นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
Saint Mcnicle School ห้อง 13 นักเรียน นักล่า
พ่อหายตัวไป ชะตาชีวิตของเขาต้องพลิกผัน กลายเป็นนักเรียนอุปถัมภ์ของทางโรงเรียน เบื้องหลังห้องสิบสาม การเรียนย่ำแย่ เก่งเรื่องทะเลาะวิวาท นักเรียนหรือนักล่าที่จะเป็นนิยามของห้องเรียนนี้..?
ผู้เข้าชมรวม
1,134
ผู้เข้าชมเดือนนี้
7
ผู้เข้าชมรวม
1.13K
หมวด : แฟนตาซี
อัปเดตล่าสุด : 23 ก.ค. 57 / 23:22 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Saint Mcnicle School
ห้อง 13 นักเรียน นักล่า
โรงเรียนเซนต์ แมคนิเคิล
เป็นโรงเรียนมัธยมปลายเอกชนทั่วไป
ที่มีประสิทธิผลในการพัฒนานักเรียนให้มีคุณภาพระดับสูง
ศูนย์รวมนักเรียนลูกคุณหนู คนมีเงิน และเด็กอัจฉริยะ
แต่สำหรับมัธยมปลายห้องสิบสาม
ซึ่งเป็นนักเรียนในความอุปถัมภ์ของทางโรงเรียน
มีอาคารเรียนและหอพักแยกเป็นเอกเทศ
การเรียนไม่เหมือนนักเรียนห้องอื่นๆ
เก่งเรื่องทะเลาะวิวาท
แต่การเรียนย่ำแย่ที่สุดในสายชั้น
ศูนย์รวมเด็กมีปัญหา
บุคลากรครูผู้สอนและนักเรียนพากันรังเกียจ
แต่จะมีใครล่ะจะรู้ว่าห้องเรียนนี้ไม่ธรรมดาอย่างที่คุณคิด …
.
.
ห้องสิบสาม
นักเรียนก็ธรรมดา ไม่ได้มีอะไรโดดเด่น …
ใช้อะไรในการคัดกรองนักเรียนก็ไม่มีใครทราบ…
การเรียนที่มีทั้งภาคเช้า ภาคบ่าย ภาคเย็น และภาคค่ำ ...
ครูประจำชั้นที่มีนิสัยและบุคลิกโดดเด่นไม่เหมือนใคร…
และผู้อำนวยการภาคค่ำที่ไม่มีใครเหมือน…
สิ่ง 'แปลกปลอม' ที่ไม่มีใครเคยรู้จัก แต่ต้องกำจัด…
ห้องเรียนที่เปลี่ยนนิยามของคำว่า ‘นักเรียน’ ให้เป็น ‘นักล่า’ กำลังจะเริ่มต้นขึ้น..!
*.:｡✿*ﾟ‘ﾟ･✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:*
“ พี่ๆ ผมถามหน่อยสิว่าทำไมห้องสิบสามถึงเรียนไม่เก่ง ในเมื่อเราเรียนหนักทั้งเช้า สาย บ่าย ค่ำ?”
“ น้องลองเรียนไปเถอะ แล้วจะรู้ว่าเพราะอะไรห้องนี้ถึงไม่มีใครเรียนเก่ง…”
*.:｡✿*ﾟ‘ﾟ･✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ¨ﾟ✎･ ✿.｡.:*
จากผู้เขียน: อ่านแล้วชอบ คลิกไว้เป็นเรื่องโปรด ช่วยโหวตเป็นกำลังใจ (ถ้าอ่านแล้วไม่ชอบใจหรือไม่สนุกก็โหวตได้เช่นกัน) ขอบพระคุณที่แวะ(หลง)เข้ามาอ่านนะคะ แค่ท่านเข้ามาอ่านผู้เขียนก็ดีใจแล้ว ^ ^
ผลงานอื่นๆ ของ นพิณ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ นพิณ
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"Ugly Duckling มาส่งงานวิจารณ์แล้วครับ"
(แจ้งลบ)ชื่อเรื่อง 10/10 คะแนน : ชื่อเรื่องชวนให้คลิกเข้ามาดูมากครับ มันมีความดึงดูด แต่เท่าที่อ่านดูแล้วยังไม่ทราบว่ามันเกี่ยวกับเนื้อเรื่องในทิศทางใดบ้าง ยังเดาทางไม่ถูก แต่จุดนี้แหละจะเป็นตัวดึงดูดให้ติดตามต่อไป คนอ่านจะมีความสงสัยว่ามันเกี่ยวกับชื่อเรื่องยังไง มันจะทำให้คนอ่านอยากติดตามนิยายของคุณในระดับหนึ่ง | เนื้อหา 25/30 : จากที่อ่านบทนำแล้วรู้สึกว ... อ่านเพิ่มเติม
ชื่อเรื่อง 10/10 คะแนน : ชื่อเรื่องชวนให้คลิกเข้ามาดูมากครับ มันมีความดึงดูด แต่เท่าที่อ่านดูแล้วยังไม่ทราบว่ามันเกี่ยวกับเนื้อเรื่องในทิศทางใดบ้าง ยังเดาทางไม่ถูก แต่จุดนี้แหละจะเป็นตัวดึงดูดให้ติดตามต่อไป คนอ่านจะมีความสงสัยว่ามันเกี่ยวกับชื่อเรื่องยังไง มันจะทำให้คนอ่านอยากติดตามนิยายของคุณในระดับหนึ่ง | เนื้อหา 25/30 : จากที่อ่านบทนำแล้วรู้สึกว่ากิตติมีความแกร่งและอดทนในหัวใจ แต่ว่าสถานะการณ์แบบนั้นอ่านแล้วแลดูหดหู่เศร้าหมองระคนตื่นเต้นจนขนลุกกราว รู้สึกได้ถึงความรู้สึกของตัวละครทั้งสองตัว (น้ากับกิตติ) แต่ยังขัดตรงที่อีเจเป็นครู แต่กลับฆ่าผู้ปกครองของนักเรียน มันดูไม่สมจริง หลังจากบทนำแล้วเนื้อเรื่องนั้นมีอะไรให้น่าตื่นเต้นตลอด