ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Roommate..*1
the smile
ตอนเย็น ~
"คิบอม เสดยังว่ะเร็วดิ" ทงเฮกำชับให้คิบอมเก็บของเร็วขึ้นเพราะตอนนี้เลยเวลาเลิกเรียนมายี่สิบนาทีแล้ว
"อืม" ตอบเสียงอู้อี้ในลำคอก่อนจะรุดซิปกระเป๋า
"เสดแล้ว ป่ะ" ตอนนี้คิบอมเริ่มสนิทกับทงเฮมากขึ้นกว่าเดิมแล้ว คิบอมเลยคุยมากขึ้นกว่าเดิม(โคตร)เยอะในความคิดของทงเฮ
.
.
.
"ไอ้วอน กูหิวข้าวว " ฮยอกแจลากเสียงยาวๆ บ่นให้ชีวอนฟัง
"ซื้อกินเองดิ " ชีวอนเหย่ฮยอกแจเล่นๆเพราะรุ้ว่ายังไงตัวเองต้องเลี้ยงอยุ่แล้ว
"เออ ก็ได้ ไม่ง้อมึงแล้วไอ้ฉาด" ฮยอกแจด่าชีวอนยกใหญ่ก่อนจะแกล้งเดินนำหน้าไปก่อน
"เอาอีกแล้วมุขนี้ ลองไม่ง้อมันดูสิจะทำไง" ชีวอนบ่นกับตัวเองเบาๆ และจะรอดูฮยอกแจที่งอนเขาอยุ่จะทำยังไง
ฮยอกแจเดินมาไกลไม่มาก และรุ้สึกว่าชีวอนไม่ตามมาเลยหยุดเดินแล้วมองไปข้างหลังก็เห็นชีวอนเดินดุ่มๆไปที่รถของตัวเองแล้ว
ไม่รอช้า
ฟิ้ว ว ว
เร็วปานจรวด ฮยอกแจรีบวิ่งเข้าไปเกาะแขนชีวอนพลางส่งสายตาปิ้งๆให้
"วอน ฮยอกแจหิ๊ว ว หิว ไปหาอะไรแดก เอ้ย! กินดีกว่านะ ๆๆ" อ้อดอ้อนพร้อมเขย่าแขนชีวอนเบาๆ
"เออ ก็ได้ๆ มึงนี่ เกาะกูกินตลอด"
"ฮ่าๆ มึงเพื่อนกูหนิ" ฮยอกแจเอ่ยเสียงสดใสก่อนจะเปิดประตูรถข้างคนขับแล้วชีวอนก็ขับรถออกไป.....
.
.
.
"เอาล่ะ เรียบร้อยแล้ว พรุ่งนี้พวกเธอก็เตรียมเก็บของเก็บกระเป๋ามาได้แล้วนะ เอาของที่จำเป็นๆมาก่อน อย่างอื่นค่อยขนมาทีหลัง" ครูประจำห้องเอ่ยขึ้นหลังให้เซ็นต์เอกสารรับรองอะไรไม่รุ้กับทั้งสองคน พลางผายมือประมานว่า เชิญ - -*
"ขอบคุนฮะ/คับ" คิบอมและทงเฮก้มหัวขอบคุนก่อนจะเดินออกจากห้องไป"
"................." ระหว่างเดินไปหน้ามหาลัย ไม่มีเสียงพูดคุยกัน ทงเฮที่อึดอัดอยุ่เล็กน้อย เลยพูดทำลายความเงียบขึ้นมา
"คิบอม บ้านนายก็ฐานะดีนี่มาจากปารีสไม่ใช่หรอ ทำไมอยากนอนหอล่ะ?" ทงเฮเอ่ยถามความสงสัยในใจออกมา
"ไม่รุ้สิ อยากอยุ่แบบคนธรรมดาบ้าง มีอะไร" คิบอมตอบเสียงห้วนๆพลางหันหน้าไปถามทงเฮ
"ปะเปล่า ไม่มีๆ" ทงเฮก้มหน้าตอบเขินๆ เพราะตะกี้ที่คิบอมมองมามันสบตากับเค้าเปะๆ
"อืม แยกกันตรงนี้นะ กลับก่อนล่ะ บาย"
"บาย" ทงเฮโบกมือน้อยๆให้คิบอมก่อนจะเดินมาอยุ่ที่หน้าประตู แล้วขึ้นรถเมล์กลับบ้านไป..
