3 M บทเพลงของสองเราและหนึ่งตัว - นิยาย 3 M บทเพลงของสองเราและหนึ่งตัว : Dek-D.com - Writer
×

    3 M บทเพลงของสองเราและหนึ่งตัว

    สองคน สองฐานะ สองช่วงเวลา หนึ่งความรู้สึก (จบแล้ว)

    ผู้เข้าชมรวม

    3,175

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    16

    ผู้เข้าชมรวม


    3.17K

    ความคิดเห็น


    30

    คนติดตาม


    7
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  9 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  17 เม.ย. 55 / 18:49 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เรื่องนี้เป็นตอนพิเศษของเรื่อง ใต้ฟ้าสาธารณรัฐ ที่แต่งขึ้นฉลองเทศกาลวาเลนไทน์  ในเรื่องอาจจะมีบางอย่างที่แปลก ๆ ไปบ้าง  แต่ถึงแม้จะไม่เคยอ่านเนื้อเรื่องหลักเลยก็ตาม  ผมคิดว่าท่านผู้อ่านทั้งหลายที่หลงเข้ามาอ่านคงจะเข้าใจได้อย่างไม่ยากเย็นนัก 

    นอกจากนี้  ผมเองก็ไม่เคยแต่งเรื่องราวเกี่ยวกับความรักแบบจริง ๆ จัง ๆ เลยสักครั้ง  เรื่องนี้จึงเป็นเหมือนกับ
    แบบฝึกหัดสั้น ๆ ที่ผมใช้สำหรับฝึกฝนฝีมือ  ดังนั้นคำวิจารณ์ ติ  ชม ในขอบเขตของคำแนะนำเพื่อการพัฒนาการเขียนจึงเป็นที่ต้องการอย่างยิ่ง  แต่ถ้าจะเป็นการพูดคุยทักทายผมก็ยินดีนะ ^ ^ 

    หวังว่าทุกท่านจะสนุกสนานกับเรื่องนี้นะครับ 

    ส่วนด้านล่างเป็นแบนเนอร์ของต้นเรื่อง  เป็นแนวสงคราม ดราม่า เล็กน้อย  ถ้าสนใจอยากเปลี่ยนแนวสักหน่อยก็เชิญลองไปเยี่ยมเยียนกันได้นะ

    ใต้ฟ้าสาธารณรัฐ

    ปอลิ่ง. เรื่องนี้เป็นเรื่องในโลกสมมุติ  เพราะฉะนั้นไม่ต้องสนใจรายละเอียดอะไรแปลก ๆ นักหรอกครับ ^ ^"


    b

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "บทเพลง สุขสันต์ ฝันวัยเยาว์ - สามเรา หม่นเศร้า ปัจจุบัน"

    (แจ้งลบ)

    แสดงถึงทักษะการเล่าเรื่องขนาดสั้นที่ดี เลือกกลวิธีในการเล่าได้เข้ากับบรรยากาศที่ต้องการถ่ายทอด แบ่งแต่ละบทออกเป็นสองส่วนแล้วเดินเรื่องตามรอยกัน แต่ขับเน้นให้เห็นภาพของอารมณ์ที่ตัดกันระหว่างความสุขและความทุกข์ ทั้งยังสื่อความรู้สึกของตัวละครออกมาได้พอดี ไม่พยายามเค้น แต่เป็นธรรมชาติ และจบเรื่องราวลงในรูปแบบที่มันควรเป็น อ่านเพิ่มเติม

    แสดงถึงทักษะการเล่าเรื่องขนาดสั้นที่ดี เลือกกลวิธีในการเล่าได้เข้ากับบรรยากาศที่ต้องการถ่ายทอด แบ่งแต่ละบทออกเป็นสองส่วนแล้วเดินเรื่องตามรอยกัน แต่ขับเน้นให้เห็นภาพของอารมณ์ที่ตัดกันระหว่างความสุขและความทุกข์ ทั้งยังสื่อความรู้สึกของตัวละครออกมาได้พอดี ไม่พยายามเค้น แต่เป็นธรรมชาติ และจบเรื่องราวลงในรูปแบบที่มันควรเป็น  

    bluemouse | 18 มี.ค. 54

    • 4

    • 1

    "ห้องวิจารณ์นิยายไพ่ทาโรต์"

    (แจ้งลบ)