ขอไม่เอ่ยถึงในส่วนนี้เพราะบางทีนักอ่านเข้ามาอ่านคำนิยมแล้วเห็นว่าแต่ละตอนเป็นอย่างไรแล้วอาจจะหมดไฟในการอ่านของจริง(ฮา) การดำเนินเรื่องนั้นมีสาเหตุให้จิ้น ฟินไม่หยุด (เฮ้ย! ไม่ใช่) มีปมให้ชวนสงสัยตลอดเวลา ลื่นไหลไม่ค้างหรือติดขัดในส่วนใด แสดงว่าวางพล็อตมาดี แต่ห้าคะแนนที่เสียไปจะอยู่ในส่วนที่ว่าระบบการศึกษานั้นมันช่างเป็นระบบที่ดาร์กเหลือเกิน อาจจะเป็นเพราะจุดมุ่งหมายและชื่อเรื่องหรือเปล่า เดี๋ยวเยาวชนที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะมาอ่านมันจะมีผลกระทบเอา [ทางที่ดีควรกำหนดว่าเรตเท่าไร (เรตความรุนแรง) จะได้เจาะกลุ่มผู้อ่านถูก | ตัวละคร 13/15 : ในส่วนของคาแร็คเตอร์และความสมจริงนั้นดีมากทีเดียว แต่ข้อเสียคือชื่อนักเรียนเป็นชื่อไทย เมจเป็นฝรั่ง และครูนั้นเป็นฝรั่ง ชื่อโรงเรียนก็เป็นชื่อฝรั่ง มันทำให้สงสัยว่าเด็กทั้งหมดที่ชื่อไทยน่ะ เรียนที่ต่างประเทศหมดเลยเหรอ | การบรรยาย 20/20 : บรรยายได้ลื่นไหลและสำนวนดีทีเดียวครับ เห็นภาพชักเจน แต่คำหยาบนี่เพลาๆ ลงบ้างก็ได้ และใช้คำซ้ำมากไปหน่อยหรือใช้คำผิดที่ผิดทาง แต่ไม่เสียหายอะไรมากนัก | คำผิด 8/10 : มีเล็กน้อยครับ อาจจะพิมพ์ตกหล่น เช็คและแก้ไขด้วยล่ะ | การจัดหน้ากระดาษ 8/10 : ตัวหนังสือใหญ่เกินไปและย่อหน้าไม่ค่อยเท่ากันเท่าไรครับ แต่ก็ถือว่าอ่านง่ายดีอยู่ แนะนำให้ใช้ Cordia new 18 นะครับ จะช่วยได้เยอะเลย | ความชอบส่วนตัว 5/5 : เอาเป็นว่าให้เต็มครับ อย่างที่กล่าวมาไม่มีอะไรต้องพูดอีกแล้ว สนุก มัน และโดนใจ ขอบคุณที่ใช้บริการครับ อ่านน้อยลง
Rebel. | 25 ก.ย. 57
-
1
-
0
"ส่งงานจาก : PrInCeSs วิจารณ์นิยาย"
(แจ้งลบ)ชื่อเรื่อง : Saint Mcnicle School ห้อง 13 นักเรียน นักล่า นามปากกา : Lady-Dolly สวัสดีครับพี่แพร ผม thirteen หรือจะเรียกว่าบอยก็ได้ เป็นนักวิจารณ์มือใหม่ที่ได้รับงานชิ้นนี้เป็นงานแรก และพี่แพรเองก็รีเควสท์ระดับมงกุฎทองซึ่งถือว่าเป็นระดับที่ต้องละเอียดที่สุดมาด้วย แหะๆ ขอออกตัวก่อนนะครับว่าไม่ใช่คนดุ ผมค่อนข้างจะอ่อนโยนและเรียบร้อย จะให้มาวิจ ... อ่านเพิ่มเติม
ชื่อเรื่อง : Saint Mcnicle School ห้อง 13 นักเรียน นักล่า นามปากกา : Lady-Dolly สวัสดีครับพี่แพร ผม thirteen หรือจะเรียกว่าบอยก็ได้ เป็นนักวิจารณ์มือใหม่ที่ได้รับงานชิ้นนี้เป็นงานแรก และพี่แพรเองก็รีเควสท์ระดับมงกุฎทองซึ่งถือว่าเป็นระดับที่ต้องละเอียดที่สุดมาด้วย แหะๆ ขอออกตัวก่อนนะครับว่าไม่ใช่คนดุ ผมค่อนข้างจะอ่อนโยนและเรียบร้อย จะให้มาวิจารณ์ด้วยคำพูดแบบขวานผ่าซากอะไรนั่นทำไม่เป็นจริงๆ แต่!...ถ้าต้องการงานวิจารณ์นิยายแบบละเอียดยิบขนาด Full HD แล้วล่ะก็ ขอบอกว่าทำได้ครับ เริ่มกันเลยนะ ^^ เริ่มที่ชื่อเรื่องครับ ให้ 9/10 ชื่อภาษาอังกฤษเป็นชื่อโรงเรียน ส่วนชื่อภาษาไทยเป็นสิ่งที่ขยายว่านิยายเป็นแนวไหน ทำให้รู้ได้รางๆ ว่านิยายเรื่องนี้เกี่ยวกับนักเรียนห้องสิบสามของโรงเรียนเซนต์แมคนิเคิล และพวกเขาเป็นนักล่า ส่วนเรื่องความดึงดูด อันนี้ผมขอขวางโลกหน่อยนะว่า ‘ยัง’ ไม่ถึงขั้นดึงดูดได้จริงๆ อาจเป็นเพราะไม่ใช่ขานิยายแนวนี้ก็ได้ ตอนแรกกะจะให้แปด แต่พอเปิดเข้ามาอ่านข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องก็รู้สึกน่าสนใจขึ้นมา เพราะมันช่วยเสริมให้ชื่อเรื่องน่าสนใจ เลยขอเพิ่มคะแนน +1 ครับ ^^ การจัดหน้ากระดาษ ให้ 3/5 ในบทนำจัดหน้ากระดาษได้ดูดีทีเดียวครับ มีการเว้นหนึ่งบรรทัดต่อหนึ่งประโยค แต่ตั้งแต่บทนำครึ่งหลังไปจนถึงหลังจากนั้นดันไม่ได้เว้น แต่ก็ยังดีที่พี่แพรเลือกใช้ตัวหนังสือขนาดใหญ่ ทำให้ไม่ได้อ่านแล้วติดกันเป็นพรืดหรือปวดตาเท่าไหร่นัก จนมาถึงบทที่หกแล้วถึงค่อยกลับไปเว้นบรรทัดแบบบทนำอย่างเดิม เพิ่มเติมครับ มีบางบทที่เว้นระหว่างฉากเยอะบ้างน้อยบ้าง