.
.
.
"ไอ้วอน กินอันนี้" ฮยอกแจชี้นิ้วสั่งบนเมนูแล้วบอกชีวอน
"แดกอะไรก็แดกไปเหอะ ผมเอาสเต็กหมูที่นึงคับ" ชีวอนหันไปสั่งพนักงานแล้วหลับมาเคาะโต๊ะเล่นต่อ - -*
"เอาสปาเก็ตตี้ ขี้เมาคับ" ฮยอกแจสั่งบางพลางยื่นเมนูให้พนักงานแล้วหันมาคุยกะชีวอน
"วอน เป็นไรว่ะ" ฮยอกแจเห็นท่าทางแปลกๆของชีวอนตั้งแต่ตอนเลิกเรียนแล้วเลยเอ่ยถามขึ้น
"เปล่า สาวโต๊ะนู่นน่ารักดีว่ะ" ชีวอนตอบฮยอกแจพลางชี้สาวโต๊ะถัดไปให้ดู
"จีบเด่ะควงไม่ซ้ำหน้าเลยนะมึง" ฮยอกแปรามเพื่อนเล่นๆ รุ้สึกว่ามันเจ็บจี้ดๆนะ
"ลีลาได้ใจมั้ยว่ะนั้น" ชีวอนแกล้งถามฮยอกแจ
"ไม่รุ้เว้ย" ฮยอกแจแอบหงุดหงิดเล็กๆ ที่ชีวอนชอบไปมองคนนู้นมองคนนี้ ฮยอกแจเอือม...
"อาหารที่สั่งได้แล้วค่ะ" พนักงานพูดจบพลางยกจานอาหารมาเสิร์ฟ
"ขอบคุนคับ" ชชีวอนยิ้มอย่างเป็ยมิตรให้พนักงงานก่อยจะลงมือกินของตัวเองไป และฮยอกแจก็กินของตัวเองโดยไม่มีใครพูดอะไรกันซักคำ..
หลังทานข้าวเสร็จ
"กลับบ้านเลยมั้ย" ชีวอนหันมาถามฮยอกแจที่นั่งเงียบอยุ่ในรถมานานแล้ว
"อืม " ฮยอกแจก้มหน้าตอบและพยักหัวเบาๆ
"เป็นเหี้ยไรมันอีกว่ะ งอนกูอีกหรอ?" ชีวอนพูดกับตัวเองในใจ ท่าทางแบบนี้ งอนชัวร์ หมอมายด์ คอนเฟิร์ม - -*
"ฮยอกโกรธกูหรอ" ชีวอนถามทีเล่นจิง (RT: คืออะไร ถามทีเล่นจิง ทำความเข้าใจเองนะค่ะ TT')
"ป่าว กูอยากกลับบ้าน" ฮยอกแจตอบเสียงเบาๆ
"โอเค ไม่โกรธกูแน่นะ" ชีวอนเอ่ยถามอีกรอบ
"เออ" ฮยอกแจกระแทกเสียงใส่
"แล้วจะมากระแทกเสียงทำไมเล่า" ชีวอนเอ็ดเล็กๆบ้าง
"ก็บอกไม่ได้โกรธๆ จะให้กูโกรธหรอ โอเค กูโกรธมึง พอใจยัง?" ฮยอกแจหันไปเถียงชีวอนบ้าง จิงๆแล้วฮยอกแจไม่ได้โกรธเพียงแค่..น้อยใจ
"เออ" ชีวอนไม่พูดอะไรมากเพียงแต่เหยียบคันเร่งให้เร็วขึ้นเพื่อให้ถึงบ้านฮยอกแจไวๆ
เอี๊ยด ด ~
เสียงล้อรถที่เบรคกะทันหัน ทำให้เกิดเสียงเสียดสีของพื้นถนน ทำให้ฮยอกแจตกใจเล็กๆไม่ได้
"ลงสิ" ชีวอนบอกฮยอกแจเสียงเรียบ พลางปลดล็อคประตูให้
"..." ไม่มีเสียงตอบรับจากสัญญาณที่ท่านเรียก - -* ฮยอกแจไม่ตอบอะไรเพียงแต่เปิดประตูแล้วทิ้งระเบิดลูกน้อยๆให้ชีวอนด้วยการปิดประตูดัง ปั๊ง! ! หวังว่าประตูรถชายฉ่อยคงไม่หลุดนะเจ้าค่ะ อาเมน ./\.
