ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : Rosary Talk : โลม๊า~ โลมา
Good morning everry body. ในที่สุดฉันก็มีบทสักทีเพราะคนแต่งนี่สิ เน้นแต่ของทิวากับนาซิสซา เชอะ อ้าว...แล้วนี่เราไปแสดงกิริยาอะไรกับท่านผู้ชมล่ะเนี่ยย หวายยย @##@!^*)_
"เฮ้อ~ วันนี้ทำไมน่าเบื่ออย่างนี้นะ"ฉันดื่ม้ำชาเวลาเช้าตอนนี้เราอยู่ที่ห้องพักที่เกาะทางใต้ ที่เราได้มาน่ะเหรอ คงฟังจากทิวามาแล้วล่ะมั้งงั้นไม่บอกล่ะกัน
ฉันมีชื่อว่า โรซารี่ เกร์ เป็นลูกสาวของนักวิทยาศาสตร์ตอนนี้ฉันอยู่ที่โรงเรียนที่อยู่บนเกาะลึกลับที่ไม่มีในแผนที่โลกนั่นคือ ลาฟลอร่า อคาเดมี จะแบ่งเป็นแต่ละคลาสนั่นคือ คลาสเฟิร์สเลดี้ พริ้นเซส เคาท์เทส ดัตเต ควีน และ เอมเพรส ส่วนฉันน่ะอยู่แค่พริ้นเซสเท่านั้นห้องอะไรน่ะเหรอ ก็ห้อง...ห้อง....อ...E น่ะสิลูกสาวของนักวิทยาศาสตร์ต้องมาอยู่ห้อง E สุดยอดเลยใช่มั้ยล่ะ - - ก็เพราะพวกทิวานั่นแหละ เอ๊ะ! ..แล้วนี่ฉันมาเล่าอะไรให้พวกเธอฟังเนี่ยย คนเขียนทำไมไม่เข้าบทสักทีล่ะเนี่ยย >&< (เฮ้อ~ ก็เค้ายังไม่หายไม่สบายนี่นา:คนเขียน)แล้วมันเกี่ยวอะไรด้วยล่ะเนี่ย - - แต่ช่างเถอะตอนนี้ขอดื่มชาต่อล่ะกัน
"คุณโรซารี่~~"
เสียงของอเล็กเซ(อ้าว ปรับตัวได้แล้วเหรอ)เรียกฉันจากนอกหน้าต่าง แว้กกก ไปอยู่ตรงนั้นได้ไงอันตรายนะนั่นน่ะ
"ไปอยู่บนต้นไม้ทำไมน่ะ อันตรายนะ"ฉันบอกอเล็กเซเมื่อเห็นเขานั่งอยู่บนต้นไม้
"ไม่เป็นอะไรหรอกครับ อ๊ะ ฮึบ วะ..หวายยย"
โครมมม
เป็นอะไรมั้ยเนี่ยบอกว่าอันตรายยังไงล่ะเป็นไงล่ะพอจะกระโดดมาห้องฉันเสื้อก็ดันติดกับกิ่งไม้แล้วมันก็ขาดดีนะที่ไม่ตกแต่มาตกตรงที่หน้าต่างแล้วลื่นลงมาโดนเก้าอี้ ฉันเลยลุกไปดู
"เป็นอะไรมั้ย"
"...."