ไม่สมดุลกัน พล็อตเรื่อง 7/10 เป็นพล็อตที่เรียกได้ว่าน่าติดตามครับ แต่ขอติหน่อยตรงที่ผ่านไปแล้วหกบทยังไม่ค่อยหลุดไปถึงสิ่งที่จะแสดงความเป็น ‘นักล่า’ ของพระเอกกับเพื่อนพระเอกเลย ยังดีที่พวกรุ่นพี่พอจะออกมาแสดงความสามารถให้ดูบ้าง ทำให้เราพอจะเดาทางได้แล้วนะ ว่าเนื้อเรื่องต่อๆ ไป เด็กปีหนึ่งห้องสิบสามก็คงจะต้องโดนฝึกอะไรแบบนี้ล่ะ แล้วก็ขอหักในตอนที่เด็กๆ ห้องสิบสามไปเจอเรื่องเกี่ยวกับตัวเองในเว็บบอร์ดโรงเรียนกับพวกความไม่สมเหตุสมผลอีกเล็กๆ น้อยๆ เหตุผลเพราะอะไรเดี๋ยวไปดูกันครับ เนื้อเรื่อง 25/35 บทนำ – เปิดเรื่องมาได้น่าสงสัยมากครับ...ใช่ น่าสงสัยมากว่าทำไมกิตติถึงโดนน้าจับขัง ไม่ได้บอกอาการหรือท่าทางของน้าด้วยว่าเมาอยู่หรือเปล่า? หรือถ้าน้าไม่ได้เมา กิตติทำอะไรถึงโดนขังในห้องเก็บของ? น้ามีความแค้นกับพ่อกิตติที่เป็นสามีของพี่สาวหรือเปล่า? แล้วถ้ากิตติจะโดนจับขายจริงๆ ทำไมคุณน้าไม่ถนอมหน่อย กะจะแค่ไม่ให้ตาย แต่ไม่รักษาความหล่อไว้ให้เด็กหนุ่มเลยเหรอ - ดูประโยคพวกนี้ครับ – นั่นคือรูปครอบครัวที่เหลือเพียงไม่กี่ใบของเขา...! > ลบจุดสามตัวออกได้ไหม แล้วใส่เครื่องหมายตกใจไปเลย นี่ด้วย – “นี่ถ้าไม่ใช่เด็กมีต่อย!” ร่างสูงยิ้มมุมปาก >> ใส่เครื่องหมายตกใจแต่บอกว่ายิ้มมุมปาก จินตนาการไม่ถูกเลยครับว่าอีเจมีอารมณ์แบบไหนอยู่ บทที่ 1 – มีประโยคที่ใช้คำแปลกๆ อยู่ครับ – มองไม่เห็นอะไรนอกจากดาวนับล้านๆดวงที่กำลังประดับฟากฟ้า > ใช้คำว่ากำลังไม่ได้หรอกมั้ง ตัดออกน่าจะดีครับ - ทางตรงหน้าเป็นทางขึ้นเขา สูงซะด้วย! > พอใส่คำว่า สูงซะด้วย! มาแล้วมันแปลกๆ ทำให้ปกติที่ต้องเป็นบุรุษสรรพนามที่สาม ดันกลายเป็นที่หนึ่ง ทำให้อ่านแล้วขัดๆ ในบทอื่นๆ ก็มีแบบนี้นะครับ ในด้านของเนื้อหา บทนี้เล่าถึงคืนแรกและเช้าวันแรกที่กิตติได้มาอยู่ที่นี่ ผมรู้สึกสงสัยนะว่าทำไมคนที่มาอยู่ก่อนหน้าเขาถึงไม่รู้วันเปิดเทอม มันเข้าใจได้ว่าในที่พักอยู่กันแค่นักเรียนและไม่มีผู้ดูแล คงจะไม่มีใครบอกรายละเอียดที่อยากรู้ให้ แต่...ไม่มีใครพูดถึงเลยว่ามีกฎห้ามออกนอกที่พักหรือเปล่า? คนแรกที่มาอยู่คือเมื่อเดือนก่อน เขาไม่มีความอยากรู้อยากเห็นเลยเหรอว่าภายนอกที่พักมีอะไร ถ้ามีสักคนได้ออกไปก็อาจจะได้รู้วันเปิดเทอมนะ อ้อๆ! แต่ถึงจะมีกฎว่าห้ามออกนอกที่พัก แต่อีเจก็เอาเด็กใหม่มาส่งอยู่เรื่อยๆ ไม่ใช่เหรอครับ? ทำไมนักเรียนในความดูแลของเขาไม่คิดจะถามเรื่องที่ควรรู้เลย หรืออีเจเกรียนเกินไป นักเรียนเลยไม่กล้ายุ่งด้วย? - อีกอย่างคือคำพูดของสร้อยที่ชมแพร – “โห! เธอนี่มันเทพชะมัด ทำอาหารเลี้ยงคนทั้งหอได้” สร้อยกล่าวชมจากใจเมื่อเห็นว่าแพรคอยรับหน้าที่นี้ตั้งแต่สามอาทิตย์ก่อน > ดูนะ คนที่อยู่ด้วยกันมาตั้งหลายวันหรือหลายสัปดาห์แล้วไม่น่าจะพูดชมกันแบบนี้ หรือถ้าสร้อยแค่คิดจะแกล้งชมขำๆ ก็น่าจะตัดคำว่า ‘ชมจากใจ’ ออก บทที่ 2 – ฉากแรกๆ เลย แพรยกหม้อติดมือมาด้วยทำไม? ไม่มีฉากไหนที่บรรยายว่าทุกคนได้กินอาหารเช้าเลยนี่นา? ช่วยเพิ่มเติมด้วยครับ - มีการบรรยายแบบบุรุษสรรพนามที่หนึ่งโผล่แซมๆ มาเป็นระยะๆ ครับ แต่ก็ไม่ได้แย่อะไรนะ เห็นได้บ่อยในนิยายปกติอยู่แล้ว อยากตัดออกไหมก็แล้วแต่การตัดสินใจของผู้เขียนครับ - มีฉากที่คุณครูหัวเราะนักเรียนมาสายด้วย มันดูแปลกๆ นะครับ แค่ให้นักเรียนด้วยกันหัวเราะก็พอแล้วนี่ คุณครูแสดงท่าทีอย่างนี้มันดูไม่เหมาะเลย - ทึ่งมากที่มีเด็กวัยรุ่นช่วยกันเติมน้ำมันรถบัสเต็มถังได้ บทที่ 3 – ในตอนที่มงคลเปิดเจอเว็บบอร์ดโรงเรียน ผมว่ามันไม่น่าเป็นไปได้นะที่เว็บโรงเรียนจะเอาเรื่องเสียหายของนักเรียนมาเขียนโชว์ แต่ถ้าเป็นเว็บบอร์ดที่สามารถให้นักเรียนด้วยกันตั้งกระทู้ได้ แล้วไม่มีแอดมินคอยดูแลเลยเหรอครับ? ปล่อยให้มีข้อมูลแบบนี้มาอยู่ในเว็บของโรงเรียนดังที่มีทั้งเชื้อพระวงศ์ ลูกเศรษฐี ฯลฯ มาสมัครเข้าเรียน แถมยังอัพเดตข่าวที่ห้องสิบสามมาสายได้ไวมาก ทั้งๆ ที่เรื่องเพิ่งจะเกิดเมื่อเช้านี้เอง - ในประโยคสนทนา มีบางคำที่คนธรรมดาไม่น่าพูด อย่างคำว่า ‘ไฉนเลย’ - เด็กๆ ใจกล้าน่าดูครับที่เดินเข้าไปในป่า ไม่มีใครอิดออดเลยสักคนแม้แต่เด็กผู้หญิง พวกเขาอาจจะมีสายเลือดนักล่าอยู่ในตัวแล้วก็ได้เนอะ บทที่ 4 - ตอนกิตติสลบไปแล้วตื่นขึ้นมาท่ามกลางเพื่อนๆ แล้วเขาบอกว่าเจอผู้หญิงจะฆ่านี่ไม่น่ามีใครหัวเราะนะ น่าจะเป็นห่วงมากกว่า ในหมอกลงจัดแบบนั้นถ้าใครเล่าอะไรให้ผมฟังก็คงจะเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แอบกลัวหน่อยๆด้วย แต่คงไม่มีใครหัวเราะกับเหตุการณ์แบบนี้แน่ๆ บทที่ 5 – พี่แดนดินแนะนำตัวว่า ‘เป็นหัวหน้าห้องสองทับสิบสามมาปีกว่าแล้ว’ เฮ้ยๆ! ไม่ใช่ว่ามันเพิ่งจะเริ่มปีการศึกษาเรอะ? ทำไมเป็นหัวหน้าห้องนี้มาตั้งปีกว่า หรือเขาจะเหมารวมกับตอนปีหนึ่งด้วย? ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ช่วยขยายความประโยคนี้ทีครับ มันก็เดาได้น่ะแหละ แต่ขัดหูขัดตาไปหน่อย - บทนี้ข้อสงสัยน้อยครับ คำผิดน้อยด้วย แต่การเว้นวรรคผิดยังมีนะ บทที่ 6 –มันไม่มีอะไรมากจริงๆ ผิดเล็กๆ น้อยๆ แต่ซ้ำกับพวกบทก่อนหน้านี้ที่ได้บอกไปแล้ว คำผิด + ภาษาในเรื่อง 16/20 เอาล่ะๆ มาถึงช่วงที่ผมถนัดที่สุดละ...ก่อนหน้านี้ผมพิมพ์ไปเยอะมากเกี่ยวกับการใช้ภาษา จนเริ่มกลัวว่าตัวเองจะไม่มีอะไรให้เขียนในหัวข้อนี้ ซึ่งก็จริงด้วยแฮะ...เหอะๆ คำผิดไม่ได้มีเยอะมากในบางบทครับ แต่บางบทก็มีทุกย่อหน้าเลยนะ ผมยกตัวอย่างไม่ไหวจริงๆ ลองหาดูเองก่อน(ที่จริงร้านอื่นเขาก็มาบอกไว้แล้วแหละ) แต่สิ่งที่น่าพูดถึงสุดๆ ก็คือการเว้นวรรค เห็นเยอะมากว่าคำที่ควรเว้นก็ไม่เว้น คำที่ไม่ต้องเว้นเลยก็เผลอเว้นให้ซะอย่างนั้น มีอยู่ในทุกบทเลยครับเรื่องนี้ การใช้ภาษาจัดว่าดีครับ บทบรรยายทำได้ดีในระดับหนึ่ง อ่านแล้วไม่ค่อยติด(จะไปติดเรื่องคำผิดกับเว้นวรรคนั่นล่ะเนอะ) ส่วนประโยคสนทนาดูไม่ค่อยลื่นเท่าไหร่ มันไม่ได้ผิดหรอกนะถ้าจะให้ตัวละครใช้ภาษาแบบเดียวกับในหนังฝรั่ง แต่มันก็เหมือนมากไปก็รู้สึกแปลกๆ นะ เพราะนี่คือตัวหนังสือที่ใช้อ่าน คนอ่านไม่ได้ยินน้ำเสียงของตัวละครหรอกครับ เขาใช้จินตนาการเอา ถ้าไม่ดีก็คือจะไม่ดีเลย เพิ่มเติมนะ การใส่ไม้ยมก ควรจะเคาะเสปซบาร์หนึ่งครั้งเพื่อความสวยงาม - รถสปอร์ตขับต่อมาเรื่อยๆเมื่อรอบข้างมีเพียงป่าไม้ตั้งทิวแถวเป็นแนว กิตติหมดความสนใจจากสองข้างทางทันที เวลาผ่านไปราวๆครึ่งชั่วโมง ระยะทางคร่าวๆจากประสาทตรงมาทางนี้ราวๆสี่สิบกิโลเมตร เพราะอีเจขับด้วยความเร็วคงที่ราวๆแปดสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง จะเห็นได้ว่าประโยคนี้ใช้ไม้ยมกเยอะมาก มีคำซ้ำเยอะด้วย ทำให้อ่านแล้วสะดุดเป็นช่วงๆ - ประโยคสนทนาที่มีคำหยาบ ตัวผมเองไม่ได้อะไรกับเรื่องนี้นะเพราะรับได้ แต่จะเตือนเอาไว้ว่าคนอ่านส่วนมากในเด็กดีเขาไม่ได้เป็นแบบผมอ่ะดิ จะแก้ดีไหมก็ให้พี่แพรพิจารณาดูเอานะครับ ความชอบส่วนตัว 4/5 เนื่องจากเนื้อหายังไม่ไปไหนมาก ตัวผมเองก็ยังบอกไม่ได้อ่ะว่าชอบมากแค่ไหน แถมนี่ไม่ใช่แนวที่ถนัดอีก แต่ด้วยเนื้อเรื่องที่มีปริศนาเยอะและภาษาบรรยายสละสลวยทำให้น่าสนใจดีครับ ให้สี่เลยแล้วกัน ^^ อ้อๆ! จะบอกว่าเลขสิบสามเป็นเลขโปรดผมครับ เพราะงั้นก็แอบถูกใจเรื่องนี้ด้วยตอนเห็นชื่อเรื่องนะ แหะๆ ตัวละคร 12/15 นิยายที่มีตัวละครเยอะไม่ได้ผิดครับ คนอ่านบางคนเขาไม่ชอบแต่ผมชอบนะ มันทำให้ดูเหมือนเป็นสังคมจริงๆ ไม่ใช่ว่าดำเนินเรื่องแค่เฉพาะตัวเอกสามคนหรือสี่คน แต่!...