"ฮยอกแจ มึงนะมึง พรุ่งนี้กูต้องเสียเวลาง้อมึงอีกล่ะ โว้ย ย " ชีวอนสบถกับตัวเองในรถเบาๆพร้อมขยี้ผมตัวเอง อย่างมันส์มือ - -*
แล้วก็กลับไปบ้านใครบ้านมัน...............
___________________________________________♥___________________________________________
จบอีกแล้ว 1 ตอน ตอนนี้วอนฮยอกมาเยอะนะค่ะ
มันสั้นอ่ะขอโทดจิงๆ ./\.
ขอคอมเม้นหน่อยค่ะ :')
กลุ้มใจมากเลย มีคนมาอ่านน้อยมากอ่ะ มันไม่สนุกหรอ? บอกกันได้นะ
บาย...
ปล.ถ้าไรเตอร์ลืมใส่ธีมตอนไหนก็บอกกันด้วยเน้อออ
ตอนเย็น ~
"คิบอม เสดยังว่ะเร็วดิ" ทงเฮกำชับให้คิบอมเก็บของเร็วขึ้นเพราะตอนนี้เลยเวลาเลิกเรียนมายี่สิบนาทีแล้ว
"อืม" ตอบเสียงอู้อี้ในลำคอก่อนจะรุดซิปกระเป๋า
"เสดแล้ว ป่ะ" ตอนนี้คิบอมเริ่มสนิทกับทงเฮมากขึ้นกว่าเดิมแล้ว คิบอมเลยคุยมากขึ้นกว่าเดิม(โคตร)เยอะในความคิดของทงเฮ
.
.
.
"ไอ้วอน กูหิวข้าวว " ฮยอกแจลากเสียงยาวๆ บ่นให้ชีวอนฟัง
"ซื้อกินเองดิ " ชีวอนเหย่ฮยอกแจเล่นๆเพราะรุ้ว่ายังไงตัวเองต้องเลี้ยงอยุ่แล้ว
"เออ ก็ได้ ไม่ง้อมึงแล้วไอ้ฉาด" ฮยอกแจด่าชีวอนยกใหญ่ก่อนจะแกล้งเดินนำหน้าไปก่อน
"เอาอีกแล้วมุขนี้ ลองไม่ง้อมันดูสิจะทำไง" ชีวอนบ่นกับตัวเองเบาๆ และจะรอดูฮยอกแจที่งอนเขาอยุ่จะทำยังไง
ฮยอกแจเดินมาไกลไม่มาก และรุ้สึกว่าชีวอนไม่ตามมาเลยหยุดเดินแล้วมองไปข้างหลังก็เห็นชีวอนเดินดุ่มๆไปที่รถของตัวเองแล้ว
ไม่รอช้า
ฟิ้ว ว ว
เร็วปานจรวด ฮยอกแจรีบวิ่งเข้าไปเกาะแขนชีวอนพลางส่งสายตาปิ้งๆให้
"วอน ฮยอกแจหิ๊ว ว หิว ไปหาอะไรแดก เอ้ย! กินดีกว่านะ ๆๆ" อ้อดอ้อนพร้อมเขย่าแขนชีวอนเบาๆ
"เออ ก็ได้ๆ มึงนี่ เกาะกูกินตลอด"
"ฮ่าๆ มึงเพื่อนกูหนิ" ฮยอกแจเอ่ยเสียงสดใสก่อนจะเปิดประตูรถข้างคนขับแล้วชีวอนก็ขับรถออกไป.....