    นิยายเรื่อง 3M บทเพลงของสองเราและหนึ่งตัว ชื่อ เรื่อง : ไม่มีส่วนไหนจะหักคะแนนครับ มันเป็นชื่อที่กระชับแต่ชัดเจน แล้วเมื่อพิจารณาร่วมกับเนื้อเรื่องด้วยแล้วเนี่ย เวลากลับมาอ่านชื่อเรื่องอีกทีจะรู้สึกว่า นี่ล่ะ ใช่เลย เป็นชื่อที่สื่อเรื่องราวนี้ได้ดีจริงๆครับ เรื่อง ย่อ : กระชับครับ ถ้าอ่านเรื่องมาแล้วจะรู้ว่ามันเป็นข้อความสั้นๆที่สะท้อนถึงเรื่ ... อ่านเพิ่มเติม

    นิยายเรื่อง 3M บทเพลงของสองเราและหนึ่งตัว ชื่อ เรื่อง : ไม่มีส่วนไหนจะหักคะแนนครับ มันเป็นชื่อที่กระชับแต่ชัดเจน แล้วเมื่อพิจารณาร่วมกับเนื้อเรื่องด้วยแล้วเนี่ย เวลากลับมาอ่านชื่อเรื่องอีกทีจะรู้สึกว่า นี่ล่ะ ใช่เลย เป็นชื่อที่สื่อเรื่องราวนี้ได้ดีจริงๆครับ เรื่อง ย่อ : กระชับครับ ถ้าอ่านเรื่องมาแล้วจะรู้ว่ามันเป็นข้อความสั้นๆที่สะท้อนถึงเรื่องราวได้ ชัดเจน แต่ในฐานะที่ผมต้องมองมันในมุมมองของ การที่มันเป็นเครื่องมือใช้ดึงนักอ่านด้วยเนี่ย ผมอยากเสนอให้เพิ่มคำที่มันแรงๆเข้าไปหน่อยเพื่อดึงดูดนักอ่าน (ผมแค่เสนอในมุมของผมนะ ไม่ต้องทำตามก็ได้) คำแรงๆเช่น โศกนาฏกรรม หรือคำอะไรที่มันฟังดูหดหู่ๆ สิ้นหวัง ประมาณนี้ ไม่รู้ว่ามันจะสปอยหรือเปล่านะ แต่ถ้าเอาเฉพาะที่เขียนไว้ตอนนี้ มันจะเหมือนนิยายรักน่ะครับ แต่จุดเด่นของนิยายของท่านมันอยู่ตรงความเศร้าแบบซึมๆ พออ่านจบแล้วจิตตก อะนะ การบรรยายฉาก : การพรรณนาถึงสิ่งปลูกสร้าง ทั้งภาพรวมและรายละเอียดนี่ชัดเจนมากครับ เห็นได้ชัดตั้งแต่อ่านบทที่ 1 เลย ทีแรกเลยเนี่ย ผมยังเดาไม่ออกว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นในบรรยากาศ หรือยุคสมัยใด แต่พอท่านหยิบเอาเรื่องการจัดสวนแบบสมมาตรขึ้นมา ผมก็นึกภาพได้ทันที แล้วภาพของคฤหาสน์หรือสิ่งต่างๆก็เริ่มชัดมากขึ้น ขอชมครับเรื่องนี้ ถือว่ารู้จักหยิบจุดที่เป็นเอกลักษณ์ของแต่ละยุคสมัยมานำเสนอ ทำให้คนอ่านคิดภาพตามได้ง่ายขึ้น การ บรรยายคน : ทั้งเรื่องของการแสดงท่าทาง หรือความรู้สึก ก็ล้วนแต่กระชับและชัดเจนครับ ผมอยากเลิกวิจารณ์แล้วล่ะ เพราะรู้สึกจะมีแต่คำชมนะ เดี๋ยวคนหลังๆจะไม่เอานิยายมาฝากผม