fic เซวีน่า ตอน ทายาทคนใหม่

ข้อมูลเบื้องต้น

  สวัสดีคะ นี่กีช์เองนะคะ คราวนี้กีช์มาพร้อมกับ ฟิค เซวีน่า ตอนทายาทคนใหม่คะ
 
  ตอนแรกก็กะจะแต่ง ฟิค บารามอส แต่เห็น มีล้นหลามเหลือ

  เลยมาแต่งฟิคเซวีน่า ที่มีอยู่น้อยนิด ยังไงก็ฝากด้วยนะคะ 

  มันคงจะไม่สนุกเท่าฟิคอื่นก็ กีช์ก็พยายามแล้วนะคะ เอาไว้คราวหน้า จะมาแก้ตัวใหม่นะคะ

fic เซวีน่า ตอน ทายาทคนใหม่

✚ naru



ขอบคุณธีมสวยๆ จากนารุจังด้วยนะคะ ^^

เนื้อเรื่อง

Ficเซวีน่าตอนทายาทคนใหม่

               

 

“สวบ!!” เสียงของอะไรบางอย่าง เสียดสีกับเสื้อผ้า ของหญิงสาวผมสีนิล ที่มี สีแดงเพลิงผสมอยู่นิดๆ แต่ดูท่าทางหญิงสาวจะไม่ได้รู้สึกตกใจแม้แต่น้อย

 

                “มีอะไรลีโอ” และ เฟมีล(หรือ เฟมีลล่า ไดเอนแพนไทร์ อ้อ ไม่สิ ต้องเป็น เฟมีลล่า ฟรานเชสก้า ต่างหาก) หันกลับไปวุ่นกับการทำเค้ก ตรงหน้าต่อ

 

                “รู้ได้ไงว่าเป็นฉัน?” ลีโอแกล้งถาม ก็เขาอยากรู้ว่าเธอจะตอบว่าอะไร

 

                “หึ ก็มือหนาอย่างนี้จะเป็นใครไปได้ หรือจะให้ฉันคิดว่าเป็นพ่อนายหรือไง แล้วอีกอย่าง จะมีสักกี่คนที่กล้าทำแบบนี้กับฉันละ” คำตอบที่ฟังแล้วคนฟังถึงกับยิ้มกริ่ม และหอมแก้มไปอีกสักฟอด เพื่อเป็นรางวัล

 

                “ก็แค่จะมาบอกว่า มอรีล กับ เซอร์รัส จะมาทำเค้กไว้เพื่อด้วย อ้อได้ข่าวมาว่าทางนู้นนะจะมีทายาทตัวน้อยแล้วนะ” เมื่อได้ยิน เท่านั้นแหละ เฟมีลก็ทิ้งเค้กตรงหน้าที่กำลังแต่งหน้าอยู่ แล้วหันขวับมาทางลีโอทันที

 

                “จริงอะ แล้วจะมาเมื่อไหร่หรอ นายแมว” เฟมีลถามอย่างตื่นเต้น แต่ก็ยังไม่เลิกเรียกว่า….นายแมว

               

“เฮ้อ!... อีกเดี๋ยวก็มาแล้วหละ เอาไงหละทางนู้นเค้ามีทายาทกันแล้วนะ แล้ว….เราหละเอาบ้างไหม” เสียงของที่ลีโอที่ทำให้เฟมีลถึงกับแก้มแดง

 

“บ้า!!” เฟมีลพูดในขณะที่ใบหน้าสีขาวเนียนแต่ตอนนี้ยังแดงไม่หาย เสียงของเพื่อนรักที่อยากจะได้ยินมานานก็ดังขึ้น

“เฟมีล!!”

 

“มอรีล!!” ทั้งสองคนวิ่งโผล่เข้าหากันอย่างรวดเร็วและเข้าสู่อ้อมกอดของเพื่อนรัก “เออ ใช่เธอท้องไม่ใช่หรอ วิ่งอย่างเนี่ยถ้าเป็นอะไรขึ้นมามีหวัง เซอร์รัสฆ่าฉันตายแน่” เฟมีล หยอกล้อมอรีลเล่น แต่คำล้อเล่นนั้นกลับทำให้ มอรีล หน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด

 

“เฟมีลก็…...”