แทบแยกเอกลักษณ์ของแต่ละคนไม่ออกเลยครับ มีอยู่ไม่กี่คนที่จำได้เพราะชื่อ,ลักษณะ,หน้าที่ ของเขาเด่น อย่างเช่น - กิตติ แน่นอนว่ารายนี้เป็นพระเอก จะให้จำไม่ได้ก็ยังไงๆ อยู่ จนถึงตอนนี้ผมยังไม่เห็นนิสัยเด่นๆ ของเขาเลย ดูเป็นแค่เด็กธรรมดาเอง ขี้กลัวบ้าง กล้าบ้าง - ตั้ม รูมเมทของกิตติ แอบปากเสียเล็กๆ เป็นคนเฮฮาบ้าง แต่มันก็มีตัวละครอื่นที่นิสัยแบบนี้เหมือนกันนะ ไม่ใช่ว่าคล้ายกันเล็กๆ แต่แทบเหมือน - แบล็ค จำได้เพราะเขาผิวเข้มเหมือนชื่อ และดูเป็นพี่ใหญ่ดีด้วย - แพร ตัวละครนี้ตั้งให้ชื่อเหมือนผู้แต่งใช่ป่ะครับ? ผมจำได้เพราะเธอเป็นแม่ครัวเพียงคนเดียวของหอพัก อาจจะดูขวางโลกไปหน่อยนะที่ผมติเรื่องตัวละครไม่เด่น ต่างจากคนอื่นๆ ที่เขามาชมเรื่องตัวละคร นี่เป็นความเห็นที่อ่านแล้วคิดจากใจจริงเลยว่ามันเป็นอย่างนี้ เลยขอติเรื่องนี้ แหะๆ จบแล้วครับผม นี่เป็นบทวิจารณ์จากนักวิจารณ์มือใหม่ และนิยายของตัวผมเองก็ไม่ได้ดีไปกว่าคุณเท่าไหร่ร้อกกก แต่นี่ก็พยายามจะใช้ความเป็นกลางและอ่านให้ละเอียดที่สุดแล้วนะ เพราะตัวพี่แพรเองเลือกมงกุฎทองมา ผมเลยจัดเต็มครับ หวังว่าจะพอใจนะ >_ อ่านน้อยลง
Thireteen1313 | 22 ต.ค. 57
-
1
-
0
ดูทั้งหมด
คำนิยมล่าสุด
"ส่งงานจาก : PrInCeSs วิจารณ์นิยาย"
(แจ้งลบ)ชื่อเรื่อง : Saint Mcnicle School ห้อง 13 นักเรียน นักล่า นามปากกา : Lady-Dolly สวัสดีครับพี่แพร ผม thirteen หรือจะเรียกว่าบอยก็ได้ เป็นนักวิจารณ์มือใหม่ที่ได้รับงานชิ้นนี้เป็นงานแรก และพี่แพรเองก็รีเควสท์ระดับมงกุฎทองซึ่งถือว่าเป็นระดับที่ต้องละเอียดที่สุดมาด้วย แหะๆ ขอออกตัวก่อนนะครับว่าไม่ใช่คนดุ ผมค่อนข้างจะอ่อนโยนและเรียบร้อย จะให้มาวิจ ... อ่านเพิ่มเติม
ชื่อเรื่อง : Saint Mcnicle School ห้อง 13 นักเรียน นักล่า นามปากกา : Lady-Dolly สวัสดีครับพี่แพร ผม thirteen หรือจะเรียกว่าบอยก็ได้ เป็นนักวิจารณ์มือใหม่ที่ได้รับงานชิ้นนี้เป็นงานแรก และพี่แพรเองก็รีเควสท์ระดับมงกุฎทองซึ่งถือว่าเป็นระดับที่ต้องละเอียดที่สุดมาด้วย แหะๆ ขอออกตัวก่อนนะครับว่าไม่ใช่คนดุ ผมค่อนข้างจะอ่อนโยนและเรียบร้อย จะให้มาวิจารณ์ด้วยคำพูดแบบขวานผ่าซากอะไรนั่นทำไม่เป็นจริงๆ แต่!...ถ้าต้องการงานวิจารณ์นิยายแบบละเอียดยิบขนาด Full HD แล้วล่ะก็ ขอบอกว่าทำได้ครับ เริ่มกันเลยนะ ^^ เริ่มที่ชื่อเรื่องครับ ให้ 9/10 ชื่อภาษาอังกฤษเป็นชื่อโรงเรียน ส่วนชื่อภาษาไทยเป็นสิ่งที่ขยายว่านิยายเป็นแนวไหน ทำให้รู้ได้รางๆ ว่านิยายเรื่องนี้เกี่ยวกับนักเรียนห้องสิบสามของโรงเรียนเซนต์แมคนิเคิล และพวกเขาเป็นนักล่า ส่วนเรื่องความดึงดูด อันนี้ผมขอขวางโลกหน่อยนะว่า ‘ยัง’ ไม่ถึงขั้นดึงดูดได้จริงๆ อาจเป็นเพราะไม่ใช่ขานิยายแนวนี้ก็ได้ ตอนแรกกะจะให้แปด แต่พอเปิดเข้ามาอ่านข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องก็รู้สึกน่าสนใจขึ้นมา เพราะมันช่วยเสริมให้ชื่อเรื่องน่าสนใจ เลยขอเพิ่มคะแนน +1 ครับ ^^ การจัดหน้ากระดาษ ให้ 3/5 ในบทนำจัดหน้ากระดาษได้ดูดีทีเดียวครับ มีการเว้นหนึ่งบรรทัดต่อหนึ่งประโยค แต่ตั้งแต่บทนำครึ่งหลังไปจนถึงหลังจากนั้นดันไม่ได้เว้น แต่ก็ยังดีที่พี่แพรเลือกใช้ตัวหนังสือขนาดใหญ่ ทำให้ไม่ได้อ่านแล้วติดกันเป็นพรืดหรือปวดตาเท่าไหร่นัก จนมาถึงบทที่หกแล้วถึงค่อยกลับไปเว้นบรรทัดแบบบทนำอย่างเดิม เพิ่มเติมครับ มีบางบทที่เว้นระหว่างฉากเยอะบ้างน้อยบ้าง ไม่สมดุลกัน พล็อตเรื่อง 7/10 เป็นพล็อตที่เรียกได้ว่าน่าติดตามครับ แต่ขอติหน่อยตรงที่ผ่านไปแล้วหกบทยังไม่ค่อยหลุดไปถึงสิ่งที่จะแสดงความเป็น ‘นักล่า’ ของพระเอกกับเพื่อนพระเอกเลย ยังดีที่พวกรุ่นพี่พอจะออกมาแสดงความสามารถให้ดูบ้าง ทำให้เราพอจะเดาทางได้แล้วนะ ว่าเนื้อเรื่องต่อๆ ไป เด็กปีหนึ่งห้องสิบสามก็คงจะต้องโดนฝึกอะไรแบบนี้ล่ะ แล้วก็ขอหักในตอนที่เด็กๆ ห้องสิบสามไปเจอเรื่องเกี่ยวกับตัวเองในเว็บบอร์ดโรงเรียนกับพวกความไม่สมเหตุสมผลอีกเล็กๆ น้อยๆ เหตุผลเพราะอะไรเดี๋ยวไปดูกันครับ เนื้อเรื่อง 25/35 บทนำ – เปิดเรื่องมาได้น่าสงสัยมากครับ...