เพราะคิดว่าผมเป็นพวกชอบยอรึเปล่า พล็อต และการดำเนินเรื่อง : การสลับฉากระหว่างอดีตกับปัจจุบันเป็นการเดินเรื่องที่น่าสนใจมากครับ ส่วนสำคัญสำหรับนิยายเรื่องนี้คือ การทำให้นักอ่าน อ่านบทที่ 1 ตอนต้นแล้ว คลิกอ่านบทที่ 1 ตอนปลายต่อ ทันทีที่เขาเปิดมาบทที่ 1 ตอนปลายได้แล้วเนี่ย เขาจะอ่านต่อจนจบเรื่องครับ เพราะมันมีปมให้ติดตามแล้ว แต่บทที่ 1 ตอนต้นยังไม่มีปมอะ ผมเลยอยากให้ทิ้งปมอะไรไว้ดักนักอ่านหน่อย เช่น (เสนออย่างเดียวนะ อาจจะไม่ดีก็ได้ แต่ผมก็อยากลองพูดในมุมผมอะนะ) ตอนท้ายของบทที่ 1 ตอน ต้น ทั้งคู่กอดกัน มาเรียนร้องไห้ดีใจที่ได้เจอกัน แล้วก็ตัดบทไป มันก็จะดูเหมือนนิยายรักธรรมดา ทีแรกที่ผมอ่านจบตอนนี้ ผมเดาว่ามันก็แค่รักระหว่างชนชั้นกันธรรมดาอะมั้ง แต่ถ้ามีปมทิ้งไว้ให้คนอ่านเห็นว่า เหตุการณ์ในอนาคตมันจะเปลี่ยนอย่างสิ้นเชิง คนอ่านก็จะเริ่มสงสัยแล้วว่า มันเปลี่ยนไปยังไง ทำไมถึงเปลี่ยน อนาคตไม่ได้รักกันแล้วเหรอ แล้วเขาก็จะคลิกอ่านตอนต่อไป แล้วก็จะอ่านนิยายท่านต่อไปจนจบ แต่บางทีมันอาจจะไม่จำเป็นก็ได้นะ เพราะผมก็อ่านจนจบนี่ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม โดยรวมแล้ว ผมคิดว่า นิยายจำนวน 6-7 ตอนเรื่อง 3M บท เพลงของสองเราและหนึ่งตัว เป็นนิยายที่ดึงความรู้สึกของตัวละครออกมาได้ชัดเจนจริงๆ สิ่งที่ทำให้ผมเศร้ามากๆในช่วงแรกๆคือการตายของเจ้าโมนาร์ท อาจจะไม่ถึงกับเศร้า แต่ก็ใจหายล่ะ เพราะตอนนั้นผมมองในมุมของมิเชล แล้วผมก็รักหมาด้วย การปล่อยให้วันเวลาผ่านไปช่วงหนึ่ง แล้วต่อมาก็พบว่าหนึ่งชีวิตที่เคยอยู่ด้วยกันได้จากไปแล้ว มันใจหายจริงๆนะ แล้วตอนจบผมก็ลุ้นอยากให้มิเชลพามาเรียนหนี แม้เธอจะไม่ยอมก็ตาม แต่ก็นั่นล่ะ บางทีการจบแบบนี้มันอาจจะสมบูรณ์แบบที่สุดแล้ว เฮ่อ จิตตก เลย สุดท้ายนี้ ขอบคุณท่าน DoggieBiz/ถุง เท้าถุงทอง มากๆที่เอานิยายเรื่องนี้มาให้อ่าน แอบอ่านทวนคำวิจารณ์ของตัวเองอีกครั้งแล้วมันดูทะแม่-งๆยังไงไม่รู้ ไม่เหมือนของนักวิจารณ์คนอื่นเลย หวังว่าท่านจะให้อภัยในความมือใหม่ของข้าน้อยนะ   อ่านน้อยลง

