คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #159 : Damon & Vida Maddox | Mythology of Guardian
Application
- ใบสมัครมี 2 ใบนะคะ -
“ อย่ามองคนแค่ภายนอกสิครับ ”
บทที่สมัคร :: รองหัวหน้าหน่วยดีไวน์เฟย์
ชื่อ-นามสกุล :: เดมอน แมดด็อกซ์ | Damon Maddox
ชื่อเล่น :: เดมอน | Damon
บ้านเกิด :: เวย์น
เพศ :: ชาย
อายุ :: 18
สถานะทางชนชั้น :: ชนชั้นสูง
ลักษณะภายนอก :: ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งมัดกล้ามพอก็มีบ้าง ผมหยักศกสีส้มโอรสเช่นเดียวกับสีของนัยย์ตา ใบหน้าหล่อเหลามักประดับด้วยรอยยิ้มพิศพราวเสมอ ใต้อาภรบริเวณต้นแขนขวาจนถึงแผนหลังขวามีรอยสักรูปงู ดอกเบญจมาศสีขาวและดอกบัว ส่วนสูง 178 ซม. น้ำหนัก 64 กก.
ลักษณะนิสัย :: รอยยิ้มสดใสคือสิ่งที่เดมอนมีให้กับทุกคน ใครๆ ก็อยากอยู่ใกล้เขาเพราะเหมือนอยู่ท่ามกลางป่าไม้ใบเขียวเป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วรู้สึกสดชื่น เย็นสบาย มีความอบอุ่นแบบผู้ใหญ่ (คือดีงาม) หากเปรียบเขาเป็นแดดก็คงเป็นแสงแดดอ่อนยามเช้า ไม่ร้อนแรงเกินไป (อย่างแดดเมืองไทยตอนนี้) เนื่องจากเขามีน้องสาว พี่น้องคู่นี้รักและดูแลกันดีมาก เขาจึงมีภาพลักษณ์พี่ชายที่แสนดีติดมาด้วย เดมอนเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์เหลือล้น ไม่ว่าใครที่ได้พูดคุยกับเขาก็ตกหลุมรักเขาแทบทุกรายไป เป็นคนที่มีการใช้วาทะศิลป์ยอดเยี่ยม สามารถพูดโน้มน้าวใจคนได้ดีอีกด้วย ประกอบกับรอยยิ้มสบายๆ สไตล์เจ้าตัวก็ยิ่งเพอร์เฟค เขามีนิสัยรักสงบ รักอิสระแต่ก็รู้หน้าที่ตนเองว่าควรทำอะไร และออกแนวเป็นผู้ชายมาดเซอร์อีกต่างหาก ดูเผินๆ แล้วเขาอาจเป็นชายในฝันของผู้หญิงหลายคน แต่แนะนำว่าให้ดูเขาให้มากกว่านี้อีกสักนิดแล้วจะรู้จักเขาดีขึ้น
คงปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเดมอนอาจเป็นเจ้าชายในสายตาของสาวน้อยสาวใหญ่ทั้งหลาย แต่หากรู้ตัวตนของเขาแล้วคงจะหนีหายไปตามๆ กัน ชายหนุ่มที่มีชื่อว่าเดมอนคนนี้แท้จริงแล้วคือร่างจำแลงของซาตาน ในหน่วยขึ้นชื่อเรื่องความโหดเหี้ยมที่ไม่เป็นสองรองใคร สามารถลงมือสังหารคนได้ทั้งๆ ที่ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม แต่เป็นเรื่องภายในคนภายนอกไม่ค่อยมีใครได้ล่วงรู้มากนักหรืออาจรู้ แต่ไม่มีลมหายใจแล้วก็เป็นได้ ถึงอย่างไรก็ตามเขาก็ไม่ใช่คนที่จะฆ่าใครแบบสุ่มสี่สุ่มห้าหรอก อีกอย่างเขามีชื่อเสีย(ง)เรื่องของการเที่ยวผู้หญิง หนึ่งวันเช้า-เย็น เขาก็ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้ากันแล้วล่ะ แต่บางทีก็มีคนเห็นว่าเขาควงผู้ชายเหมือนกันนะ(ห้ะ!?)
