อย่างที่เคยสัญญากับไรท์เตอร์พี่พริมแล้วว่าจะมาเขียนให้เมื่อเดือนก่อน ตอนนั้น
จำได้ว่าเนื้อเรื่องอยู่ในช่วงของ ครึ่งเรื่อง ดราม่าเบาๆ ก็อย่างที่บอกตั้งแต่แรกแล้ว
ว่าเป็นเนื้อหาที่ถูกใจมาก ไม่เคยอ่านเรื่องไหนที่สนุกมากขนาดนี้มาก่อน เวลาที่พี่
พริมลงตอนล่าสุดไปก็ชอบไปเร่งให้เขียนเร็วๆ ย้อนแล้วไปก็ตลกตัวเอง นั่งเรียน
ก็ชอบย้อนกลับมาอ่าน ติดตามกันตั้งแต่วันแรกยันวันนี้ วันที่ THE END ตัวใหญ่ๆ
เขียนกันตัวเป้งๆทำร้ายจิตใจเกิดความรู้สึกที่ " ไม่กล้าอ่าน " "กลัวมันจะจบ"
มันเหมือนกับอำลาคนรักไปไหนที่ไม่มีวันกลับมา เป็นถึงขนาดนั้นเลย
ต้องบอกก่อนว่าพึ่งเริ่มอ่านฟิคชายชายไม่นาน เจอหลายเรื่องที่ชอบและไม่ชอบก็เยอะ
แต่ของพี่พริมเขียน ช่วงเวลาที่อยู่อ่านจะตกอยู่ในห่วงจิตนาการของตัวเองคือจะติดอยู่ในตัวละคร
ทุกอย่างแลดูคลั่งไคล้ไปหมด ชอบมากค่ะ ไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาแล้ว เขียนได้ดีคือ
เนื้อเรื่องเข้มข้น ชอบทุกอย่าง แต่ชอบๆมากในตอนประมาณ 18 หรือป่าวไม่แน่ใจ
ตอนนั้นสนุกมากชอบตรงที่จงอินเริ่มมีใจให้คยองซูบ้างแล้ว แอบมอง หรือใช้สายตาเจ้าเล่ห์ใส่
ไม่เคยจะฟินติดลมขนาดนี้มาก่อนเลย ขนาดที่ว่านั่งอ่านแล้วปวดท้อง เขิลจนท้องม้วน ไม่รู้จะเขิลอะไรหนักหนา
อย่างจะเขียนวิจารย์ให้มันดีกว่านี้ แต่มันติดอยู่ที่ว่าน้องอ่านฟิคพึ่งจบ แม้จะจบสวยๆ แต่มันค่อนข้างวังเวง เหมือนอะไรกำลังจะหายไป
ขออภัยอย่างแรงที่เขียนวิจารย์เข้าข้างอารมณ์ตัวเองไปนิส
หวัวว่าจะมีฟิคเรื่องใหม่ออกมาเร็วๆนี้นะคะ จะรอฟิน ขอดราม่าไม่รุนแรงนะ T_T |