    ชุดคลุมสีดำ | 28 ก.ค. 54

    • 3

    • 1

    ดูทั้งหมด

    คำนิยมล่าสุด

    ">>++จุดอ่อนจุดแข็งของเรื่องนี้++"

    (แจ้งลบ)

    จุดแข็ง - การดำเนินเรื่องสื่อความหมายออกมาเสมือนให้น่าติดตามไปเรื่อย ๆ เชิงสงสัยสามารถดึงอารมณ์ของผู้อ่านให้น่าค้นหาในตอนถัดไปได้อย่างดีเยี่ยม - การบรรยายเขียนออกมาได้อย่างลงตัวสะกดจิตให้ผู้อ่านหลงใหลไปโดยมิรู้ตัวได้เลยเป็นงานเขียนที่่าอัศจรรย์ยิ่งที่สามารถถ่ายทอดผ่านตัวอักษรสื่อถึงอารมณ์ได้อย่างชัดเจน ลึกซึ้งกินใจ - บทพูด อ่านแล้วสะดุดใจ มี ... อ่านเพิ่มเติม

    จุดแข็ง - การดำเนินเรื่องสื่อความหมายออกมาเสมือนให้น่าติดตามไปเรื่อย ๆ เชิงสงสัยสามารถดึงอารมณ์ของผู้อ่านให้น่าค้นหาในตอนถัดไปได้อย่างดีเยี่ยม - การบรรยายเขียนออกมาได้อย่างลงตัวสะกดจิตให้ผู้อ่านหลงใหลไปโดยมิรู้ตัวได้เลยเป็นงานเขียนที่่าอัศจรรย์ยิ่งที่สามารถถ่ายทอดผ่านตัวอักษรสื่อถึงอารมณ์ได้อย่างชัดเจน ลึกซึ้งกินใจ - บทพูด อ่านแล้วสะดุดใจ มีความคิดสร้างสรรค์ในการใช้คำพูดที่ตราตรึงจิตใจให้อารมณ์กับผู้อ่านได้ดีมาก - การลำดับเรื่องอ่านแล้วสมจริง ไม่แข็งจนเกินไป สามารถใช้คำได้อย่างลงตัวประกอบกับชื่อเรื่องที่ดูโดดเด่นชวรให้น่าอ่าาตั้งแต่เเรกเริ่ม จุดอ่อนที่ควรปรับปรุงเล็กน้อยมาก มีดังนี้ - บางประโยคที่อยากให้เพิ่มความชัดเจนนิดนึงอันนี้แล้วแต่ผู้เขียนนะคะแล้วก็พิมพ์ผิดนิดหน่อยซึ่งกิ๊บได้บอกไปในเม้นแล้วนะคะ สุดท้ายนี้ขอให้ท่านประสบความสำเร็จบนเส้นทางสายนักเขียนตลอดไปนะคะ จากกิ๊บค่ะ   อ่านน้อยลง

    yahern | 5 ธ.ค. 54

    • 2

    • 0

    "ห้องวิจารณ์นิยายไพ่ทาโรต์"

    (แจ้งลบ)

    นิยายเรื่อง 3M บทเพลงของสองเราและหนึ่งตัว ชื่อ เรื่อง : ไม่มีส่วนไหนจะหักคะแนนครับ มันเป็นชื่อที่กระชับแต่ชัดเจน แล้วเมื่อพิจารณาร่วมกับเนื้อเรื่องด้วยแล้วเนี่ย เวลากลับมาอ่านชื่อเรื่องอีกทีจะรู้สึกว่า นี่ล่ะ ใช่เลย เป็นชื่อที่สื่อเรื่องราวนี้ได้ดีจริงๆครับ เรื่อง ย่อ : กระชับครับ ถ้าอ่านเรื่องมาแล้วจะรู้ว่ามันเป็นข้อความสั้นๆที่สะท้อนถึงเรื่ ... อ่านเพิ่มเติม

