คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 เพื่อนเก่า
*ตัวละครคงไม่ต้องแนะนำก็เพราะว่าเหมือนกับในเรื่องบาคุกันเลยค่ะ คนที่เคยดูคงจะรู้อยู่แล้วไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง หรือเพิ่มเติมนะคะ*
บทที่ 1 เพื่อนเก่า
วันนี้เป็นวันที่อากาศดีอีกวันหนึ่ง ที่สวนสาธารณะในเมืองคาโมรุ ดัน ชุน และรูโนะ กำลังเดินเล่นด้วยกันอยู่หลังจากที่ไปดูหนังด้วยกันมา “หนังเรื่องนี้สนุกใช้ได้เลยนะเนี่ย น่าเสียดายที่ใครบางคนทำเสียบรรยากาศหมด” ดันพูดพร้อมกับเหลือบไปมองรูโนะเล็กน้อย
“อะไรกันยะ ก็ฉันกลัวนิ นายก็เหมือนกันนั่นแล่ะ พอผีออกมาน่ะกอดชุนซะแน่นเลยนะ”รูโนะแซวดันเล่น แล้วก็รู้สึกละอายในความปอดแหกของเพื่อนตัวเอง
“ไม่ต้องพูดถึงเรื่องนั้นก็ได้นะ แค่นี้ฉันก็อายจะตายอยู่แล้ว”ชุนพูดอย่างเย็นชา
“หึ…มากับเธอเนี่ยไม่สนุกเลย รู้งี้พาจูลี่มาแทนดีกว่า”ดันพูดพร้อมกับมองหน้ารูโนะ
“เชอะ ก็ช่วยไม่ได้นี่ยะ บัตรเหลือใบเดียว ฉันเป่ายิงฉุบชนะก็ต้องได้มาสิ” รูโนะบอก
“จะว่าไปชุน นายจำสวนสาธารณะนี้ได้มั้ยอะที่เรามาเล่นด้วยกันบ่อยๆตอนเด็กน่ะ”ดันพูด “อืม”ชุนตอบ
“ชิ ที่เรื่องเพื่อนเนี่ยจำได้แม่นเชียวนะ”รูโนะแอบคิดในใจ
“นี่รูโนะ…” ดันทักจนรูโนะตกใจ “แล้วที่นี่ก็เป็นที่ๆฉันเจอกับเธอครั้งแรกด้วยสินะ”
ได้ยินอย่างนั้น รูโนะเลยหน้าแดงเล็กน้อย “นี่นาย ยังจำได้ด้วยหรอเนี่ย” “เธอนี่ไม่เอาไหนจริงๆเลยนะ ยัยม้าดีดกะโหลก”ดันพูดล้อรูโนะ “บังอาจมาว่าฉันว่ายัยม้าดีดกะโหลกหรอ” รูโนะพูดด้วยความโมโหแล้วก็ตบหัวดันไปทีหนึ่ง “โอ๊ย เจ็บ”ดันร้อง แล้วเสียงโทรศัพท์ของชุนก็ดังขึ้น
“ฮัลโหล”
“ชุนคุงอยู่กับพวกดันคุงรึเปล่าน่ะ”อลิซพูดอย่างเร่งรีบ
“อ๋อ อยู่สิทำไมหรอ”ชุนตอบ “ทุกคนรีบมาที่ศูนย์วิจัยของคุณปู่ตอนนี้เลยได้มั้ย”
“เข้าใจแล้ว”ชุนบอกแล้วก็กดวางสาย “ดัน รูโนะไปที่ศูนย์วิจัยมิฮาเอลกันเถอะ”
“ตอนนี้เลยหรอ”ดันถาม “อืม”
“ช่วยไม่ได้เนอะ งั้นฉันโทรบอกจูลี่ให้ไปที่บ้านมารุโจละกัน”
หลังจากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันไปที่บ้านมารุโจ
………………………………………………………………………………………………
บนเครื่องเจ็ทของบ้านมารุโจ ขณะที่ทุกคนนั่งอยู่ในห้องรับแขก มารุโจก็เอาขนมมาเสิร์ฟด้วย
“นี่รูโนะ ไปดูหนังเป็นไงมั่งจ๊ะ”จูลี่ถามรูโนะ
“ก็…”รูโนะยังพูดไม่ทันจบ ดันก็แทรกขึ้นมาว่า “สนุกมากเลย แต่น่าเสียดายใครบางคนทำเสียบรยากาศหมด”ดันพูดพร้อมกับชำเลืองมองรูโนะ
“หมายความว่ายังไงกันยะ” รูโนะตวาดใส่ดัน
“ทั้งสองคนอย่างเพิ่งเปิดศึกทะเลาะกันตอนนี้เลยนะครับ ทานขนมก่อนดีกว่าจะได้อารมณ์ดีขึ้น”มารุโจบอกให้ทั้งสองคนใจเย็นๆ
“เชอะ” ดันกับรูโนะพูดพร้อมกันและเมินหน้าใส่กัน
“คงจะถึงแล้วล่ะ” ชุนพูด
………………………………………………………………………………………………….