เดมอนมีฝีมือในการต่อสู้ดีเยี่ยมแต่ในร่องรอยสถานที่ที่เขาต่อสู้นั้นแทบไม่มีสิ่งของเสียหายเลย เนื่องจากเขาขี้เกียจมานั่งเก้บกวาดจึงทำให้มันเป็นเรื่องง่ายโดยการลอบสังหารอีกฝ่ายอย่างเงียบๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาถนัดมากที่สุด ในการเก็บกวาดศัตรู เดมอนเป็นคนที่ฉลาดแบบอึนๆ (มึน+เอ๋อ) คือกว่าจะคิดทันคนอื่นก็ช้าไปประมาณ 2 สเต็ป
ลักษณะการพูดจา :: พูดจามีหางเสียงเสมอ เป็นคนพูดเก่ง (ไม่ได้พูดมากนะ) และพูดจาไพเราะ เรียกแทนตัวว่าผม และเรียกนำคนอื่นว่าคุณเสมอ
"คุณผู้หญิงครับ"
"ไม่ทราบว่าคุณXXXอยู่ไหมครับ?"
ประวัติ :: ผู้สืบทอดตระกูลแมดด็อกซ์ลำดับที่ 1 ซึ่งเป็นหนึ่งในตระกูลชนชั้นสูง เขามีน้องสาว 1 คนคือวีด้า แมดด็อกซ์ แม่ของพวกเขาเสียไปด้วยโรคระบาดหลังให้กำเนิดวีด้าได้ประมาณ 1 ปี กฏของตระกูลแมดด็อกซ์คือผู้สืบทอดตระกูลต้องมีเพียงคนเดียว ถ้าอีกคนไม่ตายก็ต้องพิการจนรับตำแหน่งผู้นำตระกูลไม่ได้ แต่ด้วยกฏนี้ทำให้สองพี่น้องรักกันมากกว่าเก่า และตัดสินใจว่าจะหลังจากผู้นำตระกูลคนปัจจุบัน (พ่อของพวกเขา) เสียชีวิตจะเป็นผู้นำตระกูลร่วมกันเพราะทำใจไม่ได้ที่ต้องมาห้ำหั่นกันเอง
ของที่พกติดตัว :: ผ้าเช็ดหน้า , กล้องส่องทางไกลชนิดพิเศษสามารถตรวจจับความร้อนของสิ่งมีชีวิตได้ , นาฬิกาข้อมือ (มีเข็มพิษที่ส่งผลต่อระบบประสาททำให้เวียนหัว มีอาการคลื่นไส้อาเจียนและง่วงนอนมากจนสลบไป)
อาวุธ :: ปืนทุกชนิด (ที่ชอบจะเป็นพวกปืนที่มีท่อเก็บเสียง) , สายเปียโน , มีดพก
เมจิเนียร์ :: สร้างบาเรียพลังจิตได้
ระดับความอันตรายของเมจิเนียร์ :: 2
เงื่อนไขหรือข้อแลกเปลี่ยนของเมจิเนียร์ :: ยิ่งใช้นานเท่าไหร่ เขาจะยิ่งง่วงมากขึ้นเท่านั้น ซึ่งการแบกเขากลับตอนหลับไม่ใช่เรื่องง่ายเลย..