.
.
.
"เอาล่ะ เรียบร้อยแล้ว พรุ่งนี้พวกเธอก็เตรียมเก็บของเก็บกระเป๋ามาได้แล้วนะ เอาของที่จำเป็นๆมาก่อน อย่างอื่นค่อยขนมาทีหลัง" ครูประจำห้องเอ่ยขึ้นหลังให้เซ็นต์เอกสารรับรองอะไรไม่รุ้กับทั้งสองคน พลางผายมือประมานว่า เชิญ - -*
"ขอบคุนฮะ/คับ" คิบอมและทงเฮก้มหัวขอบคุนก่อนจะเดินออกจากห้องไป"
"................." ระหว่างเดินไปหน้ามหาลัย ไม่มีเสียงพูดคุยกัน ทงเฮที่อึดอัดอยุ่เล็กน้อย เลยพูดทำลายความเงียบขึ้นมา
"คิบอม บ้านนายก็ฐานะดีนี่มาจากปารีสไม่ใช่หรอ ทำไมอยากนอนหอล่ะ?" ทงเฮเอ่ยถามความสงสัยในใจออกมา
"ไม่รุ้สิ อยากอยุ่แบบคนธรรมดาบ้าง มีอะไร" คิบอมตอบเสียงห้วนๆพลางหันหน้าไปถามทงเฮ
"ปะเปล่า ไม่มีๆ" ทงเฮก้มหน้าตอบเขินๆ เพราะตะกี้ที่คิบอมมองมามันสบตากับเค้าเปะๆ
"อืม แยกกันตรงนี้นะ กลับก่อนล่ะ บาย"
"บาย" ทงเฮโบกมือน้อยๆให้คิบอมก่อนจะเดินมาอยุ่ที่หน้าประตู แล้วขึ้นรถเมล์กลับบ้านไป..
.
.
.
"ไอ้วอน กินอันนี้" ฮยอกแจชี้นิ้วสั่งบนเมนูแล้วบอกชีวอน
"แดกอะไรก็แดกไปเหอะ ผมเอาสเต็กหมูที่นึงคับ" ชีวอนหันไปสั่งพนักงานแล้วหลับมาเคาะโต๊ะเล่นต่อ - -*
"เอาสปาเก็ตตี้ ขี้เมาคับ" ฮยอกแจสั่งบางพลางยื่นเมนูให้พนักงานแล้วหันมาคุยกะชีวอน
"วอน เป็นไรว่ะ" ฮยอกแจเห็นท่าทางแปลกๆของชีวอนตั้งแต่ตอนเลิกเรียนแล้วเลยเอ่ยถามขึ้น
"เปล่า สาวโต๊ะนู่นน่ารักดีว่ะ" ชีวอนตอบฮยอกแจพลางชี้สาวโต๊ะถัดไปให้ดู
"จีบเด่ะควงไม่ซ้ำหน้าเลยนะมึง" ฮยอกแปรามเพื่อนเล่นๆ รุ้สึกว่ามันเจ็บจี้ดๆนะ
"ลีลาได้ใจมั้ยว่ะนั้น" ชีวอนแกล้งถามฮยอกแจ
"ไม่รุ้เว้ย" ฮยอกแจแอบหงุดหงิดเล็กๆ ที่ชีวอนชอบไปมองคนนู้นมองคนนี้ ฮยอกแจเอือม...