"อ้าว เงียบทำไมอ่ะหรือว่าไม่สบาย"
"ฮึก...แงงงงงงงงงงงง เค้าเจ็บอ่าTOT"
เฮือกกกก ร้องไห้ง่ายจังเลยแถมตอนร้องไห้ยังกอดฉันแน่น เหมือนมีน้องชายยังไงไม่รู้ เอ๊ะ! หรือน้องสาวดี - -
ผ่านไปได้สักพักก็หยุดร้องไห้ ร้องไห้ง่ายแต่หายเร็วจริงๆ - - คู่ฉันแปลกมากเลยแฮะ ฉันเหมือนผู้ชายแต่อเล็กเซเหือนผู้หญิง เฮ้ยยย แล้วฉันมาบอกว่าตานั่นเป็นคู่ฉันได้ยังไง =[]=
"คุณโรซารี่ ผมไปหาซื้อชาของเกาะนี้ ลองชิมดูหน่อยไหมครับ"
"อืม ก็ได้ลองชิมดู"
แล้วอเล็กเซก็ทำการชงชาให้ฉันและเสิร์ฟมาให้เหมอนเป็นเด็กเสิร์ฟจริงๆเลยนะว่าแล้วฉันก็ทำการดื่มน้ำชาที่ซื้อมา ก็อร่อยอยู่นะ แต่ฉันว่ามันหวานไปนิดแถมกลิ่นยังฉุนกว่าหอมเสียอีก
"ก็อร่อยอ่ะนะ"
"ครับ แต่ผมว่ามันฉุนกว่าหอมเสียอีก"
-*- อะไรเนี่ยเป็นคนพูดตรงหรอกเหรอเนี่ยยงั้นฉันพูดไปนานแล้วหรอกนะ - -* แต่ว่ตอนนี้ก็สายๆแล้วไปเดินเล่นดีกว่าว่าแล้วฉันก็หันไปหาอเล็กเซและบอกว่าจะไปเดินเล่นเเถวชายหาดอเล็กเซเลยขอตัวกลับไป
อากาศที่นี่เย็นสบายดีมากเลยหวังว่าคงไม่มีสึนามินะ(อย่าพูดเป็นรางสิยะ)ฉันเดินไปเรื่อยๆก็เห็นอะไรอยู่ในทะเลเลยว่ายน้ำไปดูพบว่านั่นคือปลาโลมากำลังบาดเจ็บด้วยนี่นา ทำไงดีต้องรีบบอกคนให้ช่วยแต่ว่าถ้าบอกก็มีคนจะมาดูมกกว่ามาช่วยนะงั้นต้องหาอะไรมาทำแผลมันก่อนล่ะกันแต่อะไรล่ะฉันไม่ได้พกมาด้วย อ๊ะ! จริงสิ ว่าแล้วฉันก็ฉีกเสื้อมามัดที่คีบของโลมา แล้วโลมานั่นก็ร้องดีใจใหญ่ฉันเลยบอกให้เงียบๆ(มันจะฟังออกรึ)แล้วมันก็เงียบจริงๆ(เฮ้ย!)โลมานี่เป็นสัตว์ที่รู้เองดีจริงๆนั่นแหละ ว้าย อย่าเลียสิมันจั๊กจี้ ฮ่าๆ โอย ฮ่าๆ
"คุณโรซารี่~~~~"
"ยึ้ย มาอีกแล้ว"ฉันไม่ได้ตกใจที่อเล็กเซมาแต่กลัวว่าอเล็กเซเห็นจะเอาไปบอกทุกคนแล้วอเล็กเซก็ว่ายน้ำมาทางนี้ อย่ามานะ
"อ้าว โลมานี่นา"เห็นจนได้ TTช่วยไม่ได้แฮะฉันเลยบอกให้ปิดป็นความลับระหว่างเราสองคนอเล็กเซก็เลยตอบตกลง
"แล้วเราจะให้มันไปอยู่ที่ไหนล่ะ"อเล็กเซถาม
"คงต้องรอให้มันค่ำๆแล้วเอาถุงคลุมใหญ่ๆใส่น้ำทะเลไว้และลากมันไปไว้ที่ห้องของฉันล่ะกัน"ความคิดบ้าอะไรของฉันกันเนี่ยเอาไปไว้ที่ห้อง โห ใครได้ยินคงจะบ้า
"อืม เป็นความคิดที่ดีนะ" หา! = = ตานี่ตลกเลย แถมเห็นดีด้วยกับความคิดอันเน่าๆของฉัน"แต่กว่าจะค่ำก็นานนะเพราะตอนนี้ก็ตอนเช้าอยู่เลย"นั่นสิจะทำยังไงดี อ๊ะ ใช่แล้วล่ะ ฮิๆ
"เอางี้ๆ ซุบซิบๆๆๆๆ"
"โอความคิดดีนะครับ งั้นใครจะเริ่มก่อน"
"เป็นนายล่ะกันเพราะฉันต้องไปหาพวกเพื่อนๆน่ะช่วยเฝ้าอยู่ตรงนี้หรือพามันไปที่ๆไม่มีคนเห็นก่อนล่ะกัน"ฉันบอกอเล็กเซความคิดน่ะ อ๋อ ก็บอกให้ผลัดกันดูแลเจ้าโลมานี่ยังไงล่ะอเล็กเซเริ่มก่อนตอนนี้ตอนสายๆเพราะฉนั้นอเล็กเซถึงเที่ยงฉันบ่ายถึงเย็น พอค่ำๆก็พามันไปทำแผลที่ห้องก่อน (โห ความคิด)