เซราฟอน :: ไม่มี
ความสามารถพิเศษ :: สกิลปืนป่ายตึก,ต้นไม้หรือปีนที่สูงที่สามารถทำได้อย่างคล่องแคล่วว่องไว ,
ชอบ :: อาหารที่ประกอบด้วยนม , ผลิตภัณฑ์นม , ความสงบ , ดอกไม้
ไม่ชอบ :: อาหารรสจัด , แมลง , หญ้า
กลัว/แพ้ :: พริก (ทั้งกลัวและแพ้)
เพิ่มเติม ::
๐ เดมอนเกลียดพริกเพราะเคยถูกวีด้าแกล้งนำพริกไปใส่ในถ้วยนมและเขาแพ้พริก.. ผลที่ได้รับคือเดมอนตัวบวมจนต้องเข้าโรงพยาบาล
_________________________________________________________________________________
“ ทำไมล่ะคะ? ”
บทที่สมัคร :: สมาชิกหน่วยซิลเวอร์มูน
ชื่อ-นามสกุล :: วีด้า แมดด็อกซ์ | Vida Maddox
ชื่อเล่น :: วีด้า | Vida
บ้านเกิด :: เวย์น
เพศ :: หญิง
อายุ :: 12
สถานะทางชนชั้น :: ชนชั้นสูง
ลักษณะภายนอก :: สาวน้อยร่างอรชร ใบหน้ามีสิวสาวตามวัย ผมหยักศกยาวสีส้มโอรสที่มักจะถักเปียสองเปียผูกโบสีดำและเก็บหน้าม้าเสมอในเวลางาน นัยย์เนตรสีเฉกเช่นเดียวกับสีผม รอยยิ้มทะเล้นกับเขี้ยวน้อยๆ ก็เป็นหนึ่งในเอกลักษณ์ประจำตัวเธอ ส่วนสูง 154 ซม. น้ำหนัก 40 กก.
ลักษณะนิสัย :: วีด้า เด็กสาววัยขบเผาะที่มีความสามารถมากและเป็นถึงหนึ่งในสมาชิกหน่วยซิลเวอร์มูนด้วยอายุเพียง 12 ปี สาวน้อยคนนี้มีดีที่ความเฉลียวฉลาด มีไหวพริบปฏิภาณดีเลิศ แต่ฉลาดของเด็กน้อยคนนี้มีเงื่อนงำเพราะเธอเป็นพวกฉลาดแกมโกง เจ้าเล่ห์เหลี่ยมจัดจนคนอายุมากกว่าคาดไม่ถึงเลยทีเดียว และเป็นคนที่แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้ดีแถมยังตีเนียนเก่งอีกต่างหาก ถึงบางทีคนอื่นอาจมองว่าเธอเป็นโรคสมาธิสั้น ไฮเปอร์แอคทีฟ หยุดคิด หยุดอยู่นิ่งไม่ได้ ซุกซนตามประสาเด็ก
วีด้าเป็นเด็กสาวร่าเริง สดใส แก่นแก้ว ช่างซักถาม ทำให้ผู้ใหญ่ในหน่วยให้ความเอ็นดู เธอใช้ความที่เป็นเด็กและหน้าตาน่ารักสามารถหลอกใช้ผู้ใหญ่ได้หลายคนอยู่ (ฮา) เด็กหญิงถือคติว่าเดินตามผู้ใหญ่หมาไม่กัดเลยชอบอู้งานตามหัวหน้าหน่วยซะเลย (วีด้ามีหัวหน้าเป็นไอดอลค่ะ!) ส่วนใหญ่ก็โดดไปหาพี่ชาย บ้างก็ไปเที่ยวเล่นตามประสาเด็ก แต่เห็นอย่างนี้อยู่ในเวลางาน (ที่เป็นภารกิจสำคัญ) เธอก็เป็นตัวแปรสำคัญในการทำงาน มักทำหน้าที่เป็นอีกหนึ่งมันสมองของหน่วย และเจ้าตัวเป็นคนที่ละเอียดรอบคอบสามารถเก็บรายละเอียดจุดบอดของแผนการได้ดี
เนื่องจากเธอยังเด็กอยู่จึงไม่เน้นลงภาคสนามมากนัก การต่อสู้ดีพอใช้ ได้เปรียบเรื่องความตัวเล็กและความอ่อนตัว แต่ไม่เคยทำให้คู่ต่อสู้ถึงกับตาย ส่วนเรื่องความว่องไวต้องยกให้เธอเลยทีเดียว เร็วยิ่งกว่านักวิ่งลมกรด อย่างอื่นที่ใช้ได้ดีและค่อนข้างได้เปรียบก็คงจะเป็นพวกความสามารถที่มีติดตัวมาตั้งแต่เกิดอย่างเมจิเนียร์กับเซราฟอน