ใช่ น่าสงสัยมากว่าทำไมกิตติถึงโดนน้าจับขัง ไม่ได้บอกอาการหรือท่าทางของน้าด้วยว่าเมาอยู่หรือเปล่า? หรือถ้าน้าไม่ได้เมา กิตติทำอะไรถึงโดนขังในห้องเก็บของ? น้ามีความแค้นกับพ่อกิตติที่เป็นสามีของพี่สาวหรือเปล่า? แล้วถ้ากิตติจะโดนจับขายจริงๆ ทำไมคุณน้าไม่ถนอมหน่อย กะจะแค่ไม่ให้ตาย แต่ไม่รักษาความหล่อไว้ให้เด็กหนุ่มเลยเหรอ - ดูประโยคพวกนี้ครับ – นั่นคือรูปครอบครัวที่เหลือเพียงไม่กี่ใบของเขา...! > ลบจุดสามตัวออกได้ไหม แล้วใส่เครื่องหมายตกใจไปเลย นี่ด้วย – “นี่ถ้าไม่ใช่เด็กมีต่อย!” ร่างสูงยิ้มมุมปาก >> ใส่เครื่องหมายตกใจแต่บอกว่ายิ้มมุมปาก จินตนาการไม่ถูกเลยครับว่าอีเจมีอารมณ์แบบไหนอยู่ บทที่ 1 – มีประโยคที่ใช้คำแปลกๆ อยู่ครับ – มองไม่เห็นอะไรนอกจากดาวนับล้านๆดวงที่กำลังประดับฟากฟ้า > ใช้คำว่ากำลังไม่ได้หรอกมั้ง ตัดออกน่าจะดีครับ - ทางตรงหน้าเป็นทางขึ้นเขา สูงซะด้วย! > พอใส่คำว่า สูงซะด้วย! มาแล้วมันแปลกๆ ทำให้ปกติที่ต้องเป็นบุรุษสรรพนามที่สาม ดันกลายเป็นที่หนึ่ง ทำให้อ่านแล้วขัดๆ ในบทอื่นๆ ก็มีแบบนี้นะครับ ในด้านของเนื้อหา บทนี้เล่าถึงคืนแรกและเช้าวันแรกที่กิตติได้มาอยู่ที่นี่ ผมรู้สึกสงสัยนะว่าทำไมคนที่มาอยู่ก่อนหน้าเขาถึงไม่รู้วันเปิดเทอม มันเข้าใจได้ว่าในที่พักอยู่กันแค่นักเรียนและไม่มีผู้ดูแล คงจะไม่มีใครบอกรายละเอียดที่อยากรู้ให้ แต่...ไม่มีใครพูดถึงเลยว่ามีกฎห้ามออกนอกที่พักหรือเปล่า? คนแรกที่มาอยู่คือเมื่อเดือนก่อน เขาไม่มีความอยากรู้อยากเห็นเลยเหรอว่าภายนอกที่พักมีอะไร ถ้ามีสักคนได้ออกไปก็อาจจะได้รู้วันเปิดเทอมนะ อ้อๆ! แต่ถึงจะมีกฎว่าห้ามออกนอกที่พัก แต่อีเจก็เอาเด็กใหม่มาส่งอยู่เรื่อยๆ ไม่ใช่เหรอครับ? ทำไมนักเรียนในความดูแลของเขาไม่คิดจะถามเรื่องที่ควรรู้เลย หรืออีเจเกรียนเกินไป นักเรียนเลยไม่กล้ายุ่งด้วย? - อีกอย่างคือคำพูดของสร้อยที่ชมแพร – “โห! เธอนี่มันเทพชะมัด ทำอาหารเลี้ยงคนทั้งหอได้” สร้อยกล่าวชมจากใจเมื่อเห็นว่าแพรคอยรับหน้าที่นี้ตั้งแต่สามอาทิตย์ก่อน > ดูนะ คนที่อยู่ด้วยกันมาตั้งหลายวันหรือหลายสัปดาห์แล้วไม่น่าจะพูดชมกันแบบนี้ หรือถ้าสร้อยแค่คิดจะแกล้งชมขำๆ ก็น่าจะตัดคำว่า ‘ชมจากใจ’ ออก บทที่ 2 – ฉากแรกๆ เลย แพรยกหม้อติดมือมาด้วยทำไม? ไม่มีฉากไหนที่บรรยายว่าทุกคนได้กินอาหารเช้าเลยนี่นา? ช่วยเพิ่มเติมด้วยครับ - มีการบรรยายแบบบุรุษสรรพนามที่หนึ่งโผล่แซมๆ มาเป็นระยะๆ ครับ แต่ก็ไม่ได้แย่อะไรนะ เห็นได้บ่อยในนิยายปกติอยู่แล้ว อยากตัดออกไหมก็แล้วแต่การตัดสินใจของผู้เขียนครับ - มีฉากที่คุณครูหัวเราะนักเรียนมาสายด้วย มันดูแปลกๆ นะครับ แค่ให้นักเรียนด้วยกันหัวเราะก็พอแล้วนี่ คุณครูแสดงท่าทีอย่างนี้มันดูไม่เหมาะเลย - ทึ่งมากที่มีเด็กวัยรุ่นช่วยกันเติมน้ำมันรถบัสเต็มถังได้ บทที่ 3 – ในตอนที่มงคลเปิดเจอเว็บบอร์ดโรงเรียน ผมว่ามันไม่น่าเป็นไปได้นะที่เว็บโรงเรียนจะเอาเรื่องเสียหายของนักเรียนมาเขียนโชว์ แต่ถ้าเป็นเว็บบอร์ดที่สามารถให้นักเรียนด้วยกันตั้งกระทู้ได้ แล้วไม่มีแอดมินคอยดูแลเลยเหรอครับ? ปล่อยให้มีข้อมูลแบบนี้มาอยู่ในเว็บของโรงเรียนดังที่มีทั้งเชื้อพระวงศ์ ลูกเศรษฐี ฯลฯ มาสมัครเข้าเรียน แถมยังอัพเดตข่าวที่ห้องสิบสามมาสายได้ไวมาก ทั้งๆ ที่เรื่องเพิ่งจะเกิดเมื่อเช้านี้เอง - ในประโยคสนทนา มีบางคำที่คนธรรมดาไม่น่าพูด อย่างคำว่า ‘ไฉนเลย’ - เด็กๆ ใจกล้าน่าดูครับที่เดินเข้าไปในป่า ไม่มีใครอิดออดเลยสักคนแม้แต่เด็กผู้หญิง