 

 “อย่าเพิ่งพูดเลย มานี่มาชิมเค้กที่ฉันทำหน่อย นะ”

 

 “แต่เฟมีล……คือ….”

 

“นะมอรีล นิดเดียวเอง” เฟมีลทำท่าจะไม่เลิกตื้อ

 

“เอ่อ…นิดเดียวก็ได้จ๊ะ” เฟมีลจึงรีบวิ่งไปหยิบเค้กมาให้ชิม เค้ก รสสตรอเบอร์รี่ ชิ้นเล็กที่ทำไว้แค่นั้นเพราะกลัวจะไม่อร่อยเดี๋ยวเสียดายของ = =

 

“อะ นี่” เฟมีลพูดพร้อมกับยื่นขนมเค้กที่ชิ้นเล็กที่ตัดออกมาอีกที ยิ่งทำให้เล็กเข้าไปใหญ่ แล้วก็ชาอีกหนึ่งถ้วยเพื่อแก้เลี่ยน

 

“จ๊ะ….อืม อร่อยดีนะ” มอรีลตักเค้กเข้าไปหนึ่งคำแล้วเอ่ยปากชม ทำให้แม่ครัวมือใหม่อยากเฟมีลต้องยิ้มกว้าง

 

“จริงอะ เย้!!” เฟมีลจับที่ไหล่ของมอรีลและเขย่าอย่างแรง ด้วยความเผลอตัวเพราะความดีใจ= =

 

“เฮ้ย!! เฟมีลทำอะไรหนะ มอรีลท้องอยู่นะ” เสียงของเซอร์รัสที่มาจากไหนก็ไม่รู้ == ดังขึ้นทำให้ เฟมีลนึกขึนได้จึงรีบปล่อยมอรีลเป็นอย่างด่วน

 

“เออใช่ ขอโทษนะมอรีล”

 

“เอ่อ….ไม่เป็นไรจะ” มอรีลยังไม่หายมึน ถ้าเซอร์รัสไม่มาห้าม แล้วนี่ถ้า เซอร์รัสไม่มาห้าม แล้วเอาถุงหอม ที่ทำมาจากดอกไม้กับใบไม้บางอย่างเพื่อช่วยให้อาการมึนหัวที่มอรีลชอบเป็นละก็ ป่านี่…..ไม่อยากจะนึกสภาพ - -

 

“เธอนี่น้า….โตป่านนี่แล้ว ยังทำตัวเปิ๋นๆอยู่อีก ถ้ามอรีลเป็นไรขึ้นมาเธอจะรับผิดชอบไหวไหม!!” เซอร์รัสทำเสียงดุ

 

“ชิส์! ก็มันลืมนี่ ขอโทษด้วยละกัน!!” เฟมีลเดินปึงปัง เดินกระทืบเท้าอย่างแรงไปที่ห้องครัวเพื่อเอาจานไปเก็บระหว่างทางก็เจอกับลีโอ

 

“เฟ..”

 

“ไม่ต้องมายุ่งเลย!” เฟมีลตะคอกใส่หน้า ลีโอ

 

“เป็นอะไรของเค้านะ” ลีโอพูดอย่างสงสัย และเดินมาที่ห้องนั่งเล่น แต่เมื่อเห็น เซอร์รัส ที่กำลังถือถุงหอมของมอรีล อยู่ที่หน้าจมูกของมอรีล

 

“เออ..เมื่อกี้ เฟมีลเขาไปโกรธใครมาหรอ หน้าเลือดขึ้นเดินปึงปังออกไปหนะ” ลีโอถาม เซอร์รัสจึงเล่าเรื่องให้ฟัง (แต่ไม่ทั้งหมด เพราะไม่รู้ว่าเหตุการณ์เป็นยังไง)

 