ลักษณะการพูดจา :: เป็นเด็กน้อยที่ชอบพูดเป็นชีวิตจิตใจและเป็นเจ้าหนูจำไมชอบซักถามคนอื่นตลอด และติดเรียกคนอื่นว่าคุณเหมือนพี่ชาย พูดจามีหางเสียง เรียกเดมอนว่า "พี่ชาย" ไม่ค่อยเรียกชื่อเท่าไหร่
"คุณน้าคะ ทำไม...(บลาบลาบลา)"
"พี่ชายๆ หนูมาหาแล้วค่ะ" <- โดดงานมาหาพี่
ประวัติ :: ผู้สืบทอดตระกูลแมดด็อกซ์ลำดับที่ 2 มีพี่ชายหนึ่งคนคือ เดมอน แมดด็อกซ์ แม่ของพวกเขาเสียด้วยโรคระบาดหลังจากเด็กสาวเกิดได้ 1 ปี เดมอนจึงรับภาระเลี้ยงดูน้องตั้งแต่นั้น เพราะพ่อของพวกเขามักมีงานยุ่งเสมอ จากที่ตกลงกับพี่ชาย วีด้าจึงเป็นหนึ่งในผู้นำตระกูลในอนาคต
ของที่พกติดตัว :: สร้อยคอที่มีจี้เป็นรูปรวมครอบครัว , ผ้าเช็ดหน้า , ต่างหูของแม่ (ใส่ประจำ) , นาฬิกาจับเวลา (จับขอบเขตพลังตัวเอง)
อาวุธ :: ทอนฟา , มีดพก
เมจิเนียร์ :: การใช้คลื่นเสียงทำลาย(หรือปั่นป่วน)โสตประสาทศัตรูได้ภายในขอบเขตที่กำหนด (เส้นผ่านศูนย์กลางของขอบเขตมาที่สุดประมาณ 500 เมตร)
ระดับความอันตรายของเมจิเนียร์ :: 4
เงื่อนไขหรือข้อแลกเปลี่ยนของเมจิเนียร์ :: ผู้ใช้ไม่สามารถใช้ได้นานเกิน 3 นาทีได้ หากใช้เกินจากนี้ผู้ใช้มีสิทธิจะเสียความสามารถด้านการได้ยินถึง 60 %
เซราฟอน :: สายรักษา
ความสามารถพิเศษ :: เร็วยังกับลมกรด , ตีลังกาไปหน้า-กลับหลัง , ฟรีรันนิ่ง , ถักไหมพรม
ชอบ :: การถักไหมพรม , อาหารทะเล , เครื่องประดับ , ชา
ไม่ชอบ :: นม , เครื่องสำอาง , ผู้หญิงแต่งหน้าจัด , แมลง
กลัว/แพ้ :: หนอน , มะเขือเทศ (สองพี่น้องกลัวผัก 5555)
เพิ่มเติม ::
๐ กลัวมะเขือเทศและหนอนเนื่องจากเดมอนเคยแกล้งนำมะเขือเทศเน่า(ที่มีหนอน)ปาใส่หน้าวีด้าจนเธอร้องไห้จ้า อ้าปากเผลอกินหนอนตัวหนึ่งเข้าไป
มาคุยกับคนเขียนเล็กน้อยนะคะ!
“สวัสดีค่ะ ไรท์ชื่อไดม่อน..รีดเดอร์ชื่ออะไรคะ?”
- เฟย์ค่ะ
“แล้วทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้คะ?”
- อยากสมัครอีกค่ะ ว่างด้วยค่ะ 5555
“รีดเดอร์คิดว่าลูกๆหลานๆของรีดเดอร์จะติดมั้ยคะ?”
- น่าจะมั้งคะ
“ไรท์ชอบดองนะคะ ดองนานด้วย..”
- อย่านานเกินนะคะ
“ลูกหลานของรีดเดอร์ไม่ใช่ตัวหลักของเรื่องนะคะ แต่มีบทมากอยู่พอตัว และหากรีดเดอร์หายไปเลยลูกหลานก็ท่านก็อาจตายได้ แบบนี้รับได้มั้ยคะ?”
- ได้ค่ะ
“สุดท้ายนี้มีอะไรจะบอกไรท์มั้ยคะ?”
- หมดแล้วค่ะ
“ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ!”
ความคิดเห็น