"อาหารที่สั่งได้แล้วค่ะ" พนักงานพูดจบพลางยกจานอาหารมาเสิร์ฟ
"ขอบคุนคับ" ชชีวอนยิ้มอย่างเป็ยมิตรให้พนักงงานก่อยจะลงมือกินของตัวเองไป และฮยอกแจก็กินของตัวเองโดยไม่มีใครพูดอะไรกันซักคำ..
หลังทานข้าวเสร็จ
"กลับบ้านเลยมั้ย" ชีวอนหันมาถามฮยอกแจที่นั่งเงียบอยุ่ในรถมานานแล้ว
"อืม " ฮยอกแจก้มหน้าตอบและพยักหัวเบาๆ
"เป็นเหี้ยไรมันอีกว่ะ งอนกูอีกหรอ?" ชีวอนพูดกับตัวเองในใจ ท่าทางแบบนี้ งอนชัวร์ หมอมายด์ คอนเฟิร์ม - -*
"ฮยอกโกรธกูหรอ" ชีวอนถามทีเล่นจิง (RT: คืออะไร ถามทีเล่นจิง ทำความเข้าใจเองนะค่ะ TT')
"ป่าว กูอยากกลับบ้าน" ฮยอกแจตอบเสียงเบาๆ
"โอเค ไม่โกรธกูแน่นะ" ชีวอนเอ่ยถามอีกรอบ
"เออ" ฮยอกแจกระแทกเสียงใส่
"แล้วจะมากระแทกเสียงทำไมเล่า" ชีวอนเอ็ดเล็กๆบ้าง
"ก็บอกไม่ได้โกรธๆ จะให้กูโกรธหรอ โอเค กูโกรธมึง พอใจยัง?" ฮยอกแจหันไปเถียงชีวอนบ้าง จิงๆแล้วฮยอกแจไม่ได้โกรธเพียงแค่..น้อยใจ
"เออ" ชีวอนไม่พูดอะไรมากเพียงแต่เหยียบคันเร่งให้เร็วขึ้นเพื่อให้ถึงบ้านฮยอกแจไวๆ
เอี๊ยด ด ~
เสียงล้อรถที่เบรคกะทันหัน ทำให้เกิดเสียงเสียดสีของพื้นถนน ทำให้ฮยอกแจตกใจเล็กๆไม่ได้
"ลงสิ" ชีวอนบอกฮยอกแจเสียงเรียบ พลางปลดล็อคประตูให้
"..." ไม่มีเสียงตอบรับจากสัญญาณที่ท่านเรียก - -* ฮยอกแจไม่ตอบอะไรเพียงแต่เปิดประตูแล้วทิ้งระเบิดลูกน้อยๆให้ชีวอนด้วยการปิดประตูดัง ปั๊ง! ! หวังว่าประตูรถชายฉ่อยคงไม่หลุดนะเจ้าค่ะ อาเมน ./\.
"ฮยอกแจ มึงนะมึง พรุ่งนี้กูต้องเสียเวลาง้อมึงอีกล่ะ โว้ย ย " ชีวอนสบถกับตัวเองในรถเบาๆพร้อมขยี้ผมตัวเอง อย่างมันส์มือ - -*
แล้วก็กลับไปบ้านใครบ้านมัน...............
___________________________________________♥___________________________________________
จบอีกแล้ว 1 ตอน ตอนนี้วอนฮยอกมาเยอะนะค่ะ
มันสั้นอ่ะขอโทดจิงๆ ./\.
ขอคอมเม้นหน่อยค่ะ :')
กลุ้มใจมากเลย มีคนมาอ่านน้อยมากอ่ะ มันไม่สนุกหรอ? บอกกันได้นะ
บาย...
ปล.ถ้าไรเตอร์ลืมใส่ธีมตอนไหนก็บอกกันด้วยเน้อออ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น