“เฟมีลเขาก็แค่ดีใจ ที่ฉันชอบเค้กของเขาก็เลยลืมตัว นายก็ไม่น่าไปตะคอกใส่หน้าเฟมีลนี่” มอรีลอธิบาย

 

“โถ่! ก็ฉันเป็นห่วงเธอนี่” มอรีลถึงกลับแก้มแดง

 

“บ้า! เออใช่ วาแต่ทำไมเฟมีลไปนานจัง ไปตามดีกว่า” มอรีลทำท่าจะลุกขึ้น แต่ถูก ลีโอห้ามไว้ก่อน

 

“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวฉันไปตามเอง”

 

“อืม” ลีโอทำท่าจะลุกขึ้นแต่

 

เพล้ง!!

 

            “เฟมีล!! เสียงอุทานของทั้งสามดังขึ้นพร้อมกัน แต่ลีวิ่งไปที่ห้องครัวก่อนคนแรกตามมาด้วยเซอร์รัสและมอรีล เมื่อมาถึงก็พบเฟมีลนอนหมดสติอยู่กับ จานอีกหนึ่งใบที่แตกทั้งที่ยังมีฟองสบู่ติดอยู่หน่อยๆ คงกำลังล้างจานอยู่ ลีโอรีบไปพยุงตัว

 

                “เอียล! เอียล!” ลีโอตะโกนเลี้ยงชายชราผู้รับใช้

 

                “ครับนายท่าน” ชายชราที่มีนามว่า เอียลเอ่ยขึ้น

 

                “ตามหมอมาที เฟมีลเป็นลม”

 

                “ได้ครับนายท่าน” เอียลรีบเดินออกไป วิ่งไม่ได้เพราะแก่แล้ว - - ลีโอจึงอุ้มเฟมีลไปที่ห้องนอนทันที และแน่นอน มอรีลและเซอร์รัสต้องๆปด้วย

 

 

ณ ห้องนอนของเฟมีลและลีโอ

 

            หญิงสาวเริ่มขยับตัวเล็กน้อยและค่อยๆลุกขึ้นมาแต่ข้างตัวกลับค่อยๆดันตัวให้นอนต่อ

 

                “อะไร ลีโอ” เฟมีลถามอย่างสงสัย ก็มาผลักตัวเธอให้นอนลงทำไม

 

                “พักก่อนเถอะ ยังไม่ต้องลุกหรอก” ลีโอ

 

                “เออ ก็ได้…” เฟมีลยอมรับอย่าง งงๆ แล้วหันไปที่มอรีล แต่มอรีลก็ยิ้มกลับมา เหมือนกัน และเซอร์รัสก็เช่นกัน นี่พวกเขาเป็นอะไรกันหมดเนี่ย!

 

                “น้าเฟมีล เป็นอะไรมากหรือเปล่าคะ” เสียงหวานของเด็กผู้หญิงวัยสี่ขวบ เด็กผู้หญิงผมสีชมพู กน้าตาน่าเอ็นดู เดินมาพร้อมกับชายหญิงคู่หนึ่ง

 

                “อ้าวเรนี่ มาได้ไงเนี่ย” เฟมีลเรียก

 

                “อ๋อ มอรีลส่งข่าวมาบอกหนะ ก็เลยมาหา” รีเนลนั้นเอง เรนี่คือลูกสาวของรีเนลและโทนี่นั้นเอง

 

                “แล้วน้าเฟมีล เป็นอะไรหรอค่ะ น้ามอรีล” เรนี่ยังถามอยู่

 

                “อ๋อ…น้าเฟมีลเขาไม่เป็นอะไรหรอกจ๊ะ แค่เป็นลมไปเท่านั้น เรนี่ น้าเฟมีลเขาจะมีน้องแล้วนะ เรนี่ดีใจไหม”

 

                “หะ!/ เย้! เรนี่จะมีน้องทีสองคนเลยเย้!!” เสียงแรกของเฟมีลที่บ่งบอกถึงความตกใจ ส่วนเสียงที่สองของเรนี่จัง ที่บ่งบอกถึงความดีใจอย่างเห็นได้ชัด = =