ไปซื้อปลาสดๆมาให้มันดีกว่า อ๊ะ เจอแล้วร้านนี้ขายถูกด้วยสิงั้นซื้อสัก 3 กิโล ได้ปลามาแล้วนี่ก็เลยเที่ยงล่ะป่านน้เจ้านั่นจะเป็นอะไรมั้ยนะอยู่ในน้ำตั้งหลายชั่วโมง
อ้าวหายไปไหนแล้ว อยู่นั่นไง เฮ้ยย คือเห็นแต่หน้าล่ะ =[]= ฉันเลยรีบวิ่งเอ้ยว่ายน้ำไปหาอล็กเซ แล้วถามว่าเป็นอะไรมากมั้ย
"แอม ไฟ แท็ง กิ้ว "ยังมีหน้ามาพูดอังกฤษแถมสเนียงก็ใช้ไม่ได้เลยเป็นคนรัเซียแท้ๆ - - "ผมแค่เมาแดดน่ะครับเพราะโดนทั้งน้ำทั้งแดดคงดำน่าดู"ว้ากก ยังงั้นเรอะงั้นรีบไปหาครีมกันแดดด่วนจี๋เลย ว่าแล้วฉันก็ขอตัวไปซื้อครีมกันแดดแต่อเล็กเซของไม่ดำหรอกแค่แดงนิดหน่อยแล้วก็หาย อ๊ะ ได้ครีมกันแดล่ะไปทาให้อเล็กเซดีกว่า แล้วฉันก็ทาให้และบอกให้ไปพัก อเล็กเซก็เลยว่ายน้ำไปฝั่งคงจะเหนื่อยแย่คราวนี้ตาฉันล่ะนะ แล้ฉันก็ให้อาหารมันพามันไปว่ายน้ำบ้าง
จนตกค่ำอเล็กเซก็มาหาถึงที่และเอาอาหารมาให้ด้วย โหนี่รู้ว่าฉันหิวด้วยเหรอ ป่านนี้พวกทิวาคงสงสัยว่าฉันหายไปไหนทั้งวันสินะ แต่อยู่ๆโลมาก็ร้องขึ้นและก็ว่ายน้ำไป แสดงว่าหายแล้วสินะ เจ้าโลมา
"ไว้วันหลังมาเที่ยวใหม่นะเจ้าโลมา!!!!!!"ฉันตะโกนและยิ้มออกมาและบ๊ายบายเจ้าโลมาแล้วหันไปมองอเล็กเซ
"ขอบใจนะที่ช่วย"
"ด้วยความยินดีครับ"แล้วอเล็กเซก็จับมือฉันมาจูบและก็มองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่ตอนนี้มีแสงออโรร่าสวยงามเต็มท้องฟ้า ทั้งที่มือของเราก็จับกันอยู่
ปวดหัวๆๆๆ เดี๋ยวจะรีบอัพนะค่ะ
"เฮ้อ~ วันนี้ทำไมน่าเบื่ออย่างนี้นะ"ฉันดื่ม้ำชาเวลาเช้าตอนนี้เราอยู่ที่ห้องพักที่เกาะทางใต้ ที่เราได้มาน่ะเหรอ คงฟังจากทิวามาแล้วล่ะมั้งงั้นไม่บอกล่ะกัน
ฉันมีชื่อว่า โรซารี่ เกร์ เป็นลูกสาวของนักวิทยาศาสตร์ตอนนี้ฉันอยู่ที่โรงเรียนที่อยู่บนเกาะลึกลับที่ไม่มีในแผนที่โลกนั่นคือ ลาฟลอร่า อคาเดมี จะแบ่งเป็นแต่ละคลาสนั่นคือ คลาสเฟิร์สเลดี้ พริ้นเซส เคาท์เทส ดัตเต ควีน และ เอมเพรส ส่วนฉันน่ะอยู่แค่พริ้นเซสเท่านั้นห้องอะไรน่ะเหรอ ก็ห้อง...ห้อง....อ...E น่ะสิลูกสาวของนักวิทยาศาสตร์ต้องมาอยู่ห้อง E สุดยอดเลยใช่มั้ยล่ะ - - ก็เพราะพวกทิวานั่นแหละ เอ๊ะ! ..แล้วนี่ฉันมาเล่าอะไรให้พวกเธอฟังเนี่ยย คนเขียนทำไมไม่เข้าบทสักทีล่ะเนี่ยย >&< (เฮ้อ~ ก็เค้ายังไม่หายไม่สบายนี่นา:คนเขียน)แล้วมันเกี่ยวอะไรด้วยล่ะเนี่ย - - แต่ช่างเถอะตอนนี้ขอดื่มชาต่อล่ะกัน
"คุณโรซารี่~~"
เสียงของอเล็กเซ(อ้าว ปรับตัวได้แล้วเหรอ)เรียกฉันจากนอกหน้าต่าง แว้กกก ไปอยู่ตรงนั้นได้ไงอันตรายนะนั่นน่ะ
"ไปอยู่บนต้นไม้ทำไมน่ะ อันตรายนะ"ฉันบอกอเล็กเซเมื่อเห็นเขานั่งอยู่บนต้นไม้
"ไม่เป็นอะไรหรอกครับ อ๊ะ ฮึบ วะ..หวายยย"
โครมมม
เป็นอะไรมั้ยเนี่ยบอกว่าอันตรายยังไงล่ะเป็นไงล่ะพอจะกระโดดมาห้องฉันเสื้อก็ดันติดกับกิ่งไม้แล้วมันก็ขาดดีนะที่ไม่ตกแต่มาตกตรงที่หน้าต่างแล้วลื่นลงมาโดนเก้าอี้ ฉันเลยลุกไปดู
"เป็นอะไรมั้ย"
"...."
