละเดี๋ยวก็เป็นหวัดตายหรอก” ร่างสูงจัดแจงถอดเสือ้โค๊ตของตนสวมใส่ให้ร่างบางที่ยืนหอบหายใจอยู่
หากแต่ร่างบางกลับกระโจนเข้ามากอดร่างสูงไว้แน่นพร้อมเสียงที่พร่ำบอก
“ฉัน..เข้าใจแล้วฉันรู้แล้วว่าดอกไม้พวกนั้นหมายความว่าอะไรและนี่สำหรับคำตอบของฉัน” ร่างบางผละออกจากอ้อมกอดก่อนจะยื่นดอกกุหลาบขาวที่ผูกติดอยู่กับดอกกุหลาบแดงให้ซีวอนแล้วแย้มยิ้ม
กุหลาบขาวและแดงที่คู่กันหมายถึงการรวมใจให้เป็นหนึ่งสือ่ถึงการตอบรับรัก
รอยยิ้มกว้างระบายเต็มใบหน้าของร่างสูงที่ยกกุหลาบสองดอกนั้นขึ้นมาดมอย่างมีความสุขก่อนจะรั้งร่างบางเข้ามากอดและกระซิบคำที่มีค่าที่สุดในโลกเข้าที่หูของร่างบาง
“ผมรักคุณ” เบาราวกับเสียงกระซิบหากแต่ความหมายกลับดังก้องหัวใจรอยยิ้มน้อยๆถูกยกขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้
“ฉันเองก็รักนายซีวอน”
ความหมายของดอกไม้แต่ละชนิดแตกต่างกันไปหากแต่สิ่งที่สำคัญมิใช่ความหมายของมันหากแต่กลับเป็นหัวใจของผู้ให้และผู้รับที่จะเบ่งบานผลิดอกยิ่งกว่าดอกอะไรทั้งสิ้นในโลกใบนี้
หวานเลี่ยนได้ใจมากมดขึ้นคอมไรเตอร์ไปเรียบร้อยเเล้ว-U-
ขอรีไรท์ใหม่เพราะดูเหมือนตอนเก่าๆมันจะค้างๆคาๆรบกวนใจซะเหลือเกิน
ยังไงจะเอามาลงให้จบเป็นตอนๆไปน้ายังคงรีเควสพูดคุยได้เหมือนเดิมนะ
Ps.คนอ่านคนเม้นท์จงเจริญญญญญญ
ความคิดเห็น