 

                “ดะ…เดี๋ยวนะเมื่อกี้เธอบอกว่าอะไรนะ!!” เฟมีล

 

                “ก็เธอกำลังจะมีน้องไง เรนี่นี่โชคดีจริงๆเลยนะ มีน้องทีสองคนเลย” รีเนล

 

“เย้ดีใจจังเลย” เรนี่ร้องอย่างดีใจ และกระโดดโลดเต้นไปมา แต่เฟมีลกำลังนั่งอึ้ง

 

“เฟมีล เฟมีลลลลลลลลลลลลลลล” มอรีลตะโกนใส่หู

 

“อยู่ใกล้ แค่นี้ไม่ต้องตะโกน ก็ได้” เฟมีล

 

“ก็มัวแต่เหม่ออะไรอยู่หละ” มอรีล

 

“เปล่า” เฟมีล

 

“ไม่ต้องกังวลหรอกเดี๋ยวฉันจะแนะนำให้พวกเธอเอง เพราะฉันเคยท้องมาก่อน”

 

“อืม ขอบใจน่ะ” ดูท่าทางเฟมีลยังอึ้งไม่หายแต่ก็ปนไปด้วยความดีใจ ^^

านมาดูท่าทางเฟมีลจะไม่ค่อยชอบ สักเท่าไหร่เนื่องจากโดนรีเนลบังคับให้กินนู้นกินนี่ มีแต่ผักกับเนื้ออีกนิดหน่อยตลอดเก้าเดือนที่ผ่ซึ่งเฟมีลไม่ค่อยจะชอบมันสักเท่าไหร่(เอานิสัยคนเขียนมาเขียน ^^) เวลาจะแอบกินเค้กก็โดนลีโอ แย่งไปซ่อนซะก่อนไอนานๆทีก็ได้อยู่นะแต่คุณเธอเล่นจะกินทุกครั้งที่หิวจึงโดนรีเนลยัดนมหนึ่งแก้วเข้าปากแทนเค้ก = =

ส่วนมอรีลนั้นไม่ค่อยเท่าไหร่เพราะว่านอนสอนง่าย

 

สี่ปีผ่านไป

 

                   เด็กสาวสามคนที่กำลังวิ่งเล่นอยู่ที่สนามหญ้าที่กำลังวิ่งมาหาแม่ของตน

 

                          “แม่ เฟมีล” เสียงของเด็กสาวอายุสี่ขวบวิ่งมาหาแม่ของตน

                         

                          “แม่ มอรีล” เด็กสาวอีกคนวิ่งมาหาแม่ของตนเช่นกัน

 

                          “ไปกินน้ำกันก่อนไป เรนี่จ๊ะพาน้อง ไปกินน้ำเร็ว” เฟมีล

 

                          “ค่ะน้า ไป เฟล่า ไป มอรัส” เด็กสาววัยแปดขวบก็พาน้องสาวทั้งสองไปที่โต๊ะสีขาวที่อยู่ใกล้ๆกัน น้ำหวานสีแดงเย็นสำหรับ เฟล่า ลูกสาว ของเฟมีลกับลีโอ เด็กสาวผมและตาสีนิล และชานมเย็น (กินชาตั้งแต่เด็ก - -) สำหรับเด็กสาวผมสีเงิน กับนัยน์ตาสีน้ำทะเล มอรัส ลูกของ มอรีล และ เซอร์รัส และแล้ว เมื่อ เฟล่าที่กระดกน้ำหวานเสร็จก็รีบวิ่งมาหาเฟมีล (เหมือนแม่ไม่มีผิด - -)

 

                          “แม่ แล้วพ่อหละ” เด็กสาวตัวน้อยถาม

 

                          “พ่อหรอ น่าจะอยู่ในห้องสมุดกับ โทนี่ กับ เซอร์รัสนั้นแหละ”

 

                          “พา เฟล่า ไปหน่อยสิ” เด็กสาวอ้อน และแล้ว เรนี่ กับมอรัสก็เดินมา

 