"อ้าว เงียบทำไมอ่ะหรือว่าไม่สบาย"
"ฮึก...แงงงงงงงงงงงง เค้าเจ็บอ่าTOT"
เฮือกกกก ร้องไห้ง่ายจังเลยแถมตอนร้องไห้ยังกอดฉันแน่น เหมือนมีน้องชายยังไงไม่รู้ เอ๊ะ! หรือน้องสาวดี - -
ผ่านไปได้สักพักก็หยุดร้องไห้ ร้องไห้ง่ายแต่หายเร็วจริงๆ - - คู่ฉันแปลกมากเลยแฮะ ฉันเหมือนผู้ชายแต่อเล็กเซเหือนผู้หญิง เฮ้ยยย แล้วฉันมาบอกว่าตานั่นเป็นคู่ฉันได้ยังไง =[]=
"คุณโรซารี่ ผมไปหาซื้อชาของเกาะนี้ ลองชิมดูหน่อยไหมครับ"
"อืม ก็ได้ลองชิมดู"
แล้วอเล็กเซก็ทำการชงชาให้ฉันและเสิร์ฟมาให้เหมอนเป็นเด็กเสิร์ฟจริงๆเลยนะว่าแล้วฉันก็ทำการดื่มน้ำชาที่ซื้อมา ก็อร่อยอยู่นะ แต่ฉันว่ามันหวานไปนิดแถมกลิ่นยังฉุนกว่าหอมเสียอีก
"ก็อร่อยอ่ะนะ"
"ครับ แต่ผมว่ามันฉุนกว่าหอมเสียอีก"
-*- อะไรเนี่ยเป็นคนพูดตรงหรอกเหรอเนี่ยยงั้นฉันพูดไปนานแล้วหรอกนะ - -* แต่ว่ตอนนี้ก็สายๆแล้วไปเดินเล่นดีกว่าว่าแล้วฉันก็หันไปหาอเล็กเซและบอกว่าจะไปเดินเล่นเเถวชายหาดอเล็กเซเลยขอตัวกลับไป
อากาศที่นี่เย็นสบายดีมากเลยหวังว่าคงไม่มีสึนามินะ(อย่าพูดเป็นรางสิยะ)ฉันเดินไปเรื่อยๆก็เห็นอะไรอยู่ในทะเลเลยว่ายน้ำไปดูพบว่านั่นคือปลาโลมากำลังบาดเจ็บด้วยนี่นา ทำไงดีต้องรีบบอกคนให้ช่วยแต่ว่าถ้าบอกก็มีคนจะมาดูมกกว่ามาช่วยนะงั้นต้องหาอะไรมาทำแผลมันก่อนล่ะกันแต่อะไรล่ะฉันไม่ได้พกมาด้วย อ๊ะ! จริงสิ ว่าแล้วฉันก็ฉีกเสื้อมามัดที่คีบของโลมา แล้วโลมานั่นก็ร้องดีใจใหญ่ฉันเลยบอกให้เงียบๆ(มันจะฟังออกรึ)แล้วมันก็เงียบจริงๆ(เฮ้ย!)โลมานี่เป็นสัตว์ที่รู้เองดีจริงๆนั่นแหละ ว้าย อย่าเลียสิมันจั๊กจี้ ฮ่าๆ โอย ฮ่าๆ
"คุณโรซารี่~~~~"
"ยึ้ย มาอีกแล้ว"ฉันไม่ได้ตกใจที่อเล็กเซมาแต่กลัวว่าอเล็กเซเห็นจะเอาไปบอกทุกคนแล้วอเล็กเซก็ว่ายน้ำมาทางนี้ อย่ามานะ
"อ้าว โลมานี่นา"เห็นจนได้ TTช่วยไม่ได้แฮะฉันเลยบอกให้ปิดป็นความลับระหว่างเราสองคนอเล็กเซก็เลยตอบตกลง
"แล้วเราจะให้มันไปอยู่ที่ไหนล่ะ"อเล็กเซถาม
"คงต้องรอให้มันค่ำๆแล้วเอาถุงคลุมใหญ่ๆใส่น้ำทะเลไว้และลากมันไปไว้ที่ห้องของฉันล่ะกัน"ความคิดบ้าอะไรของฉันกันเนี่ยเอาไปไว้ที่ห้อง โห ใครได้ยินคงจะบ้า