“ทุกคน” อลิซทักทายทุกคนพร้อมกับรอยยิ้มอันสดใส รูนับจูลี่ก็วิ่งไปกอดอลิซ
“ไม่ได้เจอกันตั้งนานแน่ะ”รูโนะพูด “โอว้อลิซ สวยขึ้นเยอะเลย” จูลี่ชมอลิซ
“เป็นไงบ้างอลิซ”ดันทักอลิซบ้าง “สวัสดีครับคุณอลิซ”
“อลิซ ให้พวกเรามาที่นี่ทำไมหรอ” ชุนถาม “มีคนมาหาพวกเราน่ะ”
“ใครล่ะ”ดันถามด้วยความสงสัย “ไปดูกันเองเถอะจ๊ะ”
และทุกคนก็ได้ไปยืนรออยู่ที่หน้าประตูมิติด้วยความตื่นเต้น
“ฉันจะฉี่ราดอยู่แล้ว- -“” ดันที่ดูเหมือนจะเป็นคนที่ตื่นเต้นที่สุดบ่นหลังจากรอมานาน
“ปัญญาอ่อนน่า ดัน”รูโนะพูด
และแล้วประตูมิติก็เปิดออก เด็กสามคน ผู้ชายสองคนอีกคนหนึ่งเป็นผู้หญิงก็เดินออกมา พวก
เขาก็คือ…….
“มิลล่า เอซ บารอน” “ไม่ได้เจอกันตั้งนานแน่ะดัน ทุกคน”มิลล่าทักทุกคนด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“พวกรุ่นพี่คิดถึงมากๆเลยครับ” บารอนพูดพร้อมกับวิ่งไปจับมือดันด้วยตาอันเป็นประกายวิ้งๆ
“รุ่นพี่ดันเนี่ยยังหล่อเหมือนเดิมเลยนะครับ”
ดัน”แหะๆๆ” “ไง”เอซทักทุกคนบ้าง
“ว่าแต่พวกมิลล่ามาทำอะไรที่นี่ล่ะ”ดันถาม
“พวกเราคิดถึงน่ะเลยมาเยี่ยม”มิลล่าตอบ
“งั้นก็ดีเลยครับ ช่วงนี้พวกรำลังปิดเทอมอยู่ด้วย”มารุโจบอก
“พวกเราคงต้องขอไปอาศัยอยู่ที่บ้านของพวกดันหน่อยล่ะนะ”
“เรื่องนั้นไม่มีปัญหาอยู่แล้ว”ดันบอกแล้วเอานิ้วโป้งแตะจมูกอย่างที่เคยทำ
“เย่ๆๆๆๆ จะได้ไปพักที่บ้านพวกรุ่นพี่ดันด้วย”บารอนร้องอย่างดีใจ
“อารายกันอย่างนี้มิลล่าก็ได้อยู่กับพวกหนุ่มๆเต็มไปหมดเลยน่ะสิ -*- เพราะตอนนี้ชุนก็ย้ายมาอยู่กับดาร์ลิ้งด้วย”จูลี่แซวมิลล่า
“งั้นก็ช่วยไม่ได้เนอะ ถึงบ้านฉันจะแคบไปหน่อย แต่มิลล่าก็มาอยู่กับฉันละกันเนอะ”รูโนะเสนอ
“ยังไงก็ได้จ๊ะ”
ความคิดเห็น