                          “อืม แต่ตอนนี้แม่ไม่ว่างไป ขอให้พี่เรนี่ กับมอรัสพาไปสิ”

 

                          “คะ” เด็กสาวตอบเสียงหวานเพื่อไปอ้อนพี่เรนี่ และก็ต้องใจอ่อนจึงพาเฟล่าไปโดยที่ เฟล่าลากมอรัสไปด้วย

 

                          “เฮ้อ! ติดพ่อจังเลยนะ ลูกคนเนี่ย” เฟมีลพูดแล้วหันกลับมาทานเค้กตรงหน้าก่อน

 

                          “นี่ เฟมีล อายุจะสามสิบแล้วยังจะกินเค้กอยู่อีก” มอรีลพูด

 

                          “ก็มันอร่อยนี่ ไม่เป็นไรหรอกตราบใดที่ยังไม่ถึงหกสิบ ฉันก็จะกิน” เฟมีลพูดแล้วยังจะตักเข้าปากไปอีก

ทำให้เพื่อนทั้งสองกลุ้มใจเล็กน้อย และแล้วเสียงหัวเราะก็ดังขึ้นเพราะ โทนี่เดินออกมาด้วยทรงผมไม่เป็นท่า

 

                          “โทนี่ ไปทำอะไรมาหนะ” เสียงของรีเนลถามขึ้น

 

                          “ก็ เรนี่ แล้วก็ลูกของพวกเธอนะสิ ตอนแรกจะเล่นผมลีโอ แต่ลีโอบอกว่ามีเหา เลยไม่กล้าเล่น เลยวิ่งไปที่เซอร์รัส แต่ก็บอกว่ามีเหา ไม่พูดเปล่าบอกว่าฉันไม่มี เท่านั้นแหละก็ออกมาเป็นอย่างที่เธอเห็น”

 

                          “ลุงโทนี่!! หนูยังเล่นไม่เสร็จเลย” เสียงของเฟล่าตะโกนออกมา

 

                          “ลุงไม่เล่นแล้ว นะไปเล่นของพ่อลีโอ กับลุงเซอร์รัสมั่งสิ”

 

                          “ไม่เอาอะ พ่อ กับลุงเซอร์รัส มีเหา เฟล่ากลัว” ไม่พูดเปล่ายังวิ่งไล่โทนี่อีกต่างหากโทนี่ก็ต้องวิ่งหนีแต่แล้ว เรนี่กับมอรัสก็มาสบทบด้วย ลีโอกับเซอรร์ก็เดินออกมา แล้วมานั่งที่โต๊ะของพวกเฟมีล และถามขึ้น

 

                          “นี่ทำอะไรกันอยู่” ลีโอ

 

                          “ดูเขาวิ่งไล่จับกันอยู่ อยากเล่นด้วยใช่ไหม ได้ เฟล่า มอรัส!! ลีโอกับเซอร์รัสไม่มีเหานะลูก มาเล่นได้เลย” เฟมีลตะโกน ออกไปทำให้ ลีโอกับเซอรร์รัสหันขวับไปที่เฟมีล แต่ยังไม่ได้พูดอะไร เฟล่า กับ มอรัสก็วิ่งมา ทำให้ ต้องวิ่งหนี และแล้วการวิ่งไล้จับระหว่าง เด็กวัยสี่ขวบ กับผู้ใหญ่เกือบสามสิบก็เกินขึ้น

 

~จบแล้วจร้า ~

_________________________________________________________________________

ฮัลโล~~ ฮ่าๆ วันนี้ไม่ได้มาอัพบทความหรอกน้า จะมาแจ้งให้ทราบจ๊ะว่า ไรต์เตอรืผู้นี้จะแต่งภาคต่อจ้า  ฮ่าๆ ยังไม่มาลงตอนนี้หรอกน้า คราวนี้จะออกดราม่านิสนึง และลีโอจะเปลี๊นไป๋ =[]= จะเป็นยังไงนั้น ก็ฝากติดตามด้วยน้า บ็ยบายจ้า