"อืม เป็นความคิดที่ดีนะ" หา! = = ตานี่ตลกเลย แถมเห็นดีด้วยกับความคิดอันเน่าๆของฉัน"แต่กว่าจะค่ำก็นานนะเพราะตอนนี้ก็ตอนเช้าอยู่เลย"นั่นสิจะทำยังไงดี อ๊ะ ใช่แล้วล่ะ ฮิๆ
"เอางี้ๆ ซุบซิบๆๆๆๆ"
"โอความคิดดีนะครับ งั้นใครจะเริ่มก่อน"
"เป็นนายล่ะกันเพราะฉันต้องไปหาพวกเพื่อนๆน่ะช่วยเฝ้าอยู่ตรงนี้หรือพามันไปที่ๆไม่มีคนเห็นก่อนล่ะกัน"ฉันบอกอเล็กเซความคิดน่ะ อ๋อ ก็บอกให้ผลัดกันดูแลเจ้าโลมานี่ยังไงล่ะอเล็กเซเริ่มก่อนตอนนี้ตอนสายๆเพราะฉนั้นอเล็กเซถึงเที่ยงฉันบ่ายถึงเย็น พอค่ำๆก็พามันไปทำแผลที่ห้องก่อน (โห ความคิด)
ไปซื้อปลาสดๆมาให้มันดีกว่า อ๊ะ เจอแล้วร้านนี้ขายถูกด้วยสิงั้นซื้อสัก 3 กิโล ได้ปลามาแล้วนี่ก็เลยเที่ยงล่ะป่านน้เจ้านั่นจะเป็นอะไรมั้ยนะอยู่ในน้ำตั้งหลายชั่วโมง
อ้าวหายไปไหนแล้ว อยู่นั่นไง เฮ้ยย คือเห็นแต่หน้าล่ะ =[]= ฉันเลยรีบวิ่งเอ้ยว่ายน้ำไปหาอล็กเซ แล้วถามว่าเป็นอะไรมากมั้ย
"แอม ไฟ แท็ง กิ้ว "ยังมีหน้ามาพูดอังกฤษแถมสเนียงก็ใช้ไม่ได้เลยเป็นคนรัเซียแท้ๆ - - "ผมแค่เมาแดดน่ะครับเพราะโดนทั้งน้ำทั้งแดดคงดำน่าดู"ว้ากก ยังงั้นเรอะงั้นรีบไปหาครีมกันแดดด่วนจี๋เลย ว่าแล้วฉันก็ขอตัวไปซื้อครีมกันแดดแต่อเล็กเซของไม่ดำหรอกแค่แดงนิดหน่อยแล้วก็หาย อ๊ะ ได้ครีมกันแดล่ะไปทาให้อเล็กเซดีกว่า แล้วฉันก็ทาให้และบอกให้ไปพัก อเล็กเซก็เลยว่ายน้ำไปฝั่งคงจะเหนื่อยแย่คราวนี้ตาฉันล่ะนะ แล้ฉันก็ให้อาหารมันพามันไปว่ายน้ำบ้าง
จนตกค่ำอเล็กเซก็มาหาถึงที่และเอาอาหารมาให้ด้วย โหนี่รู้ว่าฉันหิวด้วยเหรอ ป่านนี้พวกทิวาคงสงสัยว่าฉันหายไปไหนทั้งวันสินะ แต่อยู่ๆโลมาก็ร้องขึ้นและก็ว่ายน้ำไป แสดงว่าหายแล้วสินะ เจ้าโลมา
"ไว้วันหลังมาเที่ยวใหม่นะเจ้าโลมา!!!!!!"ฉันตะโกนและยิ้มออกมาและบ๊ายบายเจ้าโลมาแล้วหันไปมองอเล็กเซ
"ขอบใจนะที่ช่วย"
"ด้วยความยินดีครับ"แล้วอเล็กเซก็จับมือฉันมาจูบและก็มองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่ตอนนี้มีแสงออโรร่าสวยงามเต็มท้องฟ้า ทั้งที่มือของเราก็จับกันอยู่
ปวดหัวๆๆๆ เดี๋ยวจะรีบอัพนะค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น