    นิยายเรื่อง 3M บทเพลงของสองเราและหนึ่งตัว ชื่อ เรื่อง : ไม่มีส่วนไหนจะหักคะแนนครับ มันเป็นชื่อที่กระชับแต่ชัดเจน แล้วเมื่อพิจารณาร่วมกับเนื้อเรื่องด้วยแล้วเนี่ย เวลากลับมาอ่านชื่อเรื่องอีกทีจะรู้สึกว่า นี่ล่ะ ใช่เลย เป็นชื่อที่สื่อเรื่องราวนี้ได้ดีจริงๆครับ เรื่อง ย่อ : กระชับครับ ถ้าอ่านเรื่องมาแล้วจะรู้ว่ามันเป็นข้อความสั้นๆที่สะท้อนถึงเรื่องราวได้ ชัดเจน แต่ในฐานะที่ผมต้องมองมันในมุมมองของ การที่มันเป็นเครื่องมือใช้ดึงนักอ่านด้วยเนี่ย ผมอยากเสนอให้เพิ่มคำที่มันแรงๆเข้าไปหน่อยเพื่อดึงดูดนักอ่าน (ผมแค่เสนอในมุมของผมนะ ไม่ต้องทำตามก็ได้) คำแรงๆเช่น โศกนาฏกรรม หรือคำอะไรที่มันฟังดูหดหู่ๆ สิ้นหวัง ประมาณนี้ ไม่รู้ว่ามันจะสปอยหรือเปล่านะ แต่ถ้าเอาเฉพาะที่เขียนไว้ตอนนี้ มันจะเหมือนนิยายรักน่ะครับ แต่จุดเด่นของนิยายของท่านมันอยู่ตรงความเศร้าแบบซึมๆ พออ่านจบแล้วจิตตก อะนะ การบรรยายฉาก : การพรรณนาถึงสิ่งปลูกสร้าง ทั้งภาพรวมและรายละเอียดนี่ชัดเจนมากครับ เห็นได้ชัดตั้งแต่อ่านบทที่ 1 เลย ทีแรกเลยเนี่ย ผมยังเดาไม่ออกว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นในบรรยากาศ หรือยุคสมัยใด แต่พอท่านหยิบเอาเรื่องการจัดสวนแบบสมมาตรขึ้นมา ผมก็นึกภาพได้ทันที แล้วภาพของคฤหาสน์หรือสิ่งต่างๆก็เริ่มชัดมากขึ้น ขอชมครับเรื่องนี้ ถือว่ารู้จักหยิบจุดที่เป็นเอกลักษณ์ของแต่ละยุคสมัยมานำเสนอ ทำให้คนอ่านคิดภาพตามได้ง่ายขึ้น การ บรรยายคน : ทั้งเรื่องของการแสดงท่าทาง หรือความรู้สึก ก็ล้วนแต่กระชับและชัดเจนครับ ผมอยากเลิกวิจารณ์แล้วล่ะ เพราะรู้สึกจะมีแต่คำชมนะ เดี๋ยวคนหลังๆจะไม่เอานิยายมาฝากผม เพราะคิดว่าผมเป็นพวกชอบยอรึเปล่า พล็อต และการดำเนินเรื่อง : การสลับฉากระหว่างอดีตกับปัจจุบันเป็นการเดินเรื่องที่น่าสนใจมากครับ ส่วนสำคัญสำหรับนิยายเรื่องนี้คือ การทำให้นักอ่าน อ่านบทที่ 1 ตอนต้นแล้ว คลิกอ่านบทที่ 1 ตอนปลายต่อ ทันทีที่เขาเปิดมาบทที่ 1 ตอนปลายได้แล้วเนี่ย เขาจะอ่านต่อจนจบเรื่องครับ เพราะมันมีปมให้ติดตามแล้ว แต่บทที่ 1 ตอนต้นยังไม่มีปมอะ ผมเลยอยากให้ทิ้งปมอะไรไว้ดักนักอ่านหน่อย เช่น (เสนออย่างเดียวนะ อาจจะไม่ดีก็ได้ แต่ผมก็อยากลองพูดในมุมผมอะนะ) ตอนท้ายของบทที่ 1 ตอน ต้น ทั้งคู่กอดกัน มาเรียนร้องไห้ดีใจที่ได้เจอกัน แล้วก็ตัดบทไป มันก็จะดูเหมือนนิยายรักธรรมดา ทีแรกที่ผมอ่านจบตอนนี้ ผมเดาว่ามันก็แค่รักระหว่างชนชั้นกันธรรมดาอะมั้ง แต่ถ้ามีปมทิ้งไว้ให้คนอ่านเห็นว่า เหตุการณ์ในอนาคตมันจะเปลี่ยนอย่างสิ้นเชิง คนอ่านก็จะเริ่มสงสัยแล้วว่า มันเปลี่ยนไปยังไง ทำไมถึงเปลี่ยน อนาคตไม่ได้รักกันแล้วเหรอ แล้วเขาก็จะคลิกอ่านตอนต่อไป แล้วก็จะอ่านนิยายท่านต่อไปจนจบ แต่บางทีมันอาจจะไม่จำเป็นก็ได้นะ เพราะผมก็อ่านจนจบนี่ ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม โดยรวมแล้ว ผมคิดว่า นิยายจำนวน 6-7 ตอนเรื่อง 3M บท เพลงของสองเราและหนึ่งตัว เป็นนิยายที่ดึงความรู้สึกของตัวละครออกมาได้ชัดเจนจริงๆ สิ่งที่ทำให้ผมเศร้ามากๆในช่วงแรกๆคือการตายของเจ้าโมนาร์ท อาจจะไม่ถึงกับเศร้า แต่ก็ใจหายล่ะ เพราะตอนนั้นผมมองในมุมของมิเชล แล้วผมก็รักหมาด้วย การปล่อยให้วันเวลาผ่านไปช่วงหนึ่ง แล้วต่อมาก็พบว่าหนึ่งชีวิตที่เคยอยู่ด้วยกันได้จากไปแล้ว มันใจหายจริงๆนะ แล้วตอนจบผมก็ลุ้นอยากให้มิเชลพามาเรียนหนี แม้เธอจะไม่ยอมก็ตาม แต่ก็นั่นล่ะ บางทีการจบแบบนี้มันอาจจะสมบูรณ์แบบที่สุดแล้ว เฮ่อ จิตตก เลย สุดท้ายนี้ ขอบคุณท่าน DoggieBiz/ถุง เท้าถุงทอง มากๆที่เอานิยายเรื่องนี้มาให้อ่าน แอบอ่านทวนคำวิจารณ์ของตัวเองอีกครั้งแล้วมันดูทะแม่-งๆยังไงไม่รู้ ไม่เหมือนของนักวิจารณ์คนอื่นเลย หวังว่าท่านจะให้อภัยในความมือใหม่ของข้าน้อยนะ   อ่านน้อยลง

    ชุดคลุมสีดำ | 28 ก.ค. 54

    • 3

    • 1

    ดูทั้งหมด

    ความคิดเห็น