พวกเขาอาจจะมีสายเลือดนักล่าอยู่ในตัวแล้วก็ได้เนอะ บทที่ 4 - ตอนกิตติสลบไปแล้วตื่นขึ้นมาท่ามกลางเพื่อนๆ แล้วเขาบอกว่าเจอผู้หญิงจะฆ่านี่ไม่น่ามีใครหัวเราะนะ น่าจะเป็นห่วงมากกว่า ในหมอกลงจัดแบบนั้นถ้าใครเล่าอะไรให้ผมฟังก็คงจะเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แอบกลัวหน่อยๆด้วย แต่คงไม่มีใครหัวเราะกับเหตุการณ์แบบนี้แน่ๆ บทที่ 5 – พี่แดนดินแนะนำตัวว่า ‘เป็นหัวหน้าห้องสองทับสิบสามมาปีกว่าแล้ว’ เฮ้ยๆ! ไม่ใช่ว่ามันเพิ่งจะเริ่มปีการศึกษาเรอะ? ทำไมเป็นหัวหน้าห้องนี้มาตั้งปีกว่า หรือเขาจะเหมารวมกับตอนปีหนึ่งด้วย? ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ช่วยขยายความประโยคนี้ทีครับ มันก็เดาได้น่ะแหละ แต่ขัดหูขัดตาไปหน่อย - บทนี้ข้อสงสัยน้อยครับ คำผิดน้อยด้วย แต่การเว้นวรรคผิดยังมีนะ บทที่ 6 –มันไม่มีอะไรมากจริงๆ ผิดเล็กๆ น้อยๆ แต่ซ้ำกับพวกบทก่อนหน้านี้ที่ได้บอกไปแล้ว คำผิด + ภาษาในเรื่อง 16/20 เอาล่ะๆ มาถึงช่วงที่ผมถนัดที่สุดละ...ก่อนหน้านี้ผมพิมพ์ไปเยอะมากเกี่ยวกับการใช้ภาษา จนเริ่มกลัวว่าตัวเองจะไม่มีอะไรให้เขียนในหัวข้อนี้ ซึ่งก็จริงด้วยแฮะ...เหอะๆ คำผิดไม่ได้มีเยอะมากในบางบทครับ แต่บางบทก็มีทุกย่อหน้าเลยนะ ผมยกตัวอย่างไม่ไหวจริงๆ ลองหาดูเองก่อน(ที่จริงร้านอื่นเขาก็มาบอกไว้แล้วแหละ) แต่สิ่งที่น่าพูดถึงสุดๆ ก็คือการเว้นวรรค เห็นเยอะมากว่าคำที่ควรเว้นก็ไม่เว้น คำที่ไม่ต้องเว้นเลยก็เผลอเว้นให้ซะอย่างนั้น มีอยู่ในทุกบทเลยครับเรื่องนี้ การใช้ภาษาจัดว่าดีครับ บทบรรยายทำได้ดีในระดับหนึ่ง อ่านแล้วไม่ค่อยติด(จะไปติดเรื่องคำผิดกับเว้นวรรคนั่นล่ะเนอะ) ส่วนประโยคสนทนาดูไม่ค่อยลื่นเท่าไหร่ มันไม่ได้ผิดหรอกนะถ้าจะให้ตัวละครใช้ภาษาแบบเดียวกับในหนังฝรั่ง แต่มันก็เหมือนมากไปก็รู้สึกแปลกๆ นะ เพราะนี่คือตัวหนังสือที่ใช้อ่าน คนอ่านไม่ได้ยินน้ำเสียงของตัวละครหรอกครับ เขาใช้จินตนาการเอา ถ้าไม่ดีก็คือจะไม่ดีเลย เพิ่มเติมนะ การใส่ไม้ยมก ควรจะเคาะเสปซบาร์หนึ่งครั้งเพื่อความสวยงาม - รถสปอร์ตขับต่อมาเรื่อยๆเมื่อรอบข้างมีเพียงป่าไม้ตั้งทิวแถวเป็นแนว กิตติหมดความสนใจจากสองข้างทางทันที เวลาผ่านไปราวๆครึ่งชั่วโมง ระยะทางคร่าวๆจากประสาทตรงมาทางนี้ราวๆสี่สิบกิโลเมตร เพราะอีเจขับด้วยความเร็วคงที่ราวๆแปดสิบกิโลเมตรต่อชั่วโมง จะเห็นได้ว่าประโยคนี้ใช้ไม้ยมกเยอะมาก มีคำซ้ำเยอะด้วย ทำให้อ่านแล้วสะดุดเป็นช่วงๆ - ประโยคสนทนาที่มีคำหยาบ ตัวผมเองไม่ได้อะไรกับเรื่องนี้นะเพราะรับได้ แต่จะเตือนเอาไว้ว่าคนอ่านส่วนมากในเด็กดีเขาไม่ได้เป็นแบบผมอ่ะดิ จะแก้ดีไหมก็ให้พี่แพรพิจารณาดูเอานะครับ ความชอบส่วนตัว 4/5 เนื่องจากเนื้อหายังไม่ไปไหนมาก ตัวผมเองก็ยังบอกไม่ได้อ่ะว่าชอบมากแค่ไหน แถมนี่ไม่ใช่แนวที่ถนัดอีก แต่ด้วยเนื้อเรื่องที่มีปริศนาเยอะและภาษาบรรยายสละสลวยทำให้น่าสนใจดีครับ ให้สี่เลยแล้วกัน ^^ อ้อๆ! จะบอกว่าเลขสิบสามเป็นเลขโปรดผมครับ เพราะงั้นก็แอบถูกใจเรื่องนี้ด้วยตอนเห็นชื่อเรื่องนะ แหะๆ ตัวละคร 12/15 นิยายที่มีตัวละครเยอะไม่ได้ผิดครับ คนอ่านบางคนเขาไม่ชอบแต่ผมชอบนะ มันทำให้ดูเหมือนเป็นสังคมจริงๆ ไม่ใช่ว่าดำเนินเรื่องแค่เฉพาะตัวเอกสามคนหรือสี่คน แต่!...แทบแยกเอกลักษณ์ของแต่ละคนไม่ออกเลยครับ มีอยู่ไม่กี่คนที่จำได้เพราะชื่อ,ลักษณะ,หน้าที่ ของเขาเด่น อย่างเช่น - กิตติ แน่นอนว่ารายนี้เป็นพระเอก จะให้จำไม่ได้ก็ยังไงๆ อยู่ จนถึงตอนนี้ผมยังไม่เห็นนิสัยเด่นๆ ของเขาเลย ดูเป็นแค่เด็กธรรมดาเอง ขี้กลัวบ้าง กล้าบ้าง - ตั้ม รูมเมทของกิตติ แอบปากเสียเล็กๆ เป็นคนเฮฮาบ้าง แต่มันก็มีตัวละครอื่นที่นิสัยแบบนี้เหมือนกันนะ ไม่ใช่ว่าคล้ายกันเล็กๆ แต่แทบเหมือน - แบล็ค จำได้เพราะเขาผิวเข้มเหมือนชื่อ และดูเป็นพี่ใหญ่ดีด้วย - แพร ตัวละครนี้ตั้งให้ชื่อเหมือนผู้แต่งใช่ป่ะครับ? ผมจำได้เพราะเธอเป็นแม่ครัวเพียงคนเดียวของหอพัก อาจจะดูขวางโลกไปหน่อยนะที่ผมติเรื่องตัวละครไม่เด่น ต่างจากคนอื่นๆ ที่เขามาชมเรื่องตัวละคร นี่เป็นความเห็นที่อ่านแล้วคิดจากใจจริงเลยว่ามันเป็นอย่างนี้ เลยขอติเรื่องนี้ แหะๆ จบแล้วครับผม นี่เป็นบทวิจารณ์จากนักวิจารณ์มือใหม่ และนิยายของตัวผมเองก็ไม่ได้ดีไปกว่าคุณเท่าไหร่ร้อกกก แต่นี่ก็พยายามจะใช้ความเป็นกลางและอ่านให้ละเอียดที่สุดแล้วนะ เพราะตัวพี่แพรเองเลือกมงกุฎทองมา ผมเลยจัดเต็มครับ หวังว่าจะพอใจนะ >_ อ่านน้อยลง
Thireteen1313 | 22 ต.ค. 57
-
1
-
0
"Ugly Duckling มาส่งงานวิจารณ์แล้วครับ"
(แจ้งลบ)ชื่อเรื่อง 10/10 คะแนน : ชื่อเรื่องชวนให้คลิกเข้ามาดูมากครับ มันมีความดึงดูด แต่เท่าที่อ่านดูแล้วยังไม่ทราบว่ามันเกี่ยวกับเนื้อเรื่องในทิศทางใดบ้าง ยังเดาทางไม่ถูก แต่จุดนี้แหละจะเป็นตัวดึงดูดให้ติดตามต่อไป คนอ่านจะมีความสงสัยว่ามันเกี่ยวกับชื่อเรื่องยังไง มันจะทำให้คนอ่านอยากติดตามนิยายของคุณในระดับหนึ่ง | เนื้อหา 25/30 : จากที่อ่านบทนำแล้วรู้สึกว ... อ่านเพิ่มเติม
ชื่อเรื่อง 10/10 คะแนน : ชื่อเรื่องชวนให้คลิกเข้ามาดูมากครับ มันมีความดึงดูด แต่เท่าที่อ่านดูแล้วยังไม่ทราบว่ามันเกี่ยวกับเนื้อเรื่องในทิศทางใดบ้าง ยังเดาทางไม่ถูก แต่จุดนี้แหละจะเป็นตัวดึงดูดให้ติดตามต่อไป คนอ่านจะมีความสงสัยว่ามันเกี่ยวกับชื่อเรื่องยังไง มันจะทำให้คนอ่านอยากติดตามนิยายของคุณในระดับหนึ่ง | เนื้อหา 25/30 : จากที่อ่านบทนำแล้วรู้สึกว่ากิตติมีความแกร่งและอดทนในหัวใจ แต่ว่าสถานะการณ์แบบนั้นอ่านแล้วแลดูหดหู่เศร้าหมองระคนตื่นเต้นจนขนลุกกราว รู้สึกได้ถึงความรู้สึกของตัวละครทั้งสองตัว (น้ากับกิตติ) แต่ยังขัดตรงที่อีเจเป็นครู แต่กลับฆ่าผู้ปกครองของนักเรียน มันดูไม่สมจริง หลังจากบทนำแล้วเนื้อเรื่องนั้นมีอะไรให้น่าตื่นเต้นตลอด ขอไม่เอ่ยถึงในส่วนนี้เพราะบางทีนักอ่านเข้ามาอ่านคำนิยมแล้วเห็นว่าแต่ละตอนเป็นอย่างไรแล้วอาจจะหมดไฟในการอ่านของจริง(ฮา) การดำเนินเรื่องนั้นมีสาเหตุให้จิ้น ฟินไม่หยุด (เฮ้ย! ไม่ใช่) มีปมให้ชวนสงสัยตลอดเวลา ลื่นไหลไม่ค้างหรือติดขัดในส่วนใด แสดงว่าวางพล็อตมาดี แต่ห้าคะแนนที่เสียไปจะอยู่ในส่วนที่ว่าระบบการศึกษานั้นมันช่างเป็นระบบที่ดาร์กเหลือเกิน อาจจะเป็นเพราะจุดมุ่งหมายและชื่อเรื่องหรือเปล่า เดี๋ยวเยาวชนที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะมาอ่านมันจะมีผลกระทบเอา [ทางที่ดีควรกำหนดว่าเรตเท่าไร (เรตความรุนแรง) จะได้เจาะกลุ่มผู้อ่านถูก | ตัวละคร 13/15 : ในส่วนของคาแร็คเตอร์และความสมจริงนั้นดีมากทีเดียว แต่ข้อเสียคือชื่อนักเรียนเป็นชื่อไทย เมจเป็นฝรั่ง และครูนั้นเป็นฝรั่ง ชื่อโรงเรียนก็เป็นชื่อฝรั่ง มันทำให้สงสัยว่าเด็กทั้งหมดที่ชื่อไทยน่ะ เรียนที่ต่างประเทศหมดเลยเหรอ | การบรรยาย 20/20 : บรรยายได้ลื่นไหลและสำนวนดีทีเดียวครับ เห็นภาพชักเจน แต่คำหยาบนี่เพลาๆ ลงบ้างก็ได้ และใช้คำซ้ำมากไปหน่อยหรือใช้คำผิดที่ผิดทาง แต่ไม่เสียหายอะไรมากนัก | คำผิด 8/10 : มีเล็กน้อยครับ อาจจะพิมพ์ตกหล่น เช็คและแก้ไขด้วยล่ะ | การจัดหน้ากระดาษ 8/10 : ตัวหนังสือใหญ่เกินไปและย่อหน้าไม่ค่อยเท่ากันเท่าไรครับ แต่ก็ถือว่าอ่านง่ายดีอยู่ แนะนำให้ใช้ Cordia new 18 นะครับ จะช่วยได้เยอะเลย | ความชอบส่วนตัว 5/5 : เอาเป็นว่าให้เต็มครับ อย่างที่กล่าวมาไม่มีอะไรต้องพูดอีกแล้ว สนุก มัน และโดนใจ ขอบคุณที่ใช้บริการครับ อ่านน้อยลง
Rebel. | 25 ก.ย. 57